Διαγωνισμός Χριστουγέννων 2011

[DeletedUser6193]

μια ωραια ιστορια

Μια φόρα και έναν καιρό ηταν ο μικρός Νίκος και ηθελε να γινει σεριφης ειχε διαβάσει πολλά βιβλία που μίλαγαν για τους σερίφιδες αλλα αυτο που ξεχώριζε ήταν το ΄Ο ΣΕΡΙΦΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΥΧΕΡΟ ΠΕΤΑΛΟ΄.Αυτό το βιβλίο έλεγε πωσ ήταν ένας σερίφησ με το άλογό του και προστάτευαν ενα χωριό μια μέρα όμως το άλογο του σερίφη παίθανε και το μονο που είχε για να το θυμάτε τήταν ένα πέταλο από το άλογο.Το πέταλο αυτό ήταν τυχερό και το μόνο που του θύμιζε το άλογο.Μια μερα όμωσ ένας ληστής του έκλεψε το πέταλο και τοτε ο σεριφης εψαχνε παντου μα δεν μπορεσε να το βρει:cns Ο σεριφης ηταν λυπημενος, μια μερα ομωσ ο κλευτης και αλοι δυο ηρθαν να σκοτοσουνε τον σεριφη οταν ο σεριφης αναγνορισε τον κλευτη τοτε αρχισε να τον κυνηγαει και να τον πυροβολαει για να παρει το πεταλο ,τελικα καταφερε και το πηρε .Τον ροτισε μια γρια γιατι εκανε ετσι για ενα πεταλο και αυτοσ απαντισε πως αυτο δεν ηταν ενα απλο πεταλο ,ηταν το πεταλο της (ψυχης του φιλου του)και πως ηταν το μονο για να θυματε το αλογο του , τισ εξιγησε ποσα πολλα περασαν μαζι τις καλες και τις ασχημεσ στηγμες τους .Τοτε η γρια δακρισε απο την αγαπη που ηχε ο σεριφης για το ζωω του.
Ξαφνικα στην θεση της γριας εμφανιστηκε ο GAME MASTER PLAYER(ο θεος τους) και ειπε στον σεριφη :καλε σεριφη αναγνωρισα την αγαπησου για το αλογο σου και την αφοσιοση σου σε αυτο γι αυτο θα το αναστησω και θα ξαναηστε μαζι για παντα!!!Τοτε ο σεριφης ευχαριστησε με δακεια χαρας τον θεο τους .Το αγορακι καταφερε να πραγματοποιησει το ονειρο της ζωης του και εζισαν αυτοι καλα και εμεις καλυτερα!!!!!!!!!!!

 

[DeletedUser]

The young Cowgirl

Χριστούγεννα του 1876 και στη πόλη Μπούφαλο και υπάρχει ένα ζωηρό δεκαπεντάχρονο κοριτσάκι που ονομάζετε Άννη.Η Άννη μένει με το παππού της τον Τομ και την γιαγιά της την Μπέλλε σταρρ. Οι γονείς της πέθαναν από μια παγίδα ινδιάνων.Πρωτοχρονιά και η Άννη θα έκλεινε τα 16 και η Μπέλλε σταρρ έφτιαξε γαλοπούλα ,τούρτα και φασόλια φούρνου για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι.Ο γέρο-Τομ έκανε δώρο στην Άννη ένα πόνυ και η Άννη του έβαλε ένα πέταλο που της είχε χαρίσει η μητέρα της Τζιάννα πριν πεθάνει.Το βράδυ μετά από το οικογενειακό τραπέζι τυχέα η Άννη βρίκε στο μαξιλάρι της μια τράπουλα η οποία άνηκε στον πατέρα της Λούκη και μέσα βρίκε ένα πιστοποιητικό γάμου που έλεγε οτι ο πατέρας της ήταν παντρεμένος με άλλη γυναίκα . Η Άννη τρέχει στη γιαγιά της και ζητά εξηγήσεις . Η Μπέλλε σταρρ δεν μπορέι να πληγώσει την εγγονούλα της που τόσο αγαπάει και ιδικά σε τέτια μέρα και έτσι αποφεύγει να απαντήσει ειλικρινά και λέει πως είναι παρεξήγηση . Η Άννη όμως καταλαβαίνει ότι της λέει ψέματα και πέρνει ένα σακίδιο που είχε μέσα ένα χάρτη ,τσουρέκι ,κολοκύθα και ένα κερί . Βγένει στο πόνυ και φεύγει τρέχοντας μέσα στο βράδυ.Δέν έχει ιδέα που πάει και σε μία στιγμή χάνετε μέσα στο δάσος και αρχίζει να φοβάτε .να πεινά και να κρυώνει . Ξαφνικά βλέπει μπροστά της ενα ομορφόπαιδο cowboy και αυτός είχε ερωτευτεί αμέσως την Άννη.Αρχίζουν να μιλάνε και του εξηγεί πως βρέθηκε εκέι . Ο νεαρός cowboy ανάβει φωτιά και αρχίζουν να τρώνε μιλώντας . Επίσης της ανάφερε ότι την ερωτεύτηκε και ότι ήθελε να την παντρεύτει και φυσικά η Άννη δέχθηκε αφού τον ερωτεύτηκε και αυτή . Ο νεαρός πήγε στην γιαγια και στον παππού της Άννης ζήτησε το χέρι της και όχι μονο το χέρι της αλλά ολόκληρη και αυτή δέχθηκαν αφού ήξεραν τη ένιωθε η εγγονή τους για τον νεαρό . Παντρέυτηκαν , έκαναν παιδιά και το μυστικό του Πιστοποιητικό γάμου δεν μαθέφτηκε ποτέ αφου ξεχάστικε με τα χρόνια. Και όπως όλα τα συνηθησμένα τέλη έζησαν αυτοί καλά και εμείς ακόμη χειρότερα :w

 

[DeletedUser]

"Απροσδόκητη νύχτα Χριστουγέννων''

Ήταν παραμονή Χριστουγεννων σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Αριζόνα,το φημισμένο ως παγίδα ληστών ''Πέταλο''..το φως από το κερί στην μέση του τραπεζιού φώτιζε με τον καλύτερο τρόπο την παραδοσιακή γαλοπούλα.Η γιορτινή ατμόσφαιρα στο σπίτι του μονομαχου Μοικανού89 όμως δεν θα κρατούσε για πολύ αφού το παιχνίδι με την τράπουλα που έιχε προηγηθεί νωρίτερα στο μοτελ άφησε ανοικτούς λογαριασμούς με τους παίκτες της παρτίδας....
Την στιγμή που ο Μοικανός έκοβε το παραδοσιακό τσουρέκι ακούστηκαν βήματα από σπιρούνια και όλοι έστρεψαν τα βλέμματα στην πόρτα.......το μυαλό του αμέσως πήγε σ αυτούς..''τους παίκτες''..όπλισε το ρεβολβερ του και το έστρεψε προς την πόρτα..
Η πόρτα άνοιξε και.....ευτυχώς που ο Μοικανός δεν πυροβόλησε γιατί πίσω από αυτήν ήταν ο Henry Walker ο μπάρμαν του μοτέλ που του εφερε ένα χαρτί που βρήκε στο τραπέζι που γινόταν το παιχνιδι.Ανοίγοντας το ο Μοικανός διαπίστωσε πως ήταν το πιστοποιητικό του γάμου του. Αφού ευχαρίστησε τον φίλο του καθήσανε όλοι μαζί στο τραπέζι για να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα όλοι μαζί.
Η όμορφη οικοδέσποινα Σάγια άφησε το χαρτί στο μαξιλάρι και έφερε από την κουζίνα τα φασόλια φούρνου και το γλυκό κολοκύθας για το οποίο φημιζόταν..και η όμορφη παρέα συνέχισε μέχρι το πρωί με ιστορίες Αγριας Δύσης.....Καλά Χριστούγεννα σε όλους..

 

[DeletedUser]

Το ημερολόγιο του Rashel Kyle

Μια φορά και έναν καιρό στην Άγρια Δύση υπήρχε ένας μύθος που έλεγε * Όταν η Άγρια Δύση σκεπαστεί με το λευκό πέπλο του χιονιού τότε σε κάποιο απόμακρο μέρος της θα φανερωθεί σε έναν αγνό άνθρωπο ο χάρτης που οδηγεί στο θησαυρό του PIXIE, αρχαίου σοφού που κατείχε όλη τη δύναμη της Δύσης και την είχε φυλακίσει μέσα σε ένα λευκόχρυσο δαχτυλίδι. Όποιος είχε αυτό το δαχτυλίδι, θα μπορούσε να αποκτήσει αυτή τη Δύναμη.
Πράγματι, μετά απο τόσους αιώνες, φέτος στην Άγρια Δύση χιονίζει και εγώ, ο Rashel Kyle, είμαι αποφασισμένος να βρω αυτό το δαχτυλίδι και να το καταστρέψω για το καλό όλων.Ξέρω ότι δεν θα είναι εύκολο, αλλά εγώ θα προσπαθήσω.

23/12/1450
____________

Σήμερα, καθώς ξύπνησα, είχα την πιο ευχάριστη έκπληξη... Κάτω από το μαξιλάρι μου βρισκόταν ο χάρτης!!!
Χωρίς να χάσω χρόνο, ξεκίνησα. Έβαλα πέταλα στο γαϊδουράκι μου -για να μην καταπονείται και να πηγαίνω πιο γρήγορα- και πήρα μία τράπουλα για να περνάω την ώρα μου, τσουρέκι και φασόλια φούρνου για φαγητό. Επίσης πήρα και ένα μπουκάλι τεκίλα μαζί μου για τις κρύες νύχτες που θα χιονίζει.

24/12/1450
__________

Είναι παραμονή Χριστουγέννων...Όλο το απόγευμα προσπαθούσα να ξεφύγω απο διαφόρους τραμπούκους. Ευτυχώς, είμαι αρκετά έξυπνος, διότι κατάφερα να μη μάθει κανείς ότι έχω τον χάρτη και τελικά η αποστολή μου θα είναι αρκετά εύκολη.
΄Εχω ανάψει ένα κερί και διαβάζω το πιστοποιητικό γάμου μου. Είναι πολύ σημαντικό για εμένα, διότι είναι το μόνο που έχει απομείνει να μου θυμίζει την όμορφη γυναίκα μου. Ψήνω και μία καλοταϊσμένη γαλοπούλα που έπιασα με την παγίδα που είχα στήσει.
Σήμερα θα ξεκουραστώ, διότι αύριο είναι μια μεγάλη και ξεχωριστή μέρα. Βρίσκομαι πολύ κοντά στο δαχτυλίδι! Νιώθω τη δύναμη του να με καλεί!

25/12/1450
___________

Είναι Χριστούγεννα και βρίσκομαι σε ένα κάμπο γεμάτο κολοκύθες. Ο χάρτης λέει πως το δαχτυλίδι είναι κάπου εδώ. Καλύτερα να αρχίσω να ψάχνω το συντομότερο.
Ω, τι ωραίο δώρο για Χριστούγεννα. Έχω το δαχτυλίδι στα χέρια μου!
Νιώθω τόσο δυνατός... Καλύτερα να το καταστρέψω.
Πρέπει να το κάνω ΤΩΡΑ. ΤΩΡΑ!
Μα τι λέω; Πρέπει να είμαι τόσο χαζός για να το καταστρέψω.
Τόση δύναμη και τόση απόκοσμη ομορφιά σε ένα τόσο μικρό αντικείμενο.
Τελικά,το αποφάσισα. Θα κρατήσω το δαχτυλίδι για εμένα και θα γίνω εγώ ο κυρίαρχος της Δύσης...

 

[DeletedUser]

η ιδιαίτερη ιστορία των Χριστουγέννων μου

Πριν πολλά χρόνια όταν ήμουν απλά ένας στρατιώτης έζησα τα πιο περίεργα Χριστούγεννα της ζωής μου.Όλα ξεκίνησαν κάπως έτσι.
Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα ζήτησα από τον διοικητή του στρατοπέδου μου αν θα μπορούσα να φύγω για 4-5 μέρες ώστε να μπορέσω να είμαι με την οικογένεια μου αυτές τις άγιες μέρες.Mου επέτρεψε λοιπόν να φύγω υπο έναν όρο : επιστρέφοντας να του φέρω μια από τις πιο καλοψημένες γαλοπούλες του χωριού μου επονομαζόμενο Bon Ville αλλά και φημισμένο για τις εξαίσιες συνταγές του.Στον δρόμο πηγαίνοντας ξαφνικά αντικρίζω από μακριά μαύρα σύννεφα και προτιμώ να διανυκτερεύσω στο φιλικό ινδιάνικο χωριό Wacamapitchu και να συνεχίσω το πρωί.
Στο δρόμο είδα ένα λύκο να έχει τραυματισμένο το πόδι του εξαιτίας μιας παγίδας κάποιου επιδέξιου τυχοδιώκτη.Έσπευσα να σώσω το δύσμοιρο ζώο μόλις λοιπόν το βοήθησα λειτούργησε το ζωώδες ένστικτό του και ξέθαψε γρήγορα έναν βρόμικο χάρτη για να με ευχαριστήσει.Παρατήρησα τον χάρτη και πρόσεξα το σημείο Χ που ήταν επάνω.Με μια γρήγορη ματιά κατάλαβα οτι έπρεπε να πορευθώ αρχικά μέσα από το χωράφι με τις κολοκύθες που βρισκόταν 500 περίπου μέτρα από το Wacamapitchu οπότε άφησα τον αρχικό μου προορισμό και κατευθύνθηκα προς την καινούρια περιπέτεια που ξετυλιγόταν μπροστά μου.Αφού προχώρησα περίπου ένα χιλιόμετρο ξέσπασε μπόρα και προτίμησα να βρω κάλυμμα παρά να συνεχίσω τουλάχιστον μέχρι να τελειώσει η καταιγίδα.Έτσι κατέληξα σε μια μικρή σκοτεινή σπηλιά, άναψα ένα κερί που είχα μαζί μου για να βλέπω,έβγαλα από την τσέπη μου την τυχερή μου τράπουλα να ασχοληθώ μέχρι να κοπάσει η βροχή και να συνεχίσω την πορεία μου.Αργότερα βγήκα από την σπηλιά και συνέχισα το δρόμο μου, καθώς περπάταγα έφαγα ένα κομμάτι του τσουρεκιού που είχα για τον δρόμο.Ακολουθώντας τον χάρτη,ξαφνικά φυσάει ένας δυνατός άνεμος και φέρνει μπροστά στις βρόμικες μπότες μου ένα χαρτί,από περιέργεια το σηκώνω και βλέπω πως ήταν το πιστοποιητικό γάμου του John Blackburn ,τον άνδρα αυτόν τον γνώριζα από το στρατόπεδο αλλά με παραξένεψε το γεγονός πως βρέθηκε τόσο μακριά από το στρατόπεδο το πιστοποιητικό γάμου του και τι σχέση είχε με τον μυστηριώδη χάρτη μου.
Μετά από ώρες περπάτημα και περισυλλογής είδα από μακριά τον John να κάθεται σε έναν πεσμένο κορμό καπνίζοντας και έχοντας δίπλα του το αγαπημένο του φαγητό,φασόλια φούρνου αλλά και άλλα πράγματα όπως έναν υπνόσακο και ένα μαξιλάρι.Πλησίασα λοιπόν τον John τον ρώτησα τι έκανε εκεί και μου απάντησε πως κυνηγούσε καθώς εκείνο το μέρος ήταν διάσημο για τα θηράματα του και στην πορεία του προς εκεί είχε χάσει το πορτοφόλι του γεγονός που εξηγεί πως βρήκα το πιστοποιητικό γάμου του.Μέτα την μικρή μου "ανάκριση" ήταν ή σειρά του John να ρωτήσει έτσι λοιπόν του είπα την μικρή μου ιστορία και του έδειξα τον χάρτη.Με μια γρήγορη μεν αλλά προσεκτική δε ματιά στον χάρτη είπε πως γνώριζε την διαδρομή καλά και υποψιαζόταν περί τίνος πρόκειται το Χ όταν τον ρώτησα μου είπε το "χρυσό πέταλο του Rudolf".Ήταν ένα μυθικό αντικείμενο μεγάλης αξίας αλλά και μεγάλης ομορφιάς.Όμως με αυτά και αυτά είχε πέσει το σκοτάδι και δεν βλέπαμε πλέον τίποτα.
Το πρωί λοιπόν συνεχίσαμε προς το Χ του χάρτη και μετά από ώρες ψαξίματος και περπατήματος τελικά είδαμε κάτι να γυαλίζει κάτω από έναν βράχο κοιταχτήκαμε και τρέξαμε να σηκώσουμε τον βράχο,ήταν το χρυσό πέταλο.Αφού συμφωνήσαμε και οι δυο να το κρατήσουμε για να θυμόμαστε αυτήν την περιπέτεια αποφασίσαμε να γυρίσουμε στο στρατόπεδο ώστε να μοιραστούμε αυτήν την εμπειρία με τους γνωστούς και φίλους μας από εκεί .Το ίδιο βράδυ είχαν φτάσει και τα Χριστούγεννα και γιορτάζαμε όλοι μαζί με τραγούδια κρασί και καλό φαί και παν απ' όλα καλή διάθεση.Όποτε αυτή η ιστορία δεν μου έχει μείνει μόνο για την φαντασμαγορική περιπέτεια που είχε προηγηθεί αλλά για το εύθυμο κλίμα και ζεστή συντροφιά που με περίμενε.
Βέβαια κάθε ιστορία έχει και την αρνητική της πλευρά μέσα στον ενθουσιασμό μου για το χρυσό πέταλο είχα ξεχάσει να φέρω στον διοικητή μου την γαλοπούλα που μου είχε ζητήσει,οπότε μετά την γιορτή με περίμενε μια γιγαντιαία μάζα από άπλυτα πιάτα.....

 

[DeletedUser3057]

Χριστουγεννα!
Μια λεξη που γεμιζει τις καρδιες μας ευτυχια και ονειρα.Ειναι μια ξεχωριστη μερα για τους ηρωες μονομαχους της Αγριας Δυσης.Οι πολεις ειναι γεματες φωτα και οι αγελαδαρηδες εχουν παρει τις τραπουλες τους,εχουν μαζευτει σε ενα τραπεζι και πεζουν ποκερ στα σπιτια τους.Οι γυναικες και τα παιδια πανε στην εκκλησια,αναβουν ενα κερι και προσευχοντε στο Θεο για αυτην την υπεροχη μερα που τους προσφερει.Τα σπιτια ειναι γεματα ζεστασια και φιλοξενια.Τα τραπεζια ειναι ετοιμα και γεματα με διαφορα φαγητα.Τσουρεκια,κολοκυθες και γαλοπουλες σε καθε σπιτι!!Εξω ακουγοντε φωνες και μουσικη.Βλεπεις ενα ζευγαρι να κραταει ενα πιστοποιητικο γαμου και καταλαβαινεις πως μολις εχουν παντρευτει και το γιορταζουν.Παντου χορευουν,πινουν και γλεντανε.Μια εντονη μυρωδια ερχεται απο ενα μικρο σπιτι διπλα απο το μπακαλικο.Ειναι μια φτωχη οικογενεια που περνανε τις μερες των Χριστουγεννων μαζι ψηνωντας φασολια φουρνου,καθοντας διπλα απο το τζακι και λεγοντας διαφορες ιστοριες στα παιδια τους!Το ξενοδοχειο της πολης εχει γεμισει τουριστες απο διαφορα σημεια της Δυσης.Λιγο πιο εξω απο την πολη διακρηνεις χρυσοθηρες οι οποιοι ψαχνουν για νεες πηγες χρυσου εξω στο κρυο.Κρατανε μαζι τους ενα πεταλο για γουρι ετσι ωστε να τους βοηθησει στις δυσκολες στιγμες.Οι γεροι χρυσοθηρες αντιθετως,εχοντας ολοκληρωσει τα ταξιδια και τις περιπετειες τους στην Αγρια Δυση πλεον περνανε τα βραδια τους σε πολεις φαντασματα φτοιαχνοντας χαρτες και παγιδες για τους θησαυρους που εχουν κρυψει.Τα παντα στην Δυση κυλανε ωραια και ηρεμα καθως ερχεται η ωρα για υπνο.Ολοι αρπαζουν τα μαξιλαρια τους και ξαπλωνουν στο ζεστο κρεβατι τους για να κοιμηθουν.Ηρεμια επικρατει ολη την υπολοιπη νυχτα στην πολη και ενα παγωμενο αερακι ακουγεται εξω απο καθε παραθυρο των σπιτιων.

Τελος.Ποτε δεν ειμουν καλος στις εκθεσεις αλλα προσπαθησα λιγο :lf

 

[DeletedUser]

O MYΘΟΣ ΤΟΥ DRAGO

ΠΡΙΝ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΔΥΣΗ,ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΑΝ Ο JESSE JAMES KAI O LUCKE LOUK,ENAΣ ΞΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ DRAGONMAN HΡΘΕ ΣΤΗΝ ΑΡΙΖΟΝΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ!!ΗΤΑΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΚΑΙ ΛΙΓΟΙ ΞΕΡΑΝ ΟΤΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΕ ΜΑΓΑΖΙ ΚΑΙ ΠΟΥΛΑΓΕ KOKKINIΣΤΑ ΦΑΣΟΛΙΑ ΦΟΥΡΝΟΥ ΣΤΗΝ ΔΥΣΗ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΦΩΝΑΖΑΝΕ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙ ΩΣ GASSFIRE!!ΑΦΟΥ ΗΡΘΕ ΣΤΗΝ ΑΡΙΖΟΝΑ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΗΤΑΝ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ!ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΚΑΝΕ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΡΙΝ ΜΠΕΙ ΜΕΣΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΕΤΑΛΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΤΟΥ "ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΟΥ ΦΕΡΕΙ ΤΥΧΗ" ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΗΧΩΣ Ο ΗΡΩΑΣ ΜΑΣ ΚΑΝΟΝΙΖΕ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟ!!ΑΦΟΥ ΜΠΗΚΕ ΜΕΣΑ ΕΙΔΕ ΤΗΝ ΣΕΞΥ ΕΥΣΟΜΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΙΑΤΙΚΗ ΞΕΝΟΔΟΧΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ ΧΡΙΣTOYΓΕΝΙΑΤΙΚΟ BREAK ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΖΕΙ ΤΗΝ ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ ΜΕ ΕΝΑ ΤΣΟΥΡΑΚΙ ΜΕ ΓΕΥΣΗ ΚΟΛΟΚΥΘΑ!Ο ΗΡΩΑΣ ΜΑΣ ΖΗΤΗΣΕ ΕΝΑ ΚΛΕΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΙΠΕ Η ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΤΣΑΜΠΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΝΑ ΔΕΙΠΝΟΥΣΟΥΝ ΜΑΖΙ!!ΤΟΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΠΩΣ ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΚΑΛΟ ΣΤΗΜΕΝΗ ΠΑΓΙΔΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΟΣ!!ΠΗΓΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥ,ΑΝΑΨΕ ΕΝΑ ΚΕΡΙ,ΕΠΑΙΞΕ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΛΙΓΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΟΥ ΤΡΑΠΟΥΛΑ ΩΣΠΟΥ ΧΤΥΠΗΣΕ Η ΠΟΡΤΑ!ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΕ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΕΙ,Η ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΠΕΣΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΙΞΕ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΑΛΛΑ Ο ΗΡΩΑΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΚΟΛΛΩΣΕ,ΠΗΡΕ ΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΝΙΞΕ..!!ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΣ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΝ ΕΠΙΑΝΕ Ο ΣΕΡΙΦΗΣ ΛΟΓΟ ΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ,ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣΕ ΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΕΝΑΝ ΧΑΡΤΗ ΤΥΛΙΓΜΕΝΟ ΣΑΝ ΕΝΑΝ ΠΑΠΥΡΟ,ΤΟΝ ΠΕΡΝΕΙ Ο ΗΡΩΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙ ΣΑΝ ΚΥΡΙΟΣ!!Ο ΗΡΩΑΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΚΑΙ ΞΕΡΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΑΜΑ ΕΒΡΙΣΚΕ ΤΟΝ ΘΗΣΑΥΡΟ ΔΕΝ ΘΑ ΔΟΥΛΕΥΕ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΟΥ ΤΟΥ,ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ ΧΑΡΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥ ΛΥΠΗ ΕΙΔΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΧΑΡΤΗΣ ΑΛΛΑ ΕΝΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΓΑΜΟΥ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕ Η ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΖΕΥΓΑΡΙ!!ΤΟΤΕ ΛΥΠΗΜΕΝΟΣ ΠΕΤΑΕΙ ΤΟ ΧΑΡΤΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ!!

 

[DeletedUser]

Στο μικρό χωριό,που ούτε ο χάρτης καλά-καλά δεν είχε, τα πέταλα των επίβήτορων και των φοράδων βούλιαζαν στο πρωτόγνωρο λευκό στρώμα που κάλυψε μετά από 154 χρόνια τη γη.
Λευκά Χριστούγεννα.
Στα σπίτια καίγανε τα τζάκια και οι γιορτινές μυρωδιές ξετρυπώνανε από τα θαμπωμένα παράθυρα.Τσουρέκια, γαλοπούλες και καραμελωμένες κολοκύθες απλωνότανε στα τραπέζια με τα αναμμένα κεριά και συνοδεύονταν από ύμνους κάθε οικογένειας.
Στύλωσε τα πόδια του και κοίταξε από το παράθυρο. Τί ωραία!Προσπαθούσε να ξεγελάσει τη πείνα του με τις λαχταριστές εικόνες των ευλογημένων σπιτιών.Την τελευταία φορά που έφαγε ήταν κάτι μπαγιάτικα φασόλια φούρνου που πέταξε η μαγείρισσα από το διπλανό μαγαζί κι έδωσε μάχη με έναν αγριόγατο να τα γλυτώσει.
Ο σκύλος στο κτήμα άρχισε να αλυκτά και με το που είδε τον οικοδεσπότη να σηκώνεται, έφυγε κακήν κακώς. Δεν ήθελε να καταλήξει με μερικά βόλια στο πόδι από winchester ακριβείας, όπως πριν 2 μήνες που μπήκε στα χωράφια ενός γαιοκτήμονα κι έσκισε το χέρι του σε μια παγίδα για ασβούς...
Καημένε μου ****!Η τράπουλα της ζωής δε σου μοίρασε άσσους, παρά μόνο τζόκερ που σου γελάνε χαιρέκακα...Κανένα πιστοποιητικό γάμου δε θα σε έκανε ποτέ νόμιμο παιδί κανενός, εσύ που γεννήθηκες στα άχυρα ενός στάβλου, ανήμερα Χριστούγεννα, καρπός ενός βιασμού της δύσμοιρης μάνας σου, σκλάβας στα μπαμπακοχώραφα, που μόλις μεγάλωσες τη πουλήσανε μαστιγωμένη και στιγματισμένη σα τα βόδια...
Βρήκε απάγγιο σε μια παλιά καλύβα,τύλιξε γύρω του τη κουρελιασμένη του κάπα,αγκάλιασε τα κρουσταλλιασμένα του πόδια, έβαλε μαξιλάρι τα χέρια κι απέμεινε να φαντάζεται πως κάποια μέρα κανένα παιδί στον κόσμο δεν θα ναι σαν αυτόν,αλλά όλα θα χουν μια ζεστή γωνιά κι ενα καινούργιο δώρο κάτω από το φρεσκοκομμένο έλατο.
Ονειρεύτηκε πως βρέθηκε σε ένα μεγάλο λευκό σπίτι με μελωδίες και απέραντη ζεστασιά και η γλυκιά του μανούλα τον περίμενε χαμογελαστή να του δώσει τις λιχουδιές όλου του κόσμου...
Και από κείνη τη στιγμή τα αγγελάκια στον ουρανό γίνανε με μαύρο δέρμα και σγουρά μαύρα μαλλιά...
Λευκά Χριστούγεννα και μαύροι άγγελοι
Υ.Γ.: Και να μην κερδίσω τίποτα,δεν με νοιάζει.Φτάνει που, όση ώρα το έγραφα, βούρκωνα.Κάθαρση. Αγάπη, πίστη κι ελπίδα σε όλους σας!

 

[DeletedUser]

Μια Χριστουγεννιάτικη Στιγμή.

Έριξα το πέταλο στο τενεκεδένιο δοχείο να δω αν είχε βράσει το νερό – ένας γέρος με τ’ όνομα Ραν Ταν Πλαν μου είχε πει το κόλπο, «αν το πέταλο πάει στον πάτο, ρίχνεις τον καφέ, γιε μου. Μετά την ζάχαρη που θα την κρατάς στεγνή μέσα στο μαξιλάρι σου στην αριστερή θήκη της σέλας.»

Ζούσε καλά αλλά παράξενα ο γέρος, πάντα μ’ ένα μαξιλάρι στις θήκες της σέλας του, και με μια κολοκύθα να της μιλά όλη μέρα, Αζόρ την φώναζε. Στις θήκες της σέλας μέσα φύλαγε έναν χάρτη κι ένα πιστοποιητικό γάμου. Αντάλλαξε μια μέρα τον χάρτη για την ζωή του όταν έπεσε σε ενέδρα ληστών. Το πιστοποιητικό ήταν για να θυμάται να μην κάνει το ίδιο λάθος δεύτερη φορά – έλεγε ο γέρος.

Με τον καφέ, έφαγα λίγο τσουρέκι του λιβαδιού, ψημένο στην πέτρα, φουσκωμένο με μαγιά από την δεξιά θήκη της σέλας, εκεί που φυλάω ένα παλιό κερί και μια τράπουλα για να με συντροφεύει τα μοναχικά βράδια στα λιβάδια όταν κατασκηνώνω – το κερί για να βλέπω αν με κλέβει το αριστερό ή το δεξί μανίκι μου όπου κρατάω τα κρυφά χαρτιά. Στις θήκες εκείνες φύλαγα και μια παγίδα, αλλά έπεσα μέσα όταν παντρεύτηκα και εγώ κι έτσι έχασα το αντικείμενο από την θήκη της σέλας, μπήκε κατ’ ευθείαν στη ζωή μου. Την έλεγα Πεθερά, καλή ώρα να έχει.

Πόσο θα’ θελα να φθάσω σε χωριό σύντομα να προλάβω τα Χριστούγεννα, να μαγειρέψω ο ίδιος γαλοπούλα και κανονικό τσουρέκι για την Πρωτοχρονιά, ή μήπως έπρεπε να κάνω Χριστόψωμο και Βασιλόπιτα… Αχ, πώς σε κάνει η ηλικία να ξεχνάς!

Το πρωί έζεψα το ζώο, και κινήσαμε με κατεύθυνση τον καπνό από τις καμινάδες του χωριού πέρα στην πεδιάδα. Τίποτε δεν φάνταζε πιο γοητευτικό από ένα ζεστό μπάνιο, λίγο μαγειρεμένο φαγητό και κάμποσο νερό που καίει, όπως το λένε οι Ναβάχο εδώ τριγύρω. Σκέφθηκα ‘Ναβάχο’, ναυαγός, δηλαδή. Λέγανε πως ήταν απόγονοι ναυαγών σε εκστρατείες αρχαίων λαών από την Μεσόγειο θάλασσα, έτσι ξέρανε τις φρυκτωρίες, τα σήματα με τον καπνό κι άλλα πολλά έθιμα της φυλής τους.

Με τέτοιες σκέψεις η ώρα πέρασε κι έφθασα στον καταυλισμό. Μπαίνοντας στο χωριό, ένα ακόμη από τα πολλά χωριά και μεγαλύτερες κοινότητες της Άγριας Δύσης, ένοιωσα να βγαίνει μια ζέστη από τα κατάβαθα της καρδιάς μου, ν’ απλώνεται παντού τριγύρω, και πέρα από τον καταυλισμό, πέρα από την πεδιάδα, πέρα από τα σύννεφα στον ουρανό. Σιωπηλά ευχήθηκα,

Καλά Χριστούγεννα σε όλους.

 

[DeletedUser]

Είχε αρχισει να χαραζει... Ενα κερι τρεμοπαιζε ξεχασμενο απο το προηγουμενο βραδυ.
Ο Μπλεηκ στριφογυρνουσε στο κρεβατι του καθως ολη τη νυχτα εβλεπε εφιαλτες με την τραπουλα να τον κυνηγαει. Ειχε Χασει ολα του χρηματα απο μια καλοστημενη παγιδα 2 ημερες πριν!
Οι γιορτες πλησιαζαν και το μονο φαγωσιμο που ειχε ηταν κατι φασολια φουρνου και ισως ενα ξεχασμενο τσουρεκι σε καποιο ξεχαρβαλωμενο ντουλαπι.
Ηταν βλεπετε ενας τυχοδιωχτης που τα τελευταια 3 χρονια του αναλώθηκε στο να βρει το θησαυρο απο ενα παλιο χαρτη που ειχε ανακαλυψει ενας αγροτης στο χωραφι του μαζευοντας κολοκυθες .
Ξυπνησε έντρομος στο μουσκεμενο απο τον ιδρωτα μαξιλαρι του. Τι θα μπορουσε αραγε να κανει?
Καθως ανοιξε τα βλεφαρα του οι εικονες απο την φριχτη νυχτα που περασε δεν τον αφησαν σε ησυχια.
Με το που σηκωθηκε ξεκινησε να καταστρωνει σχεδια για το πως θα βγαλει χρηματα ωστε να μπορεσει να περασει για καποιες μερες. Ωρες μετα τα ματια του ελαμψαν και το μυαλο του σταματησε στην Κεϊτ.
Μια καθολα ευπρεπης κοπελα με καποια περιουσια που ειχε εκφρασει συναισθηματα για τον Μπλεηκ.
Θα την επειθε οτι ειχε συμμορφωθει... Πως ειχε αφησει πισω του το σκοτεινο παρελθον του και πως την αγαπουσε. Το πολυ σε 1 μηνα το πιστοποιητικο γαμου θα ηταν στα χερια του και μαζι και η περιουσια της!
Εκλεισε με δυναμη την πορτα πισω του και ξεκινησε να βαδιζει γοργα πανω στο φρεσκο χιονι.
Στο δρομο για το σπιτι της κατι αναπαντεχο συνεβη! Ο Μπλεηκ προσπαθωντας να αποφυγει μια γαλοπουλα που πηγενε και εκεινη βιαστικη στο προορισμο της σκόνταψε σε ενα πεταλο!
Ενα παλιο, μισοθαμενο στο εδαφος πεταλο που ειχε ερθει η ωρα να επιτελεσει τον ιερο σκοπο του.
Καθως ο Μπλεηκ σταθηκε ξανα στα ποδια του κατι μεσα του ειχε αλλαξει. Ολες οι δολιες σκεψεις του ειχαν πια εξαφανιστει.
Αποφασισε να εγκαταλειψει το μοχθηρο σκοπο του και ενα αινιγματικο χαμογελο απλωθηκε στο προσωπο του.
Ισως να ηταν απλα ενα τυχαιο γεγονος ή μια κοσμικη «συνομωσια» για ενα απωτερο στοχο. Το χιονι συνεχιζε να σιγοπεφτει καθως τα Χριστουγεννα ξημερωναν την επομενη ημερα...

Κοσμος: Arizona

 

[DeletedUser]

Τα Περιεργα Χριστουγεννα μου!

Ενα χειμωνιατικο βραδυ παραμονη χρειστουγενων ειχαμε μαζευτει οι μαγκες του χωριου στο σπιτι της ξαδερφης μου και πειναμε και γλενταγαμε για τον γαμο της.Οι παλιοι επεζαν τραπουλα ενω εμεις τα νεα παιδια ειχαμε πεσει με τα μουτρα στην γαλοπουλα που σινοδευοταν με σαλατες και φασολια φουρνου που ειχε ετοιμασει η ιδια η ξαδερφη μου.Ειχε ερθει η στιγμη να δωσουμε στην νυφη τα δωρα.Το δωρο το δικο μου ηταν ξεχωριστο απο ολα τα αλλα ηταν ενα χρυσο πεταλο που μου ειχε δωσει ο γεροσ hacket οταν ειμουν μικρος.Μου ειχε πει πολλες ιστοριες για αυτο,σε αυτο που ειχα επικεντροθει ηταν οτι η φυλη zampan το αναζητουσε χρονια.Της το ειχα τυλιξει μεσα σε ενα πολυ μαλακο υφασμα που ηταν σαν μαξιλαρι για να μην σπασει.Ξαφνικα ακουστηκαν πυροβολισμοι εξω.Τρεξαμε ολοι ξαφνιασμενοι να δουμε τι εγινε.Ηταν η φυλη zampan και εξαχνε το χρυσο πεταλο.Ο σεριφης ειχε παει στην εκκλησια να αναξει ενα κερι για την μανα του που ειχε πεθανει,ετσι βρηκαν την ευκαιρια να εισβαλουν.Ηταν περιεργο που βρηκαν το χωριo μας σκεφτηκα απο μεσα μου πρεπει να μας ειχε στησει παγιδα καποιος προδοτης απο το χωριο και να τουσ εδωσε τον χαρτη.Οταν μας ρωτησε ο αρχηγος τους που ειναι το πεταλο δεν απαντησε κανεισ ουτε εγω γιατι δεν ηθελα να νομιζει το χωριο οτι ηρθαν εξαιτιασ μου.Μασ ειπε θα σασ κανω 2 ερωτησεισ αν τις βρητε θα φυγω εγω και η φυλη μου και δεν θα σασ ξαναενοχλησουμε.Εμεισ συμφωνησαμε.Αρχικα μας ρωτησε τι ειναι πορτοκαλι και το βλεπουμε πολυ το halloween.Ο Τασος που δουλευει στην τραπεζα λεει "ΚΟΛΟΚΥΘΑ".Σωστο λεει ο αρχηγοσ τησ φυλησ.Η δευτερη ερωτηση ηταν να βρουμε κατι που ειναι μαλακο μοιαζει με ψωμι και το τρωμε τα χριστουγεννα.Κοντοσταθηκα στην αρχη αλλα μετα πηρα την ευθηνη πανω μου και ειπα "ΤΣΟΥΡΕΚΙ".Ο αρχηγοσ κρατησε τον λογο του και εφυγε.Εμεις αν και σοκαρισμενοι γυρησαμε πισω να τελιωσουμε το γλεντι

 

[DeletedUser]

ιστορια του παππου μου

Μια φωρα και εναν καιρο....οταν ημουνα και εγω παιδι...ειχα τον παππου μου...μανια ειχε να ειναι ολη την ωρα με μια τραπουλα στο χερι...οπου πηγαινε επαιζε χαρτια...μια φωρα ενασ τυποσ....του εδωσε ενα πεταλο και του ειπε πριν παιζεισ χαρτια θα κοιτασ με το ενα ματι κλειστο μεσα απο το πεταλο και θα κανεισ μια ευχη....οποτε ο παππουσ....καθε φωρα εκανε μια ευχη πριν παιξει χαρτια....1η ευχη λεει...αμα κερδισω την 1η παρτιδα θα παρω δωρεαν μια γαλοπουλα να ταισω την οικογενεια μου...μολισ κερδισε πηρε την γαλοπουλα...2η ευχη ηταν να βρει ενα καλο μαξιλαρι για την γυναικα του...και ετσι νικησε και το βρηκε...3η ευχη ειπε θελει ενα χριστουγενιατικο δεντρο και τα στολιδια...και τα αγορασε και ολα αυτα...το ιδιο πραγμα εκανε συνεχεια μεχρι να βρει κερια για το σβησιμων των φωτων...για τα τσουρεκια...μια στιγμη βρηκε εναν χαρτη...οποτε ακολουθουσε λεει σε εναν θησαυρο πηγε μεχρι εκει...εσκαψε με τα χερια και βρηκε ενα μπαουλο το ανοιξε και βρηκε το πιστοπιητικο γαμου του ανιψιου του....οποτε μεσα στα χριστουγεννα ειχαν χαρεσ και πανηγυρια...2 μερεσ μετα απο τον γαμο ο παππουσ εφυγε απο την ζωη...αλλα ειπε θελω να ειστε ευτιχισμενοι και καθε χριστουγεννα να ειναι γεματα με υγεια χαρα και να ηστε οικογενειακοσ μαζι...και ετσι ολοι καθε χριστουγεννα μαζευοντουσαν και ζουσαν τα χριστουγεννα οπωσ το ζητησε ο παππουσ!!!!

 

[DeletedUser]

Χριστουγενιάτικη εκδίκηση

Το φεγγάρι είχε κρυφτεί πίσω από τα σύννεφα, η έρημος φάνταζε σαν μαύρη θάλασσα σκοτεινή όπως το Έρεβος του Άδη και ο Φλεγέθων μαγείρευε λίγα φασόλια με γαλοπούλα σε ένα μικρό χάλκινο κατσαρολάκι πάνω από την φωτιά που είχε ανάψει για να ζεσταθεί.
Αφού έφαγε έβγαλε από το σακίδιο του τον χάρτη που θα τον οδηγούσε στο κρυσφήγετο των ‘’καταραμένων’’. Με τρεμάμενο χέρι άναψε ένα χριστουγενιάτικο κερί το αίμα πάνω του ήταν ακόμα νωπό, θυμός τον πλημύρησε και δάκρυα γέμισαν τα μάτια του καθώς έφερε στον νου του την προηγούμενη μερα.
Την μερα των χριστουγένων που για αυτον δεν θα ήταν ποτέ ξανά χαρούμενη.Εικόνες ερχόταν από παντού σαν αέρινες οπτασίες που τον διαπερνουσαν,

​

η γυναίκα του να του δίνει ένα γούρι το τυχαιρό του πέταλο,
ένα τραπέζι γεμάτο με λιχουδιές, πιτα από γλυκιά κολοκύθα, τσουρέκι και όλα τα αγαπημένα του πρόσωπα να κάθονται τριγύρω και να διασκεδάζουν,
τον σκύλο του να πετάγεται από το μαξιλάρι που συνήθιζε να κοιμάται και να ξεσπάει σε γαβγίσματα
ένα δυνατό κρότο και την πόρτα του να γκρεμίζεται
τον αρχηγό των ‘’καταραμένων’’ να ουρλιάζει ‘’ανόητε κανείς δεν με κερδίζει με σημαδεμένη τράπουλα δεν θα μείνει κανείς ζωντανός’’ και να κραδένει τα χρυσά του Κόλτ
σφαίρες να σφυρίζουν γύρω του
ο αδερφός του να φωνάζει ‘’ είναι παγίδα τρέξτε ‘’
την γυναίκα του να πέφτει σαν κούτσουρο σε μια λίμνη αίματος
το παραλήρημα αυτό το διακόπτει η κραυγή ενός τσακαλιού
από τον διπλωμένο χάρτη πέφτει το πιστοποιητικό του γάμου του μόλις ένα μήνα πριν στεκόταν μπροστά στην εκκλησία
κοιτά το κερί η φλόγα του έγινε γαλάζια και σιγά σιγά σβήνει
ένα παγερό αεράκι σηκώνεται
τα ουρλιαχτά των τσακαλιών ακούγονται απόκοσμα
το πνεύμα της γυναίκας του είναι κάπου εκεί κοντά
διψά για εκδίκηση
η ώρα έφτασε
αυτος ο σκύλας γέννα που του στέρησε ότι αγαπούσε σε λίγο θα
πεθάνει...
​

 

[DeletedUser]

ΤΟΥ ΦΕΥΓΑΤΟΥ Η ΜΑΝΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΚΛΑΨΕ

αποσυρθηκε

 

[DeletedUser2733]

ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

Ήταν βράδυ λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Κοιμόμουν στο ξενοδοχείο ενός φίλου. Ξαφνικά ακούστηκαν πέταλα από τον στάβλο. Φαντάστηκα ότι θα ήταν ο αέρας και ανέμελος ξάπλωσα πάλι. Την επόμενη μέρα έμαθα ότι κάποιος απατεώνας επιτέθηκε σε ένα νιόπαντρο ζευγάρι παίρνοντας το πιστοποιητικό γάμου μαζί με ό,τι πολύτιμα αντικείμενα είχαν. Στο σημείο εκείνο βρήκα έναν χάρτη με σημειωμένο ένα σπίτι έξω από το χωριό των ινδιάνων. Θέλοντας όμως να μάθω τι με περίμενε στον δρόμο, πέρασα από το χωριό των ινδιάνων για να ζητήσω την βοήθεια του μεγάλου Μανιτού. Του πρόσφερα μερικές κολοκύθες για κατευνασμό. Μου είπε ότι στο ''σπίτι'' εκείνο θα πρέπει να κερδίσω ένα παιχνίδι με λεφτά. Φτάνοντας εκεί, βρήκα μια παλιά έπαυλη και μια ομάδα μεξικάνων.

Τους κέρασα τεκίλα για να μάθω όσα ήθελα. Μου έκαναν πρόταση να παίξουμε χαρτιά. Ρώτησα αν πέρασε κάποιος από εκεί με μαύρο καλό παλτό, που ήταν το μόνο το οποίο το ζευγάρι είχε διακρίνει στον δράστη. Μια ανησυχία φάνηκε στο βλέμμα τους. Κατάλαβα ότι τον είχαν δει. Το ομολόγησαν και πρόσθεσαν ότι το σπίτι του ήταν μετά την κοιλάδα. Πήραν καλή αμοιβή για την πληροφορία. Αποφάσισα να πάω εκεί.

Αφού διέσχισα την κοιλάδα, βρήκα το σπίτι στο οποίο μου είπαν ότι έμενε αυτός ο άνθρωπος. Τον ήξερα! Ήταν ένας παλιός φίλος Γύρισα πίσω, αγόρασα ένα ωραίο τσουρέκι και τους επισκέφθηκα. Βλέποντας με, με προσκάλεσε μέσα καθώς ήταν παραμονή Χριστουγέννων για να κάτσω στο δείπνο. Είχαν τα αγαπημένα μου φαγητά, γαλοπούλα ψητή με φασόλια φούρνου. Μετά το φαγητό τον ρώτησα πώς και αποφάσισε να κάνει οικογένεια. Του είπα τι έγινε σε εκείνο το ζευγάρι και τον ρώτησα αν έχει κάποια ιδέα ποίος μπορεί να ήταν. Έδειξε να αισθάνεται άβολα αλλά μου είπε ότι ήξερε ποίον έλεγα και με έστειλε σε ένα σπίτι εκεί κοντά όπου ένας περίεργος άνθρωπος, όπως τον είχα περιγράψει, έμενε εκεί.

Αποφάσισα να πάω εκεί και να τον συλλάβω. Φτάνοντας εκεί, άρχισα να αισθάνομαι ότι κάποιος μου είχε στήσει παγίδα. Μπαίνοντας άναψα ένα κερί για να βλέπω που πάω. Τότε έγινε αυτό που δεν θα περίμενα ποτέ. Ο σερίφης μαζί με τον φίλο μου, τους μεξικάνους και με αρκετούς άλλους με περίμεναν εκεί. Ο σερίφης με πληροφόρησε ότι έπρεπε να φύγει και ότι έβαλαν εμένα σε αυτήν την δοκιμασία για να δουν αν θα είχα την δυνατότητα να γίνω ο νέος σερίφης. Αφού ο σερίφης με όρκισε σερίφη, θέλοντας να γιορτάσω αφού σε λίγο έρχονταν τα Χριστούγεννα, έκανα ένα μεγάλο τραπέζι σε όλους όσους ήταν εκεί.

 

[DeletedUser]

Βρισκόμαστε στην πολιτεία του Τενεσυ, εν ετει 1864 .Μόλις τελείωσε μια αιματηρή και για τις δύο πλευρές μάχη .Ο στρατιώτης John Remington καταταλαιπωρημένος και με ένα χέρι λιγότερο αφήνει το πεδίο της μάχης για τους αρτιμελείς συντρόφους του καταριώντας τους παλιο-γιάνκηδες που τον άφησαν σακάτη και ξεκινά για την Ουάσιγκτον όπου τον περίμενε η καλή του Jane! << Τουλάχιστον θα κάνω Χριστούγεννα με το τσουρεκάκι μου!>> σκέφτηκε αναπολώντας την αφρατούλα Jane και τις μυρωδάτες πίτες κολοκύθας που έφτιαχνε κάθε χρόνο τέτοιες μέρες!
Γεμάτος με αναμνήσεις και ανυπομονησία έβγαλε από την τσέπη του έναν μισοσκισμένο χάρτη για να διαπιστώσει ότι ο κοντινότερος σιδηροδρομικός σταθμός βρισκόταν μίλια μακριά ! Αφού απελπίστηκε και σιχτίρισε θεούς και δαίμονες έκατσε σε ένα βράχο να κλάψει τη μοίρα του…Ξαφνικά άκουσε πίσω του κλοπ-κλοπ κλοπ-κλοπ! ΠΕΤΑΛΑ! Ήταν η σωτηρία του ! << ΟΥΙΣΚΙ- ΤΡΑΠΟΥΛΕΣ –ΣΦΑΙΡΕΣ!!! >>άρχισε να φωνάζει ο αμαξάς μόλις είδε τον κατασκονισμένο στρατιώτη. Ήταν ένας γέρος πλανόδιος έμπορος με μύτη κόκκινη και χοντρή από το χρόνιο μπεκρούλιασμα. Ο θεός που μόλις είχε σκυλοβρίσει του τον έστειλε! Έκανε το σταυρό του σα γνήσιος καθολικός και έτρεξε όπως όπως προς την άμαξα .<<Τι να σου προυσφέρου παλικάρ’ μ? χικ!>> <<Δύο φλασκιά ουίσκι!>> << δέκα δουλλάρια>> <<Δέκα?! Φαρμακείο είσαι μπάρμπα!>> <<Μισουτιμης στα δινου! >> Ο κακομοίρης ο Remington είχε μόλις 3 δολλάρια και το λαρύγγι του είχε στεγνώσει . Παίρνει τελικά μόνο το ένα (κι αυτό μετά από παζάρια) και κάθεται στο βράχο του να το απολαύσει. Κατέβασε τρεις γερές γουλιές απ το νερό της φωτιάς και όταν η δίψα του υποχώρησε κάπως συνειδητοποίησε τη γκάφα του και άρχισε να τρέχει προς την άμαξα. <<Να σι πιτάξου κάπου παλικάρ?>> Ο Remington ανέβηκε στο πίσω μέρος της άμαξας και είπε στο γεράκο να τον ξυπνήσει όταν περάσει από σιδηροδρομικό σταθμό. Έβαλε ένα σακί αλεύρι για μαξιλάρι και αφού τελείωσε το ουίσκι του αποκοιμήθηκε.
Φτάνοντας στο σταθμό ο γέρος τον αποχαιρετά και ο Remington βρίσκει έναν μουστακαλή σταθμάρχη να λαγοκοιμάται στο γκισέ. <<Καλημέρα σας κύριε…ΚΥΡΙΕ! ΚΑΛΗΜΕΡΑ! ΚΥΡΙΕΕ!>> <<ΚΕΡΙΑ ΚΑΙ ΛΙΒΑΝΙΑ ΑΝΘΡΩΠΕ ΜΟΥ! ΤΙ ΦΩΝΑΖΕΙΣ ΠΡΩΙΝΙΑΤΙΚΑ? >> << το επόμενο τραίνο για Ουάσινγκτον?>> <<το βράδυ >>…
Για να περάσουν οι ώρες ο Remington βγήκε για κυνήγι και μπήκε στο τραίνο με δυο γαλοπούλες υπό μάλης!
Όταν τελικά έφτασε στο σπίτι του ένιωσε μια μυρωδιά από φασόλια φούρνου να του γαργαλάει τη μύτη .
<<Γύρισες αγάπ..?!?!?>> Η Jane πάνιασε σα να είχε δει φάντασμα! <<Μα! Οι εφημερίδες σε είχαν για νεκρό! Πώς?!>>
<<Όχι τσουρεκάκι μου! Θεός φυλάξοι! Μόνο ένα χέρι έχασα! >>Αλλά εκείνη τη στιγμή το βλέμμα του Remington έπεσε σε ένα φρεσκοκορνιζαρισμένο πιστοποιητικό γάμου που κρεμόταν στον τοίχο. Ξαφνικά αισθάνθηκε σα κάστορας σε παγίδα!
<<Αγάπη μου! Έφερα το έλατο!!!>> Ακούστηκε μια φωνή από την πόρτα….

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Είμαι η Rizzo από Κόσμο 4!

 

[DeletedUser]

ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ:


ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ:
- Παράνομος-η-ο
- Δικαστής
- Άλογο/α
- Μαχαίρι/α
- Παπάς
- Δέντρο/α
- Ποτάμι/α
- Ποτό/α
- Σαλούν
- Πόλη

Κάποτε στην Άγρια Δύση ζούσε ένας μικρός ινδιάνος. Του άρεσε να μαζεύει πράγματα από τα χλωμά πρόσωπα, παρόλο που οι γονείς του του το απαγόρευαν. Έτσι μέσα στο δάσος είχε θάψει μία ξερή κολοκύθα, που είχε ανοίξει από πάνω και μέσα φύλαγε τα ευρήματά του. Ένα πέταλο, ένα κερί, μία τράπουλα, ένα πιστοποιητικό γάμου που έκλεψε για πλάκα, μερικά άψητα φασόλια φούρνου, ένα φτερό γαλοπούλας, το κεφάλι ενός τσεκουριού ακόμα μία συνταγή για τσουρέκι που έκλεψε από μία κυρία που έβγαινε από την εκκλησία. Τον μεγαλύτερο θησαυρό του όμως φύλαγε κάτω από το μαξιλάρι του, που κοιμόταν κάθε βράδυ. Ένα χάρτη που είχε βρεί στο πτώμα ενός μεταλλορύχου που έπεσε σε παγίδα για αρκούδες και τελικά έγινε ο ίδιος γεύμα αρκούδας. Ο χάρτης έδειχνε το κρυφό μέρος που βρήκε ψήγματα χρυσού.

Εκείνα τα χριστούγεννα, ο μικρός ινδιάνος πέθανε. Κάτω από το ψηλό έλατο τον βρήκαν νεκρό και τον έφαγαν τα σαρκοφάγα μηρμύγκια. Τριάντα φορές φώναζε η μάνα του το όνομά του ψάχνοντάς τον μέσα στο δάσος κάθε μέρα, μήπως και τον βρέι. Τριάντα γιατί είναι μία παλιά ινδιανική συμβουλή για να βρείς χαμένο παιδί. Την δέκατη μέρα τα παράτησε.


Τα χριστούγεννα είχαν περάσει.

__________________________

30 φορές *10 μέρες =300 λέξεις

Καλά Χριστούγεννα!

 

[DeletedUser]

serifis123,Arizona.

Αγρια δυση,Arizona,25/12/2011,χριστουγεννα.Η ιστορια των καλυτερων χριστουγεννων του serifis123.

Ηταν Χριστουγεννα και ετοιμαζομουν να φτιαξω την χριστουγεννιατικη γαλοπουλα.Μολις ξυπνησα,εφαγα ενα τσουρεκι και κρεμασα ενα πεταλο στον τοιχο και εσπασα ενα ροδι στην εξωπορτα του σπιτιου μου.για γουρι.παιδια ετρεχαν στους δρομους και επαιζαν.αλλλοι μεσα στο σπιτι τους ακουγαν ραδιοφωνο και αλλοι κοιματαν.κανενας δεν καθοταν μεσα στον δρομο να κρυονει.ολοι στα σπιτια τους.το κερι στο δωματιο αρχισε να σβηνει.εριξα μια πασιεντζα με την τραπουλα για να περασει η ωρα.μετα καθομουν και εβλεπα τα παιδια να φτιαχνουν εναν πολυ μεγαλο και ομορφο χιονανθροπο.τον εκαναν καταπληκτικο.του ειχαν βαλει 2 καταστρογγυλα καρβουνα για ματια,ενα μακροστενο καροτο για μυτη,ενα πολυ ζεστο κασκολ,μια κοκκινη καυτερη πιπερια για στομα και ενα πανεμορφο υμιψιλο καπελο.μετα επαιξαν και χιονοπολεμο.ειχαν πολυ πλακα.Καθομουν και σκεφτομουν τι θα εκανα.ξαφνου χτηπισε η πορτα.ανοιξα αλλα ηταν μια φαρσα-παγιδα των παιδιων.εψαχνα να βρω το κασκολ,τον σκουφο και τα γαντια μου οταν βρικα το Πιστοποιητικό γάμου μου.το αφησα μεσα εκει που το βρικα.το μεσημερι εκεινης της μερας εφαγα φασολια φουρνου.δεν μπορουσα να βγω απο το σπιτι.κοιταξα λιγο τον χαρτη και ειδα οτι ενα μαγαζι που πουλουσε φαγητα ηταν κοντα.ντυθηκα και πηγα.πηρα και μια κολοκυθα για να φαω.ηρθε η αδερφη μου το βραδακι για να φαει μαζι μου.φαγαμε μαζι ειπαμε τα νεα μας και μετα εφυγε.οταν πηγα να παρω φαγητα ακουσα καποιον να λεει οτι πολλοι εγκληματιες κηκλοφορουσαν.ετσι πριν κοιμηθω εβαλα το περιστροφο μου κατω απο το μαξιλαρι μου.την αλλη μερα ξυμπησα και πηγα να δω τι γινεται εξω μιας και το χιονι ειχα σταματισει.ηταν τα καλυτερα μου χριστουγεννα που ειχα ποτε σε ολοκληρη την ζωη μου!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

 

[DeletedUser318]

Ξημέρωνε Χριστούγεννα ο καβαλάρης με το χρυσό πέταλο βρισκότανε στην περιοχή της Nέας Υόρκης .Συγκεκριμένα κοιμότανε στο ξενοδοχείο μέσα στην βρώμικη ντουλάπα του φύλακα, έξω άρχισε να χιονίζει,το κρύο αφόρητο και ο καβαλάρης στριφογύριζε στο μαξιλάρι χωρίς να μπορεί να ξεκουραστεί.Το κερί που είχε αναμμένο στο κομοδίνο έφτανε στο τέλος χωρίς να προσέξει πως ο μυστήριος χάρτης θησαυρού που είχε αφήσει διπλα κινδύνευε να πάρει φωτιά ! Ο λόγος που βρισκότανε στην Νέα Υόρκη ήτανε αυτός ο μυστήριος χάρτης θησαυρού και η αγαπημένη του Kate που έπρεπε να τις παράδοση το πλαστό πιστοποιητικό γάμου... τo είχε φτιάξει ώστε να μπορεί να παραμείνη στις περιοχές τον βορειων !
Ξημέρωσε ο καβαλάρης ντύνεται βιαστικά και κατεβαίνει στο bar που δούλευε η αγαπημένη του προτού να φθάσουν οι πρώτοι πελάτες για να συνάντηση την αγαπημένη του Kate. Μπαίνοντας μέσα αντιλαβάνεται την μεγάλη έκπληξη που τον περίμενε.... Η Kate στόλισε το μαγαζί όλο χριστουγεννιάτικα και σε κάποιο τραπέζι υπήρχαν χριστουγεννιάτικα εδέσματα όπως τσουρέκι και γαλοπούλα. Καθότανε και τον περίμενε αλλα το πιο παράξενο από όλα ήτανε η μεγάλη κολοκύθα και ένα πιάτο φασόλια σε διπλανό τραπέζι.Προς έκπληξη του η Kate του λέει να καθίσει στο τραπέζι που του τράβηξε την προσοχή χωρίς να του δόση καμια σημασία....περίμενε λιγάκι μέχρι που άκουσε μια βάρβαρη φωνή από έξω να φωνάζει " γυναικα είναι έτοιμο το πρωινό"....όλα θόλωσαν προστά στα ματια του.Ο καβαλάρης έλειπε καιρό και δεν ήξερε πως η Kate είχε παντρευτεί !Μπαίνοντας μέσα ο βάρβαρος άντρας τον κοίταξε δεν έδωσε σημασία προχώρησε προς το τραπέζι με τα χριστουγεννιάτικα εδέσματα και άρχισε να τρώει χωρίς να ρωτήσει. Δευτερόλεπτα δεν άντεξε και σωριάστηκε στο έδαφος.Η Kate χαρούμενη αγκαλιάζει τον καβαλάρη και του λέει πως ήτανε παγίδα το καλοστημένο τραπέζι των Χριστουγέννων για γλιτώσει από τον βάρβαρο άντρα της.Ο καβαλάρης τις δίνη το πλαστό πιστοποιητικό αλλα η Kate το σκίζει τον αγκαλιάζει και τον φιλα λέγοντας του " μείνε για πάντα κοντά μου σε παρακαλώ".
Τότε ο καβαλάρης παίρνει το τυχερό του πέταλο και το φιλα ενώ αμέσως βγάζει από την τσέπη την τράπουλα και λέει στην Kate "Xριστούγεννα χωρίς χαρτιά δεν γίνετε ,χαμογελώντας......."

Καλά χριστούγεννα σε όλους και να θυμάστε το μήνυμα των Χριστουγέννων χωρίς να βλέπετε το καλοστημένο τραπέζι με τα εδέσματα....τα Xριστούγεννα είναι γιορτή αγάπης (και τράπουλας) xaxaxaxa

 

[DeletedUser]

Η Άλμπα έσφιξε τον κόκκινο κορσέ της και κοίταξε το γιορτινό τραπέζι που μόλις είχε στρώσει για να σιγουρευτεί ότι όλα είναι έτοιμα. Η γαλοπούλα με φασόλια φούρνου, η πίτα, το τσουρέκι και το απαραίτητο κερί για την ατμόσφαιρα. Κοίταξε έξω από το παράθυρο τα υπόλοιπα σπίτια και με έναν αναστεναγμό το βλέμμα της γύρισε στον χώρο. Το μαξιλάρι που του άρεσε να κάθεται, το πιστοποιητικό του γάμου τους … η μνήμη της γύρισε πίσω προτού τον κερδίσει η τράπουλα, πριν τον πυρετό του χρυσού, πριν εκείνη πιάσει δουλειά σαν χορεύτρια… Άκουσε , μύρισε την καθαρή του ανάσα, θυμήθηκε τα πρωινά που εκείνος δούλευε με τα γελάδια και εκείνη έψηνε πίτες από κολοκύθα.
Μετά όμως ήρθε ο σιδηρόδρομος. Το χωριό μεγάλωσε, ήρθαν οι περιπλανώμενοι θίασοι, οι πρώτες χορεύτριες, το νερό που καίει έγινε πια αγαπημένη του και σιγά σιγά την έδιωξε από πλάι του. Πειράχτηκε. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. Ήταν όμορφη. Οι ξανθές της μπούκλες έπεφταν στους ώμους της, τα χείλια της ήταν κόκκινα από το κραγιον και ο κορσές αναδείκνυε τα θέλγητρά της. Η σκέψη της διακόπηκε όταν άκουσε βήματα στις σκάλες και χαχανητά από τις άλλες κοπέλες.
Ο Μπιλ έφτασε μπροστά απο την πόρτα. Έβγαλε το καπέλο του και έκανε να χτυπήσει, όμως δίστασε. Πως θα έπρεπε να φερθεί; Την ήξερε από παιδί και είχαν ζήσει πολλά μαζί. Τον είχε βοηθήσει πολλές φορές και αυτός την είχε προδώσει. Εκείνη ήταν δίπλα του όταν διεκδικούσαν επιπλέον γη από τους ινδιάνους, μετά από τους καυγάδες και τα μεθύσια, τις πρώτες μέρες του σιδηρόδρομου… και αυτός την αντικατέστησε με άλλες χορεύτριες, με μπέρμπον, όπλα και χαρτιά.
Χτύπησε την πόρτα και εκείνη άνοιξε. Ο Μπιλ θαμπώθηκε από την ομορφιά της. Ήταν πιο όμορφη από όταν την είχε αφήσει… πιο περίτεχνη. Το βλέμμα του κοίταξε το στολισμένο δωμάτιο. Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα, γιορτινό τραπέζι, το κερί που τρεμόπαιζε. Γύρισε λίγο ακόμα, το αγαπημένο του μαξιλάρι, το πιστοποιητικό του γάμου τους… Μπήκε στο δωμάτιο και έκανε να καθίσει στην καρέκλα που είχε το μαξιλάρι επάνω, απέναντι ακριβώς από το παράθυρο. Κοίταξε το παράθυρο… Κάτι δεν πήγαινε καλά… Παρατήρησε οτι το τυχερό του πέταλο έλειπε πάνω από την πόρτα. Τα βλέμματά τους συναντήθηκαν και στα μάτια της είδε την ντροπή. Τον πρόδωσε. Ήταν παγίδα. Από τον διάδρομο άκουσε φωνές να λένε για έναν θησαυρό και ποδοβολητά. Σηκώθηκε και τράβηξε το ρεβόλβερ του… Αυτόν τον χάρτη δεν θα τον έδινε τόσο εύκολα…