Διαγωνισμός Χριστουγέννων 2011

[DeletedUser6199]

Είχε στήσει την παγίδα.
Ο κλέφτης του χάρτη θα έπεφτε μέσα σαν ώριμο φρουτο.Τον ειχαν ξεγελάσει μ ενα στημένο παιχνιδι.Αυτος και τα φιλαράκια του του πηραν σχεδον ολο το χρυσαφι που ειχε μαζέψει δυό χρονια τωρα σκαβοντας και κοσκινίζοντας στην ερημο της Αριζονα.Τον χτυπησαν και τον αφησαν αναισθητο στη μεση του δρομου 3 μερες πριν.Μεχρι και τα σπιρουνια του του ειχαν παρει!Κι ας πλησιαζαν Χριστουγεννα!Και τωρα θα ερχονταν στην καλυβα του νομιζοντας πως εχει κ αλλα κρυμμενα.
Το μόνο που ειχε να κάνει πια ήταν να περιμένει.
Να περιμένει και να σκέφτεται το σπίτι του.Το στρωμένο χριστουγενιάτικο τραπέζι με την κυρά να ψήνει την γαλοπούλα,τα παιδια να μασουλάν ενα κομματι τσουρέκι κατω απο το στολισμενο έλατο
Να θυμαται ολα τα περασμνα Χριστουγεννα που περασαν μαζι.Ποσο πολυ του εχουν λειψει!Ολοι τους.Ακομα και ο γερικος σκυλος του που ολο κοιμοταν μπροστα στο τζακι ακομα κ αυτος του ειχε λειψει!
Αραγε θα τον περίμεναν φέτος να κρεμάσει αυτός το γουρικο πέταλο στα κλαδιά του?
Ελειπε καιρό και δεν ήξερε αν τον θυμούνται ακόμα τα παιδιά ή αν θα ήταν μόνο ενα όνομα σ ενα πιστοιητικό γαμου κορνιζαρισμένο στο σαλόνι.
Ο μεγαλος του γιος θα κόντευε να γινει άντρας πια.Ισως αυτος να τον θυμόταν.Η πριγκίπισά του ομως θα τον κοίταζε σαν ξένο,μωρό στην κούνια την άφησε κ έφυγε για να κάνει την τύχη του στην αγρια δύση κυνηγόντας χρυσάφι και όνειρα.
Αναστεναξε και άναψε το κερί.Ανοιξε την τελευταία του κονσερβα με φασολια φουρνου αλλα δεν ειχε παι όρεξη.
Ανακατεψε την τράπουλα.έτσι απο συνήθεια,χάιδεψε το όπλο του κατω απο το μαξιλάρι διπλα τουκαι κοιταξε εξω το χιόνι να πέφτει σιωπήλα.
Λιγες ώρες απομεναν ακόμα μεχρι το τελος και ύστερα θα ήταν ελέυθερός να γυρίσει πίσω.
Να κάνει Χριστούγεννα με το μοναδικό χρυσάφι του κόσμου που επιτέλους κατάλαβε οτι το είχε απο πάντα

 

[DeletedUser3541]

Έρωτας στη Νέα Ισπανία!

Βράδυ Χριστουγέννων του 1562 στη Νέα Ισπανία (σημερινό Μεξικό) και ενώ ο πόλεμος ανάμεσα στους Ισπανούς κατακτητές και τους ντόπιους Chichimeca βρίσκεται σε εξέλιξη.
Η νύχτα έχει προχωρήσει αρκετά και το κρύο τσουχτερό για την συγκεκριμένη περιοχή του πλανήτη.

Οι εχθροπραξίες έχουν ησυχάσει 1-2 μέρες τώρα αφού οι Ισπανοί γιόρτασαν με μπόλικη μπύρα, γαλοπούλα και τσουρέκι τις άγιες για αυτούς ημέρες!
Οι Chichimeca βρήκαν την ευκαιρία να γιορτάσουν την τελευταία τους νίκη στην περιοχή Guamares με λικέρ κολοκύθας και τα αγαπημένα τους φασόλια φούρνου.

Σε ένα μικρό δωμάτιο πανδοχείου σε ερημική τοποθεσία στην περιοχή Zacatecos ο Sancho Nunez έχει επιτέλους στην αγκαλιά του την Carmelita Suarez.
Οι 2 τους αγκαλιασμένοι κάτω από τα λευκά σεντόνια του ημίδιπλου κρεβατιού χωρίς ρούχα και με το κερί να φωτίζει το χρυσό πέταλο που φοράει
στο νεανικό της στέρνο η Carmelita, δώρο του άντρα της πλέον Sancho, που το κέρδισε σε παιχνίδι πόκερ με σημαδεμένη τράπουλα.

Το πιστοποιητικό γάμου με τα ονόματά τους, που βρίσκεται στο κομοδίνο είναι μάρτυρας της σεμνής τελετής που έγινε νωρίτερα το μεσημέρι στην εκκλησία
του Αγίου Παύλου. Ο Sancho με 2-3 έμπιστους φίλους του έστησε παγίδα σε άμαξα των Ισπανών στην οποία επέβαινε η Carmelita μόλις το πρωί της ίδιας μέρας.

O Sancho Nunez είναι Λοχαγός στις δυνάμεις των Chichimeca και η Carmelita αδελφή του Ταγματάρχη Babino Suarez των Ισπανών.
Οι 2 τους ερωτεύθηκαν παράφορα κατά την διάρκεια του καλοκαιριού και παντρεύτηκαν κρυφά από τον Ισπανό Ταγματάρχη, οργισμένο εχθρό του Sancho.

Κάτω από το μαξιλάρι του Sancho βρίσκεται ο χάρτης που θα τους οδηγήσει βόρεια, στην δική τους γή της επαγγελίας και μακριά από την τρέλα του πολέμου
και τον αδελφό της Carmelita.

Σημείωση: Πρόσωπα και γεγονότα δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα!

παίκτης: dog300
Κόσμος 1

 

[DeletedUser]

Το Χρυσό Γεράκι

To κρύο ήταν τσουχτερό εκείνη την νύχτα και το μόνο που αναζητούσε η μικρή Εmmanuela ήταν ένα μαξιλάρι να γείρει το παγωμένο της κεφαλι.Ομως το πέταλο που έφυγε στα μισά του δρόμου την καθυστερησε.Εκατσε να ξεκουραστεί σε μια πέτρα και από την φθαρμένη τσάντα της έβγαλε έναν μικρό ξεθωριασμένο χάρτη που θα την οδηγουσε,αν δεν ήταν παγιδα,εκει που φυλασσόταν το χρυσό γερακι.Μαζι με τον χάρτη έπεσε από την τσάντα της και ένα άλλο χαρτί,ηταν το πιστοποιητικό γάμου της.Το κοίταξε ειρωνικά και αμέσως το εσκισε.Το ξημέρωμα την βρήκε ξαπλωμένη σε ένα ξύλινο παλιό κρεβατι.Ο άντρας που ήταν στο προσκέφαλο της ήταν σίγουρα ομορφος.Εφαγε με όρεξη στο γιορτινά στρωμένο τραπέζι φρέσκο τσουρεκι,γαλοπουλα και ότι άλλο βρισκόταν επάνω όπως φασόλια φούρνου που ήταν νοστιμοτατα.Οση ώρα η Εmmanuela έτρωγε εκείνος έπαιζε με μια τράπουλα που είχε στα χερια του.Αρχισε να του λέει για το πως ξαφνικά ένα βράδυ βρήκε κάτω από το μαξιλάρι της τον χάρτη που θα την οδηγούσε στο χρυσό γερακι.Εκεινος την πηρέ από το χέρι κρατώντας στο άλλο ένα κερί και την οδήγησε σε ένα μυστικό μονοπάτι μέσα στο σπιτι.Η βαριά ξύλινη πόρτα άνοιξε με ένα κουμπί το όποιο ήταν καλά κρυμμένο μέσα σε μια κολοκυθα.Οταν βγήκαν από εκεί αργά το απόγευμα την κοίταξε και της ειπε….Δεν ξέρω ποιος έβαλε το χάρτη κάτω από το μαξιλάρι σου και σε οδήγησε σε μένα αλλά μου έκανε το καλύτερο χριστουγεννιάτικο δώρο και φυσικά το χρυσό γεράκι είναι δικό σου…Παρ’το!!!!:wk:wk:wk

 

[DeletedUser4456]

Η μάχη του Anthony's Hill.

Ήμουν κι εγώ τότε, παραμονή Χριστουγέννων (όπως λένε τα χλωμά πρόσωπα αυτή την Άγια εορτή Αγάπης και Πίστης) του 1864, μάρτυρας της ανελέητης ανθρώπινης φύσης εν καιρώ πόλεμου… Ο χάρτης με τοποθετούσε λίγο έξω το Pulaski του Tennessee μαζί με τον παλιό μου φίλο vithos, στον οποίο χρωστούσα και την ζωή μου από παιδί*. Ήμασταν στο πλάι του στρατηγού των Βορείων (ΕΝΩΣΗΣ-UNION) και τοπογράφου James Wilson, φίλο του vithos. Μόλις πριν λίγες μέρες είχαμε κατατροπώσει τον στρατό των Νοτίων στην μάχη του Nashville και παρά το κλίμα των ημερών, υποχρεωνόμασταν να καταδιώκουμε τα τρεπόμενα σε φυγή στρατεύματα των αντιπάλων.

- Τώρα η γυναίκα σου φίλε μου θα έχει ήδη επιστρέψει από το Δημαρχείο με το πιστοποιητικό γάμου σας που σου ζήτησε ο στρατολόγος και θα ετοιμάζει με τους δικούς της το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι με το μεγάλο κόκκινο κερί στη μέση. Τα φαγητά θα είναι φρεσκομαγειρεμένα και έτοιμα, φαντάσου..: Αχνιστά φασόλια φούρνου, ζεστή γαλοπούλα, κολοκύθα βραστή και τσουρέκι αφράτο και απαλό σαν βαμβάκι… Το μόνο που θα τους λείπει είσαι εσύ αυτή την στιγμή, νιόπαντρος άνθρωπος… του είπα.
- Ναι κι εμείς εδώ Άγιες μέρες ρε NO MERCY, κυνηγάμε φαντάσματα μες το κρύο και τις κακουχίες… Τελικά όσο κακό πράγμα είναι ο πόλεμος, τόσο καλό είναι να έχεις έναν φίλο δίπλα σου σε τέτοιες στιγμές!.. μου απάντησε αγέρωχα ο Μεξικανός φίλος vithos.

Ξημερώματα Χριστουγέννων, 3.00π.μ πλησιάζαμε το ύψωμα Anthony (ή king’sHill) νοτίως του Pulaski. Προφανώς ο αντίπαλος στρατηγός N. Forrest, γνωστός πρωτοστάτης στην Ku Klux Klan για τις αμέτρητες ρατσιστικές αποτρόπαιες πράξεις του, τράβαγε το τελευταίο χαρτί από την τράπουλα των Νοτίων…

Λίγο πριν το ύψωμα, οι αντίπαλοι ακροβολιστές μας είχαν στήσει μια παγίδα. Τους κυνηγήσαμε ως οφείλαμε με 3 αποσπάσματα προς το ύψωμα χωρίς δεύτερη σκέψη. Εκεί είχαν όμως στήσει ένα φράγμα σε κρυφό σημείο και μας περίμεναν. Η μάχη ήταν ζοφερή αλλά οι αντίπαλοι είχαν την αμυντική υπεροχή λόγω υψώματος και κάλυψης. Σύντομα τραπήκαμε σε φυγή παρόλη την σθεναρή μας πάλη. Πολλοί συμπολεμιστές μας έπεσαν τότε, ανήμερα Χριστουγέννων. Ο vithos τραυματίστηκε από μια αδέσποτη σφαίρα. Στην εικόνα που ενώ ήταν πεσμένος και ένας αντίπαλος στρατιώτης τον πλησίαζε με παρατεταγμένο το ξίφος, δεν δίστασα ούτε στιγμή να δράσω. Ο καλοζυγισμένος πέλεκύς μου βρήκε εύκολα τον στόχο του! Τράβηξα γρήγορα τον φίλο μου και κρυφτήκαμε παραδίπλα σε ένα χαντάκι πίσω από έναν θάμνο, λες και κάποιος Άγιος το είχε τοποθετήσει εκεί… Ακούμπησα τον τραυματισμένο συμπολεμιστή και φίλο πάνω σε ένα μαξιλάρι από ξερά χόρτα και φύλλα και περιμέναμε.

Μετά από αρκετές ώρες μάθαμε ότι η καταδίωξη των αντιπάλων εναντίων μας σταμάτησε, αφού ένα μεγάλο μέρος της ταξιαρχίας των Βορείων συμμάχων μας προχωρούσε νοτιότερα προς το Sugar Creek, εκεί όπου και ο στρατηγός Forrest αναγκάστηκε να τραπεί σε άτακτη φυγή.

Φίλησα το τυχερό πέταλο που είχα περασμένο στο ινδιάνικο μενταγιόν μου και ευχαρίστησα τον Μανιτού για την ευτυχή αυτή κατάληξη.

- Πως είναι το πόδι σου? ρώτησα
- Εντάξει θα ζήσω… Τώρα είμαστε πάτσι μου απάντησε χαμογελώντας παρόλο τον πόνο του ο καταξιωμένος φίλος μου.
- Αποτρόπαιο ον ο άνθρωπος μέρες που είναι… ψέλλισε παραδίπλα ο στρατηγός Wilson, που είχε έρθει να επισκεφτεί τον φίλο του.
- Πολεμάμε σαν τα αγρίμια και σκοτώνουμε τα αδέρφια μας, πρόσθεσε κουνώντας αρνητικά το κεφάλι.
- Καλά Χριστούγεννα James... ο δρόμος για την νίκη και την ειρήνη είναι πλέον ανοιχτός, ανταποκρίθηκε τότε ο vithos.
- Καλά Χριστούγεννα λοιπόν, ακόμα και αν αυτά πρέπει να είναι τα επόμενα! σιγοψιθύρισα κι εγώ...

---------------------------------------
Τις ΠΑΡΑΚΑΤΩ διευκρινίσεις να τις λάβει υπόψη προεραιτικά μόνο όποιος έχει την διάθεση:
- Η ιστορία είναι στηριγμένη σε πραγματικά γεγονότα και πρόσωπα αλλά φανταστικούς πρωταγωνιστές.

- Αρ. λέξεων (μαζί με άρθρα κλπ): 569.
- REF: http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Anthony%27s_Hill
* Σχετ: http://forum.the-west.gr/showpost.php?p=107976&postcount=22

Παίχτης: Mr. NO MERCY,
Κόσμος: ARIZONA

 

[DeletedUser6202]

Ήταν παραμονή Χριστουγέννων.Ο σερίφης Τζακ Τάνλερ έσκυψε και κοίταξε το μουστάκι του στον καθρέφτη που κρεμόταν μπροστά του, πάνω από ένα παλιό,ξύλινο τραπέζι,στο οποίο ήταν απλομένος ένας χάρτης,δίπλα σε μία τράπουλα και ένα αναμένο κερί.Στο δεξί του χέρι κρατούσε ένα ξυράφι.
Δεν του άρεσε καθόλου αυτό που σκεφτόταν να κάνει.Τελικά όμως πήρε την απόφαση κι άρχισε να ξυρίζεται αργά και προσεκτικά.Ήταν πια πολύ αργά για ν' αλλάξει γνώμη.Το πιστοποιητικό γάμου ήταν στην τζέπι του.Άλλωστε,σκέφτηκε χαμογελώντας, το μουστάκι του τον έκανε να μοιάζει αρκετά με τους πιστολάδες που βρίσκονταν συγκεντρωμένοι δυτικά του Μισσισιπή.
Σταματώντας μπροστά στο κρεβάτι του, το τράβηξε απ' τον τοιχο και φάνηκε απο κάτω μια μεγάλη πάνινη τσάντα με τα υπάρχοντάτου.Σε δυο ξεχωριστούς δερμάτινες θήκες βρίσκονταν τυλιγμένο το περίφημο Colt του, μοντέλο Τ44-40 και το πολύ μεγάλο ρολόι του, που σε μια ειδική θήκη έκρυβε το πλακέ σαραντατεσσάρι περίστροφό του, το οποίο τόσες φορές τον είχε σώσει απο βεβαίο θάνατο.
Έξω, τον περίμενε ο σκύλος του που ήταν ο πιο έμπιστος και πολύτιμος βοηθός του.Έπρεπε πρώτα να περάσει απο τον πεταλοτή για να πάρει ένα πέταλο για γούρι.
Το χιόνι έπεφτε ασταμάτητα.Η άμαξα του ταχυδρομείου ήταν σταματημένει μπροστά στο ξενοδοχείο.Είχε σχεδόν μεσημεριάσει όταν ο Τζακ έφτασε στο Αϊντάχο.Το χιόνι έπεφτε πικνό.Το κρύο ήταν τσουχτερό.Ήταν παραμονή Χρηστουγέννων.Τον περήμεναν για να παντρευτεί την όμορφη Έλεν.
Το τραπέζι ήταν στρομένο με ένα σορό λιχουδιές.Είχε γαλοπούλα γεμιστή, κολοκύθα βραστή, σούπα, κονσέρβα απο φασόλια φούρνου ενα ξερό τσουρέκι, καρύδια.Το κρεβάτι ήταν στρωμένο με όμορφη κουβέρτα και ένα μεγάλο μαξιλάρι.Η σόμπα έκεγε.Όλοι τον περήμεναν να αρχίσει το μυστίριο πίνοντας καφέ, καπνίζοντας και παίζοντας πόκερ.
Στο δρόμο δεν υπήρχε ψυχή.Δεν πρόλαβε να ξεκινήσει η τελετή ακούστικε ο θόρυβος απο βήματα ανθρώπου.Ήταν ο Ρεντ ο βοήθος του.Ήρθε να τον φωνάξει γιατι ο Κλιντ Άνταμς ερχόταν να βοηθήσει τον παλιόφιλό του.Ήταν μια καλοστημένη παγίδα, γι' αυτο ακριβώς, κανείς απ' τους δυο δεν ήταν τόσο χαρούμενος, όταν έμαθαν τα δυσάρεστα νέα.Κι η μάχη αρχίζει...
Άτυχη η Έλεν στη παραμονή του γάμου της έμεινε μόνη να περημένει τον σερήφη της, με την γαλοπούλα απείραχτη και ο φόβος στην καρδιά για την τύχη του αγαπημένου της.

 

[DeletedUser5259]

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ COWBOY

6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ (ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ)

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΗΤΑΝ ΚΑΤΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΟΙ ΚΑΘΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΣΤΟΛΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.
Εκεινη την μερα ομως στο χωριο παντρευαμε δυο πολυ καλα παιδια και ολοι εψαχναν το πιστοποιητικο γαμου.Μετα απο ωρα ειδαμε οτι ειχε κλαπει ψαξαμε παντου ουτε κολοκυθα δεν αφισαμε αψαχτει οσπου ενας φιλος μας αποφασισε να ψαξει κατο απο το μαξιλαρι στο σπιτι του ΝΙΚΟΥ που γιορταζε και παντρευονταν κιολας.Εκει βρικαμε ενα σημειωμα το οποιο ελεγε "δεν θα αφισουμε να γινει αυτος ο γαμος".Ψαχναμε αρκετες ωρες για να βρουμε ενα στοιχειο αλλα τιποτα.Ετσι νυχτωσε αναγκαστηκαμε να αναψουμε κερι για να βλεπουμε.Μετα απο 2 ωρες ειδαμε μια φωτια αναμενει και ειπαμε οτι ειναι αυτοι που εκλεψαν το πιστοποιητικο γαμου.Ετσι στησαμε γυρω τους πολλες παγιδες οστε οταν πανε να φυγουν να τους πιασουμε.Οταν κοιμιθηκαν αρχισαμε να σκαβουμε.ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΦΟΝΑΖΕΙ ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕΕΕΕΕΕΕ.Ξυπνησαν και οι αλλοι και ολοι πηγαμε μαζι ηταν ενας ΧΑΡΤΗΣ.Αποφασισαμε μαζι με τους κακους που τελικα ηταν μια ομαδα πλανοδιων εμπορων να παμε πισω στο χωριο και να παρουμε τους παντες οστε να ακολου8ησουμε τον δρομο που ελεγε ο χαρτης.ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ.

7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Το ταξιδι μας ηταν αρκετα μεγαλο ετσι ειχαμε να περασουμε πολλες μερες στο περπατημα δυσκολη δουλεια αλλα φανταζομασταν οτι μπορει να ηταν κατι καλο εκει το βραδυ λοιπον βρηκαμε ενα μερος να κοιμη8ουμε αναψαμε και μια φωτια ξαφνηκα ομως βρηκαμε μια πετρα να λεει ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ παραξενευτικαμε.

8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ (ΕΝΩ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΜΕΝΕΙ ΑΛΥΤΟ)

Αποφασισαμε να παρουμε την πετρα μαζι ωστε να καταλαβουμε αν αυτη η πετρα ηταν κατι που ειχε να κανει με τον χαρτη κοιταξαμε τον χαρτη καλητερα και ειδαμε οτι ηταν σημειο στον χαρτη που μας εδιχνε τον δρομο ετσι τελειωσε και αυτη η μερα.

9,10,11,12,13...............23 Δεκεμβριου


ειχαμε βρει μια ομαδα ιδνιανων να μας καθοδηγη επειδη ειχαμε να κανουμε 20 μερες δρομο στην ερημο μας εβρισκαν νερο και αλλα


24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Ενας φιλος μας βρηκε μια πετρα μεσα στην ερημο η οποια ελεγε ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΣΑΣ ΚΑΛΑ ΠΑΤΕ ειχαμε μεινει αφονοι το βραδυ λοιπον ειδαμε ενα πανδοχειο και αφου ολοι βολευτικαμε μερικοι παιξαμε παιχνιδια με τραπουλες και φαγαμε φασολια φουρνου περασαμε την καλυτερη παραμονη χριστουγεννων που ειχαμε περασει ποτε.

25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΑΦΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΚΟΙΜΗ8ΕΙ ΣΕ ΑΝΑΠΑΥΤΗΚΑ ΜΑΞΙΛΑΡΙΑ ΧΘΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ αποφασησαμε να κανουμε ολοι την αποσταση καθως ειχαμε μονο 1χιλομετρο ερημου!

26 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ολα πηγεναν καλα εδιχναν οτι 1 ιανουαριου θα ημασταν στο σημειο του χαρτη

27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

χιονοθυελλα ξεσπασε και ετσι δεν μπορεσαμε να κανουμε 1 χιλιομετρο διαδρομης βρηκαμε μια σπηλια και μπηκαμε εκει πανω στα βραχια ελεγε Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΑΣ ΖΕΣΤΕΝΕΙ αποφασησαμε να συννεχισουμε μεσα στο χιονι

28 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Η χιονοθυελλα σταματησε ευτιχως και ετσι καλυψαμε το χθεσινο κενο

29 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Ημασταν ολοι χαρουμενοι καθως μπορεσαμε να κανουμε πολυ μεγαλη αποσταση σε 6 μονο ωρες

30 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Τιποτα το ιδιετερο !Συννεχιζαμε τον δρομο μας χωρις κανενα σημαδι

31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ (ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ)

Φτασαμε στο σημειο του χαρτη στις 11.00 το βραδυ και βρηκαμε ενα χωριο το οποιο ηταν παρατημενο αλλα διατιρουταν πολυ καλα παραδηγματος χαρη ειχε ρευμα και τα παντα καθως ειμασταν ολοι στην πλατια και τρογαμε τσουρεκια μεχρι να ετοιμαστουν τα αλλα φαγητα φασολια φουρνου και γαλοπουλες

10
9
8
7
6
5
4
3
2
1

ΕΥΤΙΧΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΑΜΕ ΚΑΙ ΕΙΔΑΜΕ ΕΝΑ ΕΛΚΗΘΡΟ ΜΕ 39 ΕΛΑΦΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕ ΜΙΑ ΚΟΚΚΙΝΗ ΜΥΤΗ ΗΤΑΝ ΦΥΣΙΚΑ Ο ΡΟΥΝΤΟΛΦ. ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΕΛΚΗΘΡΟ ΗΤΑΝ ΠΟΛΛΑ ΔΟΡΑ ΟΠΩΣ ΕΝΑ ΠΑΓΟΜΕΝΟ ΡΕΒΟΛΒΕΡ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΚΑΣΚΟΛ


ΗΤΑΝ ΤΑ ΚΑΛΗΤΕΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΚΟΣΜΟΣ ΑΡΙΖΟΝΑ
Παιχτης:dimopoulos

 

[DeletedUser]

Τα Χριστουγεννα του Ντιεγκο

Ο Ντιεγκο ηταν ενας Μεξικανος πολυ πουσιος που ζουσε στην αγρια δυση. Ειχε ενα τεραστιο σπιτι αλλα εμενε ολομοναχος. Ηταν πολυ καλος ανθρωπος αλλα η μοιρα του εφερε μεγαλες δυστυχιες. Εμενε μονος του επειδη η γυναικα του πεθανε στο γαμο τους. Εκει που εγραφαν το πιστοποιητικο γαμου τους, μπηκε μεσα ενας κλεφτης και πυροβολησε την κακομοιρη γυναικα και πεθανε. Αυτο δεν αλλαξε ομως κατι στην συμπεριφορα του. Του αρεζε πολυ να τζογαρει. Δεν εφευγε απο το σπιτι του χωρις την τραπουλα του και το τυχερο του χρυσο πεταλο, το οποιο το βρηκε πανω στο μνημα της γυναικας του μια μερα μετα το θανατο της. Ομως δεν μας ενδιαφερει αυτο.
Ηταν παραμονη Χριστουγεννων. Ολοι ετοιμαζαν τραπεζι για το βραδυ. Ολοι ηθελαν να ερθει αφου θα ετρωγαν την λαχταριστη γαλοπουλα. Εκτος απο τον Ντιεγκο. Αυτος χουζουρευε στο τεραστιο κρεβατι του αγκαλια με το μαξιλαρι του. Δεν ειχε σκοπο να κανει κατι ξεχωριστο σημερα. Ουτε δουλευε αλλα ουτε ειχε φιλους, αφου μετα τον θανατο της γυναικας του δεν μιλησε ποτε ξανα σε κανεναν. Σηκωθηκε ομως οταν ακουσε ενα παιδι να κλαει και να φωναζει βοηθεια εξω απο το σπιτι του. Φορεσε γρηγορα τις παντοφλες και κατεβηκε τα σκαλια. Ανοιξε την πορτα και ειδε ενα μικρο παιδακι, που φορουσε κατι σκισμενα ρουχα και ηταν ξυπολιτο. Προσεξε ομως οτι στο ποδι του ειχε μια παγιδα για λυκους χωρις αλυσιδα ομως. Αρπαξε το παιδι το εβαλε στο τραπεζι και αρχισε να προσπαθει να βγαλει την παγιδα απο το ποδι του. Επειτα απο αρκετη ωρα τα καταφερε. Το πηγε στο κρεβατι για να ξαπλωσει. Αφου ηρεμησε το παιδι βρηκε την ευκαιρια να του μιλησει.

- Πως σε λενε παιδι μου? ρωτησε

- Δεν ξερω κυριε... απαντησε το παιδι

- Μα... Δεν εχεις οικογενεια?

- Οχι... Ποτε μου δεν εμαθα να ζω με οικογενεια. Εμενα σε ενα στενο στο χωριο. Με εφερνε φαι μια καλη κυρια. Ποτε της δεν μου μιλουσε. Καθε μερα μου εφερνε κατι νοστιμα φασολια φουρνου και μπορουσα να ζησω και ενα κερι για να ζεστενομαι. Ομως εχω να τη δω δυο μερες. Ετσι αποφασισα να φυγω απο εκει. Αλλα χωρις χαρτη δεν ηξερα που να παω κι ετσι εφυγα και οπου με εβγαζε ο δρομος. Ευτυχως που επεσα σε εσας. Σας ευχαριστω που με σωσατε...

Ο Ντιεγκο μολις ακουσε την ιστορια του παιδιου βουρκωσαν τα ματια του, το λυπηθηκε πολυ, δεν ηθελε να το αφισει στην μοιρα του. Τουλαχιστον μεχρι να μπορει να ζησει μονο του.

-Λοιπον... του ειπε. Τι θα ελεγες να βρισκαμε τωρα ενα ονομα? Α και θα σου δωσω κατι ρουχα να φορεσεις που εχω απο οταν ειμουν μικρος.

Αρχισαν να λενε ονοματα οσο ο Ντιεγκο του εδινε κατι ρουχα. Κατεληξαν στο Τζιμι. Ο Τζιμι ζητησε απο τον Ντιεγκο να του δωσει κατι να φαει επειδη ειχε δυο μερες να βαλει μπουκια στο στομα του. Ο Ντιεγκο του εδωσε λιγες φετες τσουρεκι που ειχε αγορασει και του ζητησε να περιμενει λιγο γιατι του ειχε μια εκπληξη. Φορεσε το σομπρερο του και εφυγε τρεχοντας σε ενα γνωστο του να παρει μια γαλοπουλα για το παιδι.

- Τζον! Τι κανεις? Χρονια και ζαμανια...

-Ντιεγκο! Πως και απο τα μερη μας?

-Να μωρε θελω μια γαλοπουλα... Θα ξαναγιωρτασω φετος τα Χριστουγεννα!

-Ωχ... Με συγχωρεις καλε μου φιλε μα δεν εχω αλλες γαλοπουλες... Μου τις αγορασαν ολες.

Μολις το ακουσε ο Ντιεγκο στενοχωρηθηκε αφανταστα.

- Δεν πειραζει. Τα λεμε... Καλα Χριστουγεννα. Ειπε και αρχισε να φευγει με κατευασμενα μουτρα

- Καλα Χριστουγεννα Ντιεγκο και παλι συγνωμη...

Καθως γυρνουσε στο σπιτι του ηρθε μια ιδεα οταν βρισκοταν εξω απο το παντοπωλειο. Μπηκε μεσα και λεει:

-Δωστε του οτι πιο μεγαλο υπαρχει στο μαγαζι και τρωγεται!

Στην αρχη τον κοιτουσαν πολυ περιεργα αλλα μετα πηρε ο παντοπωλης του εδωσε μια τεραστια κολοκυθα. Πληρωσε ο Ντιεγκο και εφυγε γρηγορα για το σπιτι του...
Οταν εφτασε ο Τζιμι τον ρωτησε:

- Τι ειναι αυτο?

- Μια κολοκυθα... απαντησε ο Ντιεγκο

- Μα... Νομιζα γαλοπουλα τρωνε τα Χριστουγεννα

- Εμεις θα κανουμε φετος μια εξαιρεση... Τι θα ελεγες να φτιαξουμε μια κολοκυθοπιτα?

Το παιδι το κρατησε μαζι του ολη του τη ζωη. Περασαν πολλες ωραιες στιγμες μαζι και καθε Χριστουγεννα ετρωγαν κολοκυθοπιτα για να θυμουνται αυτο το ευχαριστο γεγονος και για τους δυο.

Ονομα παικτη: darkoon
Κοσμος 1

 

[DeletedUser6205]

Χριστουγεννιάτικη Ιστορία

Σε δεκαεπτά χρονια του Sal στην αστυνομική δύναμη, αυτό το συγκεκριμένο κατάστημα είχε,
Χαλασει το πεταλο οπος σε πολλές περιπτώσεις. Καθώς τα μάτια του, έκανε ένα αμυδρό περίγραμμα απο το μαξιλαρι του καταστήματος,Ο Sal
θυμήθηκε όπου ο κύριος διακόπτης κυκλώματος φωτισμού βρισκόταν.
Καθώς ο αξιωματικός Κιτουσε προσεκτικά το δρόμο του προς το κιβώτιο διακοπτών, ένιωσε έναν πόνο από τον πόνο,
πλευρά του, όπου είχε πυροβοληθεί πριν από δέκα χρόνια. Ο Γιαννις καθώς θυμήθηκε ότι
απελευθερώνεται από το νοσοκομείο, και πως ο πόνος από τις πληγές του σε σύγκριση με την
Τελεφταια του ένιωσε όταν είδε τη γυναίκα και τα παιδιά του τον είχε αφήσει.
Του Sal δεν ήταν έκπληξη ότι η Μαρία είχε πάρει τα παιδιά και έφυγε. Η ζωή τους μαζί είχαν
ξεκίνησε άσχημα και μόλις πάρει χειρότερα.Ο Sal ποτέ δεν θα μπορούσε να φέρει τον εαυτό του για να μοιραστεί με υπολιπο της
φρίκης που βασανίζαν το μυαλό του, και ένιωσε απορριφθεί. Ένιωθε ότι οι εμπειρίες του ως αστυνομικός,
καθώς και ένας στρατιώτης, δεν ήταν κατανοητό σε οποιονδήποτε, ακόμα και τον εαυτό του.Η Μαρία παρακολουθούσε
όλα αυτά τα χρόνια, όπως Ο Sal έγινε δύσπιστος και κυνικός. Πρόσεξε, όπως έγινε περισσότερο
και εξαρτάται περισσότερο από την εργασία και ένα μπουκάλι Jim Beam για παρηγοριά. Μέχρι τη στιγμή που είχε
ληφθούν τα παιδιά και έφυγε,Ο Sal και η Μαρία ήταν λίγο περισσότερο από αγνώστους που μοιράζονται την ίδια
σπίτι. Ετσι Απο Το πουθενα θιματε για το πιστοποιτικο γαμου του που το ηχε χαση σε μια παγιδα καθος προσπαθουσε να επιβιοσει τρογονδας ομες γαλοπουλες'.
Ένας από τους νεοεισερχόμενους στη σκηνή, ένας εύσωμος αξιωματικός ο οποίος είχε μια φήμη για την απόλαυση
περισσότερο από το μερίδιό του ντόνατς, απάντησε με χλεύη, "Δεν Sal, δεν είδαμε κανέναν.Εκανε
ένα θέμα, έκανε ο μικρός για ξεφύγουμε από αυτους?
Ο Sal εβγαλε απο την τσεπη του την τραπουλα Υu-Gi-Oh! Και ενα Χαρτη που πιστευαι πως καποτε θα του χρισημευε και που ηχε καποτε βαλει μεσα "
Ο Sal δεν απάντησε όπως και τα άλλα στελέχη, γέλασε. Θυμωμένα γύρισε την
προσοχή στας ίχνη που οδηγούν μέσα και έξω από το κτίριο. Όπως Sal μελέτησε τις λεπτομέρειες
από τις εκτυπώσεις που δεν ήταν δικό του, σιγά-σιγά ο θυμός του αντικαταστάθηκε από ένα αυτοπεποίθηση χαμόγελο.
"Ίσως το πανκ πήρε μακριά, και ίσως δεν το έκανε. Εσείς μείνετε εδώ μέχρι ο διαχειριστής
φτάνει, θα πάω για λίγο με τα πόδια. "εκ των υστέρων, κοίταξε λίπος ομάδα του." Γιατί
μην κάνετε τον εαυτό σας χρήσιμη και ακολουθήστε μου στο αυτοκίνητό μου. ''Ο Καιμενος Τρομαξε σε μια φαση που ηδε μια κολοκιθα στον δρομο του και για μια φαση εχασε τον ελεχο!"
Ενδαξη ομωσ οπως Sal ακολούθησε τα χνάρια που ενσωματώνεται στο φρέσκο ??χιόνι έπεσε, σκέφτηκε να
ο ίδιος, "Shoot, αυτό είναι ευκολότερο από την παρακολούθηση ενός πληγωμένου buck. Φυσικά αν ήμουν trackin« ένα
Buck, θα ήθελα να είναι καλύτερα οπλισμένοι, και εφαλτήρια δεν πυροβολούν πίσω ».
Το μονοπάτι έκλεισε μόνο για ένα μπλοκ και μισό μακριά, στο κατώφλι του ένα ερειπωμένο
μπανγκαλόου. Όπως Sal ανέβηκε τις σκάλες βεράντα, παρατήρησε το ίδιο σύνολο πατημασιές και είχαν
προφανώς βγήκε από την κατοικία νωρίτερα το βράδυ, όπως το χιόνι τώρα σχεδόν κάλυψε την
τα μεγαλύτερα εκτυπώσεις. "Gotcha".O Sal ψιθύρισε στον κρύο αέρα της νύχτας.
Sal χτύπησε απότομα την πόρτα τότε ενισχυθούν πίσω από τα αριστερά του, περίστροφο έτοιμος. Μέσα
το σπίτι Sal μπορούσε να ακούσει τη φωνή κλαψούρισμα ενός αγοριού που ακολουθείται από την απότομη φωνή του θυμωμένος γυναίκα
Ο Sal Ηχε σβισει το κερι Χριστοθγεννων και απο τιν πολι τιν πινα που τον πήρε για να μην πεθανει έφαγε, ΦΑΣΟΛΙΆ ΦΟΎΡΝΟ χωρίς ψομι αλλα με τσουρεκι..

 

[DeletedUser]

Κάποια άτυχα Χριστούγεννα.

-Το προηγούμενο βράδυ ήμουν τρομερά κουρασμένος μετά την δουλεία που έκανα με τον John Fitzburn. Έπρεπε να βάλουμε το πέταλο στο πόδι του αλόγου και αυτό αντιστεκόταν μανιωδώς. Μόλις τελειώσαμε αποχαιρέτησα τον John,πήγα σπίτι άρπαξα το μαξιλάρι , έσβησα το κερί και έπεσα κατάκοπος για ύπνο. Το επόμενο πρωί έφαγα ένα τσουρέκι πολύ γρήγορα καθώς είχα ακόμη πιο δύσκολο έργο.Η έναρξη την μάχης οχυρού άρχιζε σε 3 μέρες και είχα την αποστολή του Henry ανεκπλήρωτη. Ο Henry μου ζητούσε μία γαλοπούλα για να φιλέψει τους συγγενείς του που θα ερχόντουσαν τα Χριστούγεννα .Ξεκίνησα αμέσως και με την πρώτη δουλεία πήρα και τη γαλοπούλα . Τρέχοντας την έδωσα στον Henry .Βιαζόμουν η μάχη ξεκινούσε...Ανέβηκα γρήγορα στο Μάστανγκ και το καβαλήκεψα πολύ γρήγορα . Περνώντας την στέπα είδα ένα κάστορα πιασμένο σε μια παγίδα . Ήθελα να τον βοηθήσω…Δυστηχώς βιαζόμουν .Το βράδυ σταμάτησα στο δάσος για ξεκούραση καθώς δεν είχα χρήματα για το ξενοδοχείο .Άνοιξα το χάρτη . Ήμουν κοντά θα προλάβενα!!! Έφαγα κρύα φασόλια φούρνου που είχα φυλάξει από το πρωί και κοιμήθηκα .Το επόμενο πρωί σηκώθηκα νωρίς είχε πολύ κρύο και τα Χριστούγεννα πλησίαζαν όπως και η μάχη .Ανέβηκα στο Μάστανγκ και προχώρησα αρκετά χιλιόμετρα .Ξεκουράστηκα λίγο και αμέσως συνέχισα την διαδρομή μου…Είδα πολλούς γνωστούς να κατευθήνονται στο οχυρό που είχα μονομαχήσει μαζί τους :Τα δύο πρωτοπαλίκαρα,τον Paddy το μπουλντόγκ ,τον Matthew το φίδι και άλλους .Τελικά την ημέρα της μάχης θα κατάφερνα να ήμουν στο οχυρό .Από τον λόφο μπορούσα να το διακρίνω…Ήταν μεγάλο .Έλεγξα μια τελευταία φορά τον σάκο μου .Καραμπίνα, δερμάτινο καπέλο ,σπιρουνάτα παπούτσια ,καρό πουκάμισο, τράπουλα ,τεκίλα .πούρα . Τα είχα όλα μαζί μου .Έφαγα ένα αμυγδαλωτό για να πάρω δύναμη και συνέχισα .Το οχυρό βρισκόταν μπροστά μου .Επιτέλους τα κατάφερα! Έβλεπα όμως ανθρώπους να φεύγουν δυσαρεστημένοι και νευριασμένοι από τις πύλες του οχυρού. Πλησίασα και είδα ένα μεγάλο χαρτί ανακοίνωσης το οποίο έγραφε :’’ Οχυρομάχοι. Η μάχη θα αναβληθεί λόγω Χριστουγέννων’’…

 

[DeletedUser6207]

Η Σοφία και η Πηνελόπη, δυο αδερφές, βγήκαν τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς στην αυλή του σπιτιού τους να φτιάξουν ένα χιονάνθρωπο, για να υποδεχτούν τον Αϊ Βασίλη.

Άρχισαν λοιπόν να τον φτιάχνουν. Πρώτα έκαναν τρεις χιονόμπαλες τη μια πιο μεγάλη από την άλλη και τις ένωσαν, πήραν δύο ξύλα και τα έβαλαν για χέρια, πήραν δύο καρβουνάκια και τα έβαλαν σαν μάτια, έβαλαν και ένα καρότο για μύτη. Ακόμα σχεδίασαν κι ένα στόμα. Η Σοφία έβγαλε το κασκόλ και το σκούφο της και τα φόρεσε στο χιονάνθρωπο. Τώρα ήταν έτοιμος.

Εκείνη τη στιγμή άλλαζε ο χρόνος και μια τρανταχτή φωνή ακούστηκε: ΧΑ, ΧΑ, ΧΑ, ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ!! :lf:lf:lf:lf

 

[DeletedUser]

Χριστούγεννα!

Ήταν θυμάμαι Δεκέμβρης, και πιο συγκεκριμένα Χριστούγεννα! Είχαμε μαζευτεί στο σε ένα εστιατόριο για να το γιορτάσουμε τρώγοντας γαλοπούλα!Ήταν στολισμένο με πέταλα,κολοκύθες,κεριά και πολλά άλλα και μύριζαν από την κουζίνα φασόλια φούρνου!Ξαφνικά μπήκε στο μαγαζί ένας παράξενος κύριος με μια σακούλα στο χέρι που είχε ένα τσουρέκι μέσα!Έκατσε κάτω από μια ζωγραφιά που απεικόνιζε τέσσερις άνδρες να παίζουν τράπουλα,και έβγαλε έναν χάρτη!Μου φάνηκε ότι ήταν κάποια παγίδα!Ρώτησε που είχε ένα κάλο ξενοδοχείο με μαλακά μαξιλάρια να πάει να ξεκουραστεί και του απάντησαν!Φεύγοντας του έπεσε ένα χαρτί από την τσέπη και το πείρα να δω τι έλεγε!Ήταν ένα πιστοποιητικό γάμου!μάλλον κάτι είχε συμβεί με την οικογενια του!!Δεν ασχολήθηκα άλλο!!Κάθισα και πέρασα καλά το υπόλιπο της νύχτας!!Μετά από λίγο βέβαια με ξύπνησαν και μου είπαν να ετιμαστώ γιατί μας περίμεναν! Ακόμα δεν είχαμε βγει και απλά τα είδα στον ύπνο μου!!Ήταν θετικό αυτό όπως και να το κάνουμε!

και μία ευχή από καρδιάς!καλά Χριστούγεννα σε όλους!!

παίχτης:fanourhs to koraki
κόσμος:1

 

[TaSunke Witko]

Το τραίνο των Χριστουγέννων

Ήμουν στο τραίνο από Όρεγκον για Νεβάδα σε ένα βαγόνι με ένα κεφάλι γεμάτο όνειρα , μα μια τσέπη γεμάτη φιστίκια . Ξεκίνησα το ταξίδι της ζωής μου , του τυχοδιωκτισμού που με χαρακτηρίζει με τόσο άσχημες συνθήκες , βλέπετε χιόνιζε και πλησίαζε αυτή η τόσο ασήμαντη και ανόητη γιορτή των Χριστουγέννων . Ένιωθα τόσο όμορφα τόσο ονειρικά και παραμυθένια που πίστευα ότι από στιγμή σε στιγμή το βαγόνι θα μετατρεπόταν σε κολοκύθα και θα ακλουθούσε το γνωστό τέλος από το γνωστό παραμύθι ( χωρίς τα γοβάκια , είπαμε όχι και έτσι ) .

Ο ουρανός ήταν θυμωμένος , η άμμος που γρήγορα και βίαια περνούσε από το σκουριασμένο παράθυρο μου έπνιγε μελαγχολικά τους μοναχικούς κάκτους του τοπίου και η κυρία που κάθονταν δίπλα μου με ρωτούσε εάν ήθελα λίγο από το τσουρέκι της , το ειχε φτιάξει μόνη της , μου είπε , λίγο πριν φύγει από το Κάνσας .

Το παρελθόν μου όμως τριγυρνούσε σαν ερινύα στην σκέψη μου . Πίσω μου άφησα μια γυναίκα , εξαιρετικά γκρινιάρα και απαιτητική , όπως σχεδόν όλες , αφού μάσησα απηυδισμένος το πιστοποιητικό γάμου και την άφησα να φάει μόνη της τα φασόλια φούρνου που μου ειχε ετοιμάσει . Δεν σας κρύβω ότι αυτός ήταν ένας από τους λόγους φυγής μου , οι γυναίκες στην άγρια δύση και όχι μόνο , δεν ξέρουν να μαγειρεύουν οπότε είχαμε σπίτι άφθονη κόλλα για πλακάκια, πράγμα πρωτοποριακό για τότε .

Το μόνο που έφερα μαζί μου ήταν ένα χρυσό όπλο και ένα τυχερό πέταλο που μου ειχε δώσει κάποιος σοφός (και καπνίζων σαν φουγάρο) ινδιάνος εν ονόματι « καπνιστή γαλοπούλα » . Σαν πώς να έγειρα λίγο στο βρώμικο μαξιλάρι του καθίσματος της καμπίνας μου , ξάφνου , σταματά απότομα και τουμπάρει η αμαξοστοιχία .

Κάτι ρεμάλια της άγριας δύσης τυχοδιώκτες όπως και εγώ έστησαν παγίδα για τον εκτροχιασμό του και στην συνέχεια ... δεν ήταν και δύσκολο , κακός καιρός , οι έλεγχοι είχαν προσωρινά παύσει λόγο γιορτών ….. οπότε ήταν τέλεια συγκυρία για την ληστεία αυτού του τραίνου .

Σιωπή , ληστεία , φώναξα

Για πότε έγινε η ληστεία για πότε άρχισαν οι γυναίκες να φωνάζουν για πότε … γίναμε καπνός από μισοσβησμένο κερί , ούτε που το κατάλαβα . Όλα έγιναν στην ώρα τους έτσι όπως έπρεπε . Το ληστέψαμε το τραίνο η αποστολή εξετελέσθη με επιτυχία . Έτσι λοιπόν κάτω από την στέγη μιας χιονισμένης παράγκας μαζί με τον Μπάφαλο Μπιλ παίζαμε με μια τράπουλα , με άσεμνες παραστάσεις , πόκερ για να ξεκαθαρίσουμε πως θα χωριστούν τα μερίδια

Ξέχασα να σας πω ότι είμαι επικηρυγμένος σε όλη την άγρια δύση και τα Χριστούγεννα ήταν η τέλεια μέρα για να από-μεταμφιεστω και να ξαναβρώ τον παλιό , κακό εαυτό μου .
Επόμενη στάση στον χάρτη , Κολοράντο , μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα , το επόμενο τραίνο …..

petros1234 Κ1 , Αριζόνα , Μπάφαλο .

 

[DeletedUser]

Ήτανε παραμονή Χριστουγέννων όταν ο μικρός Κάτερ με τον ξακουστό θείο του Τασούνκα πολεμόυσανε για τις ζωές τους στον εμφύλιο πόλεμο για την αρχηγεία της φυλής Πέκος.Ο μικρός Κάτερ με τον θείο του καταφέρανε να γλιτώσουν περνώντας μέσα από ένα πυκνό και σκοτεινό δάσος.Μόλις περάσανε το δάσος αντικρίσανε ένα μικρό αλλά πολύ φωτεινό χωριό της φυλής Τάλος.Ο Κάτερ με τον θείο του δεν ξέρανε αν θα τους φερόντουσαν καλά οι Τάλος για αυτό και αποφάσισαν να μείνουν στο δάσος μια-δυο μέρες.Αυτές τις δύο μέρες είχανε καλύψει όλη την περιοχή με παγίδες για να προφυλαχτούνε απο τους εχθρούς.Πεινούσανε τόσο πολύ που κυνηγάγανε κάστορες και τους τρώγανε ομούς.Κάποια στιγμή μέσα στην ημέρα άκουσαν κάποιους δυνατούς ήχους και κατευθήνθηκαν προς το χωριό να δούνε τι συνέβαινε.Το χωριό ήτανε γεμάτο με κεριά.Οι άνθρωποι χώρευαν και τραγουδούσαν.Ήτανε πολυ χαρουμενοι.Οι ήρωές μας μπήκαν στο χωριό και καθίσανε σε ένα μαγαζάκι και άρχισαν τις ερωτήσεις σε μια γιαγιούλα.Τους είπε οτι όλος αυτός ο χαμός γινότανε επειδή παντρευότανε ο γιός του Αρχηγού της φυλής με μια κοπέλα.Ο Κάτερ λοιπόν με τον θείο του προχώρησαν πιο μέσα και μπήκανε στο γλέντι.Ήτανε τόσο χαρούμενοι γιατί επιτέλους θα έτρωγαν αληθινό φαγητό.Υπήρχαν φασόλια φούρνου,τσουρέκια,γαλοπούλες και άλλα πολλά.Άλλοι παίζανε τράπουλα,άλλοι μιλούσαν και άλλοι χώρευαν.Στο πάτωμα υπήρχαν και μερικές σάπιες κολοκύθες.Αυτό δεν το κατάλαβαν και πολύ καλά αλλά μπορεί να ήταν κάποιο έθιμο της περιοχής.Εκεί πέρα στους δεν θα έβγαζαν πιστοποιητικό γάμου μάλλον γιατί δεν υπήρχε πουθενά.Αφού πέρασαν δυο-τρεις μέρες στο χωριό είχε έρθει η ώρα να φύγουνε.Ο θέιος του Κάτερ έβγαλε τον σκισμένο χάρτη απο την τσέπη του και έδειξε μια περιοχή.Εκεί θα πήγαιναν.Οι Τάλος τους έδωσαν δύο νεαρούς γάιδαρους για να μην ταλαιπωρηθούν.Σε κανένα πόδι δεν είχανε πέταλο γιατί πολύ απλά δεν χρειαζόταν.Τι άγρια δύση θα ήταν τότε...?

Κόσμος: Μπούφαλο
Όνομα: ΛΟΚΑΤΖΗΣ

ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.

)))

 

[DeletedUser]

O Xαρος ειχε μια ατυχη στιγμη...

Ηταν θαρρω τετοιες μερες πριν απο αρκετα χρονια υποθετω σε ενα ησυχο κτημα δυτικα του Τεξας που ελαβε μερος αυτο το τρομερο συμβαν.Ηταν τοτε πριν απο 303 χρονια(σιγα-σιγα μου ερχονται) που γεννηθηκε ο οχι και τοσο αγαπητος Μητσοτακης ο πρεσβυτερος γνωστος και ως ο νεκροθαυτης της διπλανης πολιτειας(!)Ο Μυθος λεει πωςγεννηθηκε μεσα απο μια μπαγιατικη κολοκυθα ξεχασμενη απο το Ηallowen και πως απο μικρος μπορουσε να θαψει με ενα μαξιλαρι και ενα πεταλο.Και εδω ειναι το σημειο οπου αγαπητοι αναγνωστες οι περισσοτεροι αναρωτιουνται:''Που τον θυμηθηκες τωρα τον γρουσουζη;''και''Τι μας νοιαζει εμας ο βρυκολακας χρονιαρες μερες;''Κατανοω φυσικα τις υπερβολικες αντιδρασεις τους αλλα τις προσπερνω και μπαινω στο κυριο θεμα της ιστοριας μου.
Στις 24 Δεκεμβριου, βραδυ, πριν απο 3 χρονια ημουν μαζι με την παρεα μου σε μια ''παμπ'' της Δυσης και τρωγαμε πεντανοστιμα φασολια φουρνου,μιση γαλοπουλα ο καθενας και για συνοδεια μισο τσουρεκι.Ειχαμε πανω μας πολλα λεφτα γιατι μετα το φαγητο θα γινομασταν τουρνα απο το μεθησι και θα παιζαμε ποκερακι μεχρι τις πρωινες ωρες με μια συλλεκτικη τραπουλα που μου ειχε χαρισει ενας Ινδιανος.Ολα κυλουσαν ηρεμα και ξαφνικα ολα τα φωτα εσβησαν.Υποψιαστηκαμε παγιδα απο τον μπαρμαν καθως θα ειχε δει τι χρημα κουβαλουσαμε.Καναμε λαθος.Μεσα απο το σκοταδι εμφανιστηκε ο ακατανομαστος με ενα κερι στο χερι και εκεινο το εκνευριστικο πλατυ χαμογελο.Ο προληπτικος της παρεας σηκωθηκε και με ενα ματσακι απο σκορδα φωναξε:Δεν σε φοβαμαι γιε του σατα...''Δεν προλαβε να τελειωσει τη φραση του και επεσε ξερος στο πατωμα.Δολοφονηθηκε απο ενα φτερο αετου.Ολοι καταλαβαμε τι γινοταν.Ο χαρος συμπληρωνε 3 αιωνες ζωης και τι καλυτερο για το παρτυ του πολλα δολαρια και 13 πτωματα.Απαιτησε να παιξουμε μαζι του ποκερ... και μετα θα μας σκοτωνε.Ηθελε μαλιστα να παιξουμε πανω σε εναν χαρτη με τα θυματα του.Χωρις αλλη καλυτερη επιλογη συμφωνησαμε.Παιζαμε αρκετη ωρα.Μας ειχε αφησει ταπι οταν σε μια στιγμη αδρανειας καταφεραμε να του φερουμε τη γαλοπουλα καπελο.Εκεινος λυποθυμισε και ετσι καταφεραμε να παρουμε τα χρηματα μας πισω οπως και μερικα απο τα πολυτιμα αντικεινα που κουβαλουσε μαζι του.Οταν η ιστορια μαθευτηκε ο τοπικος δημαρχος μας παρασημοφορησε.Μοιραιο λαθος αφου σε λιγες μερες πεθανε απο τον βρυκολακα.Τελος παντων ολα καλα.Το μονο κακο ειναι πως θα μας εκδικηθει μια μερα.Μεχρι τοτε κραταω μια γαλοπουλα παντοτε διπλα στο αλογο μου.Καλα Χριστουγεννα.

παιχτης:ψαρακι
Κοσμος 1

 

[DeletedUser6198]

Η Ινδιάνικη περιπέτεια

Πριν πολλά χρόνια ήταν ένας μικρός ινδιάνος που τον έλεγαν Μανου.Ήθελε να συνεχίσει το όνειρο του πατέρα του δηλαδή να βρει τον ινδιάνικο θησαυρό.Ο πατέρας του έδωσε το χάρτη του θησαυρού και ένα κλειδί που το είχε βρει κρυμμένο μέσα σε 1 σπηλιά για να αρχίσει το ταξίδι.Αλλά για βοήθεια ο Μανού πήρε μαζί του και έναν φίλο του τον Νομέ.Εξοπλίστηκαν με εφόδια και άρχισαν το ταξίδι.
Αφού άρχισαν το ψάξιμο στα βουνά καθώς έψαχναν βρήκαν 1 παγίδα για γαλοπούλες.Την μάζεψαν μήπως και την χρειαστούν.Αφού είδαν μια γαλοπούλα έστησαν την παγίδα και την έπιασαν και την έβαλαν στο σάκο τους.Αφού είχε νυχτώσει είπαν να ψάξουν κάπου να περάσουν την νύκτα.Είδαν μια καλύβα και πήγαν εκεί.Όταν έφτασαν στην πόρτα της καλύβας χτύπησαν και τους άνοιξε μια γιαγιά,που την έλεγαν Ρόντα.Τους καλωσόρισε και τους κέρασε 1 τσουρέκι.Αλλά επειδή η γιαγιά Ρόντα τους είδε πεινασμένους τους κέρασε φασόλια φούρνου.Αφού συζήτησαν για την περιπέτεια που είχαν περάσει, οι μικροί ινδιάνοι πήγαν να κοιμηθούν.Κάτω από ένα κρεβάτι βρήκαν μια τράπουλα και έπαιξαν με αυτήν.Αμέσως μετά είδαν ότι τα μαξιλάρια ήταν στολισμένα με λίγο χρυσάφι πάνω τους,αγνόησαν την τράπουλα και στράφηκαν προς το χρυσάφι.Αλλά επειδή ήταν πολύ κουρασμένοι τους πήρε ο ύπνος γρήγορα.
Το πρωί οι μικροί ινδιάνοι έφυγαν από την καλύβα και συνέχισαν το ψάξιμο.Λίγα λεπτά αφού άρχισαν το ψάξιμο ο Μανού είδε κάτι να λάμπει.Πήγαν να δουν τι είναι αλλά είδαν ότι είναι μια κολοκύθα.Την πήραν μαζί τους και μετά άκουσαν ένα θόρυβο από μια σπηλιά.Πήγαν να δουν τι είναι.Άναψαν ένα κερί γιατί μέσα στη σπηλιά είχε σκοτάδι.Αφού πέρασε 1 ώρα από τότε που είχαν μπει στη σπηλιά,άγγιξαν κάτι κατά λάθος.Είχαν αγγίξει ένα μεγάλο πέταλο.Ήταν σαν μια πόρτα και οδηγούσε πιο βαθιά στη σπηλιά.Συνέχισαν να ψάχνουν ώσπου βρήκαν ένα πιστοποιητικό γάμου αλλά είχαν σβηστεί τα γράμματα πάνω στο πιστοποιητικό και δεν φαίνονταν καθαρά τα στοιχεία.Εκεί που προσπαθούσαν να διαβάσουν τα γράμματα ο Νομέ ο φίλος του Μανού ανακάλυψε ότι 2 βήματα πιο μπροστά από αυτούς βρισκόταν ένα κόκκινο Χ.Έβγαλαν και οι 2 τα φτυάρια και άρχισαν να σκάβουν.Μετά από ώρες σκαψίματος ακούμπησε ο Μανού με το φτυάρι του κάτι μεταλλικό.Άρχισαν να σκάβουν σε εκείνο το σημείο και βρήκαν τον θησαυρό.Αλλά το σεντούκι έχει μια κλειδαριά παράξενη.Σκέφτηκαν ότι μήπως το κλειδί για να ανοίξει το σεντούκι ήταν το κλειδί που τους είχε δώσει ο πατέρας του Μανού.Αφού την άνοιξαν είδαν μέσα στο σεντούκι ένα μεγάλο χαρτί να λέει ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!
Αυτή ήταν η ινδιάνικη περιπέτεια με χριστουγεννιάτικο τέλος!:gl

Κόσμος:Αριζόνα
Παίχτης:treua

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!

 

[DeletedUser6210]

Το ταξίδι για την εορτή των Χριστουγέννων

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο Billy (φημισμένος καβαλάρης),η Ann (σπουδαία
μαγείρισσα) και ο Henry.Όλοι αυτοί ήταν τρεις καλοί φίλο που ήθελαν να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα μαζί. Επειδή όμως τα σπίτια τους ήταν μακριά το ένα από το άλλο ξεκίνησαν ο Billy και η Ann να πάνε στο σπίτι του Ηenry. Φόρτωσαν στο καλυμμένο βαγόνι τους όλα τα απαραίτητα, δηλαδή φασόλια φούρνου (για την διαδρομή),μια γαλοπούλα,ένα τσουρέκι, μια κολοκύθα, ένα κερί (για φως), ένα χάρτη (να μην χαθούν) και ένα πέταλο για γούρι.Το πρώτο σημείο που έπρεπε να περάσουν ήταν η έρημος Coyote.Aυτή η έρημος ήταν ο φόβος και ο τρόμος για τους εμπόρους διότι εκεί είχαν γίνει οι πιο επικίνδυνες παγίδες (ενέδρες).Αυτοί, ευτυχώς, δεν επέσαν σε καμία τέτοια επειδή είχαν πάει ακόμα και οι κακοί άνθρωποι να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα.Αφού πέρασαν την έρημο, το επόμενο σημείο που θα περνούσαν ήταν το βουνό του χρυσοχόου.Εκεί πέρα έκανε τόσο πολύ κρύο που δε ζούσε κανείς, εκτός από έναν χρυσοχόο που τον έλεγαν γερο-Hackett σε μια ξύλινη καλύβα. Ανέβηκαν με την άμαξα με δυσκολία το βουνο ώσπου σταματήσανε κάπου να ξεκουραστούν. Εκείνη την ώρα έφαγαν τα φασόλια φούρνου και έβγαλαν την τράπουλα να παίξουν χαρτιά.Ενώ τα μοίραζαν, είδαν κάτι που δεν το περίμεναν:ένα πιστοποιητικό γάμου! Ο Billy ρώτησε "πώς βρέθηκε μέσα στην τράπουλα άραγε το πιστοποιητικό γάμου μας;". Αμέσως μετά η Αnn του είπε "μάλλον θα τα μπέρδεψες" και ο Billy ένιωσε καθησυχασμένος. Μετά είδαν και οι δύο πως ο ήλιος είχε δύσει.Έτσι πήραν τα μαξιλάρια τους και κοιμήθηκαν.Την επόμενη ημέρα σηκώθηκαν πρωί πρωί και συνέχισαν τον δρόμο τους. Έπρεπε να φτάσουν στο δάσος Dickson, νωρίς, όπου ήταν το σπίτι του Ηenry. Kατέβηκαν το βουνό, λοιπόν, και μπήκαν στο δάσος. Βέβαια δεν ήξεραν τι τους περίμενε μόλις θα άνοιγαν την πόρτα του φίλου τους. Μια έκπληξη! Ο Ηenry είχε ετοιμάσει όλο το τραπέζι με χίλια δυο πράγματα περιμένοντας τον Βilly και την Αnn. Μετά όλοι έκατσαν στο τραπέζι και η Αnn έβγαλε όλα τα φαγητά που κουβαλούσε στην άμαξα. Τέλος όλοι έφαγαν του καλού καιρού, είπαν ανέκδοτα, γέλασαν, θυμήθηκαν ωραίες περιπέτιές τους και γιόρτασαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα τα Χριστούγεννα.

Συγγραφέας:superkiller10

Kόσμος:2 (σε αυτόν τον κόσμο θέλω να λάβω το δώρο μου αν κερδίσω)

Ελπίζω πως ήταν καλή η ιστορία μου ))

ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!!!

 

[DeletedUser4266]

Τα Χριστούγεννα ενός Στρατιώτη

Μια φορά και έναν καιρό παραμονή Χριστουγέννων. Ένας σπουδαίος Στρατιώτης (ο Ροντρίγκο) έπαιζε χαρτιά μαζί με τους φίλους του με μια παλιά τράπουλα! Εκείνη τη στιγμή μπήκε μέσα η γυναίκα του και του λέει<Έτοιμα τα Φασόλια φούρνου > ο Ροντρίγκο απάντησε<Έχουμε κάτι για επιδόρπιο;>.Η γυναίκα απαντά<συγνώμη καλέ μου χάλασα όλη την ώρα μου ετοιμάζοντας την γαλοπούλα για αύριο.Ωραία μου αρέσει πάρα πολλή η γαλοπούλα(λέει ο Ροντρίγκο. Δεν σου΄πα έφτιαξα και τσουρέκι!!

(Εκείνη την μέρα όλα άλλαξαν στη ζωή του Ροντρίγκο)

Την επόμενη μέρα ήταν Χριστούγεννα όλοι ήταν χαρούμενοι αλλά ο Ροντρίγκο ήταν προβλιματισμένος!Κάτι τον είχε ταράξη την προηγούμενη ημέρα!Βρήκε μέσα στο μαξιλάρι του έναν χάρτη<Πρέπει να το άφισε καταλάθος ο φίλος μου ο Μπένζο>είπε.Αυτό που τον προβλιμάτιζε και τον στεναχορούσε ήταν οτι όταν πήγε στο σπίτι του Μπένζο τον είδε νεκρό στο πάτωμα και κάποιος είχε αφίσει ένα σημείωμα πάνω του! Το σημείωμα έλεγε: Αγαπητέ Ροντρίγκο αν διαβάζεις αυτό το μύνημα αυτό σημαίνει ότι εγώ είμαι νεκρός!! Παρακαλώ μην αφίσεις να στο πάρουν!! Βρες τον θησαυρό δεν είναι μόνο χρήματα και κοσμήματα!!>

(Έτσι την επόμενη μέρα)Ο Ροντρίγκο με μια ομάδα στρατιωτών ξεκίνισαν για το Βόρειο μέρος του Τέξας. Ένας στρατιώτης του Ροντρίγκο είχε φέρει ένα πέταλο για καλή τύχη!! (Έφτασε το μεσιμέρι) Οι Στρατιώτες του Ροντρίγκο για να βλέπουν που πάνε είχαν φέρει κεριά!(επειδή υπήρχε ολική έκλειψει του ηλίου) Ξαφνηκά βέλοι εξφεντονίστηκαν από το
πουθενά! Είναι παγίδα! Τρέξτε προς την σπηλιά (φωνάζει ο Ροντρίγκο με όλοι του την δύναμη) Όπως τρέχει ο Ροντρίγκο αντιλαμβάνεται ότι κουβαλάει και άλλα πράγματα μαζί του!! Ουπς έχω καταλάθως πάρει το πιστοποιητικό γάμου μου μαζί μου(είπε ο φοβισμένος Ροντρίγκο). Μπήκαν μες την σπηλιά ανασυντάχτηκαν και άρχισαν τα αντίποινα στους Ινδιάνους! Που να΄ξεραν όμως ότι ήταν παγίδα! Οι ινδιάνοι τους έπιασαν και μέσα από ένα μονοπάτι έφτασαν στον αρχηγό οποιός καθόταν μέσα σε μια μεγάλη κολοκύθα! ο Αρχηγός των Ινδιάνων λέει: Τι σας φέρνει εδώ ξένει; ο Ροντρίγκο απαντάει: Χέρε εριθρέ αδερφέ!! Έπεσε στα χέρια μας ένας χάρτης θησαυρού και θέλαμε να δούμε τι είναι!! Αρχηγός των Ινδιάνων λέει: Δεν σας πιστεύω ποιος σας τον έδωσε; Ροντριγκo: Μου τον έδωσε ένας παλιός μου φίλος ο Μπένζο να και η απόδηξη(και του δίνει το σημείωμα) Αρχηγός των Ινδιάνων λέει:Τώρα σας πιστεύω μπορείτε να δείτε τον θησαυρό Ροντρίγκο λέει: χάρηκα που λυθηκε αυτη η παρεξηγηση. Να δούμε τον θησαυρό τώρα; Αρχηγός των Ινδιάνων λέει: φυσικά εκειπέρα είναι το ανοίγει ο Ροντρίγκο και τη να δει; Τεράστια ποσότητα κοσμημάτων και χρυσού αλλα αυτο που τον παραξενεφσε ε΄ναι ότι υπήρχαν και γλυκά!! Μετά από αυτό ο Ροντρίγκο και οι σύντροφοί του γύρισαν σπίτια τους με ένα μερίδειο απο τα λάφηρα

Krikor Κοσμποι 1,2,3,4,5,7 Συγνώμη για τα ορθογραφικά! Αν το βραβείο δίνετε μόνο σε 1 κόσμο προτειμώ να μου δωθεί στον Κόσμο 1 (ΑΝ το κερδίσω εννοείτε)

 

[DeletedUser]

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΚΔΙΚΗΣΗ

Παραμονή Χριστουγέννων 1862 στο χωριό Canyon του Amarillo ,Texas . Ο Frank Luke, ένας φιλήσυχος μαραγκός επιστρέφει στο σπίτι του με την άμαξά του από το Amarillo. Είχε πάει για να πάρει κάποια εργαλεία για την δουλειά του αλλά και τα υλικά που χρειαζόταν η γυναίκα του για να φτιάξει τσουρέκια.

Λίγο πριν φτάσει στην φάρμα του, βλέπει μια συμμορία πέντε ληστών να φεύγει από το σπίτι του με τα quarter τους και να χάνονται στο σκοτάδι.

Πανικόβλητος τρέχει στο σπίτι και βρίσκει την γυναίκα του Mary δίπλα σε ένα σωρό με κολοκύθες, αιμόφυρτη με τρεις σφαίρες στο στήθος, να ψελλίζει το όνομα ‘’Thomas Brophy’’ και τελικά να ξεψυχάει. Σαστισμένος μπαίνει στο δωμάτιο του τρίχρονου γιου του Bill , όπου τον βρίσκει νεκρό δίπλα σε ένα μαξιλάρι γεμάτο αίματα.

Το επόμενο πρωί τιμάει τους νεκρούς και συντετριμμένος δίνει όρκο εκδίκησης και ξεκινά την αναζήτηση των δολοφόνων.

Επί δέκα χρόνια περιπλανιόταν σε όλη την άγρια δύση χωρίς όμως αποτέλεσμα, έβαζε παγίδες για να πιάσει καμία άγρια γαλοπούλα αλλά τις περισσότερες φορές έτρωγε φασόλια φούρνου. Κουβαλούσε για ανάμνηση το πιστοποιητικό γάμου του και ένα χάρτη για το κυνήγι του χαμένου θησαυρού που είχε ζωγραφίσει ο γιος του, το όποιο ποτέ δεν πρόλαβαν να παίξουν. Τα βράδια χρησιμοποιούσε ένα κερί για φως ,στο όποιο έβλεπε συνέχεια την εικόνα της γυναίκας του και του παιδιού του.

Μια μέρα πήγε στο μικρό χωριό Las Vegas για να παίξει το αγαπημένο του παιχνίδι , το poker no limit Texas hold ‘em.

Αγόρασε μια τράπουλα για κάθε ενδεχόμενο!!! και έκατσε σε ένα από τα τραπέζια. Στο τραπέζι εκείνο καθόταν ένας τύπος , ο όποιος φορούσε ένα φυλακτό σε σχήμα πέταλο. Ήταν αυτό που ο ίδιος είχε φτιάξει για δώρο στην γυναίκα του. Ο Franks ταράχτηκε. Ποιό είναι το όνομα σου τον ρώτησε. ’’ Brophy ,Thomas Brophy ’’ απάντησε. Ο Frank τότε τράβηξε τα δυο colt του και φώναξε ’’1862 Canyon Amarillo ,Mary and Billy Luke’’ και τα άδειασε στο κεφάλι του.

Αφού πήρε την εκδίκηση που τόσο αναζητούσε, αποφάσισε να επιστρέψει στο σπίτι του για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια.

Όλα ήταν όπως τα άφησε. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Πήγε στο μνήμα των δικών του. Η κάρδια του πήγε να σταματήσει . Άφησε το πιστοποιητικό γάμου ,το φυλακτό και τον χάρτη. Ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο του. ''Ερχομαι'' φώναξε και ένας πυροβολισμός ακούστηκε.

Ήταν παραμονή Χριστουγέννων 1872.


Κόσμος : 1
Παίκτης : dimitriskokis

 

[DeletedUser5964]

Χριστουγεννιάτικη περιπέτεια... στον Κ1 !

Στο χωριουδάκι Τσερόκι, η νύχτα έχει πέσει, και μέσα από το θολό, λόγω παγωνιάς τζάμι, αγναντεύω πόσο όμορφα λούζει το φως του φεγγαριού τις στέγες. Στο βάθος, ακούγεται η χορωδία που κάνει πρόβες για τη Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση και είναι τόσο αρμονικός που απαρνιέμαι τη ζεστασιά του ιατρείου για να ακούσω λίγο καλύτερα. Γεμίζω μια καυτή κούπα τσάι, φοράω το μαύρο παλτό και βγαίνω έξω. Για στάσου όμως… τι έρχεται από τα δυτικά? Μια άμαξα κατευθύνεται προς τα εδώ με μεγάλη ταχύτητα, τόσο γρήγορα που νομίζεις πως τα πέταλα πετάνε σπίθες! Σταματάνε μπροστά μου. Βλέπω έναν άντρα που κρατάει ένα χάρτη και έχει ανήσυχο βλέμμα.


<<Ξέρετε που μπορώ να βρω το γιατρό?>>, ρωτάει λαχανιασμένος. <<Έχω μια ετοιμόγεννη γυναίκα πίσω στην άμαξα>>.
<<Εγώ είμαι ο γιατρός! Γρήγορα, ας τη βάλουμε μέσα!>> Πάω στην άμαξα και αντικρίζω τη γυναίκα σε κρίσιμη κατάσταση. <<Γειά σου είμαι ο Dottore, μην ανησυχείς, όλα θα πάνε καλά. Πως σε λένε?>>
<<Melenmaria>> αποκρίθηκε…
<<Dottore, είναι όλα εντάξει? Μήπως θες βοήθεια?>> ακούστηκε η γνώριμη φωνή του Xasiklouki Louk, που φοβήθηκε μήπως ήταν παγίδα.
<<Όλα ΟΚ Louk, αλλά θέλω σε παρακαλώ να βοηθήσεις να μεταφέρουμε τη Μαρία >>. Όσο την μεταφέραμε, ο άνθρωπος μου εκμνηστηρεύτηκε ότι τη βρήκε στο πλακόστρωτο, ημιλιπόθυμη... Χμ, ίσως να είναι μια δύσκολη περίπτωση σκέφτηκα, μάλλον θα χρειαστώ ενισχύσεις…


<<Είστε ο σύζυγος?>> τον ρωτάω.
<<Όχι, με λένε Jim7, τριγυρνούσα στα πέριξ όταν την αντίκρυσα. Ήταν σκεπασμένη με μια κουβέρτα και κρατούσε ένα τσαλακωμένο πιστοποιητικό γάμου>>.
<<Εντάξει Jim7, προς το παρόν φέρε από την ντουλάπα δεξιά σου μερικά μαξιλάρια, καθαρές πετσέτες και αρκετά κεριά. Εσύ Louk, πήγαινε να φωνάξεις τον anodino για να είναι ο τοκετός (καταλαβαίνετε… ) και μετά τη Ρένα. Ίσως τη χρειαστώ στο συντονισμό της επέμβασης>>.
<<Έγινε, αλλά… φαίνεται να πονάει αρκετά η γυναίκα, να της δώσω από το εκχύλισμα παπαρούνας που πίνω, για να την ηρεμήσουμε?>>
<<Ίσως κάποια άλλη φορά, είναι πιο σημαντικό να μου φέρεις βοήθεια…>>.


Όμως ο anodinos δεν ήταν σπίτι. Ευτυχώς, έτυχε να περνάει από το ιατρείο καθώς επέστρεφε από το διασκεδαστήριο όπου παρακολούθησε τον καλύτερο παίχτη πόκερ σ’ ολόκληρο το γνωστό τότε κόσμο (οι ιστορικοί τον αναφέρουν σήμερα ως Κόσμο 1). Φήμες λένε ότι ο Χα(ρ)τόρι είχε ξεκινήσει από λαντζιέρης αλλά με τις μοναδικές του ικανότητες στην τράπουλα ήταν πλέον εκατομμυριούχος!

Στο σπίτι της Ρένας, μαγειρεύανε με την Dolores την περιβόητη πίτα με κολοκύθα, που είναι η σπεσιαλιτέ της.

<<Ρένα μ’, έχουμε πρόβλημα! Έλα στο ιατρείο!>> φωνάζει ο Louk.
<<Αμέσως, έρχομαι!>> αποκρίνεται, <<Dolores, σε παρακαλώ κούνα μου τα 2 βάζα με σιρόπι για να μην κολλήσουν μέχρι να επιστρέψω. Αν πεινάσεις, έχει φασόλια στο φούρνο και γαλοπούλα>>. Η κατάσταση ήταν φορτισμένη… μέχρι και σκύλος αλυχτούσε περίεργα…. NOOOOOOOOOBS φαίνεται να έλεγε συνέχεια…
<<Αμάν βρε 300!>>, λέει η Ρένα. <<Σταμάτα να φωνάζεις και πήγαινε μέσα να μας κάνεις τα τσουρέκια. Πλησιάζουν γιορτές! Και ‘συ Louk, κάλεσε τον Πάτερ-Cord να δώσει την ευλογία του>>. Τρέχει λοιπον ο Louk και αρχίζει να χτυπάει την πόρτα του ιερέα, λίγο πιο δυνατά απ’όσο θα έπρεπε, λόγω της έντασης….


<<Τι θες τέκνον μου, και βροντάς την πόρτα? Και πως μυρίζει έτσι η ανάσα σου? Πάλι κάπνιζες και μπεκρούλιαζες? Μήπως θες δεκαήμερη απαγόρευση εισόδου στο διασκεδαστήριον για συμμόρφωση?>>
<<Όχι, μα…. εγώ είχα πάει στον Κώστα να τον παρηγορήσω, γιατί έπεσε από το Μαστανγκ και του στράβωσε η κάνη... >> Έτσι, μετά τις απαραίτητες εξηγήσεις, ξεκινάνε για το ιατρείο οπού εκεί, η μάχη της γέννας έχει ξεκινήσει…


<<Anodinos αλλαγή με Jim7, και μετά μαζί μου>> φωνάζει η Ρένα, καθώς έπρεπε να κρατάνε τη Μαρία σταθερά. Ξαφνικά, ο χώρος γεμίζει από τα κλάματα του νεογέννητου. Η επέμβαση είχε στεφθεί με επιτυχία! Τέλος καλό όλα καλά…! Αφού τακτοποιήθηκαν οι άνθρωποι και ετοιμάζονταν να πάρουν το δρόμο της επιστροφής κατέφθασε και ο ιερέας να ευλογήσει το νεογέννητο.
<<Στο καλώ-διο να πάτε, με τις ευλογίες μου!>> Τους ευχήθηκε ο Cord, δίνοντάς τους και μια χούφτα χρυσούς σβώλους για το καλό…!



"Κάθε ομοιότης με καταστάσεις η πρόσωπα ΔΕΝ είναι εντελώς μα εντελώς συμπτωματική! Η ιστορία γράφτηκε με πολύ φιλική διάθεση και σκοπός είναι να μην θιχτεί κανένα πρόσωπο αλλά να διασκεδάσουμε όλοι!"


Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

Συγγραφέας: il Dottore
Κόσμος 1

 

[DeletedUser6180]

**Περιέχει τοποθετηση Προϊοντος

Σεπτέμβρης ήτανε θαρρώ
που μπήκα στο παιχνίδι,
ετσι άρχισε το τρέξιμο
κι'ολο το μπαλοτίδι

Στην RanTanPlan οι φίλοι μου
με στείλανε να μείνω
και σβώλους προμηθεύτηκα
ευθύς απο την Inno

Πολύ με βοηθήσανε
του λόγου το αληθές
Αρτεμις,Φοινικας, Πετραν
έγινα σαν κιοφτές

Ρούχα μου στέλναν και λεφτά
αλλα και προϊόντα
που και να ψάξεις δεν θα βρεις
στο 11880

Απ'τις πολλές αποστολές
πιάστηκαν τα μυαλά μου
λες κι επαιζα συνέχεια
σβούρους την ΤΡΑΠΟΥΛΑ μου

Όμως το πήρα απόφαση
και δεν το βαλα κάτω
όπως το έξυπνο γατί
με ΠΕΤΑΛΟ χλιδατο

Δουλειές πολλες!Αποστολές
Πολλές μονομαχίες!
Και θ'απορρησεις: Ολα αυτα
ταιριάζουν στις κυριες?

Ένα σου λεω φίλε μου
σου βάζω και σφραγίδα
ότι κι αν γίνει μην σκεφτείς
να πέσεις στην ΠΑΓΙΔΑ

Καθώς περνάει ο καιρός
εγώ επιβιώνω
σ'αντίθεση μ' αρσενικά
που τα κατατροπώνω

Παρ' ολα αυτά ζορίζομαι
κι η κριση ειναι μεγάλη
που λύση εδω δεν βρίσκεται
και που με πιάνει ζάλη

Το χρήμα βγαίνει δύσκολα
και στο λεβελ πενήντα
δεν μου ανοίγουν οι δουλειές
Ίντα να καμω? Ίντα?

Κι εκείνες που ανοίξανε
τίποτα δεν παρέχουν
μον' 'αχρηστα αντικείμενα
που ολοι πια τα έχουν

Τι να το κανω χριστιανε
τ'αβολο ΜΑΞΙΛΑΡΙ
χίλιες φορες να μου δινες
το γαλανο ζωνάρι

Εκείνο της χορεύτριας
το σετ να ολοκληρωσω
ν'ανοίξουνε οι ουρανοί
το χρήμα να μπαζώσω

Τι ΚΟΛΟΚΥΘΑ μου πετάς
την ώρα που δουλεύω
μην συνεχίσεις σερβερ μου
για δεν τηνε παλεύω

Ήρθανε τα Χριστούγεννα
δεν είδα προκοπή
ΤΣΟΥΡΕΚΙ σας τα εκανα?
(Πωπω μα τι ντροπη!)

Στα πλαίσια της γκαντεμιάς
ρώτησα ένα αστέρι
πότε θα βρω την ζωνη μου
μ' ένα ΚΕΡΙ στο χέρι

Κι εκεί που ο μπάρμαν ζήτησε
ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ του ΓΑΜΟΥ
άξαφνα ένας Νότιος
εβρέθηκε κοντά μου

Μονομαχία θα 'ρθε εδω
μάλλον για να μου κάνει
σιγά μην ήρθε απ' τα βουνά
για ένα απλό σεργιάνι

Και στου εμπόρου έτρεξα
ΦΑΣΟΛΙΑ ΦΟΥΡΝΟΥ νά βρω
κι' εκεί ήταν σαν όνειρο
ζωνάρι μπλε και μαύρο

Ο χρόνος εσταμάτησε
χάλασαν τα ρολόγια
μα πριν προλάβω να χάρω
Να σου τα μοιρολόγια

Λεφτά δεν είχα η άτυχη
την ζώνη ν' αγοράσω
κι' ετσι 'επρεπε μια και καλή
να την αποξεχάσω

Μα αν κάποιος εδω βρισκεται
την ζώνη να μην θέλει
ας μου την δώσει, κι ας γενεί
όλη η ζωή του μέλι

Στις ΓΑΛΟΠΟΥΛΑΣ τα φτερα
ορκιζομαι, τον ΧΑΡΤΗ
θα τον καλέσω μια νυχτιά
να κάνω ένα πάρτυ!