Διαγωνισμός Χριστουγέννων 2011

  • Δημιουργός θέματος joahna
  • Ημερομηνία έναρξης
Κατάσταση
Δεν είναι ανοικτή για περαιτέρω απαντήσεις.

DeletedUser

Guest
Μια φορα και εναν καιρο ηταν ενα παιδι....... γιος του καλιτερου μονομαχου της σιμμαχιαςςς .....Ο πατερας ειχε τοση δουλεια που δν ειχε χρονο για το παιδι του ειχε να νικισει τους αντιπαλους πολλη δουλεια και δεν ειχε χρονο για το παιδι ... Ομως οταν πλησιαζαν τα Χριστουγεννα .. ο πατερας συνεχισε να βγαζει τα πεταλα τον αντιπαλον .. αλλα στης 25/12/67 που περνουσε τα χριστουγεννα με τον γιο ειχε δουλιες και καν δν γιρισε σπιτι ... οταν το εμαθε αυτο το παιδι ετρεξε γριγορα και εκλαψε με ελιγμους στο μαξιλαρι του..αυτο συνεχιστικε μεχρι που το παιδι μεγαλωσε και συνεχισε να χανει τα χριστουγεννα με τον πατερα του... τοτε το παιδι πηρε εναν χαρτι και λιγα τροφιμα και εφιγε μακρια απο το σπιτι του για να τιμωρισει τον πατερα του ....ειχε σκοπο να μην ξαναγυρισει πισω...
Οταν το εμαθε ο πατερας αυτο μιλησε στην γυναικα του αλλα αυτην δν τιν ενδιεφερε και τοτε ο πατερας εσκισε το πιστοιπιτικο γαμου και εκανε συμβουλειο στην σιμαχχια και ειπε οπιος βρει τον γιο του θα του δωσει τα καλυτερα πραματα που μπορει κανεις να βρειι κολοκιθες ,ακριβές τραπουλες ,οπλα και κ.α

Περασαν τοσα χρονια χωρις ιχνη απο το γιο του και καθε χριστουγεννα ετρωγε μονος του τη γαλοπουλα και το τσουρεκιι του..και πηγαινε μονος του να αναψει κερι την ανασταση ..Τελικα αποσυρθηκε απο την δουλεια του και εμεινε σπιτι του .. ομως μια μερα ειδε τον γιο του μεγαλο να πουλαει φασολια του φουρνου στον δρομο και οτι καποιοι τον κοροιδευανν ...τοτε ετρεξε απο χαρα να αγκαλιασει τον γιο και να διωξει τους αλλους που τον ενοχλουσαν ομως...ο γιος τον ειδε και θιμιθηκε τα χριστουγγενα που ηταν μονος του και δεν πιστευε πως αλλαξε ο πατερας του ..... ωσπου μια μερα εστησαν μια παγιδα στο παιδι και ο πατερας ετρεξε να το σωσει σκοτονωντας του ληστες .. τοτε το παιδι τα ξεχασε ολα και ετρεξε να αγκαλιασει πατερα του...τα ξαναβρηκαν και εμειναν μαζι...ο πατερας περναγε ολο το χρονο του με τον γιο μαθενοντας του τις τεχνικες των μονομαχιον του ..... και το αγαπουσε πολυ και δν ιθελε να του ξαναφυγει .. μετα απο λιγο καιρο ο το παιδι εγινε ενας μεγαλος μονομαχος .......... και αντικατεστησε στην σιμμαχια του πατερα του.....στα βαρια γεραματα ο πατερας πεθανε τοτε το παιδι δεν αντεξε τον πονο και σε μια μονομαχια αφεθηκε με συνεπεια να πεσει στο χωμα.....Τωρα ο πατερας και ο γιος ειναι μαζι στον παραδεισο και χερονται ο ενας τον αλλον.... και καθε χριστουγεννα παλι φτιαχνουν γαλοπουλα και τσουρεκια και τα τρωνε μαζι στο ιδιο τραπεζι ..στον παραδεισο...............Καλα Χριστουγεννα παιδια...!!!!:hh:sad
 

DeletedUser

Guest
Ηταν μια κρυα νυχτα του 1857,εξω απο ενα ορφανοτροφειο σε ενα χωριο του καναδα μια γυναικα αφησε το μωρο της ελπιζοντας οτι θα ειχε καλυτερη τυχη εκει.Αντιθετα ομως ο μικρος μεγαλωσε πολυ μαρτυρικα.Το μονο που ειχε δικο του ηταν ενα πεταλο που του ειχε αφησει η μητερα του για τυχη!
Τον εβαζαν να κανει ολες τις δουλειες και σαν αμοιβη του εδιναν ενα πιατο φαι,συνηθως φασολια φουρνου!Δεν του εδειξαν ποτε αγαπη κιαυτο τον πονουσε πολυ.
Καθε πρωτοχρονια ενω ολοι επαιζαν χαρτια και ετρωγαν γαλοπουλα και τσουρεκια σιροπιαστα στο στολισμενο με κερια τραπεζι ο Μπιλ ηταν σε ενα μικρο δωματιο στο υπογειο και εκλαιγε στο μαξιλαρι του,βλεπετε ηταν εγχρωμος και ο ρατσισμος ανθουσε εκεινη την εποχη!
Την ανοιξη τον εβαζαν στις εργασιες του αγρου,να σπειρει κολοκυθες και λαχανικα.Μια μερα καθως εσκαβε με την αξινα του βρηκε ενα χαρτη,στην αρχη δε καταλαβε τι ηταν,τον εβαλε στην τσεπη και συνεχισε την εργασια του.
Το απογευμα γυρισε πισω και εκατσε να ξεκουραστει,μολις κοιμηθηκαν ολοι αναψε ενα κερι και εκατσε το κρεβατι του να δει το χαρτη,ο χαρτης εδειχνε ενα σπιτι στο δασος,το μονο σπιτι στο δασος ηταν του γερο Χακετ.Ειχε πεθανει εδω και πολλα χρονια,ηταν ενας ανθρωπος μοχθηρος που εκλεβε και σκοτωνε για να μαζευει λεφτα.Υηρχε ενας μυθος που ελεγε οτι μια μαγισσα τον μαγεψε και τον εκανε δικο της.Τον παντρευτηκε και αφου μπορουσε να του παρει ολα τα λεφτα τον εκλεισε μεσα στο ιδιο του το σπιτι,ετσι πεθανε απο την πεινα και τα βασανιστηρια της μαγισσας.
Δεν ηξερε ομως η μαγισσα οτι ο γερος ειχε κρυμμενες δεκα χιλιαδες λιρες χρυσες σε μια σφυρηλατη θηκη στην καμιναδα του τζακιου!
Μονο η ημερομηνια απο το πιστοποιητικο γαμου μπορουσε να λυσει τα μαγια και να ανοιξει η πορτα.
Αυτο ηταν που προβληματιζε τον Μπιλ,αφου δε μπορουσε να βρει το πιστοποιητικο,ηταν πολυ δυσκολο για εναν εγχρωμο να ζητησει απο το δημαρχειο ενα τετοιο χαρτι.Επρεπε να στησει μια παγιδα να βγουν ολοι εξω η να παει νυχτα στο δημαρχειο μπαινοντας κρυφα να βρει το χαρτι.Ετσι το επομενο βραδυ δοκιμασε να το σκασει απο το ορφανοτροφειο και να παει στο δημαρχειο.Σκαρφαλωσε στη περγκολα,εσπασε το τζαμι και μπηκε μεσα γρηγορα κιαρχισε να ψαχνει.Μετα απο λιγη ωρα βρηκε το χαρτι που ζητουσε,ολα ηταν ευκολα πλεον.Ελυσε τα μαγια,βρηκε το θυσαυρο και εφυγε μακρια απο κεινο το μερος που τον στοιχειωνε!
 

JA FortFighter

Νέο Μέλος
ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Παραμονή των Χριστουγέννων ο Άγιος Βασίλης ξεκίνησε να ετοιμάζει το τσουβάλι με τα δώρα που είχε φτιάξει για τους μικρούς του φίλους!
Άρχισε να νυχτώνει, έξω επικρατούσε πολύ κρύο και ξεκίνησε να χιονίζει. Ο Άγιος Βασίλης πριν ξεκινήσει για το ταξίδι του, διάβασε προσεκτικά τον χάρτη που είχε! Αυτό το έκανε για να ακολουθήσει την πιο σύντομη διαδρομή, έτσι ώστε να προλάβει μέσα στην νύχτα να παραδώσει όλα τα δώρα!
Τελευταίο σπίτι θ'άφηνε το σπίτι του μικρού Γιάννη, ο οποίος είχε γράψει ένα γράμμα στον Άγιο Βασίλη, με το δώρο που του είχε ζητήσει. Ο μικρός Γιάννης είχε πει στην μαμά του την ημέρα των Χριστουγέννων να μαγειρέψει ένα καλό φαγητό για να ευχαριστήσει τον Άγιο Βασίλη!
Ο Άγιος Βασίλης λίγο πριν ξεκινήσει το ταξίδι έκανε έναν έλεγχο ένα ένα κάθε πέταλο που φορούσαν οι τάρανδοι! Όλα ήταν έτοιμα! Ξεκίνησε και όλη τη νύχτα μοίραζε τα δώρα!
Λίγο πριν ξημερώσει έφτασε ο Άγιος Βασίλης στο σπίτι του μικρού Γιάννη. Μπήκε από την καμινάδα σιγά σιγά αποφεύγοντας μία παγίδα που υπήρχε για τα πουλιά. Δεν τον κατάλαβε κανείς! Μόλις μπήκε στο σπίτι έκανε μία μικρή βόλτα στο σαλόνι του σπιτιού και είδε πάνω στην τραπεζαρία μία τράπουλα και ένα αναμμένο κερί! Στο σαλόνι είδε επίσης, τον μικρό Γιάννη να κοιμάται στον καναπέ, ο οποίος είχε αγκαλιάσει το μαξιλάρι του! Εκεί δίπλα στον καναπέ άφησε το δώρο του μικρού Γιάννη!
Μετά ο Άγιος Βασίλης πήγε προς την κουζίνα για να δει τι φαγητό είχε! Εκεί είδε πάνω στο τραπέζι το πιστοποιητικό γάμου των γονιών του μικρού Γιάννη! Ήταν πρόσφατα παντρεμένοι! Στη συνέχεια πήγε προς τον φούρνο, τον άνοιξε και είδε μία γαλοπούλα, όπου γύρω γύρω υπήρχαν κομμένα κομμάτια από κολοκύθα και φασόλια φούρνου! Το φαγητό ήταν έτοιμο για τον Άγιο Βασίλη σύμφωνα με την επιθυμία του μικρού Γιάννη! Πάνω στον πάγκο της κουζίνας υπήρχε ένα καλάθι με ένα λαχταριστό τσουρέκι!
Ο Άγιος Βασίλης έφαγε λίγο από το τσουρέκι και μετά έγραψε ένα σημείωμα για την οικογένεια!
Τους ευχήθηκε καλές γιορτές και καλά Χριστούγεννα με υγεία και ευτυχία!
Μετά έφυγε πίσω για το σπίτι του αποχαιρετώντας τον μικρό Γιάννη με ένα μικρό φιλί στο μάγουλο του!


Κόσμος : Αριζόνα
Παίχτης : JA FortFighter

Καλές γιορτές σε όλους με υγεία και καλά Χριστούγεννα!!!
 

DeletedUser2490

Guest
Ένα μήλο την ημέρα, τον γιατρό τον κάνει πέρα.

Άγρια Δύση στα τέλη του 1700. Όλοι οι Αμερικανοί ψάχνουν μανιωδώς χρυσάφι. Έχουν στήσει παντού καταυλισμούς και κυνηγάνε το εύκολο χρήμα. Σε έναν από αυτούς, συνέβη και η παρακάτω ιστορία.
Οι χρυσοθήρες έχουν φτιάξει τον καταυλισμό τους κοντά στο ρυάκι. Εκεί με το χρόνο, ο καταυλισμός έγινε χωριό. Οι κάτοικοί του όμως δεν είχαν μυαλό για φαγητό, παρά μόνο για το πως θα βρουν χρυσό. Έτσι λοιπόν, ξέχασαν πως πρέπει να πάνε να πάρουν προμήθειες, και ξέμειναν εντελώς.
Τέσσερις μέρες πριν τα Χριστούγεννα, γίνεται μια περίεργη ληστεία σε ένα από τα σπίτια. Στο πρώτο του χωριού. Ο κλέφτης δεν πήρε ούτε χρυσό, ούτε τα όπλα που είχε στο σπίτι του ο άνθρωπος. Το έκανε άνω κάτω. Μια τράπουλα σκορπισμένη, το πέταλο σπασμένο, το πιστοποιητικό γάμου σκισμένο, αλλά πήρε μόνο τη γαλοπούλα που είχε μέσα.
Την άλλη μέρα γίνεται πάλι ληστεία, αυτή τη φορά στο διπλανό ακριβώς σπίτι. Ο κλέφτης τα έκανε πάλι άνω κάτω όλα. Ένα μαξιλάρι ξεπουπουλιασμένο, ένας χάρτης θησαυρού σκισμένος, ένα κερί λιωμένο και αυτή τη φορά πήρε μόνο τα φασόλια φούρνου που είχε ο άνθρωπος εκεί πέρα.
Μετά από πολλές συζητήσεις και ιδέες, αποφάσισαν όλοι μαζί να στήσουν παγίδα στον παράξενο αυτό κλέφτη. Στήθηκαν όλοι μαζί δίπλα στο τρίτο σπίτι και τον περίμεναν να μπει και να κλέψει. Ήταν προπαραμονή Χριστουγέννων. Δεν φάνηκε κανένας. Το πρωί αποκαμωμένοι όλοι, γύρισαν στα σπίτια τους. Ο ιδιοκτήτης τους τρίτου σπιτιού, μπαίνοντας μέσα έμεινε άφωνος. Τον είχανε κλέψει κάτω από τη μύτη του. Τα είχαν κάνει όλα άνω κάτω. Η κολοκύθα σμπαράλια, τα σεντόνια σκισμένα, το τσουρέκι στη θέση του, αλλά έλειπε μόνο ένα κοτόπουλο!
Την επόμενη μέρα, Παραμονή Χριστουγέννων, ήταν η σειρά του μικρού Τζων να δεχτεί τη ληστεία. Ζήτησε βοήθεια από τους άλλους, αλλά κανένας δεν ανακατευόταν, μιας και δεν ήθελαν μπελάδες μέρα που ήταν! Ήθελαν όλοι να διασκεδάσουν. Ο Τζων δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Στο σπίτι του, το μόνο τρόφιμο ήταν ένα μήλο. Πήρε λοιπόν το μήλο και το έβαλε στην κεντρική πλατεία του χωριού. Πήγε μετά και κρύφτηκε στην ταράτσα ενός σπιτιού, ώστε να δει τι θα γίνει. Είχε και το όπλο του μαζί καλού κακού. Ξαφνικά, στην αλλαγή της μέρας και μπαίνοντας Χριστούγεννα, βλέπει μια σκιά να πλησιάζει. Ήταν ένα φάντασμα, με ιατρική ρόμπα και τσάντα γιατρού. Πλησιάζει την πλατεία, περιεργάζεται το μήλο, το παίρνει και φεύγει. Ο Τζων τρέχει μέσα στο σπίτι και το βλέπει εντελώς άθικτο.
Από εκείνα τα Χριστούγεννα, κάθε μέρα ένας από τους κατοίκους άφηνε ένα μήλο στην κεντρική πλατεία, το οποίο εξαφανιζόταν την άλλη μέρα, αλλά σταμάτησαν και οι ληστείες. Έτσι λοιπόν "Ένα μήλο την ημέρα, τον γιατρό τον κάνει πέρα"!!!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser

Guest
Τα Χριστούγεννα του Φιλ Ντέφερ

Η ιστορία μας διαδραματίζεται στην Ντεντ Οξ Γκαλντς λίγο μετά το τέλος του Αμερικάνικου εμφυλίου στις 24 Δεκέμβρη του 1866. Η Ντεντ Οξ Γκαλντς είχε μπει στο κλήμα των Χριστουγέννων ήταν στολισμένη και όλος ο κόσμος ετοιμαζόταν για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Όλος ο κόσμος? Όχι βέβαια το άγρυπνο μάτι του νόμου ο Σερίφης Τζο Μπερνς δεν θα ξεκουραζόταν ούτε και σήμερα… αλλά δεν ήταν μόνο αυτός. Ο Φιλ Ντέφερ κυνηγός επικηρυγμένων ή αλλιώς κοράκι(!) δεν έδινε δεκάρα για τις γιορτές και τις αργίες, ξύπνησε όπως κάθε… μεσημέρι πήρε το τυχερό του πέταλο που έκρυβε κάτω από το μαξιλάρι του και ξεκίνησε να πάει στου Σερίφη. Φτάνοντας εκεί ο Τζο Μπερνς έχανε… τις μπότες του στα χαρτιά, με μια ματιά ο Φιλ κατάλαβε ότι η τράπουλα ήταν σημαδεμένη, σίγουρα θα το καταλάβαινε και ένα μικρό παιδί! Οι δυο άντρες δεν έριξαν ούτε μια ματιά ο ένας στον άλλον. Ο Φιλ κοίταξε τις επικηρύξεις και γρήγορα είδε μια εύκολη λεία. Η επικήρυξη ήθελε ζωντανό ή νεκρό τον Τζος Τζέημον ή Κολοκύθα(!), ένα παρατσούκλι που είχε βγει από τη φήμη ότι τρέφονταν αποκλειστικά με κολοκύθες! Ο Φιλ ήξερε προς τα πού να πάει και ξεκίνησε γρήγορα προς τους πορτοκαλί λόφους. Στην διαδρομή του προς τα εκεί ένα βέλος πέρασε σφυρίζοντας δίπλα από το αυτί του, το βέλος είχε δεμένο πάνω του ένα χάρτη! Ο Φιλ τον διάβασε και αποφάσισε να ακολουθήσει την διαδρομή του. Μετά από… ένα τσιγάρο δρόμο βρέθηκε μπροστά σε μια παλιά καλύβα. Είχε ήδη αρχίσει να σκοτεινιάζει όταν πήρε την απόφαση να μπει μέσα, άναψε λοιπόν ένα κερί και άνοιξε την πόρτα της καλύβας. Αυτό που αντίκρισε ίσως ήταν το μόνο πράγμα που δεν περίμενε να δει! Ήταν ένα στρωμένο τραπέζι με ένα φανταστικό γεύμα σερβιρισμένο. Χωρίς να το σκεφτεί πέταξε τα φασόλια φούρνου που είχε για κολατσιό και ήταν έτοιμος να καταβροχθίσει την γαλοπούλα αλλά και το αφράτο τσουρέκι που έβλεπε στο τραπέζι. Όμως με το που τράβηξε την καρέκλα για να καθίσει είδε ένα έγγραφο, το άνοιξε και η απορία του έγινε ακόμα μεγαλύτερη. Αυτό που είδε ήταν ένα πιστοποιητικό γάμου με το όνομα του και το όνομα της φίλης του Σάρας. Σάστισε και αμέσως το χέρι του πήγε προς το όπλο σκέφτηκε πως ήταν κάποια παγίδα, αλλά όχι ήταν μια ΕΚΠΛΗΞΗ! Η Σάρα μπήκε ξαφνικά στην καλύβα και όλα ξεκαθάρισαν. Ήταν τα ωραιότερα Χριστούγεννα της ζωής του και ίσως τα μοναδικά που είχε γιορτάσει ως τότε!


Αποκλειστικά υπεύθυνος:p: sokail
Κόσμος: Arizona, Buffalo
 

DeletedUser1514

Guest
τελευταια χριστουγεννα

...ξυπνησε ιδρωμενη.Ανοιγει τα ματια.Με αηδεια τεντωνει το χερι κ πεταει απο διπλα της ενα δισκο μ ενα ποτυρι νερο κ ενα μισοαδειο πιατο με φασολια φουρνου .
Η καμπανα του χωριου σημαινε Χριστουγεννα .Ενα δακρυ κυλαει στο μαξιλαρι της.
Δεν εχει σημασια ,εδω και ενα χρονο κυλουσαν δακρυα στα ματια της.Προσπαθησε να θυμηθει που ηταν .Το μυαλο της αρχισε να ξεκαθαριζει.Ενας χρονος ειχε περασει απο τοτε,ενας χρονος αδειος,κενος.
Αυτη η καμπανα της θυμισε αλλες χρονιες ,τις μυρωδιες απο αφρατο τσουρεκι και ψητη γαλοπουλα ,χαρουμενα τραγουδια κ προσευχες που θα γεμιζαν την ατμοσφαιρα.Οχι ομως φετος ,οχι γι αυτην.Δεν την ενδιαφερουν.Εχει αλλο σκοπο και τον εχει βρει .Ενα χρονο εψαχνε,τον ειδε χθες.Ειναι κοντα της,πολυ κοντα της.
Πεταχτηχε απ το κρεββατι και γυμνη οπως ηταν παει στο παραθυρο.Μια ξεφτισμενη ταμπελα απ εξω γραφει..."χρυση κολοκυθα hotel".Επιασε το μετωπο της.
Θυμοταν τωρα.Καθαρα πια.Μπορει να χε πιει μισο μπουκαλι ουισκι χθες και να τον ειχε αφησει να την χαιδεψει με την φαντασια του ...αλλα ηταν σιγουρη .
Αυτος δεν ειχε καταλαβει τιποτα ,δεν την γνωρισε,πως αλλωστε ηταν δυνατο?Ειχε αλλαξει πολυ,δεν ηταν η περσινη γυναικα ,ηταν αγγελος θανατου.Ακομα πλανευτρα ομως,ακομα φωτια.
Τον ειχε δει χθες,στο τραπεζι του ποκερ,θυμοταν τον τροπο που ανακατεβε την τραπουλα και που ολη την ωρα μιλουσε για καποιον χαρτη.Ολοι διπλα του τον ακουγαν αποσβολομενοι και προσεχτικα προσπαθωντας να κλεψουν πληροφοριες και κερνωντας ουισκι.
Ποτε δεν την εννοιαξε τι στο διαολο εκρυβε αυτος ο χαρτης ,δεν την ενδιαφερει, αλλα αυτος ηταν η αιτια.Ποτε δεν θα ξεχνουσε και δεν θα χανε τον στοχο της,το πεπρωμενο της.Και της ειχε γελασει χθες,χαχαχα ωραια, αυτο ηθελε.
Γι αλλη μια φορα περασαν ολα απ το μυαλο της,ολα,Η παγιδα της ειχε αρχισει να ξεδιπλωνει,οπως καθε μερα εδω κ ενα χρονο σχεδιαζε,αρχισε τοτε που ΑΥΤΟΣ πυροβολησε κ σκοτωσε στο "στραβο πεταλο corral" τον αντρα της, αυτον που μαζι του , 2 ωρες πριν ειχε υπογραψει το πιστοποιητικο γαμου τους ,αυτον που τοσο αγαπουσε κ που δεν προλαβε να του πει και να του δειξει ποσο.Τοτε που μπροστα στα ματια της ειδε την δολοφονια του,ετσι... για καποιον χαρτη που νομιζε οτι κατεχει.
Τον ειδε απ το παραθυρο να πλησιαζει ,την ειδε κι αυτος.Σταματησε και το βλεμμα του ετρεξε γι αλλη μια φορα πανω της.Του γελασε,ντυθηκε σιγα -σιγα ,εκρυψε το stilleto της στην καλτσοδετα ,κοιταχτηκε στον καθρεφτη .Ηταν ομορφη,πολυ.Εφτιαξε μια τουφα απ τα μαλλια της κ αρχισε να κατεβαινει σιγα-σιγα τις σκαλες.Η καμπανα συνεχιζει να χτυπα Χριστουγεννα.Πισω της ενα κερι αρχισε να τρεμοπαιζει...τα τελευταια χριστουγεννα για καποιον.Ντιν-νταν,ντιν-νταν...



lepida-K6(ARIZONA)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser

Guest
την ιστορια πιραζει να ειναι γραμμενη σε greeklish?
 

DeletedUser

Guest
Mια μικρη υπενθυμιση.
Δεν χρειαζεται να βιαζεστε, και παρακαλουμε μεινετε οσο μπορειτε μεσα στο οριο του αριθμου λεξεων, ειναι αλλο +/- 200 λεξεις και αλλο +2500 λεξεις.
Επισης οταν παιρνετε ολοκληρη την ιστορια ή την παραλλασσετε απο καπου αλλου, βαζετε και με υποσημειωση την πηγη.
Ευχαριστουμε.

την ιστορια πιραζει να ειναι γραμμενη σε greeklish?

Οι ιστοριες πρεπει να ειναι στα ελληνικα.
 

DeletedUser

Guest
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΔΥΣΗ

ήταν παραμονή χριστουγέννων...ο jack καθόταν σε ένα δωμάτια στο golden nugget...σκεφτόταν ότι μέρα χριστουγέννων έπρεπε να είναι μακριά από την οικογένεια του δουλεύοντας στο παλιό ορυχείο.ήξερε ότι η γυναικα του και η κόρη του θα ήθελαν ένα φυσιολογικό δείπνο με την καθιερωμένη γαλοπούλα ,τις καταπληκτικές πίτες από κολοκύθας και ενα φρεσκο ζυμωμενο τσουρεκι...παρόλο αυτά εκείνος καθόταν στο δωμάτιο μονος στο μαξιλάρι και ήξερε ότι αύριο θα έτρωγε μονο συνηθισμένα φασόλια φούρνου.το κερί κόντευε να σβήσει... από το μπαρ ακούγονταν ακόμα φωνές,ο jack σκέφτηκε να κατεβει να παίξει κάνα παιχνίδι με την τράπουλα...καθώς κατέβαινε σκέφτηκε να πάει να δει στην στάνη το αγαπημένο του πονι το οποιο σε αυτήν την αγρια περιοχή του κόσμου ήταν ο μονος του φίλος.καθώς έφτασε στην στάνη είδε στο έδαφος ένα παλιό σκουριασμένο πέταλο και σκέφτηκε ότι είναι καλο σημάδι και αν κατάφερνε να κερδίσει στο poker θα κατάφερνε να πάει στην γυναικα του και στην αγαπημένη του κόρη.έφυγε απευθείας και μπήκε στην σάλα εκεί στο τραπέζι που έπαιζαν poker παρατήρησε έναν ασυνήθιστα τεράστιο τύπο ο οποιος καθόταν με μια μεγάλη στοίβα χρημάτων μπροστά του...ο jack κάθισε στο τραπέζι βγάζοντας το συνολο τον χρημάτων που μάζευε για να πάρει το πιστοποιητικό του γάμου του από τον πρώην φίλο της γυναικας του ο οποιος τους είχε στήσει παγίδα για να το κλέψει και στην συνεχεια απειλούσε ότι θα τους ρεζίλευε λέγοντας ότι είχαν ένα παιδί και δεν ήταν παντρεμένοι.καθώς εξελισσόταν το παιχνίδι ο jack παρατήρισε οτι ειχε μεγαλη τυχη και αποφασησε να ρισκαρει....επειτα απο μια ωρα ο jack ειχε κερδισει σχεδον ολα τα χρηματα του "γιγαντα".τοτε ξαφνικα ο γιγαντας εβγαλε απο την τσεπη ενα κομματι χαρτή.ο jack ρωτησε τον γιγαντα τι ηταν αυτο και εκεινος απαντησε οτι ειναι ενας χαρτης θησαυρου τον οποιο ειχε κλεψει απο εναν γερο χρησοθηρα και ειπε οτι τον πονταρει για ολα τα χρηματα που ειχε χασει...ο jack σκεφτικος μετρησε τα χρηματα που ειχε μπροστα του και ειδε οτι ηταν αρκετα για να πληρωσει τον πρωιν της γυναικασ του αλλα και το χριστουγεννιατικο δυπνο ετσι αποφασισε οτι δεν αξιζε το ρισκο να τα χασει ολα.την επομενη μερα τελικα ο jack και η γυναικα του καθονταν αγκαλια διπλα στο τζακι παρατηρωντας την κορουλα τους που επεζε διπλα με τον σκυλο.
 

DeletedUser

Guest
Ο JACK ΚΑΙ ΈΝΑ ΠΕΡΊΕΡΓΟ ΌΝΕΙΡΟ

Μια κρύα χριστουγεννιάτικη μέρα σε ένα απομονωμένο χωρίο στη δύση, υπήρχε ένα παιδί που το λέγανε JACK. Κάποτε ήθελε να πάει να δει το παλιό σπίτι του παππού του, αλλά η γονείς του δεν τον άφηναν. Έτσι αποφάσισε να πάει μονός του. Λοιπόν την επόμενη μέρα ξεκίνησε να πάει στο σπίτι του παππού του ξαφνικά στο δρόμο είδε ένα παλιό πέταλο το πήρε και το έβαλε στο σάκο του και συνέχισε, έπειτα είδε σε ένα κτήμα μια μικρή κολοκύθα έτσι κρυφά πήγε και την έκοψε,την πήρε και συνέχισε γρήγορα να μην το δει κανείς. Μέτα από λίγο έφτασε στο σπίτι.Το σπίτι ήταν παλιό και μισογκρεμισμένο αλλά o JACK δεν φοβήθηκε και μπήκε μέσα. Κοίταξε λίγο και πήγε στην κρεβατοκάμαρα που κοιμόταν ο παππούς του, μόλις μπήκε είδε το παλιό μαξιλάρι του παππού του, πήγε να το σηκώσει και εκεί είδε από κάτω ένα πιστοποιητικού γάμου και έγραφε από πίσω ένα υστερόγραφο /JACK ο χάρτης είναι μέσα από το παλιό βιβλίο που διάβαζα,και ήξερα ότι θα το έβρισκες μια μέρα. Έτσι πήγε στο συρτάρι και το άνοιξε και είδε μέσα το χάρτη και έδειχνε έναν θησαυρό. Είδε μια γαλοπούλα, φασολιά φούρνου,μια τράπουλα, ένα τσουρέκι,μια παλιά παγίδα και επίσης ένα κερί. Ξαφνικά ξύπνησε και βρέθηκε στο δωμάτιο του και δεν το πίστευε
 

DeletedUser

Guest
Χριστούγεννα στη φτωχογειτονιά.

Είναι παραμονή Χριστουγέννων και το χιόνι πέφτει πυκνό. Κοιτάζω έξω απ’ το παράθυρό μου. Είναι τόσο όμορφο το κάτασπρο τοπίο. Μέσα κάνει ζέστη κι εγώ σκέφτομαι ότι έξω κάνει πολύ κρύο. Τι να κάνουν οι φτωχές οικογένειες άραγε;

Μετά από λίγο ντύθηκα ζεστά και βγήκα να κάνω μια βόλτα. Χωρίς να το καταλάβω πήρα το δρόμο για τη φτωχογειτονιά . Σκεφτόμουν πόσο δυστυχισμένοι και λυπημένοι θα είναι οι κάτοικοί της τώρα. Άρχισα να παρακαλάω το Χριστό: «Αυτές τις γιορτινές ημέρες να περάσουν όλοι καλά».

Όταν κόντεψα στα στενά δρομάκια της φτωχογειτονιάς, τα οποία ήτανε όλο λακκούβες γεμάτες νερό, τα μάτια μου έπεσαν σε ένα μικρό κοριτσάκι που έκλεγε. Η μητέρα του προσπαθούσε να το κάνει να σταματήσει λέγοντάς του κάτι. Τα μάτια του όμως συνέχιζαν να δακρύζουν. Τότε το άκουσα να ψιθυρίζει: «Μαμά κρυώνω και πεινάω».

Εγώ δεν άντεξα κι έφυγα τρέχοντας. Μπήκα στο σπίτι με βαριά καρδιά. Ο πατέρας μου με κοίταξε και κατάλαβε ότι κάτι με στενοχώρησε. Τότε άρπαξα την ευκαιρία και του είπα ό,τι είχα ακούσει στη φτωχογειτονιά. Ο πατέρας μου κατάλαβε τι ζητούσα σιωπηλά. «Πάμε στα μαγαζιά;» με ρώτησε. Η χαρά μου ήταν τόσο μεγάλη που θα δίναμε λίγη ευτυχία στη μικρούλα.

Μετά από λίγες ώρες πήγαμε στη φτωχογειτονιά. Θυμόμουν το σπιτάκι τους, γιατί ήταν το πιο μικρό. Χτυπήσαμε την πόρτα και περιμέναμε με αγωνία. Όταν άνοιξε, στην πόρτα ήταν η μικρούλα. Μας κοίταξε με απορία και φώναξε τη μητέρα της. Εγώ τότε έσκυψα και της έδωσα αυτό που κρατούσα. Την πιο όμορφη κούκλα που είδα ποτέ μου. Τα μάτια και το προσωπάκι της έλαμψαν από ευτυχία. Η μητέρα της κοίταζε κι αυτή όλο απορία. Ο πατέρας μου της εξήγησε και της ζήτησε να δεχτεί τα ψώνια που κάναμε. Η μητέρα του κοριτσιού μας ζήτησε να περάσουμε μέσα. Έκανε τόσο κρύο.

Μέσα σε λίγη ώρα μάθαμε πως το κοριτσάκι ήταν ορφανό από πατέρα και πως οι δυο τους ήταν μόνες στον κόσμο. Η μητέρα της έψαχνε δουλειά, αλλά ήταν πολύ δύσκολο να βρει. Ο πατέρας μου τότε έγραψε τη διεύθυνσή μας σ’ ένα χαρτάκι και της την έδωσε, για να ‘ρθουν να περάσουν μαζί μας τα Χριστούγεννα. Ευτυχώς δέχτηκαν.

Τις επόμενες μέρες ο πατέρας μου της είχε βρει ήδη μια δουλειά, για να μπορούν κι αυτοί να ζουν καλύτερα!

Έπειτα από κάποιους μήνες,ο μισθός του μπαμπά μου αυξήθηκε και κατευθείαν,με τα λεφτά που έβγαλε,πήγαμε στη φτωχογειτονιά και βρήκαμε το σπίτι του κοριτσιού.Με μερικά λεφτά στολίσαμε το σπίτι τους με κολοκύθες,με λαμπάκια και όλα τα καλά.Επίσης τις προσκαλέσαμε να έρθουν μαζί μας να φάνε την Πρωτοχρονιά γαλοπούλα,φασόλια φούρνου και όλα τα καλά...
Και ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα!

Παίχτης:fernadokapso
Κόσμος:Arizona
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser

Guest
Η ξύλινη κολοκύθα

Σε 2 μέρες θα ήταν Χριστούγεννα και ακόμη δεν είχε καταφέρει να ξεχάσει την επίθεση που είχε δεχτεί πριν από ένα μήνα. Όλα τα λεφτά που είχε μαζέψει για τις γιορτές είχαν τώρα χαθεί.Δεν άντεχε να αντικρίζει τα μάτια των παιδιών του που περίμεναν πως και πως τα χριστουγεννιάτικα δώρα τους. Ευτυχώς είχε κερδίσει κάποια χρήματα στην τράπουλα που τους εξασφάλισαν το γιορτινο τραπέζι, μια ωραία γαλοπούλα, φασόλια φούρνου, τσουρέκια και γλυκά. Άραγε αυτό το τυχερό πέταλο, τι να σήμαιναν τα λόγια αυτού που το είχε χάσει. Πίστευε τόσο πολύ ότι εκείνη η παρτίδα ήταν δική του που όταν έχασε τρελάθηκε περισσότερο για το πέταλο παρά για τα λεφτά. Δίνοντας το του είπε ότι είναι πιστοποιητικό γάμου με την τύχη αν καταφέρει να το διαβάσει. Τρεις νύχτες στριφογύριζε στο μαξιλάρι του σκεπτόμενος μία την ατυχία του να πέσει στον δρόμο της χειρώτερης συμμορίας της άγριας δύσης και μία το πέταλο. Ήταν από τους καλύτερους μονομάχους της περιοχής μα με ολους αυτους ταυτόχρονα δεν είχε καμία τύχη, από την άλλη το πέταλο φαινότανε συνηθισμένο δεν καταλάβαινε. Μια απότομη κίνηση και το λιωμένο κερί έπεσε πάνω στο χέρι του και στο πέταλο. Άρχισε να βρίζει μα παρατήρησε, ότι το κερί μπήκε και κάλυψε μια τρύπα του πετάλου. Άρπαξε το σουγιά και προσπάθησε να ανοίξει την τρύπα. Το πέταλο άνοιξε και από μέσα φάνηκε ένα κομμάτι δέρματος που πάνω του είχε ζωγραφησμένο ένα χάρτη θυσαυρού. Γρήγορα σηκώθηκε από το κρεβάτι του, ντύθηκε πήρε μαζί του το τσεκούρι του για ασφάλεια μιας και δεν ήθελε να ακουστεί κανένας θόρυβος μέσα στην νύχτα που θα προσελκούσε ληστές και σερίφηδες της γύρω περιοχής. Δεν θα είχε καμία ελπίδα τότε. Έπρεπε να κινηθεί γρήγορα και αθόρυβα, χωρίς καθόλου φως. Η διαδρομή που είχε να ακολουθήσει ήταν μέσα από το πιο κακόφυμο δάσος γεμάτο ληστές και επικηρυγμένους και φοβόταν για παγίδες. Στάθηκε τυχερός, δεν συνάντησε κανένα εμπόδιο, μέχρι που έφτασε στην είσοδο μιας σπυλιάς. Μπήκε μέσα προσεχτηκά, είδε δύο μάτια καρφομένα πάνω του να λάμπουν στο σκοτάδι, κι άναψε πλέον το κερί που είχε πάρει μαζί μιας και δεν είχε άλλη επιλογή. Ήταν ένα άγριο βουβάλι. Ευτυχώς το τσεκούρι του μπόρεσε τον βγάλει από την δύσκολη κατάσταση. Τελικά στο βάθος της σπηλιάς βρήκε μία ξύλινη κολοκύθα γεμάτη χρυσάφι. Πήρε ένα μερίδιο από το θυσαυρό που ήταν τεράστιος και δεν μπορουσε να τον περάσει από εκείνα τα μέρη. Εξάλλου σκέφτηκε ότι κάποιος άλλος με περισσοτερη ανάγκη από τον ίδιο θα έπρεπε να σταθεί το ίδιο τυχερός. Αρκεί να δώριζε σωστά το χάρτη μέρες που ήταν.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser

Guest
Ο παππους μου

Παραμονη Χριστουγεννων και ανεβηκα στο παταρι να παρω κατι πραγματα και εκει βρισκω ενα βιβλιο του παππου μου του ΜπαρμπαΣκρουτζ απο το τοτε που ηταν νεος...
Καθομαι κοντα στο τζακι με ενα μαξιλαρι στη μεση μου και με ενα κερι να τρεμοπαιζει και εκει που παω να αρχισω το διαβασμα πεταγεται οπως παντα η μανα μου και με ενοχλει...

-Θα φας;
-Τι εχουμε;
-Φασολια φουρνου.
-ΜΠΛΙΑΧ! Τιποτα αλλο?
-Σε λιγο θα ειναι ετοιμη η γαλοπουλα.
-Ε και τι μου λες για τα φασολια...καλα οταν ειναι ετοιμη φωναξε

Που ειχαμε μεινει? Α ναι..ξεκινουσα να διαβασω το βιβλιο..

"Βροχερη νυχτα του 1878,οι αστραπες πεφτανε η μια μετα την αλλη και δεν ειχα υπνο.Αποφασισα να παω στην κουζινα και να βουτηξω τσουρεκι στο γαλα που τρελενομαι.Εκει που ετρωγα ακουω εναν θορυβο απο εξω και τρεχω να δω τι εγινε.Βγαινω μεσα στη βροχη και βλεπω μεσα στο σπιτι του σκυλου ενα χαρτη και μια τραπουλα με περιεργους χαρακτηρες απο διπλα.Μπαινω μεσα και προσπαθω να καταλαβω τι σημαινουν.Μετα απο ωρα βγαζω ακρη και καταλαβαινω οτι η κολοκυθα στο χαρτη πρεπει να ηταν κατι σαν θησαυρος.
Αποφασιζω το πρωι κιολας να παω σε αυτο το μερος που μου εδειχνε ο χαρτης να δω τι υπηρχε εκει.Παω εκει και τι συναντω...ενα χωραφι γεματο με κολοκυθες!!!! Και αντε να βρεις τωρα σε ποια και αν υπαρχει ο θησαυρος.
Σκαβω για πολλες ωρες μα τιποτα..οι κολοκυθες ατελειωτες,μεχρι που κατω απο μια αρχιζει και χτυπαει κατι το φτυαρι και λεω εδω ειμαστε πουλακι μου....Προσπαθω να το ξεθαψω μα τιποτα,λεω θα ειναι κατι μεγαλο και δε θα βγαινει.Τελικα μετα απο απο λιγη ωρα τα καταφερνω αλλα τι να δω!!! Ενα πεταλο αλογου ηταν!!! Ε με το που το βλεπω λεω αϊ σιχτιρ απο δω,τιποτα παλιοπαιδα θα με κοροιδεψαν παλι! "

Χαχαχαχαχ α ρε παππου τι εκανες....

Για παμε και στην επομενη σελιδα..
"Ο μπακαλης με την αρκουδα..." και εκει που παω να ξεκινησω ακουγεται μια φωνη..

-Ελα να φας....θα κρυωσει η γαλοπουλα και δεν κανει..
-Ε ρε την τρελα μου...καλα ερχομαι!

Κλεινω το βιβλιο και παω να το αφησω πανω στο παταρι που το βρηκα.. Κατεβαινοντας σκονταφτω σε μια παλια παγιδα και πεφτουν κατι χαρτια κατω..τα ξεσκονιζω και βλεπω το πιστοποιητικο γαμο του παππου μου Σκρουτζ και της γιαγιας μου Σκρουτζας..
Χαχαχα α ρε παππου...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser

Guest
Ιστοριουλα

15/12/1876 Αγαπημενο μου ημερολογιο,
τι υπεροχο συναισθημα!Τα πρωτα χριστουγεννα που θα περασω με τον αγαπημενο μου <3 Ολα ηταν καταστροφικα αλλα τελεια!Ας τα παρω ομως απο την αρχη.
Ολα ξεκινησαν οταν ο Σαββας (το αγορι μου) μου προτεινε να περασουμε τα Χριστουγεννα μας μαζι για να δουμε αν πραγματικα ταιριαζουμε ωστε να παντρευτουμε να παρουμε πιστοποιητα γαμου και ιστοριες.Εγω δεν το σκεφτηκα καθολου, δεχτηκα απευθιας!Εκεινος φυσικα περιμενε την αποδοχη της προτασης του και τα ειχε κανονισει απο πιο πριν ολα, χωρια το οτι ηξερε πολυ καλα οτι θα προτιμουσα να μου πει το ποσο με αγαπαει με ενα ζευγαρι διαμαντενια σκουλαρικια και δε χρειαζοτα να μπει σε τοσο κοπο ξερετε ποσο ακριβη ειναι η ενικοιαση μιας αμαξας; Θα πηγαιναμε στην Αγρια Δυση να εξερευνησουμε ενα δασος κοντα σε ενα χωριο που ονομαζοταν Αραχωβα,βεβαια δεν ξερω τι ακριβως θα πει αγρια δυση παντως η Αραχωβα ειναι δυτικα της Αθηνας τωρα αμα ειναι αγρια δεν ξερω, αλλωστε εκει ειχε γεννηθει και ο Σαββας και ειπε οτι οι ανθρωποι εκει δεν ηταν παλαιων αρχων ουτε θα μας κυνηγουσαν που συζουσαμε χωρις να εχουμε παντρευτει!Ετσι ξεκινησαμε να πηγαινουμε με το καρο στον προορισμο μας.
Οταν φτασαμε εκει ειχε ηδη βραδιασει.Ο Σαββας ειπε οτι θα πηγαιναμε στο πατρικο του σπιτι γιατι η μητερα του μας περιμενε για δειπνο.Το σπιτι της ηταν υπεροχο!Απο εξω μου ερχοταν η μυρωδια της γεμιστης κολοκυθας,που μολις μπηκα μεσα στο σπιτι εγινε πιο εντονη και μπορουσα να διακρινω οτι ηταν κομμενη με βοδινο σε μικρα κομματια, δεν μπορουσα να χαλασω την ετοιμασια με το να πω οτι ειμαι αλεργικη στην κολοκυθα ομως βαθια μεσα μου ηξερα οτι δεν θα την βγαλω καθαρη αμα φαω εστω και λιγο ασε που ειμαι και χορτοφαγος(!) αρα θα εμενα νιστηκη.
Η μητερα του μας καλοσωρισε και με ρωτησε αν θα μπορουσα να την βοηθησω στην ετοιμασια του τσουρεκιου της οταν αυτη θα εφτιαχνε τα περιφημα φασολια φουρνου για τον παραδοσιακο ελληνα ανδρα της.Εγω δεχτηκα και ετσι αρχισαμε.
Οταν εφτασε η ωρα του δειπνου ο Σαββας εψαχνε μια τραπουλα ωστε να μπορεσουμε να παιξουμε αργοτερα ενα παιχνιδι.Πως μπορουσε να ψαχνει στα μαυρα σκοταδια;Θα χαλασουσε τα ματια του αν συνεχιζε και ετσι σαν καλη γυναικα αναψα ενα κερι και τον βοηθισα να την βρει.
Αφου φαγαμε και γνωριστηκαμε καλυτερα με την οικογενεια αποφασισαμε να κοιμηθουμε.Πως θα μπορουσα να φανταστω οτι δεν υπηρχε ενα μαξιλαρι της προκοπης σε αυτο το σπιτι;! Ολα ηταν σκληρα αν ειναι δυνατον.Τελοσπαντων το ανεχτικα και κοιμηθηκα.
Την αλλη μερα ,σε εξερεση το οτι δεν μπορουσα να κουνησω το κεφαλι μου, φαγαμε το πρωινο μας και ετοιμαστηκαμε για την εκινηση της περιπετειας. Ο Σαββας εβγαλε εναν χαρτη και ειπε "θα περασουμε μεσα απο το χιονισμενο δασος τα εχω κανονισει ολα μην ανησυχεις".Τι να κανω η δυσμοιρη δεχτηκα.Εκει που περπατουσαμε ωραια και καλα,τι ωραια σχημα λογου δηλαδη ξεπαγιασα εσπασε το τακουνι μου σκονταψα σε κατι ξυλα και εξακολουθουσα να μην μπορω να κουνησω το κεφαλι μου, μεσα στο δασος ειδαμε μια γαλοπουλα που θα πιανοταν σε μια παγιδα ενος ακαρδου κυνηγου δεν θα μπορουσα να το επριτρεψω αυτο ποτε μου!Ετσι ετρεξα και αρπαξα τη μικρη γαλοπουλα πριν μπει μεσα στην παγιδα και αποφασισαμε να την προσεχουμε. Οταν φτασαμε στο καινουργιο μας και ευτυχως προσωρινο σπιτι ειδαμε ενα πεταλο κρεμασμενο απο την πορτα που συμβολιζει την καλη τυχη και υπηρχε πολυς κοσμος μαζεμενος με υπεροχα δωρα που μας φωναξε με μια φωνη "Να ζησετε!Χαρουμενη επετιο!" Υπαρχει τιποτα πιο ομορφο απο αυτο(εκτος απο το ελατο μας);
τελοσπαντων πρεπει να σε αφησω τωρα με περιμενει ο Σαββας στο δωματιο μας καληνυχτα!
Με αγαπη,
Ναταλια
Υ.Γ. Ελπιζω τα μαξιλαρια να ειναι βολικα γιατι δεν αντεχω αλλο!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser5862

Guest
Μια ιστορία από τα παλιά


Θα σας διηγηθώ μια ιστορία με τον γνωστό και πολύ αγαπημένο μας Λουκυ Λουκ

Στο μακρινό φαρ ουεστ ετοιμάζεται να κάνει εμφάνιση ένα αναψυκτικό, το κάκτους τόνιους,
που όμως έχει μεγάλες παρενέργειες . Η διαφήμιση του θα γίνει με ψεύτικους Αι Βασίληδες που θα δίνουν το δείγμα ως δώρο . Παράλληλα στη φυλακή έχει ανατεθεί στους Νταλτονς το στόλισμα και καθώς οι φύλακες απομακρύνονται για να απολαύουν ένα γεύμα γαλοπούλας και κολοκυθών και ενώ αργοτερα παιζουν με μια τράπουλα χαρτιά . Τότε ο Τζοε Νταλτον μεταμορφώνει το ελατο σε καταπέλτη και καταφέρνει να αποδράσει μαζί με τα αδέλφια του. Ο λουκυ λουκ βρίσκεται σε ένα χωριό μαζί με την ντολυ (μεταφορικό μέσο) και περνάνε τα Χριστούγεννα μαζί , ώμος η αναπάντεχη πρόσκληση ενός φίλου του για τον εορτασμό των Χριστουγέννων θα δημιουργήσει προβλήματα .Δεν θέλει να παραβρεθεί εκεί γι αυτό παρακαλάει να δραπετεύσουν οι νταλτονς (χωρίς να ξέρει ότι αυτό ηδη συνέβη)για να υπάρχει δικαιολογία να ξεφύγει από το δείπνο. Παρ΄όλα αυτά αναγκάζεται να πάει στη συγκέντρωση και να δειπνήσει μαζί τους .κάποια στιγμή φεύγει για να παραδώσει λίγο από το φαγητό του στη ντολυ .Εντωμεταξύ οι ναταλτονς που είχαν κλέψει τις στολές από κάποιους αι Βασίληδες που μοίραζαν το κάκτους τονιους, κάνουν την εμφάνιση τους στο δείπνο την ώρα που ο Λουκ λείπει και ανοίγουν τα δώρα ψάχνοντας ένα πακέτο που είχαν μοιράσει νωρίτερα το όποιο είχε μέσα μετρητά που είχαν κρύψει από μια κλοπή τράπεζας. Μαθαίνουν ότι το πακέτο ταξιδεύει στο φρουρό της φυλακής .Αφού πηγαίνουν στη φυλακή μαθαίνουν ότι το πακέτο πήγε στον λουκυ λουκ έπειτα γυρνάνε στo χωριο και είναι έτοιμοι για την αναμέτρηση τα όπλα ώμος παγώνουν και τελικά αναδεικνύεται ο λουκυ λουκ νικητής χάρη στη παγίδα που τους είχε στήσει .Δίνει το πακέτο με τη σειρά του σε ένα φτωχό ζητιάνο και αποχωρεί για να περάσει τις υπόλοιπες γιορτές τρώγοντας φασόλια φούρνου και τσουρέκι σε ένα δειπνο με κερια και δωρίζοντας στη ντολυ καινούρια πέταλα. Το αναψυκτικό κάνει θραύση παντού παρόλο τα μειονεκτήματα του αλλά ο αγώνας δεν θα τελειώσει εδώ αφού ένα νέο ποτό θα εμφανιστεί αργότερα ως καλύτερο και θα χρησιμοποιήσει τον Αι Βασίλη.
Ο λουκ θα συνεχίσει τις περιπέτειες του ψάχνοντας ένα θησαυρό από ένα χάρτη που είχε βρει κρυμμένο μέσα σε ένα μαξιλάρι τον Νταλτον, όμως και εκεί θα έχει προβλήματα με τα πιστοποιητικό του γάμου του και τη σύζυγο του που καραδοκεί να πάρει μερίδιο από τον θησαυρό.

τη ιστορια ειναι διασκευη απο ενα βιβλιο (τοποθετηση προσωπων και σεναριου)

Τελος
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser

Guest
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΧΩΡΙΣΜΟ

Τα παιδιά παίζουν χιονοπόλεμο στην αυλή . η γιο ετοίμαζε τα τσουρέκια της γιόρτης και το μαγκάλι είχε ανάψει, έτοιμο να υποδεχτεί τη γαλοπούλα που είχε ήδη γέμιση η μητέρα τους.
τα κερια ήταν κι όλας αναμμένα.... ξαφνικά τα παιδιά μπήκαν μέσα και άρχισαν να τσιμπάνε ότι έβρισκαν μπροστά τους.
Οσο και αν φώναζε η μητέρα τους κανένας δεν μπορούσε να κατευνάσει την πεινα τους .... μονο η θεία cho έκανε το κόλπο γκρόσο και εμφάνισε τα φασόλια φούρνου που είχαν ξεμείνει από το προηγούμενο βραδυ.
Ο πατέρας τους ήταν στο στάβλο και περνούσε στα quarter το καινούριο ζευγάρι πέταλα που τους είχε αγοράσει για χριστουγεννιάτικο δώρο μια και δεν τα ξεχώριζε από την οικογένεια του.
Η κολοκύθα που είχε φέρει η γιαγιά από τον κήπο είχε κι όλας γίνει μια νόστιμη κολοκυθόπιτα που θα στόλιζε και αυτή με την σειρά της το γιορτινό τραπέζι.
Η καμπάνα του χωριου είχε χτυπήσει κι όλοι σιγά σιγά θα πήγαινε στην εκκλησια για την χριστουγεννιάτικη λειτουργία...... Η γιαγια που την ελεγαν ΔΙΑΛΕΧΤΗ μπήκε στο σπίτι για να ετοιμαστεί και τα παιδιά την περίμεναν στην πόρτα εκσφενδονίζοντας μαξιλάρια κατά πάνω της σκάγοντας στα γέλια ......
Ολα όμως πάγωσαν όταν μπήκε στο σπίτι η ατυχη ΛΑΡΑ..... κρατώντας στο χέρι της το βρεγμένο από τα δάκρυα πιστοποιητικό γάμου της φωνάζοντας ...... όλα ήταν μια καλοστημένη παγίδα η oh, my god τα κατάφεραν και πείραν την εκδίκηση τους......
έλα κοπελια μη τρελαίνεσαι είπε ο cobra βγάλε την τράπουλα να παίξουμε καμια ΜΠΙΡΙΜΠΑ και αύριο θα τους κάνω εγω του αλατιου μη μασάς και κόψε ...........xaxaxaxaxaxaxa:w:w:w
 

DeletedUser4428

Guest
Η μανα του ΓΟΥΕΣΤ

Το κρυο επιασε νωρις ..
Οι γιορτες μας ξυπνησαν παλιες αναμνησεις και επεσα στην παγιδα να αφαιρεθω και να ταξιδεψω στο χρονο.Η διακοπη ρευματος βοηθησε και αυτη και αναβωντας ενα κερι βρεθηκα στην Αριζονα να ετοιμαζω τα Χριστουγεννιατικα εδεσματα οπως τσουρεκι και γαλοπουλα.
Οι αντρες αφου εκλεισαν τις αγελαδες στον αχυρωνα.εφεραν το πεταλο το οποιο και καρφωσαν στην πορτα του σπιτιου για να μας φερει γουρι ολη την χρονια!Μετα μπηκαν μεσα και αφου αφησαν τις πολυχρωμες χειροποιητες κουβερτες των anasazi ,πηγαν να πλυθουν και να παιξουν τραπουλα.
Ο μικρος αδερφος ομως επειδη δεν βρηκε την κανατα με το νερο για να πλυθει,βλεποντας μπροστα του μια κολοκυθα την αρπαξε και την πεταξε στην μεγαλη του αδερφη και της φωναζε.(Νευρο αυτο το παιδι πολυ νευρο).Ομως την κολοκυθα την εφαγα εγω και ξαφνικα κρατωντας το κεφαλι μου ειδα αστερακια να γυριζουν και ενα δυνατο φως που με επανεφερε στην πραγματικοτητα...Να βλεπω το γιο μου να γελαει και να κραταει ενα μαξιλαρι στο χερι του και να φωναζει¨Μαμα Μαμααα χαζεψες? Ε Ε που εισαι ?
Και εγω κρατώντας το κερι ακομα ,απεναντι μου βλεπω το πιστοποιητικο γαμου μου και λεω απο μεσα μου¨Γαμο ηθελες?Παιδια ηθελες?Παρε να χεις και μην λες τιποτα!!!
Αμαν! Αμαν !Το φαι!!!!Καααηκεεε!!!
Πανε τα φασολια φουρνου που θα μου εδιναν ενεργεια να αντεξω και να γραψω την δικη μου ιστορια στο χαρτη της ζωης..!

tigraki1
arizona

(θα παρακαλεσω αν γινεται και ειναι εφικτο να κερδισω το ρουντολφ να βαλω πανω το γιο μου να κανει βολτες γιατι μου ζηταει ενα σκουτερ και η κριση εχει πιασει ολους μας!και παλι Ευχαριστω)
Α και σκαλπ μου το πηρε ο γιος μου και σαν καλο παιδι μου εφερε το κεφαλοδεσμο και το γυρησε στο κεφαλακι μ να μην ποναει οποτε οχι σκαλπ και κεφαλοδεσμο του τζερονιμου.Το μαχαιρι και το ρεβολβερ ειναι μικροσ ακομα για αυτα .
Ευχαριστω ειστε πολυ καλη!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser6026

Guest
Ήταν παραμονή Χριστουγέννων και από το βουνό κοίταζα τη καλύβα που ήταν κάτω στη κοιλάδα.
Ο καπνός που έβγαινε από την καμινάδα με τραβούσε όπως το μέλι την αρκούδα.
Μέρες τώρα το μοναδικό φαγητό που είχα φάει ήταν φασόλια φούρνου και λίγη κολοκύθα στην φάρμα του Τζον.
Κοίταξα τον χάρτη και μετά τον καπνό της καμινάδας.Φυσικά η πείνα μου υπερίσχυσε από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης που μου έλεγε ότι ήταν παγίδα.
Κατέβηκα γρήγορα το μονοπάτι και βρέθηκα γρήγορα στην πόρτα της καλύβας.
Η πόρτα ήταν κλειστή αλλά άνοιξα και μπήκα. Η καλύβα ήταν άδεια αλλά η φωτιά έκαιγε και μέσα στην χύτρα που ήταν εκεί έβραζε μια μεγάλη λαχταριστή γαλοπούλα.Η μυρωδιά με συνεπήρε τόσο πολύ που δεν άκουσα κάποια μαλακά βήματα πίσω μου μέχρι που μια καραμπίνα βρέθηκε στην πλάτη μου.
Γύρισα με τα χέρια ψηλά και αντίκρισα την πιο όμορφη κοπέλα που είχα δει ποτέ μου.Τα μάτια της είχαν το χρώμα του ουρανού και τα μάγουλα της έμοιαζαν με φρεσκοψημένο τσουρέκι.
Τα πάντα επάνω της ήταν ελκυστικά που ξέχασα το όπλο μέχρι που το ένιωσα στα πλευρά μου.
-Ηρέμησε δεν θέλω να σου κάνω κακό απλώς πεινάω και ο ο καπνός από την καμινάδα με τράβηξε εδώ.
Χωρίς να πει κουβέντα πήγε παράμερα πήρε ένα τσεκούρι και μου το έδωσε.
Με επιτακτική φωνή μου είπε ότι όποιος θέλει φαΐ πρέπει να δουλέψει.Πήρα το τσεκούρι και βγήκα έξω στο κρύο να κόψω ξύλα. Δίπλα μου ήταν η αποθήκη γεμάτη με σανό, εγώ όμως κοιτούσα την πόρτα της που τη στόλιζε ένα πανέμορφο χρυσό πέταλο.Ξαφνικά άκουσα θόρυβο και ένας πυροβολισμός πέρασε ξυστά από το αυτί μου.
Τρεις έφιπποι άνδρες πυροβολούσαν προς το σπίτι.Έσκυψα και μπουσουλώντας μπήκα μέσα στο σπίτι.Η κοπέλα μου πέταξε αμέσως ένα όπλο και εγώ το άρπαξα και βρήκα αμέσως θέση να ανταποδώσω τους πυροβολισμούς.
<<Γιατί πετροβολάν αυτοί?>> τη ρώτησα
-Τα αδέρφια μου έχουν πολλούς λογαριασμούς μαζί τους και τώρα αυτοί τα ψάχνουν. Μάλλον θα είδαν εσένα και θα νόμιζαν ότι είναι εδώ.
Οι πυροβολισμοί έπεφταν βροχή και εγώ ανταπέδιδα.
Η Καλάμιτη (έτσι μου είπε πως την έλεγαν)δεν προλάβαινε να μου γεμίζει το όπλο μου.
Το βράδυ άρχισε να πέφτει χιόνι και οι πυροβολισμοί, αραίωσαν μεχρι που σταμάτησαν.<<πού είναι τα αδέρφια σου;>> ρώτησα την Καλάμιτη
εκείνη μου απάντησε πως τα αδέρφια της οδηγούσαν ένα κοπάδι απο γελάδια στην δύση.<<εσύ γιατί δεν πήγες μαζί τους;>> την ξαναρώτησα << έπρεπε να κάτσω με τον πατέρα μου και τον μικρό μου αδερφό>> μου απάντησε.
-που είναι τώρα αυτοί;
-τους σκότωσαν αυτοί που είναι έξω και θα σκότωναν και εμένα σίγουρα αν δεν ήσουν εδώ τώρα μαζί μου.
Άρχισα να σκέφτομαι. Μπλέχτηκα σε μια κατάσταση χωρίς την θέληση μου αλλά κοιτώντας την Καλάμιτη σκέφτηκα ότι ίσως είναι η μοίρα μου.
Πρέπει να την σώσω!!! Πρέπει να μας σώσω!!
Έριξα μα ματιά έξω. Το χιόνι άρχισε να πέφτει πυκνό και από την αποθήκη με το σανό άναψε ένα κερί για λίγο.Κατάλαβα!!! είχαν βρει κατάλυμα στην αποθήκη και τότε μου ήρθε η ιδέα.Πήρα το μαξιλάρι και άδειασα όλα τα πούπουλα επάνω μου ώστε να είμαι ολόασπρος.Γέμισα το όπλο μου και πήρα αρκετά δαδιά μαζί μου.
Άνοιξα την πόρτα σιγά σιγά , η Καλάμιτη τρόμαξε και με τράβηξε μέσα .
-Μη φοβάσαι θα ξαναγυρίσω της είπα και προχώρησα μπροστά.
Οταν έφτασα κοντά στην αποθήκη άναψα τα δαδιά και τα πέταξα μέσα στην αποθήκη.Τοσανό πηρε αμέσως φωτιά.
Οι τρεις κακούργοι βγήκαν έξω που τους περίμενα με το όπλο γεμάτο. Τα πάντα ήταν εύκολα .Μόλις τελείωσα έβγαλα από την τσέπη μου την τράπουλα που έχω πάντα μέσα,διάλεξα τον άσσο σπαθί και τον άφησα να πέσει στα πτώματα τους.Ήταν το σημάδι μου!!!!!
Γύρισα πίσω στην καλύβα όπου η Καλάμιτη με περίμενε με ανοιχτή αγκαλιά.
Κέρδισα μια ακόμα παρτίδα. Άλλωστε τώρα πια εκτός από την τράπουλα υπάρχει και το πιστοποιητικό γάμου στην τσέπη μου
παιχτης: pero13
κοσμος:Arizona
img.php
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser3527

Guest
Η παρακάτω ιστορία είναι η πραγματική και αποκαλυπτική:

Ο Βασίλης (BILLY) ήταν ακόμα παιδί... Πως βρέθηκε σε αυτό το καρέ ακόμα δεν είχε καταλάβει..... Βρισκόταν αντιμέτωπος με όλους τους γνωστούς χαρτοπαίχτες (άλλοι θα τους χαρακτήριζαν και ως χαρτοκλέφτες...) της άγριας δύσης. Απέναντι του καθόταν ο Sam Huston δεξία του ο George Crook και αριστερά του ο Jesse James… Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού αυτοι που τους νίκησαν και έζησαν να διηγηθούν την ιστορία.... Ήταν παραμονή Χριστουγέννων ο αέρας χτύπαγε τα τζάμια βίαια και το χίονι έκανε αδύνατο να δούμε έξω απο τον χώρο που βρισκόμασταν. Ο Billy κατάλαβε ότι πρόκειτε για παγίδα αλλά δεν πτοείτε.... Θα ΝΙΚΟΥΣΕ απόψε....

Το poker καλά κρατούσε και ο Billy (the kid), γιατί αυτός είναι ο μικρός Βασίλης για τον οποίο μιλάμε, τα πήγαινε καλά απέναντι στα μεγαθήρια της δύσης... Το φως από το κερί η μόνη πηγή φωτός πάνω το τραπέζι... Showdown μετξύ Jesse και Sam... Ο Billy καθησε να απολαύσει την αναμέτρηση των δύο απαλαγμένος από το αγχος μιας και ένας από τους δύο θα έμενε εκτός συνέχειας.... Κάθησε αναπαυτικά και τσιμπολογούσε από τα πασίγνωστα φασόλια φούρνου της Μάγιας που είχαν για μεζέ στο τραπέζι.... Ο Jesse βγαίνει νικητής... "τα μπογαλάκια σου και δρόμο και ύπνο με το κεφάλι κάτω από το μαξιλαρι σημερα χαχαχα" του φώναξε ο Jesse του Sam...

Η μυρωδιά που ερχόταν από την κουζίνα της γαλοπούλας και του φρέσκου τσουρεκιου ήταν μεθυστική αλλά ο Billy έπρεπε να έχει τον νου του στο παιχνίδι. Ο Jesse ετοιμάζετε να νικήσει και τον Crook... Ο Crook κάνει λάθος εκτίμιση και νομιζει ότι με μπλόφα θα κερδίσει.... Όχι όμως... "ΧΑΧΑΧΑΧΑ βρε κολοκύθα??? Έτσι πας να με κερδίσεις???" φώναξε ο Jesse. Και τώρα ο Jesse με τον Billy… Ο Jesse είχε τρελή ρέντα, έβγαζε πιο συχνά καρέ του ασσου από όι η βρύση νερό... Το παιχνίδι καλά κρατούσε και ο Billy πιάνει κέντα καλούτσικο χαρτί αλλά απέναντι του ο Jesse είχε άσους ΞΑΝΑ τα ποντάρει όλα ο Billy αναγκάζετε και παίζει και το θρυλικό του peacemaker καθώς και έναν χάρτη θυσαυρού που είχε πάρει από Ινδιανους.... κοιτάει στις τσέπες του και το μόνο που είχε μείνει ήταν το πιστοποιητικό γάμου του και το τυχερό του πέταλο που το έσφιξε μόλις αντίκρισε για πολλοστή φορά τον Jesse να κρατάει άσους... Μόνο το 4 καρό τον έσωζε.... να κανει φλος. Ο Jesse πιάνει την τράπουλα και γυρναει το τελέυταίο φύλλο...Το ρολόι χτυπούσε μεσάνυχτα.... 4 ΚΑΡΟ !!!!! O Billy τρελάθηκε και γέλαγε ΧΟΧΟΧΟ MERRY CHRISTMASS ο Jesse δεν το πίστευε....

Ο Billy αμέσως πήρε όλα τα λεφτά και άρχισε να τα σκορπάει στους δρόμους και τα σπίτια από την χαρά του γελλώντας «ΧΟΧΟΧΟΧΟ».... Οι χωριανοί και όλη η δύση δεν τον ξαναείπε ποτέ Billy the Kid… Άλλοι τον φώναζαν Αγιο μιας και μοίρασε τόσα δώρα εκείνο το βράδυ... Άλλοι λόγω του γέλιου τον φώναζαν xoxo....

Αυτή είναι η πραγματική ιστορία του Billy the Kid του Αγου βασίλη και του xoxos η δύση τυς ξέρει σαν 3 διαφορετικά άτομα .... αλλά σήμερα ήρθε η ώρα να σας αποκαλύψω την αληθεια... Ήταν ΕΝΑ άτομο όλοι τους.....


κοσμος 1
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser4995

Guest
Μύρισε Χριστούγεννα....

Η Maya Roalstad την χρονιά εκείνη είχε παντρευτεί κρυφά με το σερίφη John Fitzburn, κανείς δεν το γνώριζε και η τελετή είχε πραγματοποιηθεί σε στενό οικογενειακό κύκλο, διότι μια τέτοια αποκάλυψη μπορεί να στοίχιζε τη θέση του σερίφη εξαιτίας του κακού παρελθόντος της γυναίκας του. Το μόνο που θα μπορούσε να αποκαλύψει το μυστικό τους αυτό ήταν το πιστοποιητικό γάμου που νομότυπα εκδόθηκε μετά το μυστήριο. Ήταν βράδυ παραμονή Χριστουγέννων και η Μάγια καθώς είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι αγκαλιά με το μαξιλάρι της, περίμενε το σύζυγό της να επιστρέψει από τη δουλειά. Μη μπορώντας να κοιμηθεί, στριφοργυρνούσε και σκεφτόταν τις τελευταίες λεπτομέρειες για το τέλειο οικογενειακό δείπνο Χριστουγέννων.
Είχε αποφασίσει το δείπνο να περιλαμβάνει ψητή γεμιστή γαλοπούλα, σύμφωνα με τα έθιμα, αλλά με μια μικρή παραλλαγή, στη γέμιση θα συμπεριελάμβανε και φασόλια φούρνου καθώς ήταν το αγαπημένο φαγητό του σερίφη και φρέσκια κολοκύθα από τον κήπο τους. Για πρωινό θα του ετοίμαζε ζεστό τσουρέκι γεμιστό με κάστανο και το σπίτι τους θα γέμιζε με αρώματα. Είχε ήδη κρεμάσει το πέταλο στην εξώπορτα του σπιτιού της, για καλή τύχη, όπως ακριβώς επέβαλλαν τα έθιμα των Ινδιάνων. Το μόνο που την δυσαρεστούσε ήταν η μυστικότητα που επικρατούσε σχετικά με το γάμο τους και που θα έπρεπε να περάσουν τις γιορτές οι δυο τους, χωρίς την παρέα των αγαπημένων τους φίλων και συγγενών που αγνοούσαν την αλήθεια. Η αγάπη της όμως για εκείνον ήταν τόσο μεγάλη που ήταν έτοιμη να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο προκειμένου να είναι μαζί.
Δυστυχώς όμως η μοίρα είχε διαφορετικά σχέδια για την Μάγια. Καθώς σκεφτόταν και την παραμικρή λεπτομέρεια για τις προετοιμασίες της επόμενης ημέρας αποκοιμήθηκε. Την επόμενη μέρα ξύπνησε από τις χαρούμενες παιδικές φωνές που έλεγαν τα κάλαντα από πόρτα σε πόρτα και ανταμείβονταν με γλυκά και κεράσματα. Όλο χαρά σηκώνεται προκειμένου να είναι όλα έτοιμα για το βραδινό Χριστουγεννιάτικο δείπνο. Προς έκπληξη της διαπιστώνει πως ο άντρας της δεν είχε γυρίσει σπίτι το βράδυ, θα είχε δουλειά σκέφτηκε, το παρέβλεψε και ξεκίνησε τις ετοιμασίες. Η ώρα θα είχε πάει 22.00 όταν το τραπέζι των γιορτών είχε ολοκληρωθεί, έλειπε μόνο η τελευταία λεπτομέρεια να προστεθεί, να ανάψει το κερί μόλις χτυπούσε την πόρτα ο άντρας της πριν προλάβει να δει την έκπληξη που του είχε ετοιμάσει.
Η ώρα πήγε 22.30 ο Σερίφης άφαντος, 23.00 η Μάγια είχε αρχίσει να ανησυχεί, δεν ήξερε τι να κάνει, καθώς μια λάθος κίνηση θα κινούσε υποψίες για το μυστικό τους... Όμως ανησυχούσε πραγματικά μήπως του είχε συμβεί κάτι κακό καθώς είχε να τον δει δυο μέρες και μη αντέχοντας άλλο αυτή την αναμονή πήρε το παλτό της και βγήκε να τον ψάξει. Άρχισε από το αγαπημένο του μέρος, όπου εκεί και γνωρίστηκαν, καθώς περνούσε τις περισσότερες ώρες του εκεί, το τοπικό καπηλειό. Μπαίνοντας στο μαγαζί τι να αντικρίσει;
Ο Σερίφης John Fitzburn είχε πέσει στην παγίδα που του είχε ετοιμάσει ο Waupee σε συνεννόηση με τον Μπάρμαν. Ήταν προφανώς μεθυσμένος και έπαιζε τράπουλα με τους δύο προαναφερόμενους κυρίους οι οποίοι προσπαθούσαν να του αποσπάσουν πληροφορίες σχετικά με το χάρτη του θησαυρού των Ινδιάνων που είχαν μάθει πρόσφατα ότι είχε περιέλθει στην κατοχή του λόγω της ιδιότητας του, προκειμένου να εξεταστεί κατά πόσο είναι αληθινός ή όχι.
Η Μάγια πληγωμένη φρόντισε να μην κάνει αισθητή την παρουσία της στο χώρο, έκατσε λίγο στην εξώπορτα κ παρακολουθούσε κρυφά τις σκηνές που διαδραματίζονταν και κατάλαβε την ώρα εκείνη ότι ο Σερίφης δεν θα άλλαζε τελικά ποτέ! Ήταν εγκλωβισμένος στα δύο μεγάλα του πάθη τα χαρτιά και το αλκοόλ! Προκειμένου να πιει ένα ποτηράκι παραπάνω αποκάλυπτε οτιδήποτε τον ρωτούσαν οι δύο κύριοι και δεν σκεφτόταν καθόλου εκείνη.
Δεν άντεξε να κοιτάζει άλλο.... Με δάκρυα στα μάτια άρχισε να τρέχει προς άγνωστη κατεύθυνση, μην γνωρίζοντας καν που πηγαίνει και με σκοπό να μην ξανά γυρίσει ποτέ στο χωριό. Θα ξεκινούσε μια καινούργια ζωή, σε ένα νέο τόπο όπου δεν θα την γνώριζε κανείς... αυτό αποφάσισε και ευχαρίστησε το Θεό που εκείνα τα Χριστούγεννα της αποκάλυψε την αλήθεια για το σύζυγό της! Το μόνο αναμνηστικό που πήρε μαζί της ήταν το πιστοποιητικό του γάμου τους ώστε να μην το βρει ποτέ κανείς και για να της θυμίζει την αγάπη τους...
ΤΕΛΟΣ

Όνομα: xazoula
Κόσμος: 1
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Κατάσταση
Δεν είναι ανοικτή για περαιτέρω απαντήσεις.
Κορυφή