Διαγωνισμός Χριστουγέννων 2011

[DeletedUser]

ο μοναχικοσ καουμποι

μια μερα εφτιαχνα φασολια φουρνου και ειδα απο το παραθυρο εναν να πουλαει προιοντα πηγα και πηρα ενα πεταλο,μια παγιδα,μια τραπουλα και μια κολοκυθα.την αλλη μερα σκεφτηκα να παω ενα ταξιδι και πειρα μαζι μου εναν χαρτη,το μαξιλαρι μου και την παγιδα αρχισα να περπαταω και βρηκα κατω ενα ποιστοποιητικο γαμου το πηρα και συνεχισα μετα βλεπω μια γαλοπουλα την κυνηγησα με το οπλο μου και την επιασα τελικα.την εψησα στην φωτια και την εφαγα ειχε γινει βραδυ εβγαλα το μαξιλαρι μου και ξαπλωσα.την αλλη μερα γυρισα σπιτι



τελος

 

[DeletedUser]

Ο ΜΑΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας στρατιώτης που λεγόταν Balthazor. Αποφάσισε ότι τα φετινά Χριστούγεννα θα ήθελε να τα γιορτάσει μ΄έναν διαφορετικό τρόπο απ ότι τις άλλες χρονιές. Αφού εφοδιάστηκε με τον απαραίτητο εξοπλισμό, έριξε μέσα στο σακίδιο του μια κονσέρβα με φασόλια φούρνου και λίγη γαλοπούλα και ξεκίνησε για την νέα του περιπέτεια.
Εκεί που περπατούσε μέσα στο δάσος, κάπου στο δρόμο βρήκε ένα κομμάτι σκισμένο χαρτί που έμοιαζε με χάρτη. Πλησίασε το σήκωσε και όταν το είδε με περισσότερη προσοχή κατάλαβε ότι πρόκειται για έναν πολύ παράξενο χάρτη. Ο χάρτης αυτός δεν περιείχε τοπωνύμια αλλά έδειχνε κάποια χριστουγεννιάτικα σύμβολα. Δυστυχώς όμως γι αυτόν ήταν σκισμένος κι έλλειπε ένα σημαντικό του μέρος. Παρ όλα αυτά, αποφάσισε να τον κρατήσει και να δει τι θα μπορούσε να κάνει, γνωρίζοντας ότι υπάρχει ένας μύθος που έλεγε ότι κάθε χρόνο τη μέρα των Χριστουγέννων και μόνο γι αυτήν, εμφανίζεται ένας θησαυρός.
Περπατώντας πέρασε η ώρα και άρχισε να νυχτώνει. Άρχισε να ψάχνει κάπου να ξαποστάσει και αφού έπεσε το σκοτάδι, ξάφνου μπροστά του είδε να φέγγει κάτι αμυδρά στο βάθος. Για καλή του τύχη, αφού προχώρησε προς τα εκεί , είδε ότι είχε φτάσει σ ένα σπίτι μοναχικό μέσα στο δάσος. Ήταν τόσο όμορφα στολισμένο, όπως στα παραμύθια. Ένα πανέμορφο χριστουγεννιάτικο σπίτι! Δεν αντιστάθηκε και πλησίασε ακόμη περισσότερο. Όταν έφτασε πιο κοντά, πρόσεξε ότι μέσα από αυτό ακουγόταν τραγούδια, φωνές, γέλια... και στην εξώπορτα ήταν κρεμασμένο ένα πέταλο. Έτσι, αποφάσισε να χτυπήσει την πόρτα και να ρωτήσει αν υπάρχει κάποιο μέρος στο οποίο θα μπορούσε να περάσει το βράδυ του.
Όταν του άνοιξαν την πόρτα, τον καλωσόρισαν με χαρά και τον περιποιήθηκαν σαν δικό τους άνθρωπο. Στη διάρκεια της βραδιάς ένα ζευγάρι ανακοίνωσε τον γάμο του δείχνοντας το πιστοποιητικό του γάμου τους. Όλοι ζητωκράυγαζαν από χαρά που έμαθαν τόσο ευχάριστα νέα τέτοια μέρα. Μερικοί από αυτούς έβγαλαν μια τράπουλα και άρχισαν να παίζουν πόκερ. Η βραδιά εξελισσόταν ομαλά, καθώς είχε καθίσει σ ένα μεγάλο μαξιλάρι δίπλα στο τζάκι κι έτρωγε την πίτα με την κολοκύθα και το τσουρέκι που του είχαν προσφέρει, ο Balthazor πρόσεξε ότι υπήρχε ένας χάρτης κρεμασμένος στον τοίχο του σαλονιού σαν διακοσμητικός πίνακας. Το περίεργο όμως ήταν πως το κομμάτι του χάρτη που είχε βρει ταυτιζόταν με ένα μέρος αυτού του πίνακα.
Άρχισε να σκέφτεται τι μπορεί να συμβαίνει και κατάλαβε ότι πρόκειται για έναν γρίφο που έπρεπε να λύσει. Μετά από ώρες σκέψης και πολλής προσπάθειας κατάλαβε ότι αναφερόταν σε ένα χριστουγεννιάτικο ξόρκι που έπρεπε να δημιουργήσει από τα σύμβολα που υπήρχαν επάνω του. Έτσι έκατσε αφοσιωμένος εκεί και ξαφνικά το βρήκε! Το ξόρκι ήταν έτοιμο! Το μόνο που έμενε ήταν να το διαβάσει δυνατά! Μόλις το διάβασε άνοιξε μια κρυφή πόρτα η οποία οδηγούσε σε μια κρύπτη. Αφού έλεγξε την κρύπτη για κάποια παγίδα, μπήκε μέσα και τι αντίκρισε; Ένα δωμάτιο γεμάτο θησαυρούς που φωτιζόταν από ένα τεράστιο κερί! Σάστισε... τα μάτια του γυάλιζαν από χαρά και έκπληξη! Φώναξε και τους υπόλοιπους μέσα από το σπίτι για να τον μοιραστούν αφού υπήρχε άφθονος για όλους! Για την καλή του αυτή πράξη εμφανίστηκε το πνεύμα των Χριστουγέννων και τον ρώτησε τι θα ήθελε πραγματικά. Αυτός απάντησε ότι θα ήθελε να γίνει ένας από τους καλύτερους στρατιώτες στην άγρια δύση και να μην φοβάται τίποτα. Κι έτσι το πνεύμα των Χριστουγέννων χαμογελώντας πραγματοποίησε την ευχή του και εξαφανίστηκε.
Ο Balthazor ήταν τόσο χαρούμενος κι ευτυχισμένος που ευχαρίστησε τους ιδιοκτήτες του σπιτιού που τον φιλοξένησαν και του έδωσαν την ευκαιρία να ζήσει αυτήν την απίστευτα μοναδική εμπειρία.

 

[DeletedUser]

Ο Θησαυρός των Χριστουγέννων

Όταν συνήλθα, βρισκόμουν στη μέση του πουθενά! Πεινασμένος, διψασμένος και κυρίως έντρομος στην ιδέα ότι όλα ξεκίνησαν εξαιτίας της έμφυτης τάσης μου να κυνηγάω την περιπέτεια. Από τη στιγμή που κάθισα στο τραπέζι με τρεις αγνώστους κι έπιασα την τράπουλα στα χέρια μου, προαισθάνθηκα ότι κάτι καλό θα συμβεί. Λάθος προαίσθηση!
Στην αρχή όλα πήγαιναν κατ’ ευχή. Δεν είμαι προληπτικός, αλλά δε μπορούσα παρά να συνδυάσω τη ρέντα μου με αυτό το πέταλο που κρεμόταν στον τοίχο ακριβώς απέναντί μου. Κάθε φορά που κέρδιζα παρτίδα, το κοίταζα και νόμιζα ότι μου χαμογελούσε!
Λίγο πριν σηκωθώ για να συνεχίσω το δρόμο μου, η τύχη μου με εγκατέλειψε. Αυτό βέβαια δεν το γνώριζα εκείνη τη στιγμή.
Ο Τζακ –έτσι λεγόταν ο ένας από τους συμπαίκτες μου-, φαινόταν να είναι από τους πιο έντιμους ανθρώπους που είχα γνωρίσει στη ζωή μου. Με πήρε παράμερα και μου εμπιστεύθηκε ότι γνωρίζει ένα ορυχείο φορτωμένο στο χρυσάφι και ψάχνει κάποιον να το πουλήσει πολύ φτηνότερα από την πραγματική αξία του. Όταν τον ρώτησα γιατί, δάκρυσε. Η παγίδα ήταν τόσο καλά στημένη και στο πρόσωπό μου είχε δει, δικαίως όπως αποδείχθηκε, το ιδανικό θύμα! Μου είπε ότι το ορυχείο αυτό του το άφησε ο πατέρας του, ο οποίος σκοτώθηκε από έκρηξη στην προσπάθειά του να σπάσει το βράχο με δυναμίτη. Μου εξήγησε ότι, για αυτόν ακριβώς το λόγο, δεν ενδιαφερόταν να το εκμεταλλευτεί και ήθελε να το πουλήσει και να φύγει μακριά.
Του έδωσα όσα χρήματα είχα πάνω μου που μαζί με τα κέρδη από το παιχνίδι ήταν περίπου 5.000 δολάρια. Μου σχεδίασε ένα χάρτη της περιοχής, πήρε τα χρήματα και έφυγε.
Χωρίς να χάσω χρόνο, ξεκίνησα να πάω στο σημείο που μου υποδείκνυε ο χάρτης Αλλοίμονο! Δεν καταδέχθηκα ούτε καν να φάω τη γαλοπούλα που είχα παραγγείλει και μόλις είχε φτάσει μπροστά μου στο τραπέζι.
Τη συνέχεια μπορεί να την καταλάβει ο καθένας. Βρέθηκα εδώ, παραπλανημένος από την ανύπαρκτη διαδρομή προς το ανύπαρκτο ορυχείο. Στο μυαλό μου ήλθε το παραμύθι με την ταπεινή χωριατοπούλα που έγινε πριγκίπισσα. Μόνο που στην περίπτωσή μου, δεν ήταν η άμαξα που μεταμορφώθηκε σε κολοκύθα, αλλά ο χάρτης με το ορυχείο!
Πεινούσα τρομερά. Έψαξα στο σακίδιο που είχα μαζί μου και ανακάλυψα μια ξεχασμένη κονσέρβα με φασόλια φούρνου. “Απ’ τα ολότελα”, σκέφτηκα και αμέσως την άνοιξα για να ξεγελάσω την πείνα μου.
Όμως η μυρωδιά που ανέβηκε στη μύτη μου, μόνο φασόλια δε θύμιζε. Ξαφνικά ζαλίστηκα. Δεν ξέρω αν έφταιγε η κούραση ή ο καυτός ήλιος αλλά προτίμησα να κλείσω τα μάτια μου και να ξεκουραστώ για λίγο. Οι καυτές πέτρες τις ερήμου δεν ήταν το ιδανικό μαξιλάρι, αλλά η κούρασή μου δε μου επέτρεπε να αναζητήσω καλύτερη λύση. Βυθίστηκα σε ένα βαθύ αλλά ανήσυχο ύπνο.
Όταν άνοιξα τα μάτια μου, το τοπίο είχε αλλάξει γύρω μου. Βρισκόμουν ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι μέσα σε ένα δωμάτιο. Στο πλάι μου έφεγγε το αχνό φως ενός κεριού. Στη μύτη μου ήλθε η μυρωδιά από φρεσκοψημένο τσουρέκι. “Καμία σχέση με φασόλια κονσέρβα” σκέφθηκα. Ήμουν ακόμα στα όρια ονείρου και πραγματικότητας και άπλωσα το χέρι μου για να αναγνωρίσω το χώρο γύρω μου. Έπιασα ένα χαρτί. Το κοίταξα και τότε επανήλθα στην πραγματικότητα! Ήταν το πιστοποιητικό του γάμου μου με την Κέιτ. Πάνε μόλις 4 μέρες από εκείνη τη μέρα που τελείωσε για εμένα η εργένικη και περιπετειώδης ζωή κι όμως στα όνειρά μου εξακολουθούσα να παραμένω ένας αθεράπευτα ριψοκίνδυνος τυχοδιώκτης!
“Σήκω αγάπη μου, είναι παραμονή Χριστουγέννων και έχουμε τόσες ετοιμασίες να κάνουμε για απόψε!”
Κοίταξα την Κειτ και αναρωτήθηκα αν λυπάμαι που έχασα την ευκαιρία να ανακαλύψω το χρυσάφι στον ύπνο μου.
Η απάντηση που έδωσα αυτόματα μέσα μου με ικανοποίησε απόλυτα!
Πήγα κοντά της και της έπιασα τρυφερά το χέρι. "Θησαυρέ μου!" της είπα...

 

[DeletedUser]

Ο ξεχασμένος στρατιώτης

Κάπου κοντά στο Τέξας ζούσε ένας άνθρωπος μοναχικός και λιγομίλητος.Το πρωί έως αργά το βράδυ δούλευε στους στάβλους του αφεντικού του,ήταν ένας άνθρωπος σκληρός,άπληστος και απίστευτα καταπιεστικός.Δεν πλήρωνε καλά τον υπάλληλό του και δεν του φερόταν με το σεβασμό που του άξιζε.Όμως ο Mike -έτσι λέγανε τον ήρωά μας- δεν παραπονιόταν φαινόταν να ταν ευχαριστημένος με αυτά που είχε.Αργά το βράδυ γύριζε στο σπίτι του όμως δεν τον περίμενε κανείς εκεί,κάθε βράδυ κοιτούσε το πιστοποιητικό γάμου του και έκλαιγε πάνω στο μαξιλάρι του.Η γυναίκα του και το παιδί του είχαν πεθάνει από τους ινδιάνους στο μεγάλο πόλεμο με τους λευκούς.
Μια μέρα που έβαζε πέταλα στα άλογα του στάβλου πέρασε από εκεί ένας ηλικιωμένος κύριος με το όνομα George βρήκε τον Mike και του είπε:
-Είσαι ο Mike Wiliams;
-Μάλιστα
-Δεν με θυμάσαι;
-Όχι ποιος είστε;
-Τόσο πολύ άλλαξα; Ο George είμαι που πολεμήσαμε μαζί στον πόλεμο με τους Απάτσι.
-Εεε...εγώ...έχω δουλεία τώρα σας παρακαλώ φύγετε...
-Δεν μπορώ να φύγω προτού σου δώσω αυτόν τον χάρτη,θα σε οδηγήσει στον τάφο της γυναίκας σου και του παιδιού σου.
-Σε παρακαλώ φύγε πρέπει να δουλέψω.
-Το ξέρω πως δεν έχεις καλές αναμνήσεις από αυτόν τον πόλεμο αλλά πρέπει να πας να τον βρεις αύριο κατά τις έξι το πρωί θα σε περιμένω εδώ ελπίζω να πάρεις την σωστή απόφαση.
Ο Mike εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκε το κερί είχε λιώσει αλλά αυτός παρέμενε ξύπνιος σκεπτόμενος τι θα κάνει τελικά.
Το πρωί λοιπόν σηκώθηκε από το κρεβάτι του έπλυνε το πρόσωπό του,ντύθηκε και έτρεξε στους στάβλους και εκεί βρήκε τον George.
-Τελικά αποφάσισα να έρθω αλλά δεν πείρα προμήθειες μαζί μου...
-Μην αγχώνεσαι πήρα μαζί μου εγώ τσουρέκι,γαλοπούλα,φασόλια φούρνου,μια τράπουλα για να παίζουμε τα βράδια και μια...κολοκύθα.
-Ωραία ας αρχίσουμε
Περπατούσαν για τέσσερις μέρες και και σταματούσαν μονάχα τα βράδια για να τρώνε και να κοιμούνται.
-Mike,θυμάσαι τότε που πολεμήσαμε στο helloch fort; τον ρώτησε ένα βράδυ ο George.
-Ναι,παραλίγο να χάσουμε αλλά χάρης την τακτική του στρατηγού Peter τα καταφέραμε.
-Είμασταν πολύ λίγοι,μας έστησαν παγίδα νομίζαμε πως θα χτυπήσουν το οχυρό Αραβική Άνοιξη.Κοιμήσου τώρα αύριο πρέπει να σηκωθούμε πρωί αύριο το μεσημέρι από ότι υπολογίζω θα είμαστε εκεί.
-Έλα Mike σήκω πρέπει να αρχίσουμε.
Μετά από πολλές ώρες πεζοπορίας έφτασαν στο σημείο όπου ήταν ο τάφος των δύο αγαπημένων αυτών προσώπων του Mike.
-Πάντοτε ήθελα να βρω τον τάφο τους...σε ευχαριστώ ο πόλεμος μπορεί να άφησε πολλές πληγές αλλά άφησε τουλάχιστον και μια μεγάλη φιλία.

κ4

 

[DeletedUser6168]

Μια ευτυχισμένη οικογένεια

Κάποτε υπήρχε μια οικογένεια η οποία ζούσε στην αγρία δύση .Ζούσαν σε ένα μεγάλο σπίτι που είχε και στάβλο .Στη πόρτα του σπιτιού ήταν πάντα κρεμασμένο ένα πέταλο για τη καλή τύχη. Τα βράδια μαζεύονταν στο μεγάλο τραπέζι του σπιτιού ,άναβαν ένα κερί στη μέση του και ο μπαμπάς με τη μαμά και τον παππού έπαιζαν παιχνίδια με τη τράπουλα. Ο μικρός Τζον καθόταν και τους κοιτούσε, ξαπλωμένος σε ένα μεγάλο μαξιλάρι. Ήταν μια ευτυχισμένη οικογένεια. Κάθε βράδυ ο πατέρας με το παππού έστηναν παγίδες για τους λύκους να μην πλησιάζουν τα ζώα στο στάβλο. Την επόμενη ημέρα παραμονή των Χριστουγέννων χιόνιζε πολύ και η μητέρα του μικρού Τζον τον παρακάλεσε να πάει στην αποθήκη να πάρει μια μεγάλη κολοκύθα για να κάνει γλυκό και να αρχίσει τις ετοιμασίες για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Ετοίμαζε διάφορα φαγητά όπως γεμιστή γαλοπούλα , φασόλια φούρνου , και μοσχομιριστό τσουρέκι για μετά το φαγητό. Όλη η οικογένεια περίμενε με μεγάλη χαρά να έρθει η μέρα των Χριστουγέννων. Την άλλη μέρα η μαμά του Τζον ξεκίνησε τις προετοιμασίες, ανοίγοντας το συρτάρι για να βγάλει ένα ωραίο τραπεζομάντιλο βρήκε κατά τύχη το πιστοποιητικό γάμου. Ενός γάμου που την έκανε ευτυχισμένη γιατί απέκτησε μια καταπληκτική οικογένεια. Έξω χιόνιζε πολύ και ο Τζον περίμενε πότε θα ερχόταν η στιγμή να κάτσουν στο γιορτινό τραπέζι όλοι μαζί για να φάνε και να χαρούνε. Επιτέλους η στιγμή εκείνη δεν άργησε να έρθει. Μαζευτήκαν όλοι, έφαγαν, γλέντησαν και άλλαξαν τα δώρα τους. Το πιο ωραίο δώρο όμως, το είχε κάνει ο παππούς του Τζον τους έδωσε ένα χάρτη που θα τους οδηγούσε σε ένα παλιό χρυσορυχείο. Αυτό τους έκανε ακόμα πιο χαρούμενους και ευτυχισμένος. Την άλλη μέρα πρωί-πρωί χωρίς να χάσουν χρόνο ξεκίνησαν με οδηγό το χάρτη να πάνε να ανακαλύψουν το παλιό χρυσορυχείο. Τα ανακάλυψαν, και έγιναν πολύ πλούσιοι και από τότε ζούνε ακόμα καλύτερα και ευτυχισμένα.

Καλλά Χριστούγεννα​

 

[DeletedUser]

Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΕΝΌΣ ΤΑΠΕΙΝΟΎ ΑΝΘΡΏΠΟΥ

Μία κρύα μέρα του Ιανουάριου,ο Νίκος προχωρούσε μόνος του στον δρόμο για να επιστρέψει σπίτι του,έτσι πεινασμένος και ταλαιπωρημένος που ήταν στον δρόμο λυποθίμησε,από μία μονομαχία με τον χειρότερο του εχθρό,τον Γιάννη,στον ύπνο του είδε ένα χριστουγεννιάτικο τραπέζι,με ένα καιρί στην μέση,τσουρέκι,γαλοπούλα,έκατσε λοιπόν και αυτός στο τραπέζι,έφαγε,ήπιε και ήρθε η ώρα που είπε:Μιά χαρά έφαγα και ήπια,ήρθε η ώρα να φύγω τώρα.
Οι άνθρωποί εκεί τον προσκάλεσαν να μείνει να παίξει μαζί τους έστο μία παρτίδα πόκερ,κοίταξε λοιπόν δεξια και είδε το τραπέζι με την τσόχα και την τράπουλα,αποφάσισε να μείνει.
Έλα όμως που τον προσκάλεσαν και να κοιμηθεί εκεί,το βράδυ λοιπόν που κοιμήθηκε εκεί ένιωσε μέσα στον ύπνο του κάτι να τον ενοχλεί από επάνω του,ξύπνησε και είδε τον σπιτονικοκύρη με ένα σπαθί να τον καρφώνει,του είχαν στήσει παγίδα.
Όταν ξύπνησε στο ξενοδοχείο,είδε το μαξιλάρι του μέσα στα αίματα,έπειτα η οικογένεια του του έδωσε να φάει φασόλια φούρνου μπάς και χωρτάσει,η κόρη του αργότερα του αποκάλυψε πως όσο αυτός δούλευε αυτή είχε παντρεφτεί τον γιό του Μπάρ μαν,τον Γιώργο,του έδειξε το Πιστοποιητικό γάμου και του ζήτησε την ευχή του,αυτός της την έδωσε.
Μετά από μερικούς μήνες,όταν έπρεπε να ξαναπιάσει δουλειά,δεν έβρισκε δουλειά,έτσι έκανε μια βόλτα έξω μπάς και κανείς θελήσει να τον προσλάβει,για καλή του τύχη,ένας σηδεράς χρειαζόταν βοηθό.
Την αμέσως επόμενη μέρα έπιασε δουλειά,ήρθε ο Γιώργος,ο άντρας της κόρης του και του ζήτησε να του φτιάξει πέταλα για να τα πουλήσει στον Δημήτρη που είχε τον στάβλο πιο κάτω,αυτός του είπε:Γιώργο μου,άν θέλει ο Κυρ Δημήτρης πέταλα θα του τα πάω εγώ.
Έτσι κι έγινε,ξεκίνησε μερικές ώρες μετά να πάει στον στάβλο,έφτασε στον στάβλο,παρέδωσε τα πέταλα και ξεκίνησε να φύγει,στον δρόμο σκοτάδια,συνάντησε έναν περαστικό ο οποίος του έδειξε ένα σημείο σε έναν χάρτη για να του πεί που είναι,αυτός είπε στον περαστικό πως θα τον οδηγήσει μέρχι εκεί.
Στον δρόμο μέσα στα σκοτάδια τρόμαξαν πολύ γιατί περνούσαν ανάμεσα από τα χωράφια με τα σκιάχτρα που το καθένα είχε για κεφάλι μία κολοκύθα.
Τέλος έφτασαν στο σημείο εκείνο που του είχε δείξει ο περαστικός στον χάρτη και αποχαιρετήθηκαν,έπειτα από την πολλύ κούραση,όλα άρχισαν να σβήνουν γύρω του και ο κόσμος να χάνεται στο άπειρο...

Καλά χριστούγενα σε όλους!!!!!!Nanos 232 απο Arizona και Buffalo

 

[DeletedUser]

ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΠΕΤΑΛΟ

Kαθώς ο φτωχός αγρότης Mike Jonothan έσπερνε το χωράφι του ανακάλυψε έναν χάρτη.Το χάρτη για το χρυσό πέταλο των Αζτέκων!Ο Mike χαρούμενος άρχισε να έτοιμαζει το σακίδιο του που θα περιείχε ενα μαξιλάρι,ένα όπλο και ενα τσουρέκι.Ο Mike ήξερε τους κινδύνους και τις παγιδες που θα συναντούσε αλλά θα έκανε αυτό ταξίδι για να σώσει το γάμο του γιατί η γυναίκα του τον απειλούσε με χωρισμό επειδή δεν είχε οικονομικές ανέσεις.Έτσι αν έβρισκε το χρυσό πέταλο δεν θα πήγανε στράφι το ποιηστοποιητικό γάμου.Όμως ακόμα κι αν το έβρισκε θα έπρεπε να κόψει τον εθισμό του στα χαρτιά και στην τράπουλα που τον έιχαν καταστρέψει.Έπιπλεον θα έιχε χρήματα για να γιορτασει κανονικα τα Χριστούγεννα.
Έτσι ο Mike ξεκίνησε για το επικίνδυνο ταξίδι του ψάχνοντας το ναό με το χρυσό πέταλο.Πολύ όμως κυνηγοί χρυσού ειχαν μάθει για το χάρτη και θα έφταναν μέχρι την ακρη τησ Δύσης για να τον βρούνε.Οποισδήποτε θα έιχε φοβηθεί αλλά όχι ο Mike αφού η λαχτάρα του για να ενώσει το γάμο του νίκησε τους φόβους του.
Είχαν περάσει τρεις ημέρες και επιτέλους ο ναός με το χρύσο πέταλο φάνηκε.Ο Mike χαρούμενος έτρεξε και μπήκε στον ναό.Έιδε το χρυσό πέταλο και ένα χαμόγελο ανακούφησης ζωγραφιστήκε στο πρόσωπο του.Ομως πριν προλάβει να κανει ένα βήμα πίσω του βρισκόταν ο Jonh Smith ο διαβοητος και αιμοψηδής κυνηγός χρυσού με το όπλο στο χέρι.Ο Jonh πηγε να πιέση τη σκανδάλη αλλά ο Mike πιο γρήγορος τον πυροβολεί και τον σωριάζει χάμω.Τότε ανενόχλητος παίρνει το χρυσό πέταλο που σημαίνει και το τέλος της περιπέτειας του.
Με το πέταλο ο Mike όχι μόνο σώζει το γάμο του αλλά κάνει και το καλύτερο Χριστουγαννιατικο τραπέζι με ένα σωρό κεριά μια υπέροχη,τραγανή γαλοπούλα,φασόλια φούρνου και μια πεντανόστιμη κολοκυθόπιτα με τις καλύτερες κολοκύθες.

 

[DeletedUser750]

Χριστουγενιατικη ιστορια

Σε μια συνηκεία της Άγριας Δύσης ένα ορφανο παιδί επρεπε να παλέψει μονο του για την επιβίωση του διότι η μοιρα του εχει στερησει απο πολύ μικρο τους πολυαγαπημενους του γονείς απο μια παγιδα που τους ειχαν στησει ληστες(διοτι νομιζαν οτι ειχαν ενα πολυτιμο χαρτη θησαυρου). Η νυχτα αυτή ηταν πολυ κρυα το παιδι απο το κρυο ειχε χασει σχεδον τις αισθησεις του. Παραδυναμεις μπορεσε και συρθηκε κυριολεκτα σε μια εισοδο ενος σπιτιου για να μην τον χτυπαει ο παγωμενος αερας που θεριζε τα παντα στο περασμα του. Μεσα στο σπίτι ηταν μια ευπορη οικογενεια. Το παιδι της οικογενειας ηταν πολυ αρρωστο. Παρολο που ειχε τοσα πολλα αγαθα ( φασόλια φούρνου, τσουρεκι , γαλοπουλα κ.α.) σε σχεση με το αλλο παιδι δεν ηταν καθολου ευχαριστημενο διοτι δεν μπορουσε να τα χαρει λογω της ασθενειας του που τον θελει εδω και τρεια χρονια μονιμα στο κρεβατι. Μολις γυρισε ο πατερας σπιτι ρωτησε την μητερα του παιδιου πως ειναι ο μικρος. Η μητερα δεν απαντησε πηρα ενα κομματι λαχταριστης κολοκυθοπιτας και κατευθηνθηκε στο δωματιο του παιδιου.Ο μικρος ομως δεν ειχε ορεξη να φαει και κοιταξε εξω απο το παραθυρο το χιονι που καλυπτε τις οροφες των απεναντι σπιτιων και τους πλακωστροτους δρομους. Ποσο θα ηθελα να μπορουσα να βγω εξω ψιθυρισε. Η μητερα του καθως του εφτιαχνε το μαξιλαρι για να το ξεχασει του ελεγε τις ιστοριες που του τις λεει σχεδον καθε μερα ( για το τυχερο πεταλο που βρηκε ο πατερας καθως οργωνε τον κηπο, για το πιστοποιητικο γαμου που παντρευτηκαν με τον πατερα του) τέλος του εδειξε ενα κολπο με την τραπουλα. Η ωρα περασε ειπε η μητερα πρεπει να κοιμηθεις και εσβησε το κερι. Οταν το παιδι ειχει μεινει μονο του ευχηθηκε οτι και το αλλο παιδι που ηταν εξω δηλαδη να φυγουν τα βασανα που τους ταλεπωρουσαν χρονια τωρα.Πριν καλα-καλα το καταλαβουν ηρθε ενας παχουλος αντρας με κοκκινο παλτο και κατασπρη γενιαδα και πηγε το ενα παιδι κοντα στην μητερα του τον πολυαγαπουσε και το αλλο παιδι χρονο με το χρονο γινοταν ολο και καλητερα ωσπου μπορουσε και αυτο να χαρει τα υλικα αγαθα της ζωης αλλα προπαντων τους γονεις και τους συγγενεις του

Καλα Χριστουγεννα

 

[DeletedUser]

Μια στο καρφί και μια στο πέταλο
έχω καρδιά, δεν είμαι από μέταλλο
έλεγε η Μάγια στον Καρλίτο
κάθε φορά που έπεφταν για ύπνο.

Γιατί ο Καρλίτο την αγαπούσε
κι έλεγε ότι χωρίς εκείνη δεν ζούσε
όμως συχνά την άφηνε μοναχή της
δεν υπολόγιζε τη λύπησή της.

Κι έτσι γερμένη στο μαξιλάρι
κοιτούσε αφηρημένα το φεγγάρι
κι ευχόταν ολόψυχα ο Καρλίτο
να αναγνώριζε το δικό της δίκιο.

Ο χάρτης ήταν κρεμασμένος στον τοίχο
ο Καρλίτο θα έφευγε, δεν ένοιωθε οίκτο
αναζητώντας παντού χρυσάφι
κι εκείνη μένοντας ακόμα στο ράφι.

Μια κολοκύθα πάνω στο τραπέζι
ένα όργανο ακουγόταν να παίζει
κι εκείνη ήθελε πιστοποιητικό γάμου
ότι κι αν έλεγε, όμως, του κάκου.

Χριστούγεννα σύντομα πλησίαζαν
όμως τα πάντα εκείνη την πείραζαν
πώς να χαρεί αυτή τη γιορτή;
αφού με τον Καρλίτο δεν θα είναι μαζί;

Παιχνίδια με τράπουλα όλοι έπαιζαν
ετοιμασίες πυρετωδώς έκαναν
τα παιδάκια γεμάτα χαρά
κι εκείνη με κομμένα φτερά.

Ούτε τσουρέκι δεν είχε ψήσει
ούτε που έτρωγε, πώς να τον πείσει;
ότι αξία δεν έχει μονάχα ο χρυσός
αν είναι κανείς μοναχός;

Μια γαλοπούλα είχε αγοράσει
πριν το νέο της φυγής του να μάθει
και φασόλια φούρνου θα ετοίμαζε
τώρα το σπίτι όμως θα ρήμαζε.

Άγρυπνη έμενε, δίχως ελπίδα
η κατάθλιψη όμως είναι παγίδα
έλιωνε μαραζωμένη σαν το κερί
χωρίς κανένας να τη λυπηθεί.

Η μοίρα όμως πρόσταξε άλλα
πιο χαρωπά και πιο μεγάλα
για το ζευγάρι στην άγρια δύση
γραφτό ήταν χαρούλες να ζήσει.

Χρήματα αναπάντεχα από ένα συγγενή
κληρονομιά απρόσμενη, τέλος οι χωρισμοί
η τύχη χαμογέλασε σ’ αυτούς τους δύο
δώρο τους έκανε ανθόσπαρτο βίο.

Χριστούγεννα ήρθαν, μεγάλη γιορτή
η Μάγια κι ο Καρλίτο περιχαρείς
η αγάπη τους ποτέ δεν θα πάψει
το βλέπεις από των ματιών τους τη λάμψη.

Εύχονται σ’ όλους με το γέλιο στα χείλη
γύρω γύρω τους δεκάδες είναι οι φίλοι
λέγοντας πάντοτε πως σαν χαθεί η ελπίδα
υπάρχει ευτυχώς σωτηρίας σανίδα.

 

[DeletedUser1652]

Πριν απο πολλα χρονια,παραμονες χριστουγεννων,ειχα παει να επισκεπτω τον καλο μου ινδιανο φιλο τον γερασμενο γερο.Αγορασα 1 γαλοπουλα 1 τσουρεκι για να μην παω με αδεια χερια τετοιες μερες και μια τραπουλα για να περναμε την ωρα μας αργα το βραδυ παιζοντας χαρτια στο ημιφως των κεριων
Φτανω στην σκηνη του και μου μυριζουν φασολια φουρνου.
Ανοιγω την πορτα με βλεπει και μου λεει
-Καλως ορισες Αριστοτελη ελα τα φασολια ειναι ετοιμα ελα να φαμε θα εισαι κουρασμενος απο το ταξιδι,να παρα και αυτο το μαξιλαρι να βαλεις τα ποδια σου πανω να ξεκουραστεις και για μετα εκανα κολοκυθοπιτα με μια τεραστια κολοκυθα που βρηκα διπλα σε μια παγιδα για αρκουδες.
Φαγαμε καπνισαμε και την πιπα και θυμηθικαμε τα παλια,μου αποκαλυψε οτι αυτος εκρυψε το πιστοποιητικο γαμου μου πριν 40 χρονια επειδη ηταν και αυτος ερωτευμενος με την γυναικα μου.
Τι σημασια εχει τωρα πια την εχω θαμενη εγω και 10 χρονια την μακαριτισα πια.
Για να εξιλεωθει για αυτην του την πραξη μου εδωσε εναν πολυτιμο χαρτη και το τυχερο του πεταλο που ειχε κρεμασμενο στην σκηνη του
Περασα μαζι του τα χριστουγεννα,αξεχαστα πραγματικα,και μετα αναχωρησα για το κυνηγι του θησαυρου,ακολουθωντας τις οδηγιες του πολυτιμου χρτη του

 

[DeletedUser]

Παραμονη χριστουγεννων...
...εχει αρχισει να νυχτωνει.Το χιονι πεφτει πια πυκνο και καλυπτει σχεδον αμεσως τα ιχνη απο τα πεταλα σου,μα ετσι κι αλλιως εχεις πεταλωσει αναποδα...παλιο κολπο..
δε νιωθεις πια τιποτα,πανε και τρεις ωρες που τρεχεις,ο Μπεν αποκατω σου πιστος φιλος ,εχει ωρα που εχει ιδρωσει και αν δεν σταματησετενα ξεκουραστει σιγουρα θα αφρισει ...το ξερεις οτι δε θα αντεξει για πολυ το πιστο σου ζωο ,....χωρις αυτον δε θα τα καταφερνες και το ξερεις καλα.
σταματατε λιγο, ανοιγεις το χαρτη,βγαζεις λιγη ζαχαρη και του δεινεις
κατι δε παει καλα ,εχετε χαθει παραμονη χριστουγγενων στην αγρια(οχι για σενα)δυση.
η ληστεια της χρηματαποστολης πηγε καλα αν εξαιρεσεις τις 2 σφαιρες που φαγες στην κοιλια,το παντελονι σου ειναι γεματο αιματα,
...δε νιωθεις τιποτα....ρουφας λιγο μπερμπον και σφιγγεις τη ζωνη σου...
και οι δυο σφαιρες λιγο πανω απ τη ζωνη,η αληθεια ειναι πως σε καινε λιγο μα δε μπορεις να κανεις κι αλλιως θα τη βγαλω καθαρη λες.
την μια για να μην αιμοραγει τη σφηνωσες με λιγο πανι και την τραπουλα,και την αλλη με το καταραμενο ποιστοποιητικο γαμου,τις εριξες μπολικο μπερμπον,κι εσφιξες απο πανω τους τη ζωνη .
...ο μπεν εχει ξαπλωσει και ασθμαινει βγαζεις το πιστολι, γυρνας το κεφαλι και τον αποχαιρετας....πριν λιγο σκοτωσες επτα ανθρωπους μα δε πονεσε τοσο.
ο μπεν ηταν το περιφανο ατι σου ο κολλητος σου φιλος.
στο βαθος μια φαρμα, με την αποθηκη της, σαν κερι στα ματια σου τρεμοφεγγει ,σφιγγεις τα δοντια,κρεμας στην πλατη οτι μπορεις, και πλησιαζεις
στο σπιτι φωνες και φωτα,το νιωθεις αυτο το περιεργο αρωμα της γιορτης,το βλεπεις μα δε σου ειναι γνωριμο,απλως θα θελες να σουν και συ εκει,να δεις πως ειναι.
...εφτασες εξω απο την αποθηκη μια παγιδα για λυκους κι ενα πεταλο κρεμασμενα στην πορτα, ανοιγεις και τρυπωνεις μεσα σα σκια,ειναι ζεστα εχουν αφησεις αναμενα μαγγαλια για να μην σαπισουν τα σταρια και παγωσουν τα ζωντανα,εχεις βρει μια καλη γωνια,
βαζεις για στρωμα σανο και τους σακους με τα λαφυρα σου για μαξιλαρι και βολευεσαι,...δε νιωθεις τιποτα, ρουφας μια καλη γουλια μπερμπον,
βλεπεις στο σπιτι, ενα φωτεινο παραθυρο, απ εξω η κολοκυθα του χελοουιν με ενα κερι μεσα και, μεσα στο σπιτι πανω στο τραπεζι γαλοπουλα τσουρεκια κερια και φασολια φουρνου καθονται γιορτινα
...δε νιωθεις τιποτα ολα αρχιζουν και σβηνουν σιγα σιγα σαν το δειλινο,εικονες περνανε γρηγορα απο μπροστα σου,ποτε δεν εζησες με οικογενεια χριστουγεννα,δεν ξερεις πως ειναι, θα θελες να δεις πως ειναι...μα σαν κατι να γινετε....κι ολα φευγουν και καθως κλεινουν αργα αργα τα ματια σου.... ακουγονται παιδικες φωνες στο βαθος
....καλα χριστουγγενα....

 

[DeletedUser]

Μια περιπέτεια στον Buffalo την παραμονή των Χριστουγέννων

24 Δεκεμβρίου 1564
-Γρήγορα πλησιάζουν οι ληστές(μια ομάδα από 140 άτομα που δεν ήταν Χριστιανή και δεν σέβονταν τίποτα ούτε τα ιερά κημίλια αλλά ούτε τις γιορτές) . Η φράση που άκουσα αμέσως μετά που μου έρθει κατακέφαλα ένα μαξιλάρι. Όλοι οι στρατιώτες σηκώθηκαν από τους κοιτώνες και ντύνονταν καλά. Ο los 2 έδενε τακτικές πάνω στο χάρτη και μου εξηγούσε την στρατηγική του που ήταν πολλή καλή. Ο σκοπός του ήταν να μην πέσει το οχυρό αλλά και να μην πλησιάσουν στο λιβάδι με το φαγητό μας δηλαδή τα φασόλια και τις κολοκύθες. Μέσα στο λιβάδι υπήρχε και μια γαλόπουλα που έτρωγε μια κολοκύθα . Την αφήνουμε όμως περιμένοντας να παχύνει για να είναι το χριστουγεννιάτικο γεύμα μας.
Οι εργάτες κτίζανε το όχυρο και όλους τους πύργους ενώ οι υπόλοιποι έδιναν υλικά. Μερικοί ακόμα μαγείρευαν φασόλια του φούρνου που θα ήταν το φαγητό μας πριν την σκληρή μάχη. Οι οπλοποιοί έφτιαχναν ξιφολόγχες και γραφίτες λίπανσης. Θα είναι μια σκληρή μάχη που θα κρίνει το αν θα γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα ή αν θα μας εξολοθρέψουν όλους. Ο Mr Junky σήκωσε την σημαία μας και συντόνιζε τους στρατιώτες. Αυτοί που τελείωσαν τις δουλείες τους έπαιζαν πόκερ με την τράπουλα μου.
ΜΕΤΑ ΑΠΟ 5 ΩΡΕΣ
Οι στρατιώτες φάγανε τα φασόλια του φούρνου με το τσουρέκι και ήταν έτοιμη για μάχη.Δίναμε εντολές μαζί με τον λος 2 για ρούχα και όπλα ο καλύτερος μας οπλοποιός μοίραζε τις ενισχύσεις . Όλοι ήταν σε θέσεις μάχης. Κάποιος έφερε στον πύργο μας το τυχερό του πέταλο για γούρι το κρέμασα ψηλά για να φαίνεται , κάποιος άλλος έβαλε στο μαύρο δερμάτινο του σακάκι το πιστοποιητικό του γάμου για να θυμάται την γυναίκα του και να είναι μαζί της στις δύσκολες ώρες. Ο λοχαγός μου είπε να είμαι έτοιμος διότι οι αντίπαλοι μπορούν να μας στήσουν παγίδα του αντιπάλου αλλά τον καθησύχασα.
Όλοι ήταν φοβισμένοι για την μάχη. Ξαφνικά έρχετε ένας χτυπημένος κοντά στην πύλη ο στρατηγός διατάζει να ανοίξουν του φροντίζουν τις πληγές και τον φιλέυουν τσάι και τσουρέκι. Κανείς δεν ρώτησε για την καταγωγη του και την ταυτότητα του. Καθώς αυτός έμενε στους κοιτώνας τον φρόντιζαν μέχρι να αναρώσει παρόλαυτα όλοι ήταν σε επιφυλακή. Όταν έγινε καλά ο πληγωμένως εξομολογήθηκε τους ευχαρίστισε και έφυγε λέγωντας πώς θα επιστρέψει σε 3 ώρες.

Μετά απο 3 ώρες ακριβώς φάνηκαν οι ληστές οι τρομπέτες ήχησαν. Όταν έιδαν ότι μπροστά απο αυτούς ήταν ο άνθρωπος που φρόντισαν νόμισαν πως ήταν προδότης και πως για αυτό δεν ένιωθε άνετα στο όχυρο. Οι ληστές βγάζουν τα όπλα όλοι έτοιμοι να πολεμήσουν όμως τα πετάνε μπροστά και σκύβουν κλαίγοντας. Μερικοί πάλι έφυγαν δεν ήθελαν να συμφιλιωθουν ήθελαν να παραμείνουν ληστες. Μπήκανε μέσα και εξομολογήθηκαν όλοι και ζήτησαν συγχώρεση. Το ρολόι ήχησε 12 ηταν πια Χριστούγεννα ολοι φιληθήκανε και ευχηθήκανε και στρώθηκε τρελό γλέντη με γαλοπούλες και ολα τα καλά. Ισως για αυτό το όχυρο και τους στρατιώτες να είναι τα καλύτερα Χριστούγεννα.

480 λέξεις ελπίζω να σας αρέσει
Βuffalo Mr Junky

 

[DeletedUser]

ΜΟΝΑΧΙΚΉ ΠΑΡΑΜΟΝΉ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ

Παραμονή χριστουγεννων 1838. Τα ουρλιαχτά απο τα τσακάλια στην έρημο κογιοτ να παγώνουν το αίμα του κάθε ανθρώπου απο τον φόβο. Ο diafopa στεκόταν στην κορυφή του λόφου κρατώντας στα χέρια του ένα πούρο και έναν χάρτη που του είχε δώσει ο πατέρας του, με δυσκολία διέκρινε μέσα στο σκοτάδι δύο μικρά φώτα που έβγαιναν απο κεριά μιας μικρής καλύβας. Τελείωσε το πούρο και αφού σκέφτηκε αρκετά πήρε την απόφαση να κατεβεί στην καλύβα και να του λυθούν όλες οι απορίες. Δεν πέρασε λίγη ώρα και στεκόταν μπροστά στην πόρτα της, χτυπάει το πέταλο που ηταν κρεμασμένο πάνω σε αυτή. Ακούγεται απο μέσα μια τρεμάμενη φωνή -ποίος είναι? - ο diafopa και ψάχνω τον jack. - τι θέλεις τον jack? - με στέλνει ο thomas. - πέρνα μέσα diafopa. Καθώς προχωράει μέσα στο σπίτι διακρίνει πάνω στο τραπέζι ένα πιάτο φασόλια φούρνου πού έδειχναν το πόσο δύσκολο είναι να βρεθεί γαλοπούλα για το δείπνο της μέρας αυτής, στην άκρη ήταν μια τράπουλα παρατημένη προδιδοντας πως η νύχτες περνάν πολύ αργά και ανιαρά σε τούτο το άγριο και μοναχικό μέρος. - Σε ακούω diafopa. - Πριν χρόνια ο πατέρας μου μου έδωσε αυτό το χάρτη που οδηγεί σε έναν θησαυρό, έψαξα χρόνια και το μόνο που βρήκα ήταν αυτό το τσεκούρι που πάνω στο πέλεκυ εχει χαραγμένα σύμβολα ινδιάνων και για αυτό ήρθα σε εσένα. Μου ηπαν πως είσαι ο καλύτερος αποκρυπτογραφηστεις συμβόλων. Ο jack παίρνει το τσεκούρι και το τοποθετεί κάτω απο το χαμηλό φως του κεριού που βρισκόταν κοντά του και αρχίζει να το διαβάζει. Πριν αρχίσει να του πει τι συμβόλιζαν ολα αυτά πάνω στο τσεκούρι ανοίγει η πόρτα που βρισκόταν δίπλα στο τζάκι και μπαίνει η γυναίκα του jack κρατώντας στην αγκαλιά της μια κολοκύθα, αφού χαιρέτησε τούς δυο άντρες και ανέφερε πως θα ετοιμάσει ένα τσουρέκι απο κολοκύθι που της είχε μάθει η γιαγιά της απομακρύνθηκε προς την κουζίνα. Ο jack άρχισε να λέει στον diafopa πως εκεί πάνω ήταν γραμμένη η λύση για την αποφυγή μιας παγίδας που βρίσκονταν πριν τον θησαυρό. Άξαφνα ο jack αποχωρεί και επιστρέφει κρατώντας εν μαξιλάρι. -diafopa εδώ μέσα υπάρχει ακόμη ένα στοιχείο για αυτο που ψάχνεις. Σκίζει το μαξιλάρι και βγάζει απο μέσα ένα χαρτί και το διαβάζει, δεν προλαβαίνει να διαβάσει αρκετά και τον διακόπτει ο diafopa λέγοντας πως αυτό εδώ είναι ένα πιστοποιητικό γάμου. - Μην βιάζεσαι diafopa. Ο jack διπλώνει το πιστοποιητικό σε 4 σημεία και εξηγεί πώς αυτό εδώ είναι ένας χάρτης κρυπτογραφημένος. Η ώρα πέρασε, έφτασαν Χριστούγεννα. Πλησίασε η σύζυγος του jack με το τσουρέκι στα χέρια δίνοντας ευχές. Αφού έφαγαν το ζεύγος αποχώρησε για να ξεκουραστεί και ο ήρωας μας έριξε μια κουβέρτα κάτω κοντά στο τζάκι να ξαπλώσει ώστε την μερα των Χριστουγέννων να ξεκινήσει για την εύρεση του θησαυρού.

 

[DeletedUser]

Χριστουγεννιάτικη Ιστορία
Χρονολογούμαστε πολλά χρόνια πίσω, σε ένα αφιλόξενο μέρος στην κάρδια της Αμερικής, την Άγρια Δύση. Στην Άγρια Δύση μπορούσε κάποιος να δει από απόκρημνα βουνά και φαράγγια μέχρι καταπράσινες πεδιάδες στις οποίες ζούσαν άνθρωποι με τα ζώα που είχαν όπως αγελάδες, γαλοπούλες και άλλα πολλά που τους βοηθούσαν στις διάφορες εργασίες που είχαν.
Εκείνη την εποχή ζούσαν πολλοί άνθρωποι, μερικοί ήταν τίμιοι ενώ άλλοι στρέφονταν στα όπλα ακόμα και χωρίς λόγο. Όμως ανάμεσα σε όλους ένας ξεχώριζε.
Ο Λάνγκστερ ήταν ένας έντιμος άνθρωπος που πάντα βοηθούσε όχι μόνο τους φίλους του και τους συγγενείς του άλλα ακόμα και ξένους όταν είχαν ανάγκη.
Ενώ πλησίαζαν τα Χριστούγεννα ο Λάνγκστερ έκανε διάφορες ετοιμασίες και ξαφνικά άκουσε ότι πενήντα χιλιόμετρα δυτικά σε ένα χωριό είχαν τελειώσει οι προμήθειες και ο δρόμος είχε κλείσει από μία κατολίσθηση. Υπήρχε μόνο ένα μικρό πέρασμα αλλά ήταν επικίνδυνο. Όμως χωρίς να σκεφτεί καθόλου πήρε τον χάρτη της περιοχής, έβαλε πέταλα στο άτι του και αφού το γέμισε και με προμήθειες ξεκίνησε. Μετά κατά το τέλος του ταξιδιού πέρασε από το στενό πέρασμα και έφτασε στο χωριό. Οι κάτοικοι μόλις τον είδαν χάρηκαν πολύ και ήθελαν να αγοράσουν τα φαγητά που είχε όμως αυτός μιας και ήταν Χριστούγεννα τους τα έδωσε δωρεάν. Τους έδωσε γλυκά όπως τσουρέκια και κολοκύθες αλλά και κρέατα και φασόλια φούρνου. Αυτοί τον ευχαρίστησαν μέσα από την καρδιά τους και μετά αφού βεβαιώθηκε ότι όλα ήταν κανονικά έφυγε για να επιστρέψει στο σπίτι του και στην οικογένεια του για να περάσει μαζί τους τα Χριστούγεννα. To βράδυ αφού έφαγαν και γλέντησαν ο Λάνγκστερ είπε να παίξει τράπουλα με τα δύο του παιδιά. Πήγε να πάρει την τράπουλα που ήταν δίπλα από το πιστοποιητικό γάμου του και μετά ξεκίνησαν να παίζουν. Αργότερα μόλις τελείωσαν ο Λάνγκστερ πήγε εξαντλημένος για ύπνο. Περίπου στις δώδεκα όμως άκουσε έναν περίεργο θόρυβο έξω από το σπίτι του. Πετάχτηκε από το μαξιλάρι του και αφού άναψε ένα κερί για να βλέπει καλύτερα βγήκε έξω και είδε ότι σε μία παγίδα που είχε βάλει είχε πιαστεί ένας στρουμπουλός άνθρωπος που ήταν ντυμένος με κόκκινα ρούχα ,φορούσε γυαλιά και είχε και έναν ωραίο κόκκινο σκούφο. Τον πλησίασε και αμέσως κατάλαβε ότι αυτός πρέπει να ήταν ο Άγιος Βασίλης. Ο Άγιος ήξερε ότι ο Λάνγκστερ ήταν ένας γενναιόδωρος άνθρωπος που πάντα βοηθούσε τους άλλους και ήρθε να τον επιβραβεύσει. Έτσι τον ρώτησε ποιο θα ήθελε να ήταν το δώρο του για τα Χριστούγεννα. Αυτός μετά από σκέψη του είπε ότι θέλει απλώς όλοι οι άνθρωποι να έχουν ευτυχισμένα Χριστούγεννα και είναι μαζί με τις οικογένειες τους. Ο Άγιος χάρηκε με την επιλογή του Λάνγκστερ και τον βεβαίωσε ότι θα την πραγματοποιήσει και ύστερα έφυγε.


Αυτή η ιστορία μας δείχνει το νόημα των Χριστουγέννων που είναι να σκεφτόμαστε και τους άλλους και όχι μόνο τον εαυτό μας και ότι είναι καλύτερα να δίνουμε δώρα παρά να παίρνουμε όπως και έκανε ο Λάνγκστερ.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

 

[DeletedUser2352]

Τα Χριστούγεννα του Μπομπ στην Άγρια Δύση...

Η ιστορία αρχίζει Χριστούγεννα στο μικρό χωριό Lonesome Dove του Τέξας, με τον Μπομπ Σφουγγαράκη Τετραγωνοπαντελονή, πρώην Texas Rangers και τον σύντροφο του Πάτρικ Αστέρη να παίρνουν πρωινό, βραστή κολοκύθα με τσουρέκι και γάλα Βίσωνα. Ξάφνου κτυπάει η πόρτα, ήταν ο χαμένος φίλος τους Καλαμάρης Πλοκάμιας, όπου παρουσιάζετε μετά από απουσία δέκα ετών. Αποκαλύπτει ότι είναι φυγάς, αφού είχε πυροβολήσει τον οδοντίατρο και δήμαρχο του Fort Smith κατά λάθος σε κάποιο bar. Ο γαμπρός του δημάρχου συμβαίνει να είναι ο σερίφης Ευγένιος Καβούρης όπου και ξεκινά την καταδίωξη του Καλαμάρη Πλοκάμια και τις παρέας του. Τον συνόδευαν ο βοηθός του Σέλντον Πλαγκτόν, η γυναίκα του, ο νεαρός γιος του και το αγαπημένο του κατοικίδιο, μια γαλοπούλα που την φώναζε «jesuite», πανάκριβο χριστουγεννιάτικο τρόφιμο για εκείνη την εποχή.


Επανασυνδεμένος με Μπομπ και Πάτρικ, ο Καλαμάρης Πλοκάμιας με την φανταστική περιγραφή που κάνει για την Μοντάνα, εμπνέει τον Πάτρικ να συλλέξει τα κοπάδια των βοοειδών του και να τα οδηγήσει εκεί. Ο Μπομπ είναι λιγότερο ενθουσιώδης, επισημαίνοντας ότι γερνούν και ότι είναι Rangers και έμποροι και όχι καουμπόηδες. Αλλάζει όμως γνώμη όταν συνειδητοποιεί ότι η Lonesome Dove έχει λίγα πράγματα να του προσφέρει, τώρα που «έχει εκπολιτιστεί» ένα μεγάλο μέρος της.


Οι ετοιμασίες για την αναχώρηση στο Βορρά συνεχίζονται, με την ενσωμάτωση 2.500 προβάτων (που έκλεψαν από τα σύνορα με το Μεξικό 2 ιρλανδοί μετανάστες), κοπάδια χοίρων και των υπολοίπων αντρών της ομάδας. Ο μόνος που δεν ενσωματώνετε μαζί τους είναι ο Καλαμάρης Πλοκάμιας που αποφασίζει να μην ταξιδέψει μαζί τους, επειδή υποσχέθηκε στην μοναδική πόρνη της Lonesome Dove, Σάντυ Φουντούκη να την πάρει στο Σαν Φρανσίσκο, να εκδώσει Πιστοποιητικό γάμου και να την παντρευτεί.


Το ταξίδι συνεχίζετε κάτω από άσχημες καιρικές συνθήκες, κακουχίες, τραυματισμούς κ.α. Ένας από τους άτυχους ήταν και ο ένας εκ των δυο Ιρλανδών, όπου τραυματίστηκε θανάσιμα πατώντας μια Παγίδα κάστορα. Η ομάδα καταφέρνει να φτάσει και να κατασκηνώνει λίγο έξω από το Σαν Αντόνιο, ψάχνοντας νέο μάγειρα μιας και ο παλιός είχε εκδιωχθεί από την ομάδα αφού μόνο Φασόλια Φούρνου ήξερε να φτιάχνει. Στην ίδια περιοχή χωρίς να το ξέρουν βρισκόταν και ο στυγνός δολοφόνος και ληστής “Άνδρας Ακτίνα” που αναζητούσε τον Μπομπ Σφουγγαράκη Τετραγωνοπαντελονή για να τον σκοτώσει. Μετά την εύρεση μάγειρα, καθώς επέστρεφαν ο Μπομπ και ο Πάτρικ και εν μέσο ελαφρού ψηλαφίσματος των οπισθίων τρυπών του σφουγγαριού από το χέρι του Πάτρικ, ψάχνοντας και καλά να βρει έξτρα πέταλο για το γαϊδαράκι του, βλέπουν κάτω στο φαράγγι μια γυναίκα να κάθετε σταυροπόδι πάνω σε ένα μαξιλάρι, έχοντας ένα κερί αναμμένο στα χέρια της, προσπαθώντας να ανάψει φωτιά για να ζεσταθεί…


-Πρέπει να είναι η Σάντυ Φουντούκη λέει ο Μπομπ

-Πήγαινε για ενισχύσεις λέει ο Πάτρικ, θα κατεβώ εγώ να δω τι συμβαίνει, ο Χάρτης αυτός θα σου δείξει τον δρόμο της επιστροφής.

Αφού κατέβηκε το φαράγγι ο Πάτρικ και επιβεβαίωσε ότι η Σάντυ είναι καλά, την ρώτησε πως και από εκεί; Και που ήταν ο Καλαμάρης Πλοκάμιας;
Του απάντησε ότι την πήγε τελικά στο Σαν Αντόνιο γιατί ήθελε να τζογάρι, του είχε λείψει η Τράπουλα βλέπεις. Καθώς της εξηγούσε ότι ο Καλαμάρης Πλοκάμιας ήταν ένας ψεύτης και ότι δεν θα την πήγαινε ποτέ στο Σαν Φρανσίσκο, άρχισε να κατεβαίνει το φαράγγι ένας τύπος που από μακριά έμοιαζε με ινδιάνο, ήταν ο “Άνδρας Ακτίνα”. Πλησίασε και ρώτησε τον Πάτρικ:

-Που είναι ο φίλος σου ο Μπομπ Σφουγγαράκης Τετραγωνοπαντελονής;
-Θα έρθει σύντομα… μπορείς να περιμένεις.
-Πες του αν τον δω μπροστά μου θα πεθάνει, θα τον γεμίσω τρύπες.
-Μα έχει πολλές απάντησε με ύφος ο Πάτρικ…
Τον αγριοκοίταξε ο “Άνδρας Ακτίνα” και αναχώρησε προς κάτω, ακολουθώντας την ροη του νερού…

Μέρος δεύτερο προσεχώς….
(599 λέξεις)
Hernando - Κόσμος 1 - ΔΩΡΟ ΣΤΟΝ Κ1

 

[DeletedUser]

Στη Δύση οι φήμες διαδέχονταν η μία την άλλη για τον χάρτη με τον αμύθητο χρυσό των Αζτέκων.Τον θησαυρό που κανείς μέχρι τώρα δεν έχει βρει.Αλλά μόνο οι λέξη χρυσός τραβάει του κυνηγούς χρυσού χωρίς βέβαια να υπολογίζουν τους κινδύνους και τις που θα βρουν στο δρόμο τους.Ένας απ' αυτούς ήταν και ο George Smith ένας άπληστος ,διαβόητος κυνηγός χρυσού που όμως ασκέι το επάγγελμα του προικοθήρα σε μια άσχημη αλλά πλούσια γυναίκα για 4 χρόνια.Τα ποιηστοποιητικα γάμου τους ήταν άχρηστα αλλά ο George δεν μπορεί να μην κοιμάτε σε πουπουλένια μαξιλάρια.Ακόμα η τράπουλα και τα χαρτιά ήταν το πάθος του και η γύναικα του του το εξασφάλιζε.Επιπλέον ήταν Χριστούγεννα και δεν ήθελε το τραπέζι του να μην περιέχει γαλοπούλα,τσουρέκι,φασόλια φούρνου και το αγαπημένο του γλυκό κολοκυθόπιτα από τις καλύτερες κολοκύθες.
Ο George όμως αποδείχτηκε και θρασύς αφού όχι μόνο εκμεταλεύοταν τη γυναίκα του αλλά ανέκρινε και ρώτησε τους πάντες για τον χάρτη.Αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να μάθει απλώς ότι ήξερε δηλαδή ότι ο χρυσός ήταν τόσος πολύς που υπήρχε σε όλες τις μορφές ακόμα και σε πέταλο.Αυτό απλώς τον έκανε ακόμα για το χρυσό.Τώρα θα έκανε τα πάντα για να τον βρει ακόμα και αν χρειαζόταν να φτάσει μέχρι την άκρη της Δύσης.
Ήξερε ότι και οι άλλοι κυνηγοί χρυσού θα έκαναν τα πάντα για να τον βρουν κι έτσι έπρεπε να δράσει γρήγορα.Είχε μάθει ότι ένας κυνηγός χρυσού είχε επιστρέψει από το ναό στον οποίο υπήρχε ο χρυσός και ήθελε να είναι ο πρώτος που θα τον ρωτήσει.
Έτσι πήγε στο σπίτι του και αφού τον δωροδόκισε του είπε που ήταν ο χρυσός.Για κακή το τύχη όμως δεν το είπε μονο σε εκείνον αλλά και στον Bob McCoy τον πιο αιμοψηδή,ανελέητο και διαβόητο κυνηγό χρυσού όλης της Δύσης.Τότε ο George πυροβόλισε τον κυνηγό χρυσού για να μην πει σε κανέναν άλλο που είναι ο χρυσός και ξεκίνησε για να τον βρει.Έπειτα από τρεις ημέρες ψάξιμου τελικά βρήκε τον ναό στον οποίο βρισκόταν ο χρυσός.Χαρουμενος και εκστασιασμένος ο George έτρεξε μέσα στο ναό.Για κακή του τύχη όμως ο Bob McCoy βρισκόταν από πίσω του.Τότε του κόπηκαν τα πόδια αφού ήταν άχρηστος στο σημάδι σε αντίθεση με τον Bob που ήταν άσος στο σημάδι.Ο Bob ήθελε τόσο πολυ να βρει τον χρυσό που με τρεις πιστολιες σκότωσε τον George.
Έτσι ο Bob πείρε τον χρυσό και έφαγε το πλουσιότερο και νοστιμότερο Χριστουγεννιάτικο γεύμα.Με τον θάνατο του George κανείς δεν λυπήθηκε πόσο μάλλον η γυναίκα του που την εκμεταλεύταν τόσα χρόνια.Έτσι αν περάσετε απο το νεκροταφείο που έθαψαν τον George μην τηχών και του ανάψετε κανένε κερι.

 

[DeletedUser3409]

Πως γεννήθηκε Ο Μύθος του Αι Βασίλη

Ήταν 24 του Δεκέμβρη, στο χωριό Σακερ.
Εγώ ήμουν γνωστός τυχοδιώκτης της περιοχής, που μόλις είχα γυρίσει, στο χωριό μετά από ένα επιτυχημένο κυνήγι θησαυρού στην περιοχή των Ινδιάνων Ότικατσι, η επιτυχία μου οφειλόταν βέβαια στον χάρτη που είχα αρπάξει από έναν χαζούλη ινδιάνο, τον Γουάπι ο οποίος άνηκε στην πολεμοχαρή φυλή των ινδιάνων Λάκορα.
Έτσι μην έχοντας τι να κάνω τον βαρύ χειμώνα και κρίνοντας προτιμότερο να φάω τα κέρδη μου με την Μάγια, παρα να βολοδέρνω μες στο κρύο κυνηγώντας να πιάσω καμιά Γκρίζλι και πάντα με κίνδυνο να με πιάσουν οι Οτικάτσι και να μου πάρουν το σκαλπ ,περνούσα την ώρα μου μέχρι να σχολάσει, η Μάγια, παίζοντας κανένα παιχνίδι με την τράπουλα με τον σερίφη Τζων Φίτζμπερν. Αυτός είχε προσφάτως παντρευτεί και απέφευγε να πάει σπίτι του, ενώ στα χέρια του κρατούσε το πιστοποιητικό γάμου του και έκλαιγε!!!
Τότε μας πλησίασε ο Χένρυ φέρνοντας κερασμένα ουίσκι από τον ίδιο, ο Χένρυ ποτέ δεν κερνούσε αν δεν ήθελε κάτι σαν αντάλλαγμα, βέβαια πάντα πλήρωνε καλά… Οπότε συνήθως του την έκανα την χάρη γιατί συνήθως ήθελε βλακείες που βρισκόταν εύκολα. Για να καταλάβετε, μια φορά μου είχε ζητήσει ένα πέταλο για να κρεμάσει στην πόρτα του για γούρι, ενώ προσφάτως την γιορτή του Χάλλουην μου χε ζητήσει μια κολοκύθα και ένα κερί γιατί ήθελε με την κολοκύθα να κάνει ένα τσουρέκι και την υπόλοιπη να την σκαλίσει και βάζοντας μέσα το κερί να κάνει ντεκόρ στο μαγαζί του για την γιορτή. Α!!! Και των Ευχαριστιών μου είχε ζητήσει να στήσω καμιά παγίδα, να πιάσω, καμιά γαλοπούλα, για να σερβίρει στο μαγαζί του κάτι διαφορετικό σαν πιάτο ημέρας και όχι πάλι φασόλια φούρνου, όπως κάθε μέρα.
…Και αυτή την φορά κάτι ήθελε, ήταν εύκολο για μένα, αυτό που ζήτησε και έτσι του είπα ότι θα του την κάνω την χάρη αρκεί να κεράσει την Μάγια ως το ξημέρωμα. Αλλά ας σας πω τι μου ζήτησε.
Ο Χένρυ λοιπόν ήθελε να πάω στο ορφανοτροφείο του χωριού κατά τις δύο τα ξημερώματα και να αφήσω δώρα στα παιδιά που εκείνη την ώρα θα ήταν στα κρεβάτια τους αγκαλιά με το μαξιλάρι, έτσι δεν θα με έπαιρναν χαμπάρι και αυτοί θα έλεγαν την άλλη μέρα ότι τους τα έκανε δώρο ο καλός θεούλης!!! Αυτή την δουλειά την έκανε συνήθως ένας έλληνας Γκρίνχορν ο Βασίλης μα φέτος ήταν άρρωστος και δεν είχαν άλλον να στείλουν!!!
Έτσι λοιπόν έφυγα και πήγα στο ξενοδοχείο να βάλω τα καλά μου, δηλαδή, το κόκκινο κουστούμι μου, τις καλές μου μαύρες μπότες και τον κόκκινο σκούφο μου και να πάω να αφήσω τα δώρα στο τζάκι και μετά να πάω να βρω την Μάγια
… Όμως μία η ώρα το ξημέρωμα σχόλαγε η Μάγια και αν καθυστερούσα να πάω θα με έτρωγε η γκρίνια , έτσι αποφάσισα να πάω ακριβώς τα μεσάνυχτα και να ξεμπερδεύω, έφτασα λοιπόν και για να μην με καταλάβουν ανέβηκα στην στεγη και μπήκα από την καμινάδα, όμως εκεί που πήγαιναν όλα καλά και κόντευα να αφήσω όλα τα δώρα ακούω από πίσω μου μια παιδική φωνούλα να ρωτά.
-Ποιος είσαι εσύ?
(εκείνη την ώρα βρίζοντας τον Βασίλη που αρρώστησε μου ξεφεύγει) <<Αει.... Βασίλη>>
-Α!!! (λέει το παιδάκι) και σε έστειλε ο καλός θεούλης να αφήσεις τα δώρα μας, και αν ναι πως μπήκες? Γιατί παραφυλούσα στην πόρτα, γιατί δεν πίστευα ότι μας στέλνει τα δώρα
Τι να πω και γω, ο καημένος, του είπα πως έρχομαι μέσα από την καμινάδα μιας και με φέρνει το Ιπτάμενο ελαφάκι μου, με την κόκκινη μυτούλα ο Ρούντολφ….
Και την έκανα γρήγορα,φωνάζοντας ΧΟΧΟΧΟ!!! Και σκαρφαλώνοντας πάλι μεσα από την Καμινάδα, πριν μπλέξω περισσότερο!!!
​

Aramb Κ1

596 λέξεις Ακριβώς!!!

 

[DeletedUser3297]

Τα Χριστούγεννα ενός χωρισμένου.
Μου τη δίνουν τα Χριστούγεννα!
Ειδικά φέτος που με παράτησε η Sunny στα κρύα του λουτρού. Δέκα χρόνια γάμου και με άφησε σύξυλο. Κι ούτε ένα γράμμα, ούτε ένα τηλεφώνημα. Εκτός από τις κουρτίνες που θα βάψω στο χρώμα που μισούσε, θα κάψω και το πιστοποιητικό γάμου. Να μάθει!!!
Δε φτάνει που μου έριχνε το κέρατο της αρκούδας. Δε φτάνει που με παρατούσε τα βράδια για να χορεύει στα καμπαρέ. Ούτε ένα φαί της προκοπής δε μου έφτιαχνε. Το εντεράκι μου υπέφερε! Κάθε μέρα φασόλια φούρνου με πέθανε.
Αλλά εγώ το πήρα απόφαση. Θα αλλάξω ζωή (και διατροφή).
Τα Χριστούγεννα θα καλέσω όλους τους φίλους στο ράντσο μου. Θα φτιάξω γεμιστή γαλοπούλα με πατάτες, πίτα από κολοκύθα, συνταγή της γιαγιάς μου και για επιδόρπιο θα κάνω ειδική παραγγελία εκείνο το φοβερό γεμιστό τσουρέκι με σοκολάτα. Και ουίσκι. Άφθονο ουίσκι. Ντρίλα θα γίνουμε!
Παρόλο που δε έχω καλές σχέσεις με τα καζίνο και την τράπουλα θα πάω να τζογάρω. Όποιος χάνει στην αγάπη λένε κερδίζει στα χαρτιά. Εγώ συνήθως χάνω και στα δύο, αλλά όχι! Δε θα το βάλω εύκολα κάτω!
Θα στολίσω το ράντσο μου. Θα κάνω εξαιρετικό χριστουγεννιάτικο ντεκόρ. Η γρουσούζα ποτέ δε με άφηνε να στολίζω τα Χριστούγεννα. Αν θες να στολίσεις να πάς να στολίσεις το σπίτι της μανούλας σου, βουτυρομπεμπέ , μου έλεγε! Θα κρεμάσω κι ένα πέταλο στην είσοδο. Είναι σίγουρο ότι θα μου φέρει τύχη. Θα πάρω και κεριά. Πολλά κεριά με φιόγκους και γκυ. Και φωτάκια. Την Άρτα και τα Γιάννενα θα πάρω. Να μάθει αυτή. Που πήγε και τα ‘φτιαξε με τον γρουσούζη τον **ougk** . Που να εξαφανιστεί το ράντσο του από το χάρτη του γουέστ.
Ας δώσω τόπο στην οργή δεν είναι σωστό να παραφέρομαι Άγιες μέρες. Δε θα ξαναπέσω ποτέ πια στην παγίδα καμιάς σουρλουλούς! Το βράδυ που θα κοιμηθώ θα βάλω κάτω από το μαξιλάρι μου το φυλαχτό που μου είχε δώσει η μανούλα μου πριν παντρευτώ και θα κάνω μια ευχή! Το 1860 να είναι μια χρονιά καλύτερη για μένα!!!

Κ1

 

[DeletedUser3479]

Όταν είδε τις σφαίρες κάτω από το μαξιλάρι του Τζέιμς, η Νταίζη έγινε έξαλη με τον γιό της.
Είχαν περάσει τρία χρόνια από τον θάνατο του Αλόνσο, κι όμως ο γιος τους επέμενε να παίζει ακόμα με το ίδιο όπλο και τις ίδιες σφαίρες που ήταν η αιτία να πεθάνει ο άντρας της.
«Όταν γυρίσει από το κυνήγι, θα του τα ψάλλω. Οπλα και τράπουλα απαγορεύονται, πρέπει να το καταλάβει, δεν είναι για την ηλικία του» σκέφτηκε.

Πάντα πίστευε ότι η Δύση εδώ ήταν πολύ άγρια, όχι τόσο εξαιτίας των ινδιάνων και των ληστών, αλλά από τους ίδιους τους τσαμπουκάδες πιστολέρο.
Κατέβηκε στην κουζίνα για να βγάλει το φαγητό από τον φούρνο και έριξε μια ματιά στο πιστοποιητικό γάμου τους με τον Αλόνσο.
Ήταν σαν σήμερα ανήμερα Χριστούγεννα που παντρεύτηκαν πριν επτά χρόνια, νεαροί και άμυαλοι. Χωρίς λεφτά, με έναν χάρτη θησαυρού που θα τους έκανε πλούσιους και φυσκά το τυχερό πέταλο του Αλόνσο που επέμενε ότι όσο το κουβαλούσε πάνω του, δεν είχαν να φοβηθούν τίποτα.
Αναστέναξε βλέποντας ότι στο γιορτινό τραπέζι, θα υπήρχε μόνο ένα πιάτο Φασόλια φούρνου, με ό,το είχε απομείνει από μία κολοκύθα που αποτελούσε το μοναδικό τους γεύμα, εδώ και τέσσερις μέρες και ένα μισολιωμένο κερί να παλεύει να τους φωτίσει, αλλά και να τους ζεστάνει.
Λίγα μόνο δολλάρια να είχε για ένα όμορφο εορταστικό τραπέζι με την γεμιστή γαλοπούλα, και το ζεστό τσουρέκι που τόσο λάτρευε ο Αλόνσο αλλά και ο δεκατετράχρονος γιος τους.
Την στιγμή που ανοίγει την πότρα για να φτάσει στον φούρνο, βλέπει ένα χέρι να περνάει αστραπιαία από μπροστά της και να της κλείνει το στόμα.
Με δύναμη ο άγνωστος την χτυπάει στο κεφάλι και την πετάει στο πάτωμα. Πεσμένη κάτω, προσπαθώντας να καταλάβει τι έχει γίνει αναγνωρίζει στο πρόσωπο του άνδρα, τον Μπίλλυ δε κιντ, που εδώ και λίγες εβδομάδες είχαν γεμίσει οι κολώνες τηλέγραφου σε όλην την κομητεία με το πρόσωπο του στην αφίσα επικήρυξης.
Είκοσι πέντε χιλιάδες δολλάρια. Ο πιο ακριβο-επικηρυγμένος άνθρωπος της άγριας Δύσης. Καταζητήται νεκρός ή ζωντανός.
Το μυαλό της παίζοντας παράξενα παιχνίδια, σκέφτηκε πόσο καλύτερη ζωή περίμενε την ίδια και τον γιο της με αυτά τα λεφτά, αντί να προσπαθήσει με κάποιο τρόπο να αντιδράσει και να αμυνθεί στον τρομακτικό άνδρα που την πλησίαζε χαμογελώντας.
Το στόμα του ήταν εκτός από βρώμικο, και κάπως παραμορφωμένο, πιθανότατα από έναν καυγά σε κάποιο κακόφημο μπαρ.
Το χαμόγελό του, σαδιστικό και αυτάρεσκο ξαφνκά σβύστηκε από το στόμα του, μαζί με τον ήχο ενός πυροβολισμού. Ο ληστής παραπάτησε και σωριάστηκε στο πάτωμα με το πουκάμισο του γεμάτο αίματα.
Στην είσοδο της κουζίνας βρισκόταν ο μικρός Τζέιμς που κρατώντας μια άδεια παγίδα στο αριστερό του χέρι και το καπνισμένο Ρεβόλβερ του πατέρα του στο δεξί, ήταν αποσβωλομένος από το σοκ της θέας του άγνωστου άνδρα δίπλα στην πεσμένη στο πάτωμα μητέρα του, περήφανος όμως που την έσωσε από αυτόν, αλλά και εντελώς φοβισμένος, όχι από τον ληστή, αλλά από την ενδεχόμενη αυστηρή τιμωρία που τον περίμενε επειδή χρησιμοποίησε το όπλο του πατέρα του.
Γρήγορα όμως είδε την μητέρα του να σηκώνεται από κάτω, να τον αγκαλιάζει και να του λέει γεμάτη στοργή: « Ευχαριστώ Τζέιμς». Και δακρύζοντας είπανε ο ένας στον άλλο: «Καλά Χριστούγεννα».

 

[DeletedUser3510]

Ηταν παραμονη Χριστουγεννων,

Ο μεγαλος στρατηγος των Bell Forados, Fernando Nivas προσπαθει να κοιμηθει στους στρατωνες του οχυρου αλλα ματαια...Το μυαλο του βασανιζουν ολες οι υπεροχες στιγμες που περασε με την αγαπημενη του γυναικα.Αγριεμενος σκιζει το πιστοποιητικο γαμου που φυλαγε κατω απο το μαξιλαρι και ψιθυριζει ''Θα σε εκδικηθω Ximperij,αυτο δεν θα το αφησω να περασει ετσι...'

Ξαφνικα μπαινει στους στρατωνες ο Rovelot εμφανως προβληματισμενος.
''Τι συμβαινει Rovelot,παλι εχασες ολα τα λεφτα σου στο ποκερ?Αφου σου χω πει να μην παιζεις με τον Μiastas,οι τραπουλες του ειναι σημαδεμενες'' του λεει γελώντας ο Fernando.

'Οχι μεγαλε στρατηγε, οι ανιχνευτες μας ειδαν τον Χimperij να ξεθαβει το τσεκουρι,αυριο θα επιτεθουν στο ΟΧΥΡΟ ΜΑΣ...!!!!! ψελισε με τρεμαμενη φωνη ο Revolet.

Ο στρατηγος στην αρχη εμεινε σκεφτικος και απαντησε με ηρεμια 'Λοιπον εσυ και ο Οbaogoue θα αναλαβετε να βαλετε τους πολεμιστες στις σωστες θεσεις.Προσοχη στους πυργους να μπουν οι καλυτεροι.Επισης να μου φωναξεις τον Oro de Pimpe να σκεφτουμε την τακτικη που θα ακολουθησουμε.Α πες και στην Poupela να ψησει γαλοπουλες για ολους και να μην ξεχασει να προσθεσει λιγο ζωμο κολοκυθας, ειναι ακρως δυναμοτικος''

''Μαλιστα στρατηγε αλλα υπαρχουν καποια προβληματα.Ο Oboagoue εφαγε χτες κατι χαλασμενα φασολια φουρνου οποτε.... καταλαβαινεις, ενω ο Oro de Pimpe το σκασε χτες με τον χαρτη που κλεψαμε απο τους ινδιανους.Μαλλον παει να βρει το μυθικο μαντηλι του Charlie''

''Μην ανησυχεις γενναιε μου στρατιωτη οσο φοραω το τυχερο μου φυλαχτο, το σπασμενο πεταλο που μου εδωσε ο πατερας μου, δεν φοβαμαι τιποτα..Αλλωστε αυτοι οι δυο ολο προβληματα μας προκαλουν,καλυτερα..''

ΜΕΤΑ ΑΠΟ 24 ΩΡΕΣ...

Οι προετοιμασιες κυλησαν ομαλα αν και περισσοτεροι ηταν εμφανως δυσαρεστημενοι καθως κανεις δεν ηθελε να πολεμησει μια τετοια μερα.Ολοι ειχαν παραλαβει τις θεσεις τους στο οχυρο και περιμεναν να κανουν την εμφανιση τους οι αντιπαλοι.
Μετα απο λιγα λεπτα ξεπροβαλει η στρατια του Ximperij.Ομως προς μεγαλη εκπληξη ολων στα χερια τους αντι για οπλα κρατουσαν απο ενα τσουρεκι και ενα κερι!!!

''ΕΙΝΑΙ ΠΑΓΙΔΑ,ΕΙΝΑΙ ΠΑΓΙΔΑ...ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΓΙΑ ΜΑΧΗ'' φωναξε εξαγριωμενος ο Fernando Nivas.

''Ερχομαστε με ειρηνικες διαθεσεις.Δεν εχουμε σκοπο να πολεμησουμε σημερα.
Σας φερνουμε αυτα τα δωρα ως ενδειξη συμφιλιωσης.Χρονια πολλα και καλα Χριστουγεννα σε ολους'' του απαντησε ο Ximperij.

Ξαφνικα ανοιγουν οι πυλες του οχυρου και εμφανιζεται ο Oboagoue και εμφανως χαμολεγαστος και ευδιαθετος επευθυνεται στον Ximperij και τη στρατια του
''Φιλοι μου ελατε μεσα στο οχυρο να φαμε και να γιορτασουμε την αγια τουτη μερα''

Κι ετσι απο κεινη την μερα και υστερα συμφιλιωθηκαν οι δυο στρατιες και πολεμανε πλεον παρεα....

ΤΕΛΟΣ

Οποιαδηποτε ομοιοτης με προσωπα ή καταστασεις ειναι συμπτωματικη και ουδεμια σχεση εχει με την πραγματικοτητα....

κ1