Διαγωνισμός Χριστουγέννων 2011

  • Δημιουργός θέματος joahna
  • Ημερομηνία έναρξης
Κατάσταση
Δεν είναι ανοικτή για περαιτέρω απαντήσεις.

DeletedUser4840

Guest
Ιστορια

Μια μέρα το χειμώνα,μόλις ξύπνησα,βγήκα έξω στο μπαλκόνι για να τινάξω το μαξιλάρι που κοιμώμουν γιατι είχα υδρώσει την προηγούμενη μέρα για κάτι αρκετά περίεργο που έγινε!
Ήταν η πρωτοχρονιά και όλοι πήναμε σαμπάνια με συνωδεία γαλοπούλα γεμιστή στο φούρνο.Κάποια στιγμή όμως άκουσα το σκύλο μου να σκούζει δυνατα!!Κατευθείαν πήγα κάτω στο δρόμο να δω τι είχε πάθει!Τελικά πάτησε ένα καρφί.Προσπάθησα να του το βγάλω αλλά μάταια διώτι ήταν πλαστικό.τελικά το έβγαλε μόνος του και συνεχίσαμε να τρώμε την γαλοπούλα μας.Μόλις φύγανε όμως όλοι,έκατσα με την γυναίκα μου ήσυχα και ανάψαμε τα κεράκια και της σέρβιρα το πιάτο με την φασολάδα.Όμως πριν ακόμη πάω να φάω την πρώτη μπουκιά κάποιος χτύπησε την πόρτα δυνατά.άνοιξα και δεν είδα τίποτα...Μόλις την έκλεισα η γυναίκα μου έδωσε μια με το τυγάνι και έπεσα κάτω λιπόθυμος!Κατάλαβα πως ήταν παγιδα!Με έδεσε και έφυγε μαζί με κάποιον που φορούσε ένα κόκκινο πέταλο για κωλιέ και μύριζε τα σκόρδα του σπιτιού μου.Κατευθείαν κατάλαβα γιατι το έκανε αυτό!Πήγα να παίξω μια μέρα σε ένα καζίνο και είδα ένα τύπο με μια τράπουλα στο χέρι το αριστερό και στο δεξί κρατούσε το πέταλο το κόκκινο!Εκείνη τη στιγμή που το θυμήθικα σφύριξα όσο πιο δυνατά μπορούσα και ο σκύλος μου μπήκε από το παράθυρο και έσκισε τα σχοινιά που με έδεσαν!Αμέσως εγώ πήρα το ποιστοποιητικό γάμου και το έσκισα.Βγήκα έξω κρατώντας ένα μπουκάλι νερό και το πέταξα με δύναμη στο απέναντι σπίτι.Κάποιον νομίζω έβρεξα αλλα ήξερα ότι το σπίτι ήταν από αυτόν που είχε το κόκκινο πεταλο!Μόλις πήγα να τον πιάσω,μου συνέβη κατι απιστευτο!Κάποιο παιδάκι απ’έξω που έπαιζε χιωνοπόλεμο πέτυχε το παράθυρο μου και ξυπνησα!Ευτυχώς όλα ήταν μόνο ένα όνειρο!

καλα χρηστουγενα:lf:gl
 

DeletedUser

Guest
Είμαι εννέα χρόνων, δεν ξέρω τίποτα από Χριστούγεννα, δεν έχω δει ποτέ έλατο, μήτε στολίδια. Έχουμε πολύ πεινάσει στην Κατοχή, έχουμε πουλήσει παλιά προγονικά κειμήλια γενεών, έχουμε ανταλλάξει το πιάνο της μάνας μου με ένα ντενεκέ λάδι. Μα αυτές εδώ οι γιορτές του '44 είναι οι πιο παράξενες, συνοδευμένες από εκπυρσοκροτήσεις όπλων, εκρήξεις βομβών, κροτάλισμα μυδραλιοβόλων, το γλουγλούκισμα των όλμων που περνάνε πάνω από το σπίτι.

Εμείς τα παιδιά έχουμε χάσει και την αλήτικη κατοχική ελευθερία μας. (Τι κάναμε! Παίζαμε με σφαίρες και καψούλια, με κάλυκες και μακαρόνια δυναμίτη! Πατούσαμε απότομα με τα πέταλα του τακουνιού μας την άκρη του μακαρονιού - κι έφευγε σφυρίζοντας σαν πυροτέχνημα.

Ποια πέταλα; Μα όλοι φορούσαμε σιδερένια πέταλα στα χιλιομπαλωμένα παπούτσια μας για να μη λιώνουν. Και περπατώντας αντηχούσαμε σαν αυτούς που χορεύουν κλακέτες!)

Τώρα όμως μας έχουν μαντρώσει μέσα στο σπίτι «μη σας πάρει καμία αδέσποτη». Κι αυτό δεν ήταν άδεια κουβέντα. Λίγες ημέρες πριν, η ξαδελφούλα μου η Νίκη, με ξανθό ίσιο μαλλί ως τη μέση, δέχθηκε μία σφαίρα στον κατάλευκο κρόταφο.

Κλεισμένοι μέσα, χωρίς φως - είχαμε συνεχείς διακοπές ρεύματος - καίγαμε μαγκάλι για ζέστη. Ο πατέρας βρισκόταν στην Σκομπία - έτσι λέγαμε τότε το κέντρο της Αθήνας που ελεγχόταν από τους Εγγλέζους του Σκόμπυ. Εμείς, είχαμε δίπλα μας την πολιτοφυλακή του ΕΛΑΣ. Η μητέρα φοβόταν τους Ελασίτες αλλά μία φορά που ήρθαν στο σπίτι, με τις γενειάδες και τα φυσεκλίκια τους, μας φέρθηκαν πολύ ευγενικά.

Ο πατέρας εργαζόταν στο υπουργείο Οικονομικών - και (έτσι θυμάμαι) τον είχε καλέσει ο υπουργός για μία έκτακτη δουλειά αλλά δεν μπόρεσε να επιστρέψει. Γεγονός πάντως πως μας έλειπε - και πως, παραμονή Χριστουγέννων, δεν υπήρχε ούτε φως, ούτε ζέστη, ούτε πατέρας. Μόνον όλμοι και βόμβες.

Καθόμασταν λοιπόν γύρω από την λάμπα του πετρελαίου (ακόμα νιώθω την μυρωδιά της) όταν ξαφνικά ακούμε ένα κορνάρισμα έξω από το σπίτι. Παρά την απαγόρευση πετάγομαι στο μπαλκόνι - και τι να δω! Ένα νοσοκομειακό του Ερυθρού Σταυρού στην πόρτα μας - κι ένας εξάδελφος μου, μεγαλύτερος, που μου γνέφει να κατέβω.

Κατρακυλάω τα σκαλιά. Τα νοσοκομειακά ήταν τότε τα μόνα οχήματα που ελευθεροκοινωνούσαν ανάμεσα στις δύο ζώνες. Ο εξάδελφος έφερνε μήνυμα από τον πατέρα. Ήταν καλά και μας έστελνε για δώρο μία σοκολάτα και δύο χρυσά πέταλα.

Τώρα εσείς νομίζετε πως χάρηκα για τη σοκολάτα. Όχι πολύ - είχα ξαναφάει μία, Αγγλική, στην απελευθέρωση. Το θαύμα ήταν τα χρυσά πέταλα. Τα χάζευα, τα χάιδευα (τι τέλειο σχήμα που έχουν!)

Έτσι λοιπόν έγινε που, αντί για κανονικά πέταλα είχα χρυσά.!!!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser

Guest
Επειδή βλέπω πως αρκετοί έχετε μεγάλη έμπνευση εν όψη των γιορτών, αυξήσαμε το όριο των λέξεων. Οπότε οι ιστορίες σας μπορεί να είναι απο 300-600 λέξεις.

Προσοχή!!!

- Οι ιστορίες που υπερβαίνουν το όριο αυτό ΔΕΝ θα ληφθούν υπόψιν
- Οι ιστορίες που περιέχουν απαγορευμένες λέξεις ΔΕΝ θα ληφθούν υπόψιν
- Οι ιστορίες που είναι γραμμένες στα κεφαλαία ΔΕΝ θα ληφθούν υπόψιν.
- Οι ιστορίες που είναι αναρτημένες σε παλαιότερους διαγωνισμούς ή σε άλλα θέματα ΔΕΝ θα ληφθούν υπόψιν.

Μπορείτε να κάνετε επεξεργασία των ιστοριών σας εως τις 20/12/2011 οπότε και τελειώνει ο διαγωνισμός.
 

DeletedUser

Guest
Όλα μπορούν να αλλάξουν..

Σαν χθες θυμάμαι αυτή τη κρύα νύχτα του χειμώνα…ήμουν μόνη και περιπλανιόμουν στην άγρια δύση.. το κρύο ήταν τσουχτερό.. ξαφνικά ακούστηκαν φωνές, γέλια.. έτρεξα γρήγορα να κοιτάξω αλλά δεν έφτανα να δω από το ψηλό εκείνο παράθυρο ..κοιτάζω γύρω μου, τρέχω, αρπάζω μια κολοκύθα και την σέρνω μέχρι εκεί.. και ενώ προσπαθούσα να ισορροπήσω το μονό που κατάφερα να δω ήταν μια οικογένεια χαρούμενη που γιόρταζε τα Χριστούγεννα και διασκέδαζε παίζοντας τράπουλα σε ένα μεγάλο κυκλικό τραπέζι.. Τι ζεστή ατμόσφαιρα..! Η γαλοπούλα, τα αχνιστά φασόλια φούρνου και το τσουρέκι που βρισκόταν σε κάθε τραπέζι φάνταζαν στα μάτια μου σαν να ήταν βγαλμένα από ονειρο.. Πόσο θα ήθελα και εγώ…. Η σκέψη μου διακόπηκε απότομα όταν ένιωσα ένα χέρι να με χτυπά στην πλάτη. Πετάχτηκα! «εεε, συγγνώμη κύριε δεν….» Δεν μίλησε καθόλου απλά με κοίταξε με ένα βλέμμα διαπεραστικό.. με πήρε από το χέρι , με οδήγησε σε ένα δωμάτιο που φωτιζόταν ισχνά από το φως μερικών μόνο κεριών. Ένιωθα φόβο… μόνο φόβο…κάποιος μου είχε στήσει παγίδα! Ήθελα να τρέξω μακριά.. «Στάσου μη φεύγεις, ήθελα να σου δώσω αυτό» άκουσα να μου φωνάζει ενώ εγώ είχα φτάσει ήδη στην εξώπορτα. Κοιτάζοντας με την άκρη του ματιού μου είδα να ξεκρεμά την κορνίζα με το πιστοποιητικό του γάμου του. Άρχισε να την σπάζει με μανία… η περιέργεια μου με είχε ήδη καθυστερήσει… με πλησιάζει και με το δάχτυλο του να τρεμοπαίζει μου έδειξε το πέταλο που απεικονιζόταν στην νότια μεριά του χάρτη που μόλις είχε ξεδιπλώσει.. «πήγαινε εκεί!» μου είπε με τόνο επιτακτικό. Μέσα σε λίγα λεπτά είχα ακούσει μια ιστορία που δύσκολα κανείς θα εκμυστηρευόταν σε κάποιον ξένο.. μια ιστορία που θα άλλαζε για πάντα τη ζωή όποιου ήταν αποφασισμένος να την φτάσει έως το τέλος αψηφώντας τους κινδύνους που ελλόχευαν πίσω από κάθε κίνηση. Επρόκειτο για μια δύσκολη και συνάμα γοητευτική μυστική αποστολή το τέλος της οποίας θα με έφερνε μπροστά από ένα θησαυρό ανεκτίμητης αξίας. Ο γέροντας μου είχε αποκαλύψει όλα όσα έπρεπε για να συνεχίσω στα χνάρια αυτού και των προκάτοχων του μυστηριώδους αυτού χάρτη. Το βάρος ήταν μεγάλο αλλά η επιθυμία μου να τα καταφέρω δύσκολα θα κάμπτονταν από κάθε αντιξοότητα που πιθανόν να συναντούσα. Είχα περάσει πλέον το σκαλοπάτι της πόρτας όταν άκουσα να μου ψελλίζει με όση δύναμη του είχε απομείνει στην προσπάθεια να συγκρατήσει τα δάκρυα του «στάσου πάρε και αυτό» , μου έδωσε ένα γράμμα που το έβγαλε πίσω από ένα μαξιλάρι. Με αποχαιρέτησε με δάκρυα στα μάτια και με την παράκληση να μην το ανοίξω πριν φτάσω στον προορισμό μου.. Τι άραγε τον είχε κάνει να με εμπιστευτεί; αυτό το ερώτημα με βασάνιζε σε όλη την διαδρομή.. έφτασα μετά από 6 μέρες και το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ανοίξω το γράμμα. Είχε μόνο μερικές γραμμές..
« Ξέρω και εγώ πως είναι να νιώθεις μοναξιά.., να μην έχεις κανέναν να σε περιμένει αυτές τις Άγιες Μέρες, να σε πάρει μια αγκαλιά, να σου πει έναν καλό λόγο... Έτσι ένιωθα και εγώ.. ξέρω καλά αυτόν τον πόνο.. μια μέρα όμως κάποιος κάλος γέροντας μου έδωσε και μένα αυτόν τον χάρτη…
Καλή τύχη.
Μην τα παρατήσεις στιγμή.
Να κάνεις όλα όσα δεν πρόλαβα
να κάνω εγώ...»


Το πρόσωπο αυτού του ηλικιωμένου άνδρα έμεινε για πάντα χαραγμένο στην μνήμη μου μα πάνω από όλα δικαιωματικά κατέχει και θα συνεχίσει να κατέχει την πρώτη θέση στην καρδία μου. Προσέφερε μια ευκαιρία σε ένα αδύναμο, ταλαιπωρημένο παιδί να βρει το δρόμο του χωρίς να ζητήσει για αυτό κάποιο αντάλλαγμα.. ανιδιοτελώς.. Αυτό τελικά ίσως έχει μεγαλύτερη αξία και από το θησαυρό που κατάφερα να βρω…

κόσμος:Arizona
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser3119

Guest
Ειναι παραμονη χριστουγεννων και ο γερακος πλεον ναρνια οπως καθε χρονο ειχαν σαν εθιμο να μαζευονται ολοι οι οικογενεια του και να κανουν μαζι χριστουγεννα…η κυρα,εχει κανει ολα τα καλουδια….(σαλατες-πατατες φουρνου-φασολια φουρνου-γεμιστο ρυζι με διαφορα μυρωδικα…,το ποιο αγαπημενω ομως ολων κ ειδικα στα εγγονια,ειναι η μεγαλη λαχταριστη γαλοπουλα με την υπεροχη γεμιση με καστανα κ κουκουναρια…. Τα τσουρεκια που μολις εχουν βγει απο το φουρνο κανουν το σπιτι να μυριζει τοσο ομορφα που ολοι παρακαλανε να κατσουν γρηγορα στο τραπεζι…..,το οποιο εχει στολισει τοσο ομορφα :με πολλες χρωματιστες μπαλες…,αστεροσκονη,που ειναι διασκορπισμενη πανω στο καταλευκο τραπεζομαντηλο,και ενα υπεροχο μεγαλο κερι που ηταν δωρο του γαμου τους,..στην μεση μια μεγαλη κολοκυθα,που απο μεσα τα μικρα ρεσο κανουν διαφορια χρωματa kai τους φτιαχνει ακομα ποιο πολυ την διαθεση τους.... Η χριστουγεννιατικη ατμοσφαιρα,κανει ολους μαζι να ξεκινησουν τα τραγουδια….η ωρα περνα τοσο ομορφα κ ειδη αφου εχουν φαει κ εχουν μαζεψει το τραπεζι,ο παππους ναρνια μαζευει τα εγγονιακια του κατω απο το χριστουγεννιατικο δεντρο κ τους εξιστορη παντα την δικη του μαγικη εμπειρια που εζησε στα νιατα του καποτε στην αγρια δυση……
παππου,παππου αντε ξεκινα περιμενουμε με λαχταρα….μην αργεις,.....
Ο παππους καθεται στην αναπαυτικη του κουνιστη καρεκλα κ εχει βαλει ενα μικρο μαξιλαρι στην μεση του κ αρχιζει την διηγηση …
λοιπον παιδια μου,πριν απο πολλα χρονια ενας νεος με πολλα ονειρα για την ζωη ,πηρε μια πολυ μεγαλη αποφαση να πραγματοποιηση ενα απο τα μεγαλα του ονειρα..να παει να βρει ενα θησαυρο που βαση σε στοιχεια που ειχε απο ενα παλιο χαρτη,κρυβοταν σε ενα χωριο στο μεξικο….,ειχε παρει μαζι του μονο ενα σακο με τα απαιραιτητα συνεργα που θα του χρειαζοταν σε δυσκολες καταστασεις….(ενα τσεκουρι…παγιδες..,και μια τραπουλα για να περνα τα δυσκολα βραδια μεσα στην σκηνη του..)Στο λαιμο του εχει ενα κρεμαστο πεταλο,που ηταν το γουρι,μια κ το ειχε δωσει ο πατερας του που ηταν απο τους καλους καουμποιδες…..
Το τρενο μολις ξεκινα κ ο ναρνια κοιτα απο το παραθυρο μαναδες να κλαινε που φευγουν τα παιδια τους,γυναικες να φιλανε τους αντρες τους…κ αλλα χαμογελαστα προσωπα που πανε διακοπες….,το ταξιδι διαρκει 3 μερες…..και περνα απο πολλα μεροι αλλα ομορφα,αλλα αδιαφορα….ο καρβουνιαρης μολις σφυριζει για την αφιξη του στο σταθμο του μεξικου…..η χωρα αυτη των μαγευει,ειναι τοσο διαφορετικη,τοσο αγρια…που αμεσως ξεκινα να βρει ενα μικρο σπιτι για να μεινει…,βρισκει ενα μικρο σπιτακι με ενα μικρο δωματιο,κ μια εξωτερικη τουαλετα ισα-ισα που χωραγε….δεν τον ενοιαζε του φαινονταν σαν παλατι..γιατι πολυ απλα πραγματοποιησε το μεγαλο του ονειρο..ενα ταξιδι στο μεξικο,εκει που οι τοσες αμετρητες ταινιες που εβλεπε μικρος του φαινοταν απιαστο ονειρο,που τελικα το πραγματοποιει….οι μηνες περνουσαν,σαν νερο κ ειδη εχει αρχισει να συνηθιζη στην νεα του ζωη….χωρις να το καταλαβει εφτασε να εχουν περασει 10 χρονια,κ ο ναρνια σε ηλικια τωρα 30 χρονων εχει γινει ενας πολυ μεγαλος καουμποις….εχει δημουργησει δικη του ομαδα με αλλα 30 ατομα κ εχουν φταιξει ενα δικο τους μεγαλο χωριο που το εχουν ονομασει..’’la de bario’’…εχει απο ολα αυτο το χωριο…οτι μπορει να φανταστεις….ενα φουρνο,ξυλουργειο,ταχυδρομ ειο,μπακαλικο,ενα μεγαλο ξενοδοχειο,δημαρχειο,εκκλη σια,τηλεγραφειο,γραφειο σεριφη,οπλοποιο,μαγαζι με ειδη τροφης για ολα τα ζωα,τραπεζα..και αλλα πολλα....το ποιο αγαπημενο τους φυσικα ηταν το στεκι τους,ενα μαγαζι που διασκεδαζαν καθε βραδυ….οι κοπελες που χορευαν καν-καν,εδιναν κεφι σε ολους κ γινοτουσαν μια μεγαλη παρεα….,ενα βραδυ ομως μια νεα ομορφη,ξανθια κοπελα με καταγαλανα σχιστα ματια ηταν το νεο μελος του χορευτικου….αμεσως μολις την ειδε ο ναρνια κατι μεσα του αρχιζε να αλλαζει,δεν ειχε αφησει τα ματια του απο πανω της…αμεσως καταλαβε οτι η συγκεκριμενη νεα κοπελα θα αλλαζε εντελως την ζωη του….,γυρνα στους φιλου του,τον φερναντο…στον λουϊς και στον ποιο κολλητο του τον βενιαμιν..και τους λεει οτι,βλεπετε αυτη την κοπελα,θα γινει γυναικα μου το πολυ σε 1 μηνα,ολοι αρχισαν κ γελαγανε κ να τον πειραζουν,εκεινος ομως του λεει’’καλα θα δουμε ποιος θα γελασει τελευταιος’’…ο ναρνια δεν χανει καιρο κ ρωτα την κοπελα στο μπαρ,αν ξερει πως λενε την νεα ομορφη κοπελα…,η σερβιτορα του λεει οτι την λενε σοραγια κ ειναι μια νεα 20 χρονων και εχει ερθει εδω για να μαζεψει λεφτα για να βοηθηση την οικογενεια της που ειχαν σοβαρο οικογενειακο προβλημα….,μολις τελειωσε το προγραμμα κ ολοι ειχαν ειδη φυγει..ο ναρνια δεν χανει καιρο κ παει αμεσως χτυπα την πορτα που βρισκοτουσαν ολα τα κοριτσια του μπαλετου κ ζητα να μιλησει στην σοραγια….,η κοπελα αμεσως δεχτηκε γιατι κ σε εκεινη δεν της ηταν αδιαφορος,ενιωθε κ εκεινη πολλα συναισθηματα για αυτον τον νεο…τον εχει δει πριν απο καιρο να ειναι σε ενα σταβλο κ να ταιζει ολα τα ζωα του…της φαινοταν τοσο ομορφος που τον χαζευε ωρα…..το φως του ηλιου καθρευτιζε το ανοιχτοχρωμο προσωπο του κ το χαμογελο του κ η αγαπη του για τα ζωα της εχει κινηση το ενδιαφερον,δεν χρειαστηκε πολυ καιρο για να γνωριστουν…..,αμεσως γιναν ενα και καναν συνεχεια παρεα…περνουσαν τελεια μαζι…ωσπου ενα απογευμα,μπηκαν μεσα στο μαγαζι που μαζευοντουσαν ολοι,και μειναν με ανοιχτο το στομα….εκεινος με ενα ωραιο καουμποικο κουστουμι κ εκεινη με ενα κατακοκκινο φορεμα με ενα ωραιο κοκκινο τριανταφυλλο στο χερι της…τους ανακοινωσαν οτι μολις ειχαν παντρευτει….οι χρυσες βερες στα χερια τους,ελαμπαν τοσο πολυ σαν τα αστραφτερα τους χαμογελα…..καποιοι δεν τους πιστευαν κ νομιζαν οτι ηταν ενα απο τα πολλα αστεια που εκανε ο ναρνια,γιατι ηταν κ ο πλακατζης της παρεας….ομως ειχαν ενα στοιχειο το ποιο σημαντικο,που αυτο τους εκανε να πιστεψουν οντως οτι ειχαν παντρευτει…ηταν το πιστοποιητικο γαμου τους…ολοι αρχισαν να φωναζουν ζητωωωωω,κ αρχισαν αμεσως τα οργανα ,οι κοπελες του καν-καν εδωσαν το δικο τους χρωμα κ γιναν ολοι μια παρεα που το τραγουδι κ ο χορος κρατησε μεχρι το επομενο πρωι…..,τα χρονια περνουσαν κ η οικογενεια του ναρνια ειδη εχει μεγαλωσει κατα 3 μελοι..τα διδυμα..(παπλο κ σερτζιο) που ηταν 10χρονων κ την 6 χρονη λαουρα…..και τα χρονια συνεχιζαν κ περναγαν οπου τωρα ο ναρνια ειδη εγινε 50 χρονων κ οι δυναμεις του δεν ηταν οπως παλια,τα παιδια του ειχαν μεγαλωσει κ ειχε ειδη πραγματοποιηση το ονειρο του κ με το παραπανω…..,το θησαυρο φυσικα δεν τον βρηκε γιατι πολυ απλα θα ηταν ενας απο τους πολλους μυθους που ηξερε….δεν τον ενοιαζε ομως,γιατι ειδη ειχε ζησει αυτο που ηθελε…πηρε την αποφαση να γυρισει πισω στην γλυκια του πατριδα την αργεντινη….πηρε την οικογενεια του κ γυρισαν πισω…..
Κ τωρα ολοι μαζι, ειναι κατω απο το χριστουγεννιατικο δεντρο στο ζεστο του σπιτακι με τις υπεροχες μυρωδιες,τα υπεροχα χρωματα κ πανω απ’ολα μαζι με την υπεροχη οικογενεια του να διηγηται την υπεροχη κ γλυκια του εμπειρια………θα μπορουσε ανετα αυτη η υπεροχη ιστορια να γινοταν βιβλιο κ ειδη ειχε βρει κ το τιτλο του..
«……ολα για καποιο λογο γινονται….»»
καλα χριστουγεννα σε ολους με πολυ υγεια κ ευτυχια σε ολο τον κοσμο…..!!!
 

DeletedUser

Guest
Μία Χριστουγεννιάτικη συντροφιά...

Ήταν παραμονή Χριστουγέννων και ο μοναχικός cowboy ξεκίνησε από
νωρίς το μακρύ και κουραστικό του ταξίδι προς τη δυτικότερη
πλευρά της Arizona θέλοντας να φτάσει εκεί όπου είχε γεννηθεί
στο Tucson. Για να περάσει ακόμα μια χρονιά Χριστούγεννα μόνος μετά τον θάνατο της οικογένειάς του στον εμφύλιο πόλεμο. Μαζί του δεν είχε τίποτα παρα μόνο το τυχερό του πέταλο έναν παλιό χάρτη και φυσικά τον πιο πιστό του σύντροφο το εξάσφαιρο Revolver του. Στο μακρύ του ταξίδι του συνέβη κάτι πολύ
περίεργο...Βρήκε στη μέση του δρόμου μια σταματημένη άδεια
άμαξα, δίπλα σε αυτή υπήρχε πεταμένη μια βαλίτσα όπου μέσα
υπήρχαν, ένα σκισμένο πιστοποιητικό γάμου, δύο μαξιλάρια, ένα
κερί, ένα σκισμένο παντελόνι και ένα μισό-φαγωμένο τσουρέκι. Από
αυτή την εικόνα αμέσως κατάλαβε πως πρόκειται για μια παγίδα
ληστών που έχουν ληστέψει μια οικογένεια. Προχωρώντας πιο κάτω
συνάντησε όντος μια τετραμελή οικογένεια ταλαιπωρημένη να
διασχίζει το δρόμο την κρύα νύχτα των πρώτων ωρών της 25ης
Δεκεμβρίου. Συνέχισαν το ταξίδι τους μαζί, εκεί η οικογένεια του
διηγήθηκε την άσχημη περιπέτεια τους με την ληστεία, ενώ αυτός
τους διηγήθηκε τις δεκάδες περιπέτειες από τα ταξίδια
του...Τελικά πέρασαν τα Χριστούγεννα όλοι μαζί σε ένα μικρό
πανδοχείο στο Tucson όπου μοιράστηκαν ένα χορταστικό
χριστουγεννιάτικο γεύμα, ψητή γαλοπούλα, φασόλια φούρνου με
ταμπάκο και για επιδόρπιο ψητή κολοκύθα με ζάχαρη...Μετά απ
αυτό το γεύμα έφυγε για κάποιο νέο ταξίδι, έτσι ο μοναχικός
cowboy μια τέτοια μέρα δεν ήταν και τόσο μοναχικός, αφού κατάφερε να γίνει μέλος μιας οικογενείας έστω κι αν ήταν μια άγνωστη οικογένεια ή έστω κι αν
δεν είδε ποτέ ξανά αυτή την οικογένεια δεν τους ξέχασε ποτέ
γιατί τον βοήθησαν να καταλάβει ένα πράγμα. Πως η ζωή είναι σαν
το poker , ποτέ δεν ξέρεις τι κρύβει πίσω του το χαρτί που θα
τραβήξεις απo την τράπουλα, για 'υτο και το παιχνίδι μένει πάντα απρόβλεπτο και πως όταν παίζεις με παρέα το παιχνίδι είναι σίγουρα πιο ενδιαφέρον…
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser6000

Guest
Μια μέρα στην Άγρια Δύση

Μια μέρα στην Άγρια Δύση

Νωρίς το πρωί στο σπίτι του Τζo επικρατούσε νεκρική σιγή. Το κερί, που άναβε πάνω στο κομοδίνο του από το προηγούμενο βράδυ, είχε σβήσει. Το μαξιλάρι του είχε ακόμα το σχήμα του κεφαλιού του καθώς είχε μόλις σηκωθεί.
Ο Τζo ήταν ένας οικογενειάρχης από το Κάνσας Σίτυ και είχε ξυπνήσει αρκετά νωρίς, γιατί χρειαζόταν ένα πιστοποιητικό γάμου από την διπλανή πρωτεύουσα, την Ντόντζ Σίτυ, η οποία βρισκόταν 200 μίλια μακριά από το σπίτι του. Στην Ντόντζ Σίτυ παντρεύτηκε πριν μερικές μέρες αλλά έφυγε αμέσως μετά τον γάμο, λόγω μιας επείγουσας δουλειάς στο Κάνσας Σίτυ και δεν είχε προλάβει να το πάρει.Έπρεπε λοιπόν να ξαναπάει. Υπολόγιζε ότι θα του έπαιρνε γύρω στην μια μέρα για να φτάσει στην Ντόντζ Σίτυ.
Ο καιρός ήταν κακός. Φυσούσε κρύος αέρας και σύννεφα είχαν αρχίσει να μαζεύονται στον ουρανό. Έπρεπε να φτάσει πριν γίνει ακόμα χειρότερος και κάνει τον δρόμο δύσβατο.
Ετοίμασε τα πράγματά του, έναν χάρτη, λίγα λεφτά, μερικά τρόφιμα, το όπλο του και το τυχερό του πέταλο.
Μετά από 8 ώρες ταξίδι σε κακοτράχαλο δρόμο, σε μια στροφή μέσα σε ένα φαράγγι, πετάχτηκαν ξαφνικά μπροστά του 3 ληστές με παρατεταμένα τα όπλα τους. Αμέσως κατάλαβε ότι του είχαν στήσει παγίδα για να τον ληστέψουν.
Δεν είχε πολλά πράγματα μαζί του. Μόνο το όπλο του, λίγα χρήματα, το φαγητό του (μια πίτα με κολοκύθα, ένα μπούτι από γαλοπούλα, λίγα φασόλια φούρνου και ένα τσουρέκι) και μια τράπουλα για να περνούσε την ώρα του το βράδυ.
Ήξερε πως αν τον λήστευαν πιθανότατα να τον σκότωναν.
Πετάγεται λοιπόν αμέσως έξω από το κάρο του και σερνόμενος κρύβεται πίσω από κάτι βράχια. Αμέσως άρχισε το πιστολίδι. Οι σφαίρες περνούσαν ξυστά γύρω του. Όταν κατάλαβε ότι είχε κρυφτεί καλά, άρχισε να απαντάει στα πυρά τους αναγκάζοντάς τους να οπισθοχωρήσουν.
Είχε δύο επιλογές, είτε να συρθεί μέχρι το κάρο του και να προσπαθήσει να τους ξεφύγει είτε να εγκαταλείψει το κάρο και να φύγει με τα πόδια.
Αποφάσισε να παλέψει με όλες του τις δυνάμεις για να γλιτώσει και τον εαυτό του και το κάρο του.
Κάποια από τις σφαίρες που έριξε πρέπει να είχε πετύχει κάποιον ληστή καθώς οι πυροβολισμοί είχαν σταματήσει. Εκμεταλλευόμενος την σύγχυση, πηδάει ξανά στο κάρο του, το στρίβει και τρέχει όσο πιο γρήγορα μπορεί για να τους ξεφύγει. Σφαίρες περνούν δίπλα του, αλλά είχε ήδη αρχίσει να απομακρύνεται. Μετά από λίγο ήταν εκτός βολής. Είχε γλιτώσει.

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser

Guest
Ο JACK ΚΑΙ ΈΝΑ ΠΕΡΊΕΡΓΟ ΌΝΕΙΡΟ

Μια κρύα και χιονισμένη μέρα ο JACK κοίταγε από το παράθυρο το άσπρο λευκό χιόνι που έπεφτε από τον ουρανό και του θύμιζε τον παππού του. Έτσι αποφάσισε να πάει να δει το παλιό σπίτι του παππού του,που οι γονείς του είχαν απαγόρευση να πάει. Ετοιμάστηκε γρήγορα και ξεκίνησε πήρε κοντά του μόνο το σάκο του. Λοιπόν στο δρόμο όπως πήγαινέ είδε ένα παλιό πέταλο στη μέση του δρόμου και το πήρε και το έβαλε στο σάκο του και συνέχισε, λίγο ποιο κάτω είδε ένα κτήμα που είχε πολλά λαχανικά και ο JACK πήγε και πήρε κρυφά μια κολοκύθα μικρή,την έβαλε στο σάκο και έφυγε γρήγορα να πάει στο σπίτι του παππού του. Όταν έφτασε είδε το σπίτι που ήταν σε μαύρα χαλιά, δεν φοβήθηκε και πήγε μέσα. Όταν άνοιξε την πόρτα και είδε ένα πιστοποιητικό γάμου που έγραφε από πίσω |JACK κάτω από το μαξιλάρι υπάρχει ένας χάρτης |. Έπειτα αφού το διάβασε πήγε γρήγορα στην κρεβατοκάμαρα και σήκωσε το μαξιλάρι και είδε ένα παλιό χάρτη.Ο χάρτης έδειχνε έναν θησαυρό στο πατάρι. Έτσι λοιπόν πήγε να δει, σήκωσε την πόρτα αλλά ήταν πολύ σκοτεινά για καλή του τύχη υπήρχε εκεί ένα κερί,το πήρε έβγαλε και τα σπίρτα από το σάκο και το άναψε και ξαφνικά είδε μια μεγάλη παγίδα για ποντίκια, διπλά υπήρχε μια
τράπουλα από της αγαπημένες του παππού του, επιπλέον είδε φασολιά φούρνου
ποντικοφαγωμένα, ακόμα είδε μια ψεύτικη γαλοπούλα και ένα κριμένο τσουρέκι αφού τα είδε όλα αυτά κατέβηκε στεναχωρημένος χωρίς να βρει τίποτα. Ξαφνικά κοιτάει τον χάρτη και βλέπει ότι το σημείο που είναι ο θησαυρός είναι η βιβλιοθήκη έτσι πήγε γρήγορα και έψαχνε όλα τα βιβλία εκτός από ένα έτσι πήγε να το βγάλει και ξαφνικά εμφανίστηκε μια πόρτα που μέσα είχε εν περίεργο μπαούλο.O JACK αφού είδε το μπαούλο πήγε να το ανοίξει, τελικά βρήκε ένα γραμμα που έγραφε όλες τής περιπέτειες που είχε κάνει ο παππούς του και εκτός από το γραμμα είδε και ένα πανέμορφο διαμάντι.Σε μια στιγμή είδε ένα παράξενο φως που τον έφερε στο σπίτι κοίταξε γρήγορα μέσα στο σάκο αλλά ήταν κενός δεν το πίστευε ότι ήταν όλα αυτά ένα απλό όνειρο.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser3920

Guest
Η ιστορία μας τοποθετηται εν έτει 1866, την περίοδο των Χριστουγέννων.. Ο Αμερικανικός εμφύλιος έχει ξεκινήσει και οι δύο πλευρές(βόρειοι - νοτιοι) έχουν οχυρωθεί καλά και προσεχτικά περιμένοντας την κίνηση η μια πλευρά της αλλης.. Η Δύση δεν εχει την γνώριμη μορφή της ,κανένας χώρος διασκέδασης δεν σφύζει απο ζωή, καμια τράπουλα δεν μοιράζεται στα τραπέζια μεταξυ φίλων και εχθρών, καμία γαλοπούλα και κανένα τσουρέκι δεν θα κοπεί φέτος στο γιορτινό τραπέζι.. Απέμειναν μόνο μερικές κολοκύθες και λίγα φασόλια(για ψήσιμο στον φούρνο)για να θρέψουν τον άμαχο πληθυσμό.. Μικρός φωτισμός απο κερια εδω και εκεί στα σπίτια, που ομως τίποτα δεν θυμίζει απο πνεύμα Χριστουγέννων... Και εν μέσω αυτων των συνθηκών και του νεκρικού κλίματος, ενα κοριτσάκι, 8 ετών , που βρίσκεται σε εδάφη των βορείων με την οικογένεια του, αρρωσταίνει σοβαρά και χρειάζεται άμεσα φαρμακευτική αγωγη...Ακουμπησμένο στο μαξιλάρι του... ψήνεται στον πυρετό και έντονοι πόνοι σκίζουν το κορμάκι του.. Ομως, το φάρμακο που απαιτειται παρακευαζεται απο βαμβάκι και είναι διαθέσιμο μόνο στον Νότο. Έτσι, πρέπει να βρεθεί κάποιος θαρραλέος ,που θα ρίσκαρει την ζωή του και που θα διεισδύσει βαθειά στα εδάφη των εχθρών και θα αποσπάσει κρυφά το σωτήριο φάρμακο... Γίνεται συμβούλιο μεταξύ των μελών της τοπικής κοινωνιας, κατα κύριο λόγο άνδρες μέσης ηλικίας.....Δεν είναι πάνω απο 50 άτομα.. Ολοι μιλούν για τον κίνδυνο της αποστολής και για το θανάσιμο ρίσκο.. Και όταν έρχεται η ώρα της απόφασης για το ποιός θα πάει κανείς δεν ειναι τόσο πρόθυμος ωστε να ρισκάρει την ζωή του για το μικρό μελαχρινό κοριτσάκι... Και στην ύστατη στιγμη όταν ολα μοιάζουν μακαβρια για το μελλον του παιδιού ενας σκοτεινός άνδρας που ειχε την φήμη του κακού και δόλειου ληστή σηκωνεται και θετει τον εαυτο του, εκεινο που θα φερει την αποστολή σε πέρας και θα σώσει το παιδί..Ολοι ειναι καχυποπτοι αλλα δεν εχουν και αλλη επιλογή...Ετσι και επιλέγεται ο άνδρας για αυτό το δύσκολο έργο..Και αρχίζει ευθυς..Το ίδιο βραδυ, ετοιμαζει τα πράγματα του, σελωνει το κουάρτερ του που μέχρι τωρα τον συνόδευε σε άθλιες αποστολές και σκοπούς.. Παίρνει τον χάρτη ανα χείρας και χαράζει την πορεία που θα ακολουθήσει με προσοχη και ακρίβεια καθως πρέπει να αποφυγει κάθε παγίδα και ενέδρα στα εδάφη των εχθρών...Επιλέγει με ενα κόκκινο Χ την τοποθεσία της φαρμακαποθήκης.. Μετα απο την γρήγορη προετοιμασία του ,ξεκιναει το δύσκολο ταξίδι του..Δεν εχει χρόνο πολυ..το κοριτσακι θα ξεψυχησει αν δεν γυρισει μεχρι το πρωι... Μετα απο μια επίπονη διαδρομή 2 ωρών μεσα στο άγχος , κινούμενος στις σκιες φτάνει στην φαρμακαποθήκη των νοτίων..2 άνδρες φυλανε την κεντρική πύλη..Πρεπει να τους αφοπλισει χωρις να κινησει την προσοχη..Πλησιαζει ...και το κανει..Μπαινει μεσα ,και σε δεύτερα έχει πάρει το φάρμακο... Αμέσως ανεβαίνει στο μαυρο άτι του και ξεκιναει με ολη την δυναμη του να ιππευει ωστε να γυρισει εγκαιρα..Το μικρο φως της ζωης του παιδιου εξαρταται απο αυτον..Για πρωτη φορα στην ζωη του αισθανεται οτι θελει να ειναι καλος , και οτι αυτος θα ειναι απο εδω και στο εξης ο αυτοσκοπος του, να κανει το καλό...Ξεκινωντας με την σωτηρια αυτου του μικρου αγγέλου.. Ειναι πιο σιγουρος απο ποτε και με αυτες τις σκεψεις φτανει ταχυτατα κατα τις πρωτες πρωινες ωρες πισω στο μικρο σπιτι οπου ψυχοραγει το κοριτσακι..Δινει το φάρμακο, ευθύς στην μητέρα , και αυτη το θέτει σε ενα μικρο κουταλάκι του τσαγιου και το δινει με δυσκολια στην κορη της δια μέσω του στόματος..Συντομα ενδειξεις ζωης φαίνεται να επανέρχονται στο κοριτσάκι και το προσωπάκι του δεν ειναι πια τόσο ωχρο... Εχει σωθει... Η μητερα αγκαλιαζει τον σκοτεινο ανδρα που μολις εχει σωσει το σπλαχνο της και τον ευχαριστει με ολη τη θερμη που ειχε μεσα της... Ο ανδρας γελαει πλατια και ανοίγοντας την πόρτα φευγει... Απο τότε τάσσεται μονο σε καλούς σκοπους και στην ενισχυση των αδυναμων της ζωης... Ολοι εχουν να τον θυμούνται στην μικρή κοινωνία... Ωστοσο η δυσκολη ζωη που επελεξε ηταν μοναχική, ποτε δεν κράτησε κανενα πιστοποιητικό γάμου στα χέρια του...Παρέμεινε μοναχικος και αφοσιωμενος στον σκοπο του...

Τελικα ακομα και σε χαλεπους καιρους γινονται θαυματα...
Ισως τελικα να υπαρχει το Πνευμα των Χριστουγεννων...
Και ευχομαι να σας φωτιζει... Και να το θυμαστε σε καθε περίοδο και οχι μονο κατα την διάρκεια της γιορτης..
Η Αγάπη ειναι επιλογη που φωτίζει τον κοσμο..Δεν αγαπάμε γιατι πρέπει αλλα γιατί το νιωθουμε...


Καλες Γιορτες!:))
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser6219

Guest
ΗΤΑΝ ΠΡΟΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΣ ΕΤΙΜΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ . ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΟΥΜΠΟΙ ΠΟΥ ΜΕ ΛΕΝΕ ORESTIS20 ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΣΥΜΠΟΛΙΤΩΝ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΖΩ ΑΣ ΣΑΣ ΠΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ , ΛΟΙΠΟΝ ΗΤΑΝ ΠΡΟΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ 2 ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΕΤΣΙ ΑΡΧΙΣΑ ΤΙΣ ΕΤΙΜΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΩ . ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΩ ΣΕ 2 ΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΩ ΚΑΠΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΜΟΥΝ .ΠΡΩΤΑ ΠΗΓΑ ΣΤΟ ΓΕΡΟ-ΜΑΙΚ ΝΑ ΜΟΥ ΒΑΛΕΙ ΠΕΤΑΛΑ ΣΤΟΝ ΓΑΙΔΑΡΟ. ΜΕΤΑ ΜΟΛΙΣ ΤΕΛΙΩΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΑΙΔΑΡΟ ΕΚΚΕΙ ΠΟΥ ΠΑΩ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΕ ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ Η ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΝΑ ΤΗΣ ΠΑΡΩ ΤΟ ΠΙΣΤΟΠΙΙΚΟ ΓΑΜΟΥ ΕΤΣΙ ΜΟΛΙΣ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΠΕ ΠΗΓΑ ΜΕ ΤΟ ΓΑΙΔΑΡΟ ΜΟΥ ΓΡΗΓΟΡΑ ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΠΗΡΑ ΤΟ ΠΙΣΤΟΠΙΤΙΚΟ ΓΑΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟ ΕΔΩΣΑ ΜΟΛΙΣ ΤΗΣ ΤΟ ΕΔΩΣΑ ΠΗΓΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΕΦΑΓΑ ΦΑΣΟΛΙΑ ΦΟΥΡΝΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΣΟΥΡΕΚΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΙΝΑΩ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΗΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΜΑΞΙΛΑΡΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΕΧΩ ΓΙΑ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΚΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΠΗΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΘΩ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑ . ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΒΛΕΠΩ ΕΝΑΝ ΚΡΟΤΑΛΙΑ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΟΥ ΕΠΙΤΕΘΗΚΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΔΑΓΚΟΣΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΕΥΤΗΧΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΤΙ ΣΟΒΑΡΟ ΚΑΙ ΣΙΝΕΧΙΣΑ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ. ΠΡΩΤΟΣ ΜΟΥ ΠΡΟΟΡΥΣΜΟΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΟΥ ΛΕΓΟΤΑΝ ' ΤΟ ΕΛΑΦΙ' ΜΟΛΙΣ ΕΦΤΑΣΑ ΕΚΚΕΙ ΑΓΟΡΑΣΑ ΜΙΑ ΠΑΓΙΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΙΑΣΩ ΤΗΝ ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΓΕΝΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΤΡΑΠΟΥΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ. ΜΕΤΑ ΜΟΛΙΣ ΤΕΛΙΩΑΣΑ ΞΕΚΙΝΙΣΑ ΑΜΕΣΝΩΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΧΩΡΙΟ ΠΟΥ ΛΕΓΟΤΑΝ ' Ο ΑΓΡΙΟΣ ΚΥΝΗΓΟΣ ' ΕΚΚΕΙ ΑΓΩΡΑΣΑ ΜΙΑ ΚΟΛΟΚΥΘΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΘΕΛΕ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΦΑΓΗΤΟ. ΜΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΛΟΚΥΘΑ ΕΙΧΑ ΤΕΛΙΟΣΕΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΣΠΙΤΙ .ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ( ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ) ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΩ ΓΙΑ ΚΥΝΗΓΙ ΓΑΛΟΠΟΥΛΑΣ ΓΙ' ΑΥΤΟ ΞΥΠΝΗΣΑ ΧΑΡΑΜΑΤΑ .ΜΕ ΤΑΛΕΠΟΡΗΣΕ ΛΙΓΟ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΠΙΑΝΑ ΚΑΜΙΑ ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ .ΤΕΛΙΚΑ ΕΠΙΑΣΑ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΗΓΑ ΣΠΙΤΙ ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΕΤΙΜΑΣΕΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ .ΜΕΤΑ ΕΦΤΑΣΕ Η ΜΕΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΗΜΑΣΤΑΝ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ ΟΛΟΙ ΑΦΟΥ ΟΙ ΕΤΙΜΑΣΙΕΣ ΗΤΑΝ ΕΤΟΙΜΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΩΣ ΤΡΩΓΑΜΕ ΤΗΝ ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ ΠΟΥ ΕΠΙΑΣΑ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ, ΜΟΥ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ ΟΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΙ 3 ΠΑΙΔΙ ΤΟΤΕ ΧΑΡΗΚΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ ΟΥΡΛΙΑΖΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΒΩ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΓΕΝΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΤΟΝ ΜΠΕΠΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΓΕΝΑ


ΤΕΛΟΣ:D
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser6220

Guest
ΜΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΣΤΡΟΥΜΦΟΙΣΤΟΡΙΑ

Ήταν μια φορά και ένα καιρό σε ένα ξεχασμένο δάσος του Αριζόνα ένα μακρινό χωριουδάκι που ονομαζόταν ΣτρουμφοRamones. Εκεί ζούσαν κάτι μικροσκοπικά πλασματάκια που τα έλεγαν ΣτρουμφοΚαουμπόηδες και ήταν γεμάτα χαρά και καλοσύνη. Στο ίδιο δάσος όμως ζούσε και ο Barkumel, ένας φοβερός μάγος, ο οποίος μαζί με τη πιστή του γατούλα την tigrakinel έψαχναν για το χωριό και τα οχυρά των ΣτρουμφοΚαουμπόηδων.
Μια κρύα και χιονισμένη μέρα, πριν τα Χριστούγεννα στη ΣτρουμφοRamones, οι ΣτρουμφοΚαουμπόηδες έκαναν όλοι μαζί τις δουλείες που τους είχε αναθέσει ο Buffalo Μπαμπαστρουμφ Bill Canis , ο αρχηγός και σοφότερος των ΣτρουμφοΚαουμπόηδων, ώστε να προετοιμαστούν για την γιορτή των Χριστουγέννων.
Ο Huckleberr Μελένιος Tainias jr μαζί με τον Figaro Προκόπης yanisl και τον George Crook Do Re Mi Don Juan στόλιζαν το χωριό με φώτα και γιρλάντες.
Η Harmonica Χαχανούλης Eila, έχοντας βάλει ένα πέταλο μέσα σε ένα μαξιλάρι προσπαθούσε να πείσει τον Billy Σπιρτούλη Gringo74 the Kid και τον John Colt Χουζούρη Colonel να παίξουν μαξιλαροπόλεμο, με αποτέλεσμα να μείνουν και οι δυο λιπόθυμοι μετά το παιχνίδι.
Ο Pat F. Garret Γκρινιάρης Leon555 έπαιζε τράπουλα με την Calamity Ξεφτέρης Panda78 και του την έδινε που έπαιζαν μουτζούρη και είχε γίνει μαύρος, ενώ λίγο πιο πέρα το Frank Buttler στρουμφομωρό Rip13 είχε με επιτυχία καταφέρει να βάλει για ύπνο τον Washington Irving Κοιμήση Tseroki Bill.
Στην άλλη μεριά του δάσους όμως ο πονηρός μάγος Barkumel είχε μόλις πάρει στα χέρια του από τους τέσσερις Ντάλτονς του δάσους τον pumplionel, τον zanpolnel, τον pipinionel και τον mainasnel, κάτι μοχθηρά ξωτικά που ήθελαν να χαλάσουν τη γιορτή των Χριστουγέννων στο δάσος, ένα χάρτη που τον οδηγούσε έξω από το οχυρό των ΣτρουμφοΚαουμπόηδων.
Τη παραμονή των Χριστουγέννων ο Barkumel είχε φτιάξει κάτι μαγικούς χρυσούς σβόλους τους οποίους και τοποθέτησε έξω από το οχυρό για να δελεάσει τους ΣτρουμφοΚαουμπόηδες. Ευτυχώς όμως εκείνη την ώρα πετούσε κοντά στο οχυρό η Annie Oakley Νεραϊδα της Φύσης Personare και έτρεξε αμέσως στον Buffalo Μπαμπαστρουμφ Bill Canis και του είπε ότι πρόκειται για παγίδα του πανούργου Barkumel. Όλοι οι ΣτρουμφοΚαουμπόηδες ενημερώθηκαν, εκτός από την Maya Roalstad Στρουμφίτα Alone32 και τον William Σκουντούφλης Talghman Hools13 που ήταν στην αποθήκη του οχυρού να φέρουν τρόφιμα.
Η Maya Roalstad Στρουμφίτα Alone32 μόλις είδε τη λάμψη από τους μαγικούς χρυσούς σβόλους έτρεξε προς εκει και εκείνη την ώρα πετάχτηκε προς το μέρος της η tigrakinel για να την πιάσει, όμως δεν είχε υπολογίσει ότι ο William Σκουντούφλης Talghman Hools13 θα σκόνταφτε πάλι και θα έτρωγε μια κολοκύθα στο κεφάλι. Έτσι η Στρουμφίτα Alone32 και ο Σκουντούφλης Hools13 βρήκαν την ευκαιρία να ξεφύγουν και να γυρίσουν ασφαλείς στη ΣτρουμφοRamones.
Έτσι λοιπόν ξεκίνησε η γιορτή των Χριστουγέννων στη ΣτρουμφοRamones με τον Al Swearengen Λιχούδη Spanius να έχει ετοιμάσει το γιορτινό τραπέζι με ένα μεγάλο κερί στη μέση και πολλές λιχουδιές όπως τσουρέκι, γαλοπούλα και φασόλια φούρνου για ατμόσφαιρα. Όμως η μέρα έκρυβε άλλη μια έκπληξη. Η Στρουμφίτα Alone32 είδε στο πρόσωπο του Σκουντούφλης Hools13 το πρίγκιπα που την έσωσε από τον κακό Barkumel και έτσι ξεκίνησε ένας μεγάλος έρωτας με αποτέλεσμα ο Buffalo Μπαμπαστρουμφ Bill Canis να τους ενώσει με τα δεσμά του γάμου και έτσι να εκδοθεί το πρώτο πιστοποιητικό γάμου στη ΣτρουμφοRamones.
Και έζησαν αυτοί καλά και ο Barkumel, η tigrakinel και οι Ντάλτονς του Αριζόνα σκασμένοι που για άλλη μια φορά δεν έπιασαν τους ΣτρουμφοΚαουμπόηδες. Εγώ είμαι ο Jesse Αφηγητής KPRO James και αν καμιά φορά βρεθείτε στον Αριζόνα σίγουρα θα συναντήσετε τον Barkumel και αν είστε καλά παιδάκια είναι πιθανό να συναντήσετε και τους ΣτρουμφοΚαουμπόηδες.

Εύχομαι Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά σε όλο τον Αριζόνα.Μη ξεχνάτε ότι είμαστε όλοι εδώ γιατί είναι παιχνίδι
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser

Guest
Η κολοκυθα της ΑΥΤΗΣ...

Μια νεα μερα ξεκινησε στο New Beggining, ενα περασμα της αγριας Δυσης οπου καβαλαρηδες επισκεπτοταν καθημερινα για να πεταλωσουν τα γαιδουρια τους, καουμπηδες για να γεμισουν τα colt τους με χρυσες σφαιρες, τυχοδιωχτες για να πουλησουν διαφορα ευρυματα σε εμπορους, ακομα και πλουσιοι επιχειρηματιες οπου καμαρωτοι καμαρωτοι με το σετ κυριου τους χαζευουν τις γυναικες της περιοχης...
Ειναι η μερα της μεγαλης εορτης οπου στο New Beggining αποκαλουν "Κολοκυθα της Αρκουδας".Πολλοι κυνηγοι εχουν μαζευτει απο το προηγουμενο βραδυ για να προετοιμαστουν για το γεγονος!Σε αυτην την γιορτη γινεται ενας διαγωνισμος ο οποιος εχει ως εξης: Καθε συμμετεχοντας κυνηγος πρεπει να παει στο απομακρυσμενο δασος και να σκοτωσει μια αρκουδα με μοναδικο οπλο τους μια κολοκυθα!!Ετσι λοιπον ο αγωνας ξεκιναει με τους διαγωνιζομενους να εχουν αφησει τα τουφεκια τους στους οπλοποιους, και να βαδιζουν προς το δασος με μια κολοκυθα στο χερι...
Βεβαια με μια συνεργασια με τους ινιδανους οι οποιοι ειναι κρυμμενοι στο δασος και παρακολουθουν αν οντως οι κυνηγοι δεν θα χρησιμοποιησουν αλλο οπλο εκτως την κολοκυθα!
Ξαφνικα ενας πιτσιρικας καουμποης πεταγεται απο το πουθενα με μια τραπουλα στο χερι του φωναζοντας "ΕΕΕΕΙ περιμεντε κ εμενα!!, Ξεχαστηκα στο ποκερ γιατι ειχα ρεντα!!".Αρπαζει λοιπον μια κολοκυθα και τρεχει προς το δασος!Το ονομα του ηταν "Καπσος" ενας νεος καουμποης απο το Texas...
Ακολουθησε την διαδρομη του χαρτη για το δασος και ετσι βρεθηκε μπροστα απο μια αρκουδα.Η αρκουδα ομως φαινοταν ανησυχη..ο Καπσος κοιταει λιγο καλυτερα κ βλεπει μια ινδιαννα στριμωγμενη απο την αρκουδα η οποια την εβλεπε σαν μπουτι γαλοπουλας ετοιμο να το φαει!
Ετσι λοιπον ο Καπσος παιρνει την κολοκυθα του και την πεταει στην αρκουδα για να την αποσπασει και να γλιτωσει η ινδιαννα απο τα δοντια της. Για κακη του τυχη ομως δεν ειχε βαλει τις ιδιοτητες του στην στοχευση και στο σημαδι και ετσι αντι για την αρκουδα πετυχαινει την ινδιαννα στο κεφαλι και εκεινη λυποθυμαει!"Παναγια μου" φωναξε!" τι θα κανω τωρα?" Και ετσι οπως σκεφτοταν βλεπει την αρκουδα να πεφτει ξερη κατω και αυτη!
Αναρωτηθηκε τι εγινε κ ετσι πλησιασε πιο κοντα στην αρκουδα..μια βρωμα μυρισε τρισαθλια καθως πηγαινε ολο κ πιο κοντα!Ξαφνικα πεταγεται ενας ινδιαννος και ειπε "Ειδα πως εγινε το σκηνικο!Εσυ εσωσες την αδερφη μου!" και του ειπε πως αν ερχοταν στο χωριο τους για να κουβαλησουν μαζι την ινδιαννα θα ισχυριζονταν στους υπολοιπους οτι η αρκουδα σκοτωθηκε απο την κολοκυθα του!Κ ετσι εγινε!
Ο καπσος πηγε στο χωριο των ινδιαννων και εξηγησε το γεγονος!Η ινδιαννα ξυπνησε και ειπε οτι απο τον φοβο της τα εκανε επανω της και οτι αυτη η τρισαθλια μυρωδια ηταν απο τα φασολια φουρνου που ειχε φαει νωριτερα!Αποδειχτηκε δηλαδη οτι ο Καπσος δεν την εσωσε, αντιθετα την εφερε σε πιο δυσκολη θεση...
Ο αρχηγος των ινδιαννων ειπε οτι ο μονος τροπος για να ξεπληρωσει το λαθος του ηταν να παντρευτει την ινδιαννα!Με το που το ακουει ο Καπσος λεει " Σιγα μην υπογραψουμε κ πιστοποιητικο γαμου!" και αρχισε να γελαει!
Τοτε η ινδιαννα λεει οτι δεν τον θελει για αντρας και ετσι ο Καπσος εφυγε απο το χωριο κατοχυρομενος με την αρκουδα και την νικη του διαγωνισμου στο τσεπακι του!
Ο Καπσος πηρε τον δρομο πισω αλλα επειδη ηταν βραδυ αναψε ενα κερι που του ειχαν δωσει οι ινδιαννοι για να βλεπει!Οπως περπατουσε με την αρκουδα να σερνεται απο πισω του βλεπει ενα μαξιλαρι πανω σε εναν βραχο!Η περιεργεια τον εφαγε και πηγε να το δει απο κοντα!ΚΑΙ ΜΠΑΜ!το μαξιλαρι ανατυναχτηκε και γεμιζοντας τον πουπουλα και με μελι..."ΧΑΧΑΧΑΧΑ" ακουστηκαν γελια "ΕΠΕΣΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΜΑΣ" φωναζαν!Ηταν η ινδιαννα που ηθελε με καποιο τροπο να του την φερει..."Επρεπε να παρω το αιμα μου πισω και σου εστησα παγιδα!Τωρα μπορουμε να παμε πισω κ εγω η ιδια θα πω οτι σκοτωσες την αρκουδα με την κολοκυθα!"
Στην πυρη του New Beggining το πληθος ζητωκραυγαζε "ΚΑΠΣΟΣ ΚΑΠΣΟΣ"!!
Ο Καπσος ηταν ο μοναδικος που σκοτωσε την αρκουδα με την κολοκυθα και σαν επαθλο κερδισε το Τσουρεκι του Φερναντο!
Η ινδιαννα και ο Καπσος ερωτευτηκαν μετα απο ολα αυτα και φιλιθηκαν!Ο Καπσος ρωτησε το ονομα της ινδιαννας για να γνωριστουν λιγο καλυτερα..η ινδιαννα ειπε " το ονομα μου ειναι ΑΥΤΗ"
ο Καπσος ελιωσε στα γελια και το εβαλε στα ποδια παιρνοντας μαζι του τσουρεκι...η ΑΥΤΗ δεν τον συγχωρεσε ποτε.....
 

DeletedUser

Guest
Η ιστορια ενος Colt

To σκουριασμενο πεταλο κρεμοταν εξω απο την ξυλινη πορτα της καλυβας, προσπαθωντας να μαγνητισει την καλη τυχη του Jim. Τα χρονια ειχαν περασει γρηγορα και οι παλιες ουλες ειχαν επουλωθει στο σωμα του σκληρου κυνηγου κεφαλων. Αλλα οχι και στην ψυχη του.
Το ιδρωμενο μαξιλαρι μαρτυρουσε τον πυρετο που εκαιγε τα τελευταια εκατοστα απο το κερι του Jim, ενα κερι που κρατουσε τη φλογα του 77 χρονια τωρα. Εμελε αυτο το χαλοουιν να ειναι το τελευταιο του. Διπλα του ενα μικρο,ξυλινο κουτι γεματο μικροπραγματα παραταιρα μεταξυ τους..2 δολλαρια, ενα μισοαδειο μπουκαλι τεκιλα,ενας χαρτης καποιου χρυσοθυρα και καπου εκει αναμεσα ενα πιστοποιητικο γαμου..Η αγαπημενη του Elli που ειχε φυγει 22 χρονια πριν.
Ενα κολτ με χαραγμενα τα αρχικα στη λαβη:J.W. Που να φανταζοταν οτι αυτο το παιδι που ειχε μεγαλωσει στη θαλπωρη μιας ευκαταστατης οικογενειας θα γινοταν ενας κυνηγος κεφαλων και θα πεθαινε μονος.. Η αγρια δολοφονια του πατερα του απο 2 πιστολερο οταν εκεινος ηταν ακομα 17 χρονων ειχε αλλαξει τη ζωη του. 77 χαραγματα πανω στην ξυλινη λαβη μαρτυρουσαν το ποσο καλος ηταν στη δουλεια του ο Jim. 77 καταζητουμενοι που ειχαν πεσει στην θανασιμη παγιδα του παλιου κολτ. Οσα και τα χρονια του σκληροτραχηλου κυνηγου.
Ενας ηχος στην πορτα εκανε το γερασμενο αλλα δυνατο ακομη χερι του να κινηθει με ταχυτητα ασυνηθιστη για την ηλικια του προς το πιστολι. "Ποιος ειναι εκει..?" ακουστηκε μια φωνη βροντερη σαν κεραυνος που ακομη και τωρα θα εκανε οποιονδηποτε αντιπαλο να ιδρωσει απο αγωνια.
Η πορτα ανοιξε και ενας ψιλολιγνος αντρας μπηκε μεσα κρατωντας απο το χερι ενα αγορι, ηταν δεν ηταν 11 χρονων. "Τι κανεις Jim..? η γυναικα μου στελνει μιση γαλοπουλα, φασολια φουρνου και καλαμποκοψωμο". Ο Jim ανασηκωθηκε και αναψε ενα κερι. "Εσυ εισαι Εd? Εχεις χρονο για μια παρτιδα φανταζομαι ε?", ειπε τραβωντας μια τραπουλα μεσα απο την τσεπη του.
Ο μικρος κοιτουσε μια τον πατερα του μια τον γερο Jim που "το εστρωναν" και ξαφνικα θυμηθηκε: "αυτο ειναι για εσας." ειπε βγαζοντας ενα μικρο τσουρεκι μεσα απο το καπελο του. Ο γερο Jim τον κοιταξε επιμονα. Τα ματια αυτου του παιδιου του θυμιζαν την Elli. Τον τραβηξε κοντα του και κοιτωντας τον βλοσυρα αλλα με ενα αδιορατο χαμογελο να τρεμοπαιζει κατω απο τα μακρια μουστακια του, ειπε: "να θυμασαι παντα στη ζωη σου οτι πρεπει να ανταποδιδεις στους αλλους. Το τι θα δινεις εσυ σαν ανταλλαγμα θα το κρινεις ο ιδιος. Αυτος ο νομος ισχυει για καθετι στη ζωη μας, απο την ωρα που γεννιομαστε μεχρι την ωρα που θα μας σκεπασει το χωμα. Nα θυμασαι πως η ανταποδοση δεν θα ειναι παντοτε κατι καλο. Αλλα αυτο θα το καταλαβεις οταν μεγαλωσεις. Το παν για εναν ανδρα στην Αγρια Δυση, ειναι η φημη του. Το να πληρωνεις τους αλλους με αυτα που τους αναλογουν σου δινει φημη. Προς το παρον εγω σου ανταποδιδω το δωρο που μου εκανες με ενα αλλο δωρο, οχι τοσο νοστιμο.." ειπε και μισογελασε βαζοντας στο χερι του μικρου το κολτ με τη χαραγμενη λαβη! Το αγορι κοιταξε τον πατερα του και εκεινος με ενα νευμα του εδωσε την αδεια να το παρει. "Σου αρεσει Ουιλ?" τον ρωτησε και ο μικρος εγνεψε καταφατικα.
Περασαν 10 χρονια απο εκεινη τη νυχτα, ο Jim πια ειχε πεθανει. Οι κολοκυθες με τα αναμμενα κερια φωτιζαν τα σπιτια. Καπου στο new mexico ακουγοταν ενα κολτ να ξερναει φωτια και μολυβι 21 φορες πριν πεσει στο χωμα. Ενα κολτ με 77 χαραγματα στη λαβη και ενας πιστολερο που στα 21 χρονια του το ονομα του ηταν συνωνυμο της πολυποθητης φημης. Ηταν ο Μπίλι δε Κιντ..
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser

Guest
ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΟΥ THE WEST

Είναι Σάββατο βράδυ και έχουν μαζευτεί στην πόλη μου όλοι οι παίκτες του the west.Λοιπόν κάπιοι παίζανε με την τράπουλα με αναμμένο το κερί(πριν 300 χρόνια δεν υπήρχε ηλεκτρισμός),περιμέναμε να βγει ο γαμπρός και η νύφη, με τα πολλά βγαίνουν μετά απο κανα μισάωρο και συνηδητοπιούνε ότι δεν έχουν πάρει τα πιστοποιιτκά γάμου.Όλοι μένουμε με το στόμα ανοιχτό και ο μικρός the black ghost λέει πως βρήκε ένα πέταλο στην αυλή...τέλος πάντων αποφασίσαμε να φάμε ότι έχει γιατί οι μάγειρες τους the west κάνανε πολύ κόπο.Φάγαμε από όλα κολοκύθες,τσουρέκι,φασόλια φούρνου και τέλος το καλύτερο γαλοπούλα.Εκέινη την στιγμή μπαίνουνε 3 άτομα απο τον κόσμο 1 άγνωστο πως έφτασαν εδω και όλοι μαζί λέμε ΠΑΓΙΔΑ!
-Πού είναι ο χάρτης αρχιζε να φωνάζει ο ένας.
Και ο siastam φοβήθηκε και τους είπε πως είναι κάτω απο το μαξιλάρι.
ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΤΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ.:))
 

DeletedUser5080

Guest
χριστουγεννα

Ως τώρα, εφόσον ο Θεός μάς έχει μερικώς αποκαλύψει έναν κόσμο αγγελικό, μας έχει μερικώς εξηγήσει τι σημαίνει άγγελος. Παρ΄ όλα αυτά ουδέποτε μας εξήγησε τι σημαίνει γαλοπούλα».

ΑΥΤΑ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ 5 ΤΟ ΔΩΡΑΚΙ alex239-1999
 

DeletedUser3116

Guest
Προτιμώ να λάβω δώρο στον K3
Άρχισε να συνέρχεται καθώς ο χλωμός χειμωνιάτικος ήλιος είχε ανέβει πια ψηλά, έχοντας για μαξιλάρι ένα αγκαθωτό θάμνο που του μάτωνε το σβέρκο μέσα απ’ το γιακά του παλτού του. Κρύωνε, ένοιωθε το κεφάλι του βαρύ, ανασηκώθηκε με δυσκολία και προσπάθησε να θυμηθεί τι συνέβη. Αδύνατον! Όλα ήταν θολά και μονάχα το κρύο γινόταν όλο πιο ξεκάθαρο και βασανιστικό. Κοίταξε γύρω του και είδε πως ήταν πεσμένος δίπλα στο δρόμο, με λασπωμένα το φινετσάτο παλτό του από το βραδινό χιόνι και σκισμένο το φανταχτερό του παντελόνι. Έψαξε ασυναίσθητα το σώμα του, που πονούσε παντού, για πληγές, αλλά δε βρήκε, εκτός από μια εκδορά στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, που είχε ματώσει. Ύστερα άρχισε να αδειάζει με μανία τις τσέπες του στο χιόνι, προσπαθώντας κάτι να θυμηθεί. Κάθισε και κοίταξε αραδιασμένο το περιεχόμενο: τρία δολάρια, ένα μικρό ασημένιο πέταλο με μια κόκκινη φούντα, ένας χάρτης βοσκοτόπων, ένα μεταξωτό μαντίλι, μια τράπουλα κι ένα πιστοποιητικό γάμου! Τα γράμματα χόρευαν από τη ζάλη, όμως μπόρεσε να διαβάσει το όνομα Kate Jackson και αναρρίγησε καθώς άρχισε αμυδρά να θυμάται. Ναι, θυμόταν στη φλόγα των κεριών το πλούσιο δείπνο με τη γεμιστή γαλοπούλα, τα φασόλια φούρνου κι ύστερα το τσουρέκι και τη γλυκιά πίτα με κολοκύθα. Δείπνο Χριστουγέννων. Θυμόταν και την Kate! Το δαχτυλίδι που της χάρισε και το ασημένιο πέταλο που του είχε χαρίσει εκείνη, για καλή τύχη. Που μέσα στην παγωνιά φαινόταν να τον είχε εγκαταλείψει για τα καλά. Τυλίχτηκε σφιχτά με το παλτό του και προσπάθησε να συγκεντρωθεί. "Κάποιος μου έστησε παγίδα", μονολόγησε. Σήκωσε τον χάρτη προσπαθώντας να καταλάβει τί έδειχνε. Ήταν ένας κοινός χάρτης απ' αυτούς που χρησιμοποιούσαν οι κτηνοτρόφοι για να ξεχωρίζουν τα βοσκοτόπια τους. Ούτε αυτό του θύμιζε κάτι. Τον γύρισε από την ανάποδη και τότε μόνο τα θυμήθηκε όλα, όταν διάβασε το σημείωμα: "Παλιοχαρτοκλέφτη, προικοθήρα σε πήραμε χαμπάρι! Γι' αυτή τη φορά κι επειδή είναι Χριστούγεννα, θα σε πετάξουμε απ' την ταχυδρομική άμαξα με τη σημαδεμένη σου τράπουλα και τα τρία δολάρια που είχες όταν ζήτησες να παντρευτείς την Kate. Αν σε ξαναδούμε στα μέρη μας όμως, θα φύγεις μέσα σε κάσα...Είναι υπόσχεση. Αδελφοί Jackson"
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser

Guest


Προσοχή!!!

- Οι ιστορίες που υπερβαίνουν το όριο ΔΕΝ θα ληφθούν υπόψιν
- Οι ιστορίες που περιέχουν απαγορευμένες λέξεις ΔΕΝ θα ληφθούν υπόψιν
- Οι ιστορίες που είναι γραμμένες στα κεφαλαία ΔΕΝ θα ληφθούν υπόψιν.
- Οι ιστορίες που είναι αναρτημένες σε παλαιότερους διαγωνισμούς ή σε άλλα θέματα ΔΕΝ θα ληφθούν υπόψιν.

Μπορείτε να κάνετε επεξεργασία των ιστοριών σας εως τις 20/12/2011 οπότε και τελειώνει ο διαγωνισμός.
 

DeletedUser

Guest
Η κομπίνα των Χριστουγέννων

Το καταφύγιο στην άκρη του δάσους τους είχε βολέψει μια χαρά. Σε 3 μέρες θα ήταν Χριστουγέννα και έξω είχε χιόνι και κρύο. Ο Ξανθός και o Δραπέτης, παράτησαν την ΤΡΑΠΟΥΛΑ κι έριξαν μια τελευταία ματιά στο ΧΑΡΤΗ. Ήθελαν να είναι πανέτοιμοι για το ταξίδι τους. Ο στόχος τους ήταν κοντά και η τράπεζα γεμάτη με λεφτά. Ήταν όλα έτοιμα για να στήσουν την ΠΑΓΙΔΑ και σήμερα ήταν η τελευταία νύχτα που θα κοιμόντουσαν εκεί.

Το βραδινό τους ήταν ψητή ΚΟΛΟΚΥΘΑ και ΦΑΣΟΛΙΑ ΦΟΥΡΝΟΥ. Ο Δραπέτης ήταν καλός μάγειρας και ο Ξανθός είχε καλομάθει.

“Καλή η κολοκύθα και τα φασόλια, αλλά κάνε και καμιά ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ, πώς θα νοιόσουμε τα Χριστούγεννα...”, παραπονέθηκε ο Ξανθός.
“Σε λίγο η μεγαλειότητά σας θα μας ζητήσει και ΤΣΟΥΡΕΚΙ. Κοίτα να κοιμηθείς καλά κι άσε τις πολυτέλειες για μετά τη δουλειά. Σε θέλω ξεκούραστω ήρεμο και με σταθερό χέρι.”.
“Μην ανησυχείς, αφου το ξέρεις δεν αστοχώ ποτέ.” είπε ο Ξανθός.

Τελείωσαν το φαγητό τους, έσβησαν το ΚΕΡΙ κοιμήθηκαν.

Την άλλη μέρα , ο Ξανθός δυσκολεύτηκε να αποχωριστεί το ΜΑΞΙΛΑΡΙ του, αλλά οι φωνές του Δραπέτη σύντομα τον έπεισαν. Ετοιμάστηκαν γρήγορα και ξεκίνησαν. Χρειάστηκε να ταξιδέψουν όλη τη μέρα για να φτάσουν τον προορισμό τους. Το βράδυ κοιμήθηκαν στην ύπαιθρο και επιτέλους έφτασε η μέρα που περίμεναν.

Ετοιμάστηκαν για το τελευταίο κομμάτι της διασρομής τους, αλλά λίγο πριν ξεκινήσουν, ο Ξανθός άγγιξε το τυχερό ΠΕΤΑΛΟ που είχε στην τσέπη τράβηξε το όπλο του από τη θήκη και σημάδεψε τον Δραπέτη.

- "Λυπάμαι φίλε μου, αλλά τα λεφτά της αμοιβής για τη σύλληψή σου είναι πολλά. Η επομενη στάση σου είναι στον Σεριφη. Όλοι θα πιστέψουν οτι πήγες εκεί για να ληστέψεις την τράπεζα."
- Είσαι μεγάλο κάθαρμα Ξανθέ. Έπρεπε να το είχα κατάλαβα όταν είδα τη συλλογή σου με τα 7 ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΓΑΜΟΥ, ένα για κάθε μια δύστυχη που είχε την ατυχία να σε παντρευτεί"
- "Χα! Λες εμένα, κάθαρμα, όμως εσύ είσαι ο καταζητούμενος της παρέας. Και τα πιστοποιητικά είναι εννιά και είναι όλες τους οι μοναδικές μου αγάπες."

Λίγο αργότερα, βρίσκονταν και οι δύο στο Σερίφη, ο οποίος δεν έκρυψε τη χαρά του που του έφεραν τον Δραπέτη. Θα είχε στη φυλακή του έναν από τους πιο καταζητούμενους κακοποιούς της Δύσης. Κι ο Ξανθός όμως δεν έκρυψε τη χαρά του όταν πήρε τα $10.000 της αμοιβής.

Ο Δραπέτης καταδικάστηκε σε απαγχονισμό με συνοπτικές διαδικασίες. Η τελευταία επιθυμία του, ως μελλοθάνατος ήταν να κρεμαστεί καβάλα σ´ ένα Quarter. "Ειναι πιο ανώδυνο", δικαιολογήθηκε

Η μέρα της εκτέλεσης έφτασε. Ο Δραπέτης είναι καβάλα στο Quarter, με μια θηλιά περασμένη στο λαιμό του, η οποία είναι δεμένη στο χοντρό κλαδί μια μεγάλης βελανιδιάς. Ο Σερίφης πυροβολεί στον αέρα. Το Quarter αρχίζει να καλπάζει τρομαγμένο...

Όμως, κάτι αναπάντεχο συνέβει. Αντί να μείνει κρεμασμένος στο κλαδί, ο Δραπέτης καλπάζει σαν τον άνεμο πάνω στο Quarter και μέχρι να καταλει ο Σερίφης τι είχε συμβεί ήταν ήδη πολύ μακριά...

Την επομένη ήταν Παραμονή Χριστουγέννων και ο Ξανθός μέτραγε τα λεφτά της αμοιβής:

- "4.700, 4.800, 4.900, $5.000. Αυτά είναι για σένα Δραπέτη. Φέτος θα κάνεις τα καλύτερα Χριστούγεννα της ζωής σου."
- "Λοιπόν Ξανθέ στις γυναίκες λες ένα σωρό ψέματα, αλλά όταν είπες ότι δεν αστοχείς ποτέ έλεγες αλήθεια. Φρόντισε να συνεχίσεις να πετυχαίνεις το σκοινί τις κρεμάλας με την πρώτη βολή και τις επόμενες φορές. Καλά Χριστούγεννα συνέταιρε."
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser4254

Guest
ACHTUNG ACHTUNG kommen alle in mein Zelt......φώναξε δυνατα ο Σαμανος της φυλής η Σοφη Κολοκύθα. Βαριεστημένα αρχίσαμε να μαζευομαστε ολοι στο κέντρο του καταυλισμου μπροστα στο τοτέμ που ήταν σαν τρια γραμματα των λευκων προσώπων BMW. Ο αρχηγός μας η Σημαδεμένη Τράπουλα εκανε ενα νοημα σε ολους να πιάσουμε θέσεις μπροστα απο την σκηνή του Σαμάνου.
Η Σοφη Κολοκύθα κρατώντας στο χερι μια μεγάλη ξύλινη κουτάλα αρχισε να τρεχει γύρω απο ενα ταψί με φασόλια φούρνου και να κουνα το κεφάλι του σαν να είχε ερθει η καταστροφή του κόσμου.....
-Oh mein Unglück Bohnen, die den weichen essen wird verbrannt?...αρχισε να λεει δυνατα και ολοι κοιταζόμασταν να καταλάβουμε τι λέει....
Η Σημαδεμένη Τράπουλα δεν αντεξε την σιωπή και φώναξε...
-Αιντε ωρε παιδια, φέρτε τον μεταφραστή να καταλάβουμε τι λεει τουτη η συμφορά που μας βρήκε,και την επομενη φορά που θα κάνουμε ενεδρα σε άμαξα να με ρωτάτε πρώτα τι θα παρουμε....
Σκύψαμε ολοι τα κεφάλια και σκαλίζαμε την αμμο με τα μοκκασίνια μας απο ντροπή.....είχε δικιο ο Αρχηγός, αλλα μας κοροιδεψαν τα τρυφερα ποδια και μας φόρτωσαν εναν τρελο Γερμανο τουρίστα λεγοντας μας οτι κάνει θαύματα....
Εφτασε σιγα σιγα κι η Διχαλωτή γλώσσα που είχε κάνει ενα φεγγαρι ιχνηλάτης για τους Αγγλους και εκτελούσε χρέη μεταφραστή στις συμφωνίες με τα χλωμά πρόσωπα....
-Red barbarischen Entführer Unglück zu gehen, um mich finden Meine Bohnen verbrannt werden.....αρχισε να ξαναλέει ο Σαμάνος....
-Εεε λεει οτι θέλει ενα ζευγαρι χιονοπέδηλα και τρια κουπιά γαλερας....
-Ρε είσαι σίγουρος? ρωτα ο Αρχηγός
-Εεεε μάλλον με μπέρδεψε λιγο το ζουγκεχεν....
Αρχισα να θυμάμαι την ημέρα εκείνη που στήσαμε ενεδρα στην άμαξα, δεν ήθελα να παω γιατι είχα να σκαλίσω ενα μικρό χάρτη για να βρίσκω που είχα κρύψει τις παγίδες για κάστορες.....
-Ορθιο Τσουρέκι....Ορθιο Τσουρέκιιιι.....ΟΡΘΙΟ ΤΣΟΥΡΕΚΙΙΙΙΙΙ...
Η αγρια φωνή του Αρχηγού με γύρισε στην πραγματικότητα και κατάλαβα οτι με φώναζε....
-Εεε...χχχφφψψ....τραύλισα, εδώ ειμαι αργηγέ....
-Ορθιο Τσουρέκι παρε το πιο γρήγορο πονυ και τραβα μεχρι τις καλύβες των τρυφερων ποδιών να φέρεις κανεναν να μας πει τι λεει παλι τουτος.....
Ετρεξα γρήγορα καβάλησα το Φτερωτο μαξιλαρι και μέχρι να πεις 8000 φορες <<ουγκ μα τον Μανιτού>> είχα παει και είχα γυρίσει με δεμενο χειροποδαρα τον πρώτο λευκό που βρήκα μπροστα μου...
Ο λευκος φορούσε ρούχα που τα έλεγαν Κυριακάτικα και δεν ξέρω γιατι...αλλα άρχισε να συνέρχεται και μόλις καταλαβε οτι τον κοιτάζουν 101 αγρια ζευγάρια μάτια τινάχτηκε πανω σαν ελλατήριο......εβγαλε αργά αργά ενα χαρτί απο την τσέπη του και μας το έδειχνε με αγωνία....
-Please please do not kill me, here look here I have a marriage certificate that says that in 2 hours getting married .....
Αντε παλι, μουρμούρησε ο Αρχηγος.....
-Διχαλωτη Γλώσσα κανόνισε να μας πεις τι λεει....ρε που πατε και τους βρίσκετε ε? ε?
-Χμμμμ λεει οτι καλύτερα να τον σκοτώσουμε παρα να τον αφήσουμε να βγάλει μαλλιά γιατι εχει λεει ενα πιστοποιητικό γάμου απο τον κουρέα και τον περιμένει ενας πιγκουίνος να τον παντρέψει με το ζόρι σε 2 ώρες......
-Eh was ist mit Bohnen meine Stunden; und wer ist er; Händler; die Bohnen;....φώναξε ο σαμάνος με εκφραση απορίας...
-Αν αργήσουμε λεει να του φέρουμε τα κουπια θα πάρει το τιπι του και θα φύγει...... είπε με σιγουρια η Διχαλωτή Γλώσσα
Ο αρχηγός προσπαθούσε να κρατήσει την κοιλιά του απο τα γέλια...
-Χουαχαχαχαααα....ρε δεν πατε ολοι στον Μεγάλο κούνελο και να μας αφήσετε ήσυχους?...λοιπόν...φέρτε τους και τους δυο και δέστε τους στον πασαλο των βασανιστηρίων, φέρτε το βαρέλι με το κερί, τα φτερά γαλοπούλας και τα πέταλα που πήραμε οταν κάψαμε το οχυρο των χλωμών προσώπων......ειπε η η Σημαδεμένη Τράπουλα και αρχισε να απλώνει το κερι στα μπουτια του ζαλισμενου γερμανου.
-Η τελετη ξεκιναει! φωναξε και ενα τεραστιο χαμογελο σχηματιστηκε στο προσωπο του, φέτος δεν θα γεμισουμε γαλοπούλα αλλα τρυφερα πόδια.....

ΥΓ..ρε τι ήθελε τελικά ο Γερμανός??

Το δώρο μου στον Κόσμο 1 αλλιώς θα παρω το τιπι μου και θα φύγω....
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser5390

Guest
Μαύρα Χριστούγεννα

Λίγο έξω από το Κάνσας, τρείς γνωστοί κακοποιοί κοιτάζοντας τον χάρτη τους αποφασίζουν να μπουν σε ένα cazino καθώς τα πέταλα από τα ζώα τους έχουν ραγίσει και θέλουν να χαθούν μέσα στο πλήθος απ'τα μάτια του τοπικού σερίφη. Έτσι λοιπόν μέσα σε λίγα λεπτά βρέθηκαν σε ένα από τα καλύτερα τραπέζια του cazino. Αμέσως σερβηρίστηκαν με τα πιάτα ημέρας και το τραπέζι γέμισε με φασόλια φούρνου, τσουρέκια, γαλοπούλες, κολοκύθες και ανάβοντας το κερί και τυλιγμένοι με τα κασκόλ τους και τους μάλλινους σκούφους τους ακούνε μια συζήτηση απ'το διπλανό τραπέζι κάποιον νιόπαντρων κυρίων απόδηξει αυτου το πιστοποιητικό γάμου τους που έπαιζαν με μια αλλιώτικη τράπουλα . -Όντως αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο και μόνο που σκέφτομαι αυτά που έκαναν στην οικογένεια Flits ταράζομαι. -..Σίγουρα θα πρέπει να τιμωρηθούν αναλόγως αυτοί οι τρείς. Οι κακόμοιροι Flits παραμονή χριστουγέννων και μόνο χαρά και ευτυχία δεν έχουν, αλλά αντιθέτως θλίψη και δυστυχία για το καημένο τους παιδάκι που τώρα ας ελπίσουμε να είναι καλά εκεί που βρίσκεται.. - Για μια χούφτα δολάρια οι αλήτες σκότωσαν αυτο το αγγελούδι με το ίδιο του το μαξιλάρι. Εύχομαι αυτοί οι οικογένεια να δικαιωθεί και εκείνα τα καθάρματα να σαπίσουν στην φυλακή για αυτή την πράξη τους παραμονή Χριστουγέννων -.. Την ίδια ώρα πέντε οπλισμένοι άντρες μπαίνουν μέσα αρχίζοντας να φωνάζουν¨- Ε εσείς εκεί με τα κασκόλ και τους σκούφους εδώ τελειώνουν όλα...-Οι κακοποιοί απαντάνε με πυροβολισμούς αλλά για κακή τους τύχη ο σερίφης και οι άντρες του ήταν πιο γρήγοροι στην ανταλλαγή πυροβολισμών και οι ληστές τώρα βρίσκονται νεκροί στο πάτωμα... Κάπου εδώ η ιστορία μου τελειώνει και ποιος ξέρει, ίσως οι Flits δικαιώθηκαν με τη παγίδα που έστησε ο σερίφης στους κακοποιούς αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι κανείς δεν θα τους φέρει πίσω το αγγελούδι τους.... :)) :))
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Κατάσταση
Δεν είναι ανοικτή για περαιτέρω απαντήσεις.
Κορυφή