Διαγωνισμός Χριστουγέννων 2011

[DeletedUser4999]

Μια περιπέτεια στον Buffalo την παραμονή των Χριστουγέννων

Ξύπνησα λίγο ανήσυχα. Μού μύριζε καμένο.. Οχ το ξενοδοχείο (που βρισκόταν πάνω από την χαρτοπαικτική λέσχη) πήρε φωτιά. Η εστία ήταν ένα δωμάτιο που ήταν άδειο. Ήμουν ο μόνος ένοικος του ξενοδοχείου. Ευθύς κατέβηκα τρέχοντας από τις σκάλες για να ειδοποιήσω τα χαρτόμουτρά που έμεναν εκεί και έπαιζαν με την τράπουλα τους. Ο χώρος ήταν χαώδεις υπήρχαν σε όλα τα τραπέζια φασόλια του φούρνου και τσουρέκι. Φαίνετε πως έμειναν από το βράδυ. Οι μεγάλοι εξερευνητές ήτανε σιωπηλοί σε μια γωνιά και μελετούσαν τον χάρτη που είχαν δίπλα από τα μισοσβησμένο κερί. Οι καημένοι πάλι έμειναν άγρυπνοι κάνοντας κάτι δημιουργικό. Φώναζα δυνατά αλλά τα χαρτόμουτρα δεν άκουγαν τσακώνονταν για μια γύρα στο πόκερ όμως το έπαθλο ήταν πολύ ακριβό ήταν ένα ολόχρυσο πέταλο. Όλοι το θέλουν. Σκεφτόμουνα επίμονα τι να κάνω για να τους πάρω την προσοχή. Σε μια στιγμή το μάτι μου είδε κάτι που ίσως μπορούσε να βοηθήσει μια παγίδα του κάστορα. Αμέσως έτρεξα πάνω πήρα την κολοκύθα που θα έτρωγα αύριο μέρα τον Χριστουγέννων σε περίπτωση που το κυνήγι γαλοπούλας δεν έχει 2 θηράματα. Την μία γαλοπούλα σίγουρα θα την χαρίζω στο οικοτροφείο με τα ορφανά παιδία της περιοχής. Ευθύς έβαλα κάτω την παγίδα και έριξα με δύναμη την κολοκύθα πάνω της. Το αποτέλεσμα ήταν επιτυχές, έκανε τεράστιο κρότο που γύρισαν όλοι προς εμένα . Το κακό είναι ότι γύρισαν να με δουν με άγριο μάτι. Ο ιδιοκτήτης της παγίδας τράβηξε το πιστόλι του όμως γρήγορα τους εξήγησα διότι δεν είχα ούτε χρόνο και ούτε διάθεση να μονομαχώ παραμονή Χριστουγέννων. Έτσι τρέξαμε όλοι έξω για να σωθούμε. Σε λίγο θα έπεφτε το κτήριο όμως έπρεπε αναγκάστηκα να τρέξω πάλι μέσα για να πάρω το πιστοποιητικό του γάμου που η αγαπημένη μου γυναίκα τόσο με περίμενε. Πήρα το έγγραφο που ήθελα και κάλυψα την μύτη μου με το μαξιλάρι αφού ο καπνός ήταν πολύ πυκνός. Όμως όταν κατέβηκα πήρε φωτιά όλα που ήταν κάτω έτσι ανέβηκα ξανά και πήδηξα από το παράθυρο του πρώτου ορόφου ευτυχώς δεν έπαθα τίποτα άλλο εκτός από μικρά γδαρσίματα. Ο ιδιοκτήτης της λέσχης παρά της διαφωνίες μου έδωσε το ολόχρυσο πέταλο για την γρήγορη ενημερώσει. Ήμουν τόσο χαρούμενος θα πουλούσα το δώρο και θα έπαιρνα αρκετά δολάρια για να πάρουμε τροφές για χρόνια με την γυναίκα μου και τον γιο μου. Ευκαιρία να μετακομίσω σε αυτήν την περιοχή αφού φαίνεται αρκετά καλή για να διαμένει η οικογένεια μου.

Καλά Χριστούγεννα καλή τύχη σε όλους!

 

[DeletedUser]

Το χωριο ειχε ερημωσει..Εψαχνε με αγωνια τον τροπο να φτασει στον στοχο του..Καμια παγιδα..κανενα εμποδιο δεν τον σταματαγε..Καθε βραδυ πριν κοιμηθει κατω απο το μαξιλαρι του..ειχε τον χαρτη..και αναβοντας ενα κερακι..μελετουσε τον προορισμο του..
Ειχε φαντασθει ενα τοπιο Χριστουγεννιατικο..οπου εκει στο χωριο αυτο..θα εβλεπε κα θα συναντουσε ανθρωπους..φιλους..μικρα παιδια..οπου θα μοιραζε μαζι τους Χριστουγεννιατικες ευχες και δωρα..Ετσι του ειχαν πει..
Το μικρο παιδι..ειχε καβαλησει την μοναδικη συντροφια του..ενα πανεμορφο πονυ..οπου τα πεταλα του..ελαμπαν..Το φορτιο του βαρυ..Δωρακια..και ειχε φαγητα για τους φιλους του..Τσουρεκια να μοιρασει στα μικρα παιδια..Ονειρευοταν ενα πλουσιο Χριστουγεννιατικο τραπεζι..με τις γαλοπουλες..τα ομορφα καρο τραπεζομαντηλα..και τους ανθρωπους εκει στην αγρια δυση..να χαμογελανε..Να δινουν χαρα ο ενας στον αλλον..Χωρις οπλα..χωρις βια..Να μοιραστει αγαπη απο ολους..
Αυτο που ειδε..δεν του αρεσε..Το τοπιo αυτο..ηταν οντως..αγρια δυση..Περναει πρωτα εξω απο το μπαρ..Γυαλια σπασμενα..Χαρτια απο τραπουλες..παντου..Τιποτα ορθιο..Εως και το Δημαρχειο..κατεστραμενο..Ο αερας δεν αφηνε τιποτα ορθιο.Στα ποδια του ενα χαρτι..Σκυβει το παιρνει..Ηταν ενα πιστοποιητικο γαμου..Ενος ανθρωπου..που ανηκε εκει..Ομως ποιος ξερεις?Μετα απο αυτη την καταστροφη..ποιος?και που ειναι?
Η χαρα του που ειχε φτασει..ηταν μεγαλη..Ομως η λυπη σκιασε τα συναισθηματα του..Δεν ειχε διαθεση να ουτε να σταματησει να φαει το αγαπημενο του φαγητο..φασολια φουρνου..οπου του ειχε ετοιμασει μια γειτονισσα για το ταξιδι..
Γιατι τοσο μισος?Αναρρωτιεται..Γιατι τοσο κακια?Ειναι κριμα..
Ο κοσμος θα ηταν καλυτερος εαν υπηρχε αγαπη..Κριμα..πολυ κριμα..Δεν μας αξιζει..Το θλιμμενο παιδι..θα μεινει με το ονειρο..
Θα μεινει με το γιατι?ΗΘΕΛΕ ΑΠΛΑ ΑΓΑΠΗ..
ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΑΓΑΠΗ..

 

[DeletedUser]

Το ορυχείο

Εποχή του χρυσού, τότε που γεννήθηκαν οι χρυσοθήρες, οι κλέφτες, οι τυχοδιώχτες και οι καταπατητές ορυχείων. Ο γέρο-Μπιλ είναι ένας χρυσοθήρας, ο Τζακ Στράϊκ από την άλλη είναι καταπατητής ορυχείων. Ο Τζακ είναι ιδιοκτήτης μιας μικρής περιοχής με πολλά χρυσορυχεία γύρω της και όλα ανήκουν σε αυτόν παράνομα καθώς βήμα-βήμα ή μαλών παγίδα-παγίδα έκλεψε τα ορυχεία από τους ανθρώπους του Γκόλντ-Σίτυ εκτός από εκείνο του γέρο-Μπιλ, όχι πως ο Τζακ δεν το ήθελε αλλά το πολυτιμότερο πράγμα που είχε βρει ο γέρο-Μπιλ ήταν ένα σκουριασμένο πέταλο. Μια μέρα καθώς ο Τζακ μετρούσε τα λεφτά του ένας από τους του υπάλληλους του μπαίνει μέσα και λέει ότι του έχει δυο νέα ένα καλό και ένα κακό, <<το καλό…>>του λέει<<είναι ότι ένα από τα ορυχεία σας, κύριε Τζακ, βρήκε μια μεγάλη φλέβα χρυσού, το κακό είναι ότι το ορυχείο είναι εκείνο που συνορεύει με εκείνο του γέρο-Μπιλ και το μεγαλύτερο μέρος του χρυσού είναι στο ορυχείο του>>. Ακούγοντας τα αυτά, ο Τζακ πηγαίνει αμέσως στο ορυχείο του γέρο-Μπιλ και του ζητάει να του πουλήσει το ορυχείο αλλά ο γέρο-Μπιλ υποψιάστηκε το ξαφνικό ενδιαφέρον του Τζακ και αρνήτε. Την άλλη μέρα, ο γέρο-Μπιλ περνάει από μπαρ της Γκόλντ-Σίτυ, εκεί τον περιμένει ο Τζακ και με μια τράπουλα στο χέρι και του λέει να παίξουν το ορυχείο στα χαρτιά αλλά ο γέρο-Μπιλ αρνήτε και φεύγει. Τον επόμενο μήνα ο Τζακ δοκιμάζει όλους τους νόμιμους τρόπους αλλά δεν κατάφερε τίποτα τώρα ήταν η ώρα των παράνομων τρόπων…πριν προλάβει όμως να κάνει κάτι ο Τζακ, ο γέρο-Μπιλ αποφάσιζει να πάει να παζαρέψει το ορυχείο του με τον Τζακ μιας και τόσο καιρό δεν είχε βρει τίποτα και σκέφτηκε ότι ο Τζακ θέλει το αγοράσει διότι ήθελε όλη την περιοχή δικιά του και επίσης σε μια εβδομάδα ήταν Χριστούγεννα και ο γέρο-Μπιλ δεν είχε λεφτά ούτε για φασόλια φούρνου και έτσι πήγε στο γραφείο του. Όταν μπήκε μέσα είδε τον Τζακ να μαζεύει τα χαρτιά του βιαστικά αλλά ένα από αυτά έπεσε κάτω, ο γέρο-Μπιλ κατάλαβε αμέσως ότι ήταν ο χάρτης του ορυχείου του και έδειχνε ακριβός που έπρεπε να σκάψει για να βρει το χρυσάφι, και βρίσκοντας μια δικαιολογία έφυγε βιαστικά, ο Τζακ βλέποντας τον χάρτη στο πάτωμα κατάλαβε τι έγινε… ο γέρο-Μπιλ πήγε αμέσως στο σπίτι του για να πάρει μερικά πράγματα και να πάει στο ορυχείο αλλά μόλις έφτασε ήταν αργά, οι άντρες του Τζακ είχαν φτάσει πρώτοι και είχαν βάλει φωτιά στο σπίτι του ίσα-ίσα πρόλαβε να πάρει μερικά πράγματα. Όταν έφτασε στο ορυχείο είχε νυχτώσει, άναψε με ένα κερί του ορυχειου φωτια και έβγαλε μέσα από την τσάντα του ένα κομμάτι τσουρέκι και μια κουβέρτα και αφού έφαγε χρησιμοποιώντας την τσάντα του σαν μαξιλάρι κοιμήθηκε. Την επόμενη μέρα σηκώθηκε πρωί-πρωί και έπιασε αμέσως δουλεία, δεν πέρασε μια ώρα και επιτέλους βρήκε το χρυσάφι. Τώρα που ήταν πλούσιος κατάφερε να βρει αρκετά στοιχειά για να φυλακιστεί ο Τζακ και κάποιοι Κγολντσυτιανοί να πάρουν πίσω τις περιούσιες τους. Ο γέρο-Μπιλ αποφάσισε να ξανακτίσει το σπίτι του αλλά πριν έβαλε τους εργάτες να ψάξουν τα ερείπια του παλιού και να του φέρουν ότι έμμηνε, μέσα στα πράγματα που έφεραν ήταν ένα πιστοποιητικό γάμου το όποιο δεν υπέγραψε ποτέ γιατί η γυναίκα που θα παντρευόταν τον παράτησε και τότε κατάλαβε ότι είχε γεράσει και παρόλο που ήταν πλούσιος δεν είχε οικογένεια και τότε πήρε την απόφαση, κράτησε μερικά λεφτά για να ζήσει την υπόλοιπη ζωή του και τα υπόλοιπα τα έδωσε στην πόλη και έκανε ένα μεγάλο γλέντι για τα Χριστούγεννα, με ένα μεγάλο τραπέζι, με μια τεραστία κούφια κολοκύθα στη μέση γεμάτη με αχνιστά κομμάτια από γαλόπουλα και.... καλά Χριστούγεννα.

 

[DeletedUser]

Είναι απόγευμα, όλοι σχολάνε από τις δουλειές τους και οδεύουν προς το σπίτι τους για να ξεκουράσουν τα κορμιά τους. Ο γέρο Paul βλέπει από μακριά τον Jack που ερχόταν από μακρύ ταξίδι.
Ο Jack είχε πάει βρει τον αδερφό του, αλλά μόλις έφτασε έμαθε ότι είχε σκοτωθεί από μία παγίδα, σαν αυτές που βάζουν οι ινδιάνοι όταν δεν μας θέλουν στα μέρη τους.
Έλειπε για πολλούς μήνες, ο γέρο Paul παρατήρησε ότι ο Jack κουβάλαγε μαζί του μια παχιά γαλοπούλα και μια κολοκύθα. Πλησιάζουν Χριστούγεννα σκέφτηκε. Δεν μίλησαν πολύ ώρα, μόλις ο ήλιος σουρούπωσε για τα καλά, πήρε ο καθένας τον δρόμο για το σπίτι του.
Μόλις έφτασε σπίτι ο Jack βρήκε ένα σημείωμα πάνω στο τραπέζι, δίπλα στα φασόλια φούρνου, το αγαπημένο του φαγητό, και στο φρεσκομυροδάτο χριστουγεννιάτικο τσουρέκι και κάτι παλιόχαρτα πεταμένα.
Διάβασε το σημείωμα που έλεγε ότι η γυναίκα του τον παρατάει, γιατί δεν άντεχε άλλο με τις τρέλες του. Συνέχεια κράταγε μια τράπουλα στο χέρι, είχε γεμίσει το σπίτι με χάρτες από μυθικούς θησαυρούς των Ισπανών εξερευνητών. Ένας από τους λόγους που έφυγε ήταν γιατί είχε μαζέψει ένα παλιό πέταλο, που όπως ήθελε εκείνος να ονειρεύεται, θα τους δώσει ευτυχία και δόξα, όπως της έλεγε πάντα. Ο κύριος λόγος που έφυγε ήταν γιατί δεν άντεχε να περάσει τις άγιες μέρες μόνη της, επειδή εξαιτίας του άντρα της είχε αποκοπεί από όλο τον κόσμο.
Εκείνη τι στιγμή παρατήρησε τα παλιόχαρτα και κατάλαβε ότι ήταν το πιστοποιητικό γάμου τους. Πήρε το πέταλο και βγήκε έξω, το πέταξε όσο ποιο μακριά μπορούσε, ώστε να μην το αναζητήσει ποτέ ξανά.
Εκείνο το βράδυ που έπεσε να κοιμηθεί, πολλές σκέψεις πέρναγαν από το μυαλό του. Η γυναίκα του που τον παράτησε και ο αδερφός του που είχε σκοτωθεί. Κατάλαβε ότι πλέον θα ήταν μόνος του και αυτό τον στενοχωρούσε περισσότερο από όλα.
Μετά από λίγο ακουγόταν κραυγές και χαχανητά από παντού και οι καμπάνες έκαναν σαν τρελές η μία πίσω από την άλλη.
Ένα δάκρυ κύλισε από το μάγουλο του και έπεσε στο μαξιλάρι. Καθώς το μισό τελειωμένο κερί έλιωνε αργά αργά πάνω σε έναν χάρτη.
Καλά Χριστούγεννα Jack… ψιθύρισε και οι λέξεις βγήκανε με δυσκολία από τα χείλη του. Κανένας χάρτης και κανένας θησαυρός δεν σου δίνουν την ευτυχία σκέφτηκε.....αλλά ήταν πια πολύ αργά.

 

[DeletedUser]

Ο Θησαυρός των Χριστουγέννων

Ήταν προπαραμονή Χριστουγέννων.Ο Jack ειχε μολις παντρευτει και κρατουσε το πιστοποιητικό του γάμου στα χερια. Κάλεσε όλους τους φίλους του να το γιορτάσουν και έπαιξαν ενα παιχνιδι με τραπουλα για πολλές ωρες πίνοντας και γελωντας.Καθώς βράδιαζε ενας ενας αρχισαν να φεύγουν... μέχρι που τα μεσάνυχτα ο Jack είχε μεινει μονος του με τον Billy δίπλα στο τζάκι.... Τότε ο Billy του εκμυστηρεύτηκε οτι ειχε βρει εναν χαρτη για το μυστικό θησαυρό των Χριστουγενων καθώς έψαχνε τους τύμβους μέσα στην άμμο.Ο Jack αμέσως προσφέρθηκε να τον βοηθήσει και αφού φύλαξε τον χάρτη κατω απο το μαξιλάρι του όλη την νύχτα το επόμενο πρωί άρχισαν την αναζήτηση.

Ξεκίνησαν με 2 γαϊδουράκια που δεν είχαν πέταλα,για το ταξίδι τους μέσα στην άγρια δύση. Ευτυχώς δεν ηταν παρα μονο μιση μερα απόσταση απο το σπιτι του και ετσι θα ηταν πισω για τα Χριστούγεννα.Η πορεία τους μεχρι το μεσημεράκι πηγε αρκετα καλα ομως ξαφνηκα συναντησαν δυο καβαλάρηδες που τους έκλειναν τον δρόμο.Τους πλησίασαν και τοτε καταλαβαν πως ηταν ληστές!Οι καβαλάρηδες τραβηξαν τα οπλα τους και αρχισε το πιστολιδι!!Ομως ο Jack και ο Billy ήταν δεξιοτέχνες στο σημάδι και ύστερα απο μερικές βολές τους νικήσαν και τους ανάγκασαν να φύγουν με την ούρα στα σκέλια...

Με αυτά και με αυτά έφτασε το βραδύ.... Απείχαν μόνο 2-3 ώρες από τον θησαυρό ομως προτίμησαν να πάνε το πρωί.Ο Jack ειχε στεναχωρηθεί πολύ που δεν θα ήταν μαζί με την γυναίκα του τα Χριστούγεννα όμως ο θησαυρός του ειχε γινει έμμονη ιδέα...

Χριστουγεννα λοιπον,πρωι πρωι οι δυο μας ηρωες ξεκινησαν και εφτασαν τελικα στο προορισμο τους...Ηταν ενας ναός απο οτι φαινόταν... μπήκαν μεσα και αναψαν δυο δαδες σαν μικρα κερια για να βλεπουν...δεν ηταν πολύ μεγάλος και ύστερα απο δυο δωμάτια έφτασαν επιτέλους στον θησαυρό!!Εβλεπαν δυο μεγαλα χρυσα μπαούλα στην απέναντι πλευρά του δωματίου.Ο Βilly ηταν ετοιμος να τρεξει προς τα εκει ομως ο Jack τον σταματησε γιατι ειδε μια παγιδα ακριβως μπροστα του.Την απενεργοποίησε σχετικά δύσκολα και τελικά ήταν ετοίμου να γευτούν τα πλούτη..πανε ολο ενθουσιασμο να ανοιξουν τα σεντουκια ομως τα βρησκουν αδεια!!!Καποιος αλλος τους ειχε προλαβει φαινεται...

Απογοητευμένοι ξεκινησαν πίσω για τα σπίτια τους..Το βραδάκι είχαν φτάσει..O Jack βρήκε την γυναίκα του στην πόρτα να τον περιμένει ανήσυχη και αφού τα άκουσε για τα καλά και της ζήτησε αρκετες φορες συγνώμη καθησαν στο τραπεζι να φανε τα καλα που του ειχε μαγειρεψει.Γαλοπουλα, Φασόλια φούρνου,τσουρέκια και γλυκό απο κολοκυθα!Οταν τελείωσαν ο Jack καταλαβε πως αυτος ειναι ο πραγματικος θησαυρος των Χριστουγεννων,να βρισκεται κανεις δηλαδη με την οικογενεια του....

 

[DeletedUser]

Η καλυτερη ιστορια του Γουεστ επεστρεψε...

Πφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφ...ωχ αμαν!!!Εβαλα το μαξιλαρι στην μυτη μου για λιγα δευτερολεπτα καθαρου οξυγονου.Θα φταινε τα χτεσινα φασολια φουρνου που εφαγα σ' εκεινο το βρωμικο μαγαζι χτες .Η μυρωδια ειναι απαισια.Αναψα ενα κερι να εξαφανισου τα σημαδια σαπιλας που εκρυβα μεσα μου.Εβαλα το παντελονι μου και βγηκα να παρω μια δοση απο τον κρυο χριστουγεννιατικο αερα της Αγριας Δυσης.Η αληθεια ειναι οτι δεν θα αντεχα ουτε δευτερολεπτο εκει μεσα.Το σπιτι εμοιαζε φονικη παγιδα.
Εβαλα το χερι στην κωλοτσεπη και εβγαλα μια τραπουλα.Θα ριξω μια πασκιεντζα μεχρι να ξεμυρισει.
Πρωκτορ...με φωναξε η κυρια Μεργκελ η γειτονισσα μου.
Εψησα γαλοπουλα,γλυκο κολοκυθα και τσουρεκι γεμιστο με καστανο(αλα Τερκενλης).
Απεφευγα να πηγαινω στο σπιτι της γριας γιατι ζουσε με τον σκυλο της κ το σπιτι της μυριζε τσικνα.
Μια φορα την πατησα.Με ειχε 3 ωρες κ μου εδειχνε φωτογραφιες με τον πεθαμενο αντρα της.Μεχρι κ το πιστοποιητικο γαμου τους μου εδειξε.Καποια στιγμη ζαλιστηκα απο την μποχα κ εχασα τις 4 απο τις 5 αισθησεις μου.Μονο της οσφρησης συνεχιζε κ λειτουργουσε.Σαν να με τιμωρουσανε οι Θεοι.Οταν πια σηκωθηκα μετα βιας απο το τραπεζι χρειαζομουνα χαρτη για να βρω την εξοδο.
Ευχαριστω κυρια Μεργκελ αλλα θα στολισω το χριστουγεννιατικο δεντρο μου της ειπα κι οπως γυρισα να φυγω βρηκα κατω στο χωμα ενα πεταλο.Ειναι η τυχερη μου μερα ειπα κ μπηκα σπιτι χαμογελαστος.Η μυρωδια ηταν ακομα εκει κ μου μαστιγωσε τα ρουθουνια ακομα μια φορα.Χ

 

[DeletedUser5451]

Ο γέρος και το σκουριασμένο πέταλο

Παραμονή Χριστουγέννων 1864, η μακρυνή Αριζόνα είναι πλυμμηρισμένη απο τις φωνές και τα γέλια των κατοίκων της. Τα σπίτια αστράφτουν απο καθαριότητα και μέσα απο τις ανοιχτές κουρτίνες, ξεπροβάλλουν τα στολισμένα δένδρα και το αναμμένο τζάκι, το οποίο προσφέρει ζέστη και θαλπωρή σε όλη την οικογένεια. Οι νοικοκυρές βάζουν τα δυνατά τους για να ετοιμάσουν ένα πλούσιο, γιορτινό τραπέζι, που θα κάνει χαρούμενη όλη την οικογένεια, που θα μαζευτεί γύρω του. Μαγειρεύουν κάθε είδους λιχουδιές, απο γεμιστή γαλοπούλα και φασόλια φούρνου, μέχρι γλυκιά κολοκύθα και αφράτο τσουρέκι. Το κάτασπρο κεντητό τραπεζομάντηλο και τα κεριά είναι απαραίτητα για το πετυχημένο στόλισμα του τραπεζιού. Οι άντρες ξέννοιαστοι κάθονται στον καναπέ ακουμπώντας νωχελικά στα μαξιλάρια πίνοντας κονιάκ και παίζοντας παιχνίδια με την τράπουλα.
Όμως, ο ήρωας της ιστορίας μας, δεν είναι ανάμεσα στους χαρούμενους και ξέννοιαστους αυτούς ανθρώπους. Ο ήρωάς μας δεν έχει ένα ζεστό και χαρούμενο σπιτικό, να τον περιμένει. Είναι μόνος χωρίς πλούτη και χωρίς οικογένεια. Τριγυρνάει, γέρος και κουρελής και το μόνο που έχει στην κατοχή του, είναι ένα σκουριασμένο και τσακισμένο πέταλο. Πρίν πολλά χρόνια, όταν ήταν ακόμα νέος και σχεδίαζε την ζωή του, έκανε όνειρα για ένα όμορφο σπιτικό και μία ευτυχισμένη οικογένεια. Ονειρευόταν την ημέρα, που θα κρατούσε στα χέρια του, το πιστοποιητικό του γάμου του και μαζί με την γυναίκα του θα ξεκινούσαν το ταξίδι της ζωής τους. Όμως τα όνειρά του δεν πραγματοποιήθηκαν, όπως συνήθως συμβαίνει στους περισσότερους φτωχούς, που δύσκολα ξεφεύγουν απο την μοίρα τους.
Παρ’όλα αυτά, ο ήρωάς μας δεν έπεσε στην παγίδα της ζωής, δεν ξεστράτισε απο τα ιδανικά και τους στόχους του. Δεν κατέφυγε σε εύκολες λύσεις, ούτε έψαξε για εύκολο χρήμα και θυσαυρούς. Ο μόνος χάρτης που ακολούθησε στην ζωή του, ήταν αυτός της αγάπης και της συμπόνιας. Έτσι και τώρα, ο δύστηχος γέρος δεν ζήλευε την ευτυχία και τον πλούτο που έβλεπε γύρω του. Κουβαλούσε το σκουριασμένο πέταλο και το κρατούσε με ευλάβεια στο χέρι του, σαν κάτι ανεκτίμητο και πολύτιμο. Πίστευε, ότι θα του φέρει γούρι και έστω και αργά τα όνειρά του θα γίνονταν πραγματικότητα. Όνειρα που δεν περιελάμβαναν πλούτη και μεγαλεία, αλλά μόνο αγάπη και ανθρώπινη συντροφιά. Αυτό άλλωστε, είναι και το πραγματικό μήνυμα των Χριστουγέννων.

 

[DeletedUser]

Τζάκ Ο Χασάπης

Όλα του γάμου δύσκολα. Έτσι και στο μικρό χωριουδάκι στη Νεμπράσκα ο Τζάκ, όπου διατηρούσε το χασάπικό του, τύλιγε τα κρέατα στο πιστοποιητικό γάμου του για να διασκεδάσει λίγο την άχαρη καθημερινότητά του. Είχαν περάσει προ πολού οι μέρες που αποκαλούσε τη σύζυγο "κολοκύθα μου", γιατί μετά που της πέρασε στεφάνι του τα είχε κάνει τσουρέκι με τη συνεχή γκρίνια της. Τον ξεπροβόδιζε κάθε πρωί με το άγρυπνο βλέμμα της να τον τρώει μέχρι τα μεδούλια. Που πήγαν οι εποχές που εκείνη ήταν κονσομανσιόν στο σαλούν, η πιό όμορφη στον Σαν Φραντζίσκο, ενώ εκείνος το πιό γρήγορο πιστόλι, που στην παρουσία του έτρεμε σα γαλοπούλα ο πάσα ένας μπουνταλάς που έπεφτε στο δρόμο του. Τώρα ο ίδιος έλιωνε σαν τον κερί από τη ζήλια της. Κάθε φορά που πέφτει στο κρεβάτι κι ακουμπά το κεφάλι του στο μαξιλάρι του έρχονται όλα αυτά στο μυαλό. Πώς έπεσε στην παγίδα της ούτε που το κατάλαβε! Νά 'ταν το κορμί της; Αδύνατον να το θυμηθεί. Τώρα κοιμάται δίπλα του ένας ογκόλιθος λίπους και χολητερίνης που ροχαλίζει σαν οτομοτρίς! Άσε που είχε φάει για βραδυνό φασόλια φούρνου και αμόλαγε κάθε τρείς και δύο αέρια ασφυξιογόνα.
Ο τακτικός λόγος που γινόντουσαν οι σκηνές ήταν η τσόχα, η πράσινη, αυτή η μεγάλη ξελογιάστρα. Κάθε απόγεμα που έκλεινε έπαιρνε τις εισπράξεις και τις σπατάλαγε στο ποκεράκι. Βλέπεις το χούι φεύγει πάντα τελευταίο. Αναζητούσε το μεγάλο ρεφάρισμα. Η τράπουλα ήταν το αποκούμπι του, η Ντάμα η ερωμένη του. Ώσπου κάποια Χριστούγεννα μ' ένα καλό κόλπο σε κάτι περαστικούς αδάης εμπόρους έπιασε την καλή! 5000 σπαρταριστά δολαριάκια! Ας ήταν καλά το γούρι του, ένα πέταλο από το μουλάρι που είχε βάλει ενέχυρο την προηγουμένη. Όμως δε μπορούσε να χαρεί. Σκεφτότανε τη σκύλα που τον περίμενε στο σπίτι και που με τίποτα πιά δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί. Τράβηξε σκυφτός σπίτι μα με το που άνοιξε το στόμα της να τον βρίσει τραβά κι αυτός μια χούφτα δολάρια και της τα χώνει στο στόμα, τη δένει στην καρέκλα και πηγαίνει στο χάρτη στον τοίχο. Κλείνει τα μάτια του κι απλώνει το δάκτυλο ψυθιρίζοντας "εδώ"...

 

[DeletedUser]

-Πρόβο!
-Τι θες ρε μάνα πρωινιάτικα;
-Πρώτον δεν είναι πρωί,είναι μεσιμέρι.Δεύτερον είναι Χριστούγεννα και σε περιμένουμε μαζεμένοι όλοι στο τραπέζι να φάμε.
-Και τι έχει να φάμε;
-Φασόλια φούρνου και σαλάτα.
-Τι φασόλια φούρνου;Χάθηκε ο κόσμος να φάμε καμιά γεμιστή γαλοπούλα;
-Αν δεν το κατάλαβες είμαστε στο 2015 όχι στο 2005.
-Ναι το πεταλό μου μέσα.
-Μη βρίζεις μπροστά στη μάνα σου ρε!
-Όχι ρε μάνα μη βαράς με τη παντόφλα,με το μαξιλάρι βάρα!
-Α,δεν σου είπα και το άλλο.Μου είπαν απ΄το δημαρχείο ότι το πιστοποιητικό γάμου θα βγει την άλλη εβδομάδα.
-Τι λες ρε μάνα,εγώ αυτήν την κολοκύθα δεν την παντρεύομαι πάει και τελείωσε.Σου είπα μη πέφτεις στην παγίδα της,δεν με αγαπάει,για τα λεφτά μου με θέλει.
-Ποια γεφτά βρε αχαήρευτε!Που δεν έχουμε να πληρώσουμε το ρεύμα και γυρνάμε με το κερί στο χέρι;
-Ναι όμως έχω το χάρτη με τις λίρες.Είναι μέχρι να πάρω την απόφαση να τις ψάξω...
-Καλά καλά,αντε σήκω να φας κανά τσουρέκι τουλάχιστον χρονιάρα μέρα που είναι.Άντε και ο αδερφός σου ο muxtar έχει στήσει την τράπουλα και σε περιμένει.
-Σωστό και αυτό.Πάλι καλά που δεν έχουμε ρεύμα και ξεκόλισε από εκείνο το west γιατί πάλι θα περίμενε τον Άϊ Βασίλη να έρθει καβάλα στον Rudolf να του φέρει μελόπιτες και βρώμη.Έλεος!


ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
(για μένα δεν ξέρω...)

 

[DeletedUser]

Το ημερολόγιο μου

Στα τέλη του 1878
στην Άγρια Δύση
Αγαπητό μου ημερολόγιο σήμερα είναι Χριστούγεννα και εγώ είμαι ακόμα στο κρεβάτι με το μαξιλάρι να μου κρατάει συντροφιά.
13 Δεκεμβρίου 1878,
Σήμερα είναι τα γενέθλια μου και όπως πάντα πήγα να παίξω poker έχοντας μαζί μου το τυχερό μου πέταλο. Εκεί ήταν ο Μπρον ο καλύτερος πιστολάς της περιοχής: λένε ότι δολοφονούσε όποιο τον ταπείνωνε και μια φήμη που γνώριζαν όλοι είναι ότι οι μισοί στο νεκροταφείο πέθαναν από τα χέρια του και ανάμεσα τους ήταν ο θρυλικός Τζόουν, Μακ Τζόουν, ο καλύτερος πιστολάς για τριάντα ολόκληρα χρόνια που κατάφερε αυτός ο Μπρον να του ανοίξει το κεφάλι του στα δύο κτυπώντας τον στο μέτωπο. Τέλος πάντων ας γυρίσω πίσω στο θέμα μου! Κάτσαμε όλοι στο τραπέζι για να παίξουμε και ήθελα ειλικρινά να πάρω λίγα λεφτά αλλά και για να φάω αυτό το νόστιμο τσουρέκι που κάνει η γυναίκα που δουλεύει εκεί. Ήταν η μέρα μου φαίνεται τους τα πήρα όλα και όταν λέω όλα όλα ,δεν τους άφησα τίποτα, μόνο τα ρούχα που φορούσανε. Ένας κιόλας μου έδωσε ένα παλιό χάρτη που έλεγε που βρισκόταν ένας παλιός θησαυρός και σίγουρα θα πήγαινα να τον ψάξω. Ο Μπρον παρατήρησε το τι έλεγε ο χάρτης και για να με εκδικηθεί για τα χρήματα που του πήρα σκέφτηκε να με ακολουθήσει και να μου πάρει το θησαυρό σκοτώνοντας με.
15 Δεκεμβρίου 1878,
Σήμερα αναχώρησα από το σπίτι μου για να βρω το χαμένο θησαυρό που έλεγε ο χάρτης. Η γυναίκα μου ετοίμασε φασόλια του φούρνου
για να φάω στην διαδρομή που υπολόγιζα πως θα μου έπαιρνε εννέα ολόκληρες μέρες.
17 Δεκεμβρίου 1878,
Μου τελείωσε το φαγητό και έπρεπε να αναζητήσω κάτι άλλο. Τελικά φάνηκα τυχερός μετά από πολύ ψάξιμο, βρήκα ένα χωράφι με κολοκύθες και πήρα μια μαζί μου.
19 Δεκεμβρίου 1878,
Μακάρι αυτή η μέρα να μην ερχόταν ποτέ, πρόσεξα το Μπρον με κάτι άλλους να με ακολουθούν με όπλα. Άρχισα να τρέμω από τον φόβο μου, γιατί ήμουνα άοπλος και αδέξιος στην μάχη, αλλά ευτυχώς ήμουν κοφτερό μυαλό και σκέφτηκα να κατευθυνθώ κάπου αλλού που θα τους μπέρδευε για να γλυτώσω.
22 Δεκεμβρίου 1878,
Φαίνεται πως τα κατάφερα γιατί δεν είδα κανένα ίχνος τους προς το παρόν και αυτό με ευχαριστεί. Μου έμεναν ακόμα τρεις μέρες πριν φτάσω στον προορισμό μου.
23 Δεκεμβρίου 1878,
Άκουσα ένα δυνατό πυροβολισμό περίπου τριακόσια μέτρα πιο κάτω και πανικοβλήθηκα πολύ, αλλά ευτυχώς ήταν κάτι κυνηγοί που κυνηγούσαν μια γαλοπούλα.
24 Δεκεμβρίου 1878,
Παραμονή Χριστουγέννων! Μια χαρούμενη μέρα για όλους αλλά και για εμένα επειδή έφτασα επιτέλους εκεί που έπρεπε! Είδα μια σπηλιά και σκέφτηκα ότι ο θησαυρός ήταν εκεί μέσα. Άναψα ένα κερί για να βλέπω στο ολοσκότεινο μονοπάτι που οδηγούσε μέσα στη σπηλιά και άρχισα να περπατώ με χαρά και αισιοδοξία. Φτάνοντας στο τέλος της σπηλιάς δεν χρειαζόμουν το κερί γιατί λαμπύριζε ολόκληρη σπηλιά από διαμάντια, ρουμπίνια και χρυσό. Ήταν τόσο μεγάλος ο θησαυρός που θα μου έπαιρνε τρεις βδομάδες για να τα μεταφέρω και μετά θα ζούσαμε μια παραδεισένια ζωή με την γυναίκα μου. Αλλά ξαφνικά η χαρά έγινε λύπη και ο παράδεισος κόλαση. Στην άλλη μεριά της σπηλιάς ήταν ο Μπρον με το κομμένο κεφάλι της γυναίκας μου στο δεξί χέρι και στο αριστερό βαστούσε ένα πιστοποιητικό γάμου που προφανώς ήταν το δικό μου. Εκείνη η στιγμή έγινε για μένα η σταύρωση μου και ξαφνικά όλα έγιναν μαύρα.

καλά Χριστούγεννα !!!):wk

 

[DeletedUser]

Ηταν παραμονη Χριστουγέννων κι ο Tzo ο μεξικάνος ξυπνησε.Πέταξε με δυναμη το μαξιλαρι στον τοιχο και σηκώθηκε με πολλα νευρα γιατι ενω ηταν μερα γιορτινη ειχε δουλεια.Πηρε τον χάρτη του και το τσεκούρι του κι εφυγε για τον στάυλο.Εκει είδε εναν κλεφτη να κλέβει τα πέταλα απο το ζωο του.Οταν ο κλέφτης ειδε τον Τζο Αρχισε να τρέχει να φυγει.ΟΤαν εφτασε στο ζωο του ανεβηκε κι αρχισε να φευγει σαν συφουνας.Ο Τζο δε θα το αφηνε ετσι το ζητημα.Ανεβηκε στο ζωο του κι εφυγε πισω του.Ξαφνικα ο κλεφτης εξαφανιστηκε,ο Τζο δεν τον εβλπε πουθενα.Σκεφτηκε οτι ισως ηταν παγιδα κι εφυγε για την δουλεία του λυπημενος.Δουλευε ως μαγειρας σε μπαρ κι η σπεσιαλιτε του ηταν τα φασόλια φουρνου.Σημερα ομως ο Henry ο μπαρμαν ηθελε κατι καλυτερα απο αυτον.Ηθελε γαλοπουλα.Ο τζο ηξερε μια παλια σπεσιαλιτε απο τη φυλη του που ηταν γαλοπουλα με κολοκύθα.Καθως έψηνε τη γαλοπουλα μπηκε στο μπαρ αυτος που πηγε να κλεψει τα πεταλα απο το ζωο του.Ο Τζο κρυφτηκε.Ο κλεφτης καθισε στο τραπεζι ενος αλλου τυπου.Ο Τζο τους ακουγε που συζητησαν.Ακουσε μονο καποιες λεξεις:"Σημερα, μεσανυχτα, σπιτι Μεξικανου, μεγαλη ληστεια, πιστοποιητικο γαμου.".Ακουγοντας αυτα πιστεψε οτι ετοιμαζαν μια ληστεια στο σπιτι του.Το βραδυ αφου σχολασε ετρεξε στο σπιτι του, εφαγε, και 10 λεπτα πριν τα μεσανυχτα εστησε παγιδες στο σπιτι του με σκοπο να πιασει τους ληστες.Αυτος καθως περιμενε εβγαλε μια τραπουλα κι επαιζε πασιετζα στο φως του κεριου.Ξαφνικα ακουσε βηματα και τη πορτα του να ανοιγει.Τοτε εσβησε το κερι και περιμενε σιωπηλα.Οι κλεφτες μπηκαν μεσα τρξαν στο συρταρι και πηραν ενα εγγραφο.Τοτε ο ενας πιαστηκε στην παγιδα κι ο ΤΖο πηγε να τον πιασει.Οταν εφτασε ο αλλος ληστης πηγε να φυγει απο το παραθυρο ομως ο Τζο εριξε το τσεκουρι του πετυχαινοντας τον τσην πλατη.Οταν εβγαλε τις μασκες των ληστωνειδε τη γυναικα του με τη καλυτερη της φιλη.Τοτε καταλαβε οτι η γυναικα που απο καιρο ηθελε να χωρισουν ηθελε να παει για διαζυγια.Ο Τζο λοιπον περασε τα πιο δυστυχισμενα Χριστουγεννα της ζωης του.


carolos
κοσμο 4

 

[DeletedUser6178]

Τα παπουτσια μπροστα στην πορτα


Μια φορά κι έναν καιρο ζουσε σε ένα χωριο στην αγρια δυση ενας παπουτσης,που τον ελεγαν Γιαννη.Του αρεσε να φτιαχνει καινουρια παππουτσια ,να μπαλωνει τα παλια και να τα στριβλωνει.Κι εκανε τοσο καλα δουλεια,που οι συγχωριανοι του ολοι ειχαν από ένα ζευγαρι παπουτσια ο καθενας:παραπανω δεν τους χρειαζονταν.Γιατι τα φορουσαν ολοι την ημερα και το βραδυ τα βγαζαν και τα αφηναν εξω από την πορτα του.Την άλλη μερα το πρωι τα επαιρναν μπαλωμενα και γυαλισμενα,σαν καινουρια.
Ο Γιαννης ειχε ένα γιο ,τον Πετρο , που τον βοηθουσε συχνα στη δουλεια.Του Πετρου του αρεσε να κανει αστεια στους πελατες, που ερχονταν να παρουν τα παπουτσια τους.
-Καλημερα σας , κυριε σεριφη.Ετοιμα τα κοκκινα γοβακια σας !
-Μα τι λες ,παιδακι μου ; Εγω δε φοραω γοβακια.Εγω φοραω δερματινες μποτες!
-Ένα αστειο εκανα,κυριε σεριφη!Οριστε οι μποτες σας και στο καλο να πατε.
Όταν πλησιαζαν τα Χριστουγεννα,του Πετρου του ηρθε μια ιδεα:αν κρατουσε στο σπιτι του τα παππουτσια των συγχωριανων του και τα βαζε στη γραμμη , μπροστα στο τζακι του ,τοτε ο Αι –Βασιλης θα εφερνε εκει τα δωρα ολου του χωριου !Κι ο Πετρος θα ανοιγε μονος του όλα τα δωρα !
Την άλλη μερα δυο πελατες ηρθαν πρωι πρωι να παρουν τα παπουτσια τους.
-Αχ,τι κριμα ο πατερας μου κοιμαται .Ξαναπεραστε αργοτερα ,τους εδιωξε ο Πετρος.Μια άλλη κυρια ηρθε το απογευμα.
Λυπαμαι κυρια ,της ειπε ο Πετρος.Ο πατερας μου δεν προλαβε να τα τελειωσει.Ελατε παλι αυριο.
Τα ιδια ελεγε σε ολους τους πελατες , που ερχονταν να παρουν τα παππουτσια τους:τπτ δεν ηταν ετοιμο και ολοι επρεπε να περιμενουν.
Τουλαχιστον ένα μηνα !
Μερα με τη μερα ένα αλλοκοτο θεαμα αρχισε να ξετιλιγεται στους δρομους του χωριου:γιατι ολο περισσοτεροι ηταν αυτοιπου τριγυριζαν με τις παντοφλες τους η τα καλοκαιρινα τους πεδιλα .Φορουσαν ,βεβαια,χοντρες καλτσες.Διπλες και τριπλες.Αλλα τα ποδια τους κρυωναν.
Την παραμονη των χριστουγεννων ο παπουτσης καπεβηκε στο κελαρι του να παρει ένα μπουκαλι καλο κρασι .Και τη να δει ;
Παπουτσια,παπουτσια,παπουτσια.
Βουνα από παπουτσια ως το ταβανι !
-Tι είναι όλα αυτά τα παπουτσια στο κελαρι μας ; ρωτησε το γιο του.
-Εγω τα κρατησα ,απαντησε ντροπιασμενος ο Πετρος .Για να παρω όλα παρω όλα τα δωρα που θα φερει ο αγιος Βασιλης.
-Α, αυτό δεν γινετε !τον μαλωσε ο πατερας του..Παμε τωρα αμεσως να τα επιστρεψουμε τα παπουτσια στους συγχωριανους μας !Εμπρος μαρς!
Κι ετσι ο Γιαννης κι ο γιος του περασαν τη νυχτα εκεινη στους δρομους ,αφηνοντας εξωαπο κάθε σπιτι ,ένα ,δυο η και περισσοτερα ζευγαρια παππουτσια μαζι με ένα τσουρεκι , ενα κομματι γαλοπουλα η ενα πεταλο ως γουρι για τον νεο χρονο .
Κι όταν περασε ο αγιος Βασιλης με το ελκιθρο του τα εχασε.<<Τι παραξενο χωριο είναι αυτό !>>απορισε .<<Δε βαζουν τα παπουτσια τους μπροσταστο τζακι,αλλα εξω από τη πορτα τους ;Ειμαι σιγουρος ότι το εναναν από ευγενεια,για να με γλιτοσουν αποτο στριμωξιδι της μαμιναδας>>.
Την άλλη μερα ολοι βγηκαν στα κατωφλια τους όχι μονο τα δωρα αλλα και με τσουρεκια ,και φυσικα τα αγαπημενα τους παπουτσια.
<<Είναι το θαυμα των Χριστουγεννων! φωναξαν ολοι από χαρα.


**********************************************************

Ευχομαι ολοψηχα σε ολους τους παικτες καλα Χριστουγεννα ,ευτυχισμενος ο νεος χρονος και να σας φερει ο,τι δεν σας εφερε αυτος !!

 

[DeletedUser]

Μια λυπητερή χριστουγεννιάτικη ιστορία

Ήταν χριστούγενα σένα υπέροχο μέρος της άγριας δύσης. Ενας μεγαλόσωμος μαβρομάλις άντρας με το όνομα DoctorBrainiak ξεκινησε από πολύ μακριά με μοναδικο του σκοπο να παιρασει τις μέρες των χριστουγέννων στην Arizona για να ξεπερασει τον χαμο της κορης του που της εστισαν μια παγίδα δύο λιστές και την δολοφόνησαν καθώς γυρνούσε στο σπίτι. Τα πράγματα που πήρε μαζί του ήταν λιγοστά καθως το ταξίδι ήταν μεγάλο και τα μέσα που θα χρειαζόταν να χρησιμοποιήσει ήταν πολλα (τρένο,σχεδία και διάφορα ζώα). Έτσι λοιπόν ο DoctorBrainiak ξεκίνησε έχοντας μαζί του έναν χάρτη και σαν έγγραφο αναγνωρισης του είχε το πιστοποιητικό γάμου του.
Δύο μέρες μετά από ένα κουραστικό ταξίδι έφτασε στον προορισμό του στην Arizona. Με το που έφτασε εκεί έκλεπσε ένα γάιδαρο που στα πόδια του οπίου έλειπαι ένα πέταλο. Με τον γάιδαρο να κουτσενει κατάφερε να φτάσει σε μια πανσιόν. Βρίσκει τον ιδιοκτήτη του καταλύμματος, και τον κοιτά με παιριέργεια. Ήταν ένας κύριος κοντός χοντρός με μουστάκι και ξύλινο πόδι, μα με καρδιά μικρού παιδιού. Ήταν πολύ φιλόξενος αμέσως του έστρωσε στο τραπέζι για να φάνε. Και τι δεν είχαι απο φαγητα φρεσκομαγειρεμένη γαλοπούλα με φασολια φουρνου, κολοκυθάκια γεμιστά, σούπα, ενα γουρουνάκι με ένα μήλο στο στόμα, αλλα είχαι και μια τεράστια κολοκύθα για ντεκόρ με χαραγμένο πάνο τον Άγιο Βασίλι να χερεταει χαρούμενα, μέσα στην οπία έκαιγε ένα κερί που μοσκοβολούσαι. Ταιλιώνοντας το πλουσιοπάροχο τραπέζι η γυναίκα του Henry Walker όπως τον έλεγαν έφερε μένα μεγάλο χαμογελο ένα λαχταριστό και μιρωδάτο τσουρέκι με ορεα γευση και αμιγδαλοτό. Μέτα απο τρις ώρες κουβέντας αστείων και άφθονου αλκόολ που υπίρχαι στις φλέβες τους και έχοντας ολοκληρώσει πολλες παρτίδες παιχνιδιών μαι την τράπουλα του ιδιωκτιτι. Ο DoctorBrainiak κατευφθύνθεται στο δωμάτιο της πανσιόν να ηρεμίσει. Έτσι λοιπόν βρίσκεται μόνος στο κρεβάτι του με αγκαλιά το μαλακό πουπουλένιο μαξιλάρι του και με μόνη του σκέψει την αδικοχαμένη κόρη του που δολοφονήθηκε απο δύο λυστες. :sad

arizona

 

[DeletedUser]

Ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς σε ένα μικρό χωριό κοντά στο Τέξας, ο πεταλωτής της περιοχής ο Τομ και ο 18χρονος γιος του, Τζον μόλις τελείωσαν το τελευταίο πέταλο για σήμερα, πήγαν στο σπίτι τους να ξεκουραστούν. Εκεί τους περίμενε η Σούζαν, η μεγαλύτερη αδερφή του Τζον, που είχε φτιάξει γεμιστή γαλοπούλα, τσουρέκι και πίτα με κολοκύθα. Ο Τομ όμως ήταν πολύ κουρασμένος και έτσι πήγε να ξαπλώσει. Λίγο πριν ξημερώσει, άκουσαν έναν δυνατό ήχο μέσα στο σπίτι. Έτσι άναψαν ένα κερί και σηκώθηκαν να δούνε τι συνέβη. Το σπίτι ήταν ανάστατο και έλειπαν μερικά πράγματα, όπως το δαχτυλίδι της μητέρας του Τζον –η οποία είχε πεθάνει από αρρώστια όταν ήταν μωρό ο Τζον- το μοναδικό πράγμα που είχε απομείνει από αυτήν. Όταν ξημέρωσε, ο Τζον πήρε την φοράδα του και πήγε να βρει το λημέρι των ληστών για να πάρει τα πράγματα που του έκλεψαν. Πρώτα όμως έπρεπε να πάει στον παππού του, σε ένα άλλο χωριό, για να πάρει έναν χάρτη στον οποίο ο παππούς είχε σημειώσει την διαδρομή για το λημέρι, καθώς τους είχε αντιμετωπίσει παλιότερα. Μετά από 3 μέρες, ο Τζον έφτασε στο χωριό του παππού, πήρε τον χάρτη και έφυγε για το λημέρι. Μετά από μερικές ημέρες, σε ένα χωριό είδε ένα πανδοχείο, μπήκε μέσα και παρήγγειλε φασόλια φούρνου και μπύρα. Αφού έφαγε το φαγητό του και έπαιξε παιχνίδια με την τράπουλα, πήγε σ’ ένα από τα δωμάτια να κοιμηθεί. Δεν είχε καλά καλά ξαπλώσει στο μαξιλάρι του και ένιωσε κάποιον στο δωμάτιο. Αμέσως άνοιξε τα μάτια του και είδε κάποιους ληστές, οι οποίοι του έδεσαν τα χέρια και τον φίμωσαν. Τον πήγαν στο λημέρι τους όπου έμεινε πολλές μέρες εκεί προσπαθώντας συνέχεια να αποδράσει χωρίς επιτυχία. Μια μέρα είδε ξαφνικά την κόρη του αρχηγού των ληστών, την Ελίζαμπεθ. Ήταν πολύ όμορφη και ο Τζον την ερωτεύτηκε αμέσως. Όπως και εκείνη και έτσι τον βοήθησε να αποδράσει. Αλλά πριν φύγει του είπε ότι ήταν απόγονοι των ληστών που είχε σκοτώσει ο παππούς του και η ομάδα του πριν πολλά χρόνια και στο πανδοχείο του είχαν στήσει παγίδα για να τον πιάσουν και να πάρουν εκδίκηση. Ο Τζον απογοητεύτηκε πολύ και έφυγε χωρίς να της ζητήσει να πάει μαζί του, το οποίο ήθελε πολύ στην αρχή. Μετά από πολλές μέρες, έφτασε επιτέλους στο σπίτι του, όπου τον αγκάλιασαν η οικογένειά του και οι φίλοι του, που τον θεωρούσαν νεκρό αφού δεν είχαν νέα του για αρκετούς μήνες. Μια μέρα, δεν είχε περάσει καν ένας χρόνος από τότε, ενώ ήταν στο πεταλωτήριο, είδε να περνάει μια όμορφη κοπέλα. Αμέσως βγήκε έξω για να την δει αφού του φαίνονταν πολύ γνωστή. Όταν η κοπέλα τον πλησίασε, κατάλαβε ότι ήταν η Ελίζαμπεθ, η οποία τον έψαχνε παντού. Ο Τζον, που δεν τον ενδιέφερε πια από πού προερχόταν η Ελίζαμπεθ, την πήγε στον πατέρα του για να τους δώσει την ευχή του. Ο Τομ όμως όταν έμαθε ποιοι ήταν οι γονείς της δεν ήθελε να τους δώσει την άδεια να παντρευτούν, ενώ η Σούζαν ήταν θετική. Αλλά η Ελίζαμπεθ τον έπεισε ότι δεν είχε πια σχέσεις με τον πατέρα της και με την βοήθεια της Σούζαν τον έκαναν να αποδεχτεί αυτόν τον γάμο. Έτσι την άλλη μέρα, ο Τζον και η Ελίζαμπεθ έβγαλαν το πιστοποιητικό του γάμου και παντρευτήκαν.

ΤΕΛΟΣ)

 

[DeletedUser3473]

Μια φορα κι εναν καιρο ο μητσος ο πεταλος καβαλισε το μαξιλαρι του
ανοιξε τον χαρτη του και πηγε να βρει την κολοκυθα που αγαπουσε
για να την παντρευτει,
στο δρομο ειδε οτι δεν ειχε παρει μαζι του το πιστοποιητικο γαμου
αλλα ειχε παρει μια τραπουλα...
στεναχωρεθηκε πολυ... και αποφασισε να φαει ενα τσουρεκι για να νιωσει καλυτερα,
αλλα εκεινη την ωρα περασε μια γαλοπουλα που κρατουσε ενα ταψι με φασολια φουρνου...
εκπληκτος καταλαβε οτι ηταν παγιδα.... εσβησε το κερι και ξανακοιμηθηκε...

την επομενη μερα ενας παρανομος που περνουσε απ το χωριο
πηγε στον δικαστη και του εκλεψε ενα αλογο,
με το μαχαιρι που βρηκε κατω απο τα ρασα ενος παπα
χαραξε στο δεντρο διπλα στο ποταμι μια φραση που εμελε να σημαδεψει
την ζωη ολων μας απο δω και περα...
"τα ποτα στο σαλουν τις πολης ειναι μπομπες..."



καμια 130 λεξεις... χμμμμ μαλλον δεν ειχα εμπνευση...
κριμα... μηπως γινετε να ξεχηλωσετε το οριο με τις λεξεις
και προς τα κατω? να το κανετε 100 με 600 λεξεις (τυχαιο νουμερο)
για να ειμαστε ολοι μεσα στην κληρωση?
οχι ε?... δεν πειραζει... καλη καρδια...

καλα χριστουγεννα να εχουμε κι αλλο κακο να μην μας βρει

 

[DeletedUser]

Ο ΘΛΙΜΜΕΝΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ

Ο ΘΛΙΜΜΕΝΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ

Όλοι μιλούσαν γι’ αυτό το φαράγγι: βράχια τεράστια, σχεδόν μαύρα, άλλα μολυβί και άλλα σε ένα σκούρο, άγριο, καφετί χρώμα. Το’ βλεπες από μακριά και θαρρούσες πως δυο σφιχτές γροθιές ήταν μπροστά σου, έτοιμες να σε κλείσουν μέσα τους και να σε λιώσουν. Οι μεγάλοι κυνηγοί της περιοχής λέγανε ότι το φαράγγι εκείνο είναι η παγίδα των ζωντανών ψυχών και ότι ο κάθε χάρτης το έχει σημαδέψει μ’ ένα μεγάλο μαύρο σταυρό, για να μην το ξεχνά κανείς, να βλέπει το σταυρό και να θυμάται τι πρέπει να φοβηθεί.
Το μικρό ινδιάνικο χωριό μας είχε στήσει τις κατακόκκινες σκηνές του πολύ κοντά στο γνωστό φαράγγι του φόβου. Ο αρχηγός της φυλής μας είχε επιλέξει το μέρος. Δεν είχε πια λόγο να το φοβάται: του είχε πάρει μέσα στις «γροθιές» του την αγαπημένη του γυναίκα. Την αγαπούσε πολύ από την πρώτη στιγμή που την είδε. Χριστούγεννα είχαν γνωριστεί, Χριστούγεννα αποφάσισαν να παντρευτούν, Χριστούγεννα την έχασε. Από τότε που του την «έκλεψε» το φαράγγι, όταν έρχονται τα Χριστούγεννα, όλα τα παιδιά πηγαίνουμε κρυφά και τον παρακολουθούμε στη σκηνή του να κάνει τις ίδιες κινήσεις : φοράει τα καλά του ρούχα και ανάβει ένα κερί που το έχει φτιάξει μόνος του και μοιάζει με πέταλο. Ύστερα, με μεγάλη προσοχή ανοίγει ένα ξύλινο κουτί που έχει πάντα δίπλα στο μαξιλάρι του. Τα χέρια του αγκαλιάζουν από μέσα ένα σχεδόν λιωμένο χαρτί: το πιστοποιητικό του γάμου του. Κάποτε αυτό το χαρτί ήταν γυαλιστερό και σκληρό σα χαρτί από τράπουλα. Τώρα πια, ίσα που αντέχει, έστω και μια φορά το χρόνο, να το βγάζει με πολλή φροντίδα ο θλιμμένος αρχηγός από το ξύλινο κασελάκι του. Τότε, κάτω από το φως του κεριού, ξαναζεί τα δικά του αγαπημένα Χριστούγεννα μαζί με τη γυναίκα που αγάπησε πιο πολύ και από τον ίδιο του τον εαυτό. Τον ακούμε που της μιλάει, που της γελάει, που συζητάει μαζί της σα να είναι εκεί, δίπλα του. Και πάντα όταν απομακρυνόμαστε μετά, γελάμε με τον αρχηγό μας.
Φέτος, την παραμονή των Χριστουγέννων, στο μικρό ινδιάνικο χωριό μας, τα παιδιά είχαμε μαζευτεί όλα μαζί και φτιάχναμε, όπως κάθε χρόνο, παιχνίδια από πανιά και ξυλοκόκκαλα. Συναγωνιζόμαστε μεταξύ μας ποιο θα κάνει το πιο μεγάλο και το πιο όμορφο και όταν τα ετοιμάσαμε όλα, τα πήγαμε με καμάρι στον αρχηγό για να αποφασίσει ποιο είχε φτιάξει τα καλύτερα. Εκείνος έδειξε το νικητή και του έδωσε για βραβείο ένα μεγάλο φτερό απ’ τα δικά του κι ένα τόξο απ’ τα δικά του, του μεγάλου θλιμμένου αρχηγού! Όλα τα παιδιά χάσαμε τη λαλιά μας για λίγο. Ύστερα, ακούμπησε το δεξί του χέρι στον αριστερό ώμο του νικητή, του χαμογέλασε και του είπε: «Όταν εγώ θα συναντήσω το σκοτάδι, εσύ θα’ ρθείς στο φως». Θα’πρεπε να φύγουμε όλοι χαρούμενοι, μα ήμαστε όλοι σιωπηλοί, χαμένοι όλοι στις δικές του σκέψεις και στις δικές του ερμηνείες για τη συνάντησή μας με τον αρχηγό.
Την άλλη μέρα το πρωί, ανήμερα Χριστούγεννα, είδαμε έκπληκτοι, όλο το χωριό, το σκύλο του αρχηγού να κοιτά στον ουρανό ψηλά, προς το φαράγγι και να κλαίει. Ο αρχηγός άφαντος από τη σκηνή του. Τρομάξαμε!
Τρέξαμε αμέσως στο μάγο της φυλής μας. Μόνο εκείνος μπορούσε να μας πει τι είχε συμβεί. Σε λίγο ξέραμε. Ο θλιμμένος αρχηγός μας δεν θα ήταν ποτέ πια θλιμμένος. Ήρθε τη νύχτα, μέσα από το φαράγγι και τον πήρε κοντά της η αγαπημένη του γυναίκα. Κάθε Χριστούγεννα θα είναι πια μαζί, γύρω από ένα τραπέζι γεμάτο με όλα τα αγαθά του κόσμου, με γαλοπούλα, με κολοκύθα, με τσουρέκι, με φασόλια φούρνου, μα το πιο σημαντικό είναι ότι θα έχει όλη την αγάπη του κόσμου.
Τα λόγια του μάγου, εξήγησαν αμέσως όλες τις απορίες μας για τον αρχηγό μας.
Τώρα πια, λίγα χρόνια μετά από εκείνα τα Χριστούγεννα, ξέρω καλά τι σήμαιναν τα δώρα που μου είχε δώσει τότε, που είχα κάνει τα καλύτερα παιχνίδια απ’ τ’ άλλα παιδιά, τι σήμαινε το άγγιγμά του στον ώμο μου, τι σήμαιναν τα λόγια του. Τώρα πια, που είμαι εγώ ο αρχηγός της φυλής μας, ξέρω καλά πόσο σοφός ήταν ο θλιμμένος αρχηγός μας.

Λέγομαι Gunman1
Και παίζω στον Κόσμο 4

 

[DeletedUser5998]

ΜΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΔΥΣΗ

Βλέπωντας τις καλυμένες με χιόνι κορφές βουνών κάτω από τον δυτικό ουρανό,κάτω από τα αστέρια της δύσης, παίζοντας χαρτία με την καινούρια τράπουλα που μου έκαναν δώρο οι φίλοι μου,συμφωνήσαμε να γιορτάσουμε τα Χριστουγεννα μαζί στο σπίτι μου και επειδη νύχτωνε χωριστήκαμε και πήγαμε σπίτια μας .Αφού κοιμήθηκα καλά καλά πάνο στο μαλακό μαξιλάρι μου ,ξύπνησα και αφού πλύθηκα περίμενα να έρθουν ο Τακης ,ο ξάδερφος μου και η Άννα η κοπέλα μου.Τέλος πάντον μαζευτήκαμε στο σπίτι μου όπως είχαμε συμφωνήσει και αρχήσαμε τις προετοιμασίες.
Ο Τάκης έψηνε γαλοπούλα και φασόλια φούρνου ενω η Άννα έφερε ένα τσουρέκι . Αρχικά όλλα πήγεναν καλα μέχρι που η Άννα σκέφτηκε να φτιάξουμε κολοκυθόπιτα και αφού δεν είχαμε κολοκύθες στο σπίτι πήγαμε να αγοράσουμε .Στον δρόμο της επιστροφής δίπλα απο έναν κάκτο βρήκαμε ένα μπουκάλι με ένα χαρτί μέσα , το βγάλαμε έξω και το ανοίξαμε , τελικά αυτο το χαρτί ήταν χάρτης .Πήγαμε στο σπίτι μου να πάρουμε τα γαϊδουράκια μας και να ακολουθήσουμε τον χάρτη , στον οποίο υπήρχε ενα κόκκινο Χ κάτω απο το οποίο έλεγε οτι εκεί υπήρχε ένας θυσαυρός . Εξοπληστήκαμε με όλα τα απαραίτητα και αρχίσαμε το ταξίδι μας με ενθουσιασμό πάνο στα γαϊδουράκια μασ.Όπος υπολογήσαμε ως το βράδυ θα είχαμε γυρίσει. Τελικά μετα απο πολύ ώρα φτάσαμε στο Χ του χάρτη οπου έπρεπε να υπάρχει ο θυσαυρός. Ο Τάκης πρώτεινε να ανάψουμε από ένα κερί ο καθένας επεδή στην σπιλιά ηταν πολυ σκοτεινά.Η ιδεα του Τάκη μας έσωσε επειδή η σπιλιά ηταν γεμάτη απο διάφορες παγίδες στις οποίες θα πέφταμε αν δεν ήταν τα κερια . Περπατάγαμε στην σπιλιά με προσοχή για περίπου 10 λεπτά μέχρι που φτάσαμε σε ενα μπαούλο , με μεγαλη ανυπομονησία το ανοίξαμε και βρήκαμε μεσα ένα μισοσκισμένο χαρτί το οποιο φάνηκε να είναι πιστοποιητικό γάμου και οχι όποιο να’νε αλλα του παππού μου του Δημήτρη. Όπος ηταν φυσικό γρήγορα γυρήσαμε στο σπίτι μου να γιορτασουμε τα χριστούγεννα τρόγωντας αυτα που είχαμε μαγειρέψει . Θυμάμε καλά εκείνη την βραδιά, παραμονές χριστουγεννων του 1950 επειδή τοτε εκανα πρόταση γάμου στην Άννα ενώ βλέπαμε τα αστέρια στην δυση , στα μερη που ζουσαμε.
Τώρα πια έχω γεράσει και λέω αυτή την ιστορία στα εγκόνια μου. Έμεινα μόνος ,ο Τάκης και η Άννα δεν ειναι ζωντανοί ,ο Τάκης πέθανε σε μονομαχία και η Άννα έπασχε απο μια αθεράπευτη ασθένεια που δεν μπορούσε να γιατρέψει κανένας γιατρός. Θυμάμε την μερα που παντρευτήκαμε ,έδοσα στην Άννα μερικά τριαντάφυλλα απο τα οποια έπεσε μόνο ένα πέταλο καθός τα μετέφερα προς το σπίτι .
Απο την στιγμή που μεγάλοσαν τα εγκόνια μου πηγαίνουμε για κυνήγι θυσαυρού σε εκείνη την σπιλιά αλλά αντί για τον θυσαυρό που βρήκα εγω τοτε συνιθύζω να βάζω αντί για παγίδες πέταλα και μια σακούλα με γλικίσματα για να χέρονται κι'αυτά για τον «θυσαυρό » που βρίσκουν.Μην ξεχνάμε ,είμαστε ευτηχιμένοι οταν και οι γύρο μας είναι και ειδηκά αν πρόκειτε για μια γιορτή σαν τα δικά μας ξεχωριστά δυτικά χριστούγεννα !!

--------------------------------------------------------------------------
Όνομα χαρακτήρα: vas96z
Κόσμος 1
Αλλού δεν παίζω.

 

[DeletedUser]

Χριστουγεννιάτικη ιστορία

Παραμονές Χριστουγέννων μόνος και άφραγκος, ξεχασμένος κάπου στην άγρια Δύση. Όλη μου η περιουσία είναι ο Φράνκ το γαϊδούρι μου, η σφεντόνα μου, το μαξιλάρι μου, μια κολοκύθα που μου χάρισε ένας Μεξικανός που με λυπήθηκε και δύο δολάρια στην τσέπη, δυόμισι με τα ψιλά.
Θέλω να πάω στην κοιλάδα των Los Locos που με έχει καλέσει μια θεία μου για τα Χριστούγεννα. Γι’ αυτό λοιπόν πήγα να αγοράσω έναν χάρτη γιατί δεν ήξερα καλά το δρόμο και μου έμεινε μισό δολάριο ρέστα. Τότε άρχισα να τα βάζω με την τύχη μου, ώσπου εκεί που ταξίδευα είδα κάτι να αστράφτει. Πλησίασα, το μάζεψα και ήταν ένα ολόχρυσο πέταλο και αναρωτήθηκα ότι ίσως η γκαντεμιά τελείωσε.
Μετά από δύο ώρες περίπου με είχε κόψει λόρδα, λιμοκτονούσα και ξαφνικά βρίσκω μπροστά μου μια ινδιάνικη ταβέρνα. Πιάνω το πέταλο, το τρίβω και είμαι σίγουρος ότι η τύχη μου άλλαξε. Μπαίνω στην ταβέρνα και ο Ινδιάνος σεφ μου λέει ότι με μισό δολάριο μόνο φασόλια φούρνου μπορώ να πάρω. Παρόλο που με πειράζουν τα έφαγα, δεν γινόταν αλλιώς.
Την επόμενη μέρα όπως ταξίδευα, μου ήρθε στη μούρη ένα χαρτί από τράπουλα. Μόλις είδα ότι ήταν άσσος ήμουν πλέον σίγουρος ότι η τύχη είναι με το μέρος μου. Φτάνει μεσημεράκι, έχω φτάσει στη θεία μου καμιά ώρα, δύο πριν. Επιτέλους θα κάνω μπάνιο στη ντουζιέρα και όχι στη βροχή... Κάθομαι με τη θεία μου να τα πούμε και μου ανακοινώνει ότι θα έρθει μια φίλη της μαζί με την κόρη της να κάνουμε Χριστούγεννα. Ωχ προξενιό μου μυρίζει…σκέφτομαι. Άναψε το κερί του δωματίου σου μου λέει, θέλω να σου βάλω καθαρά σεντόνια να κοιμηθείς.
Ήρθε το βραδάκι, ήρθαν οι καλεσμένοι…άρχισε να με λούζει κρύος ιδρώτας… το ομολογώ…τρόμαξα!! Η τύχη μου γύρισε την πλάτη σκέφτηκα. Καθώς πέρναγε η ώρα βασανιστικά, πάλι καλά που έτρωγα ωραίο φαγητό, έφτασε η στιγμή των ευχών… κάνει ευχή η νεαρή κυρία και τι ακούνε τα αυτάκια μου; Γάμο ζήτησε με ένα παλικάρι σαν εμένα!!!… ναι σκέφτηκα…μόνο το πιστοποιητικό γάμου μας λείπει!!… η δική μου ευχή ήταν περισσότερη τύχη για το Νέο Έτος!
Τότε η θεία μου λέει να πάω στον στάβλο, να ντυθώ Άγιος Βασίλης και να φέρω τα δώρα. Με το που φτάνω στον στάβλο, καβαλάω τον Φράνκ και άφαντος…λίγο αργότερα είχα χαθεί στην Άγρια Δύση και χαμογελώντας κατάλαβα ότι ίσως ήταν τα καλύτερα Χριστούγεννα που είχα περάσει, αφού ήμουν καθαρός, χορτάτος και έτοιμος να κυνηγήσω πάλι την τύχη μου!

-------
400 λέξεις

Καλά Χριστούγεννα σε όλους με Υγεία και Χαρά!

-------
Κόσμος 1

 

[DeletedUser5114]

Ειχε αρχισει να βρεχει ο ηλιος μολις ειχε ανατειλει σε ενα μακρινο και απομερο νεκροταφειο ενας αντρας μαυροφορεμενος στεκοταν πανω απο ενα ταφο με ενα αναμενο κερι επανω .Αφηνωντας ενα τριανταφυλλο στον ταφο ,ξεκινησε να βαδιζει προς την εξοδο του νεκροταφειου βαδιζωντας προς την ανατολη .Περπατουσε ολη μερα μερα χωρις σταματημο μεχρι η μερα να δυσει και ο ηλιος να δωσει την θεση του στο φεγγαρι .Βρισκει ενα απομερο μερος που δεν το επιανε τοσο πολυ το κρυο και αναβει μια φωτια για να ζεσταθει και να φωτισει.Βγαζει το χαρτη του και κοιταει που ακριβως βρισκοταν ,κουρασμενος απο ολο την ημερα το παιρνει ο υπνος πανω σε ενα βραχο με ενα μαξιλαρι.Η επομενη ημερα ηταν καλυτερη η βροχη ειχε σταματησει και ο ηλιος ειχε και παλι παρει τη θεση του στον ουρανο .Η ερημος βρισκοταν μπροστα του γαληνια και απεραντη επρεπε να ξεκινησει να μην τον βρει η νυχτα μες στην ερημια .Περπαταγε γρηγορα διοτι εδω ο τοπος ηταν γνωστος για τα αγρια ζωα που ειχε οπου και να κοιταγες υπηρχε και μια παγιδα.Προς το βραδυ αφου εψαχνε ενα μερος να ξεκουραστει ειδε μακρια μια σκηνη με μια φωτια αφου πλησιασε ειδε μια γνωστη μορφη ηταν ο γερο Jack .Ενας απο τους πλανοδιους εμπορους της περιοχης .Ο γερο Jack αφου τον σφιχταγγαλιεσαι του προσφερε ενα πιατο με φασολια φουρνου και μια μαγειρεμενη κολοκυθα που μολις ειχε μαγειρεψει ,ηταν ενας εξαισιος μαγειρας.Αφου συζητησαν ωρα πολυ ο γερο Jack εβγαλε την τραπουλα για να παιξουν στο τελος αφου ειχε χασει πολλα του ειπε να διαλεξει κατι απο την πραματια του λογω οτι πλησιαζαν τα χριστουγεννα ο κοσμος στολιζε τις πορτες με ενα πεταλο πανω απο την πορτα .Αυτο δυστυχως του ξυπνησε αναμνησεις .


Πριν 4 χρονια την Παραμονη Χριστουγεννων η γυναικα του ηταν στο κρεβατι αρρωστη την ημερα των η χριστουγεννων δυστυχως απεβιωσε .Μνημες αρχισαν να το κατακλυζουν απο το σπιτι του . Ειχε πουλησει το σπιτι του λογω οτι ολα θυμιζαν την γυναικα του του ερχοντουσαν μνημες απο την αχνιστη γαλοπουλα που του ετοιμαζε η γυναικα και το μυρωδατο τσουρεκι.Τωρα το μονο που του θυμιζει την γυναικα του ειναι το πιστοποιητικο του γαμου τους .Τωρα ειναι μονος του .Στην διαρκεια της νυχτας αυτος ο δυστυχης ανδρας απεβιωσε .Ηταν χριστουγεννα ομως ηταν τα πιο ευτυχισμενα χριστουγεννα διοτι εκεινη μερα συναντησε την γυναικα του...
κοσμος : Buffalo
ονομα χαρακτηρα :freed

 

[DeletedUser5021]

Το όνειρο του μικρού STAIL

Ήταν η νύχτα της πρωτοχρονιάς και στην Άγρια δύση υπήρχε ένα μικρό παιδάκι ο μικρός STAIL κοιμόταν στο μικρό άσπρο και πουπουλένιο μαξιλαράκι του. Και έβλεπε όνειρο ότι σκάλιζε τη βιβλιοθήκη του παππού του με τα παλιά σκονισμένα βιβλία. Ξαφνικά πιάνει στο χέρι του ένα βιβλίο με ένα περίεργο εξώφυλλο ο τίτλος που αναγραφόταν πάνω στο βιβλίο ήταν ''Το σπασμένο πέταλο'' ένιωσε μεγάλη περιέργεια να δει τι έγραφε μέσα αυτό το βιβλίο. Για να μην πέρνι στα χεράκια του το βιβλίο κάθετε στην κουνιστή πολυθρόνα του παππού, ζβίνη το φως και δίπλα του άναψε ένα κερί. Καθώς διάβαζε το βιβλίο σε μια τσακισμένη σελίδα βρίσκει ένα παλιό και μισοφθαρμένο χάρτη. Αποφάσισε να δη που οδυγή αυτός ο χάρτης, ντύθηκε πολλή ζεστά πήγε στην κουζίνα της μαμάς μαζί με το μικρό σακίδιο του στο οποίο έβαλε μέσα λίγα φασόλια φούρνου, και ένα κομάτι γαλοπούλα. Την ώρα που ετοιμαζότανε να φίγη πάνο στο τραπέζι είδε ότι η μαμά του είχαι φτιάξει τσουρεκάκια, και οπός ήταν ζεστά και αχνιστά πίρε ένα και κατευθύνθηκε προς την πόρτα του σπιτιού. Καθώς περπατούσε αμέριμνος στην άγρια δύση βλέπει ένα σκιάχτρο και κάτω από το σκιάχτρο μια κολοκύθα και μια τράπουλα αλλά αν και του αρέσουν πολλή η τράπουλες δεν σταμάτησε και συνέχισε την αναζήτηση.........έφτασε επιτέλους στο σιμίο που έδειχνε ο χάρτης έσκαψε καλά και βρήκε ένα μπαούλο το οποίο είχε μέσα μια παγίδα ένα πιστοποιητικό γάμου και ένα γράμμα ο μικρός STAIL ανίγη το γράμμα το οποίο λέει : Καλά Χριστούγεννα εγγονέ μου και να με θυμάσαι...!!!!!

Με αγάπη από τον παππού σου K.STAIL

Και ξαφνικά ακούη μια γνωστή φωνή μικρέ μου ξύπνα είναι 8:00 η ώρα πρέπει να πας σχολείο και ο μικρός STAIL λέει όνειρο ήτανε.

|~~|~~|~~|~~|~~|~~|~~|~~|~~|~~|~~|~~|~~|~~|~~|~~|

Καλά Χριστούγεννα σε όλους .... !!!