Διαγωνισμός Χριστουγέννων 2011

[DeletedUser]

Η Χριστουγεννιάτικη ιστορία του the-west

:: Ο κάθε παίχτης θα πρέπει να γράψει μια ιστορία Χριστουγεννιάτικη που να εξελίσσεται στην Άγρια δύση απο 300 εως 600 λέξεις.
:: Το περιεχόμενο των κειμένων πρεπει να είναι σύμφωνο με τους κανονισμούς.
:: Προϋπόθεση: Υπάρχουν κάποιες λέξεις που πρέπει να είναι στην ιστορία και κάποιες που δεν πρέπει.

ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ:
- Πέταλο
- Μαξιλάρι
- Χάρτης
- Κολοκύθα
- Πιστοποιητικό γάμου
- Τράπουλα
- Τσουρέκι
- Γαλοπούλα
- Φασόλια φούρνου
- Παγίδα
- Κερί

ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ:
- Παράνομος-η-ο
- Δικαστής
- Άλογο/α
- Μαχαίρι/α
- Παπάς
- Δέντρο/α
- Ποτάμι/α
- Ποτό/α
- Σαλούν
- Πόλη

Tα άμεσα παράγωγα των λέξεων αυτών (π.χ. ποτάμι, ποταμίσιο...) δεν επιτρέπονται

Συμμετοχές: εως 20 Δεκεμβρίου 2011
(τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν μέσα στις πρώτες 10 ημέρες του 2012)


Έπαθλα

:: 1η καλύτερη ιστορία
200 σβόλοι + 1 σκαλπ

:: 2η καλύτερη ιστορία
100 σβόλοι + 1 κεφαλόδεσμος του Geronimo

:: 3η καλύτερη ιστορία
50 σβόλοι + 1 Rudolf
---------------------------------
:: 4η καλύτερη ιστορία
1 Rudolf

:: 5η καλύτερη ιστορία
1 Rudolf

:: 6η καλύτερη ιστορία
1 μαχαίρι βασιλόπιτας

:: 7η καλύτερη ιστορία
1 παγωμένο ρεβόλβερ

:: 8η καλύτερη ιστορία
1 Rudolf

:: 9η καλύτερη ιστορία
1 χειμωνιάτικο κασκόλ

:: 10η καλύτερη ιστορία
1 χειμωνιάτικο κασκολ

!!! ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !!!

Εδώ μπορείτε να γράφετε τις ιστορίες σας.
Οτιδήποτε άλλο εκτός απο αυτές θα σβήνεται αμέσως σαν spam

 

[DeletedUser]

Ήταν Παραμονή Χριστουγέννων.Μια παγερή νύχτα στην Κολομβία(Δεν της είχε δωθεί το όνομα αλλά μιλάμε για εκείνην την περιοχή). Ο μικρός Φιξάκος, ένα 15χρονο αγόρι, ταξίδευε μαζί με τον θείο του τον Κότζακ για το μακρινό ινδιάνικο χωριό Γουακούν! Πριν από λίγες μέρες είχαν αποκτήσει έναν χάρτη, από τον παππού του Φιξάκου, ο οποίος είναι ο γνωστός κηνυγός θησαυρών Βαλντερχάιμ. Είναι όμως βαριά άρρωστος και στα τελευταία του, έτσι έδωσε στον εγγονό του τον χάρτη με τον τελευταίο θησαυρό που θα έψαχνε. Ο Κότζακ κουβαλούσε πάντα ένα πιστοποιητικό γάμου μαζί του, διότι ήταν εργένης και ποτέ δεν ήξερε τι μπορούσε να τον περιμένει σε ένα ταξίδι.
Καθώς οι 2 ταξιδιώτες περπατούσαν, νύχτωσε και αποφάσισαν να κατασκηνώσουν σε μια σπηλιά. Άναψαν φωτιά και έφαγαν μια γαλοπούλα που είχε πιάσει ο Κότζακ, την οποία συνόδεψαν με τα φασόλια φούρνου που είχε φτιάξει η μητέρα του Φιξάκου, η μαγείρισσα Ρόντα.Όταν ο Φιξάκος νύσταξε, ξάπλωσε στο αγαπημένο μαξιλάρι του, το οποίο δεν αποχωριζόταν ποτέ και τον πήρε ο ύπνος... Ο Κότζακ, που δεν κρύωνε, έσβησε τη φωτιά και άναψε στη θέση της 2 κεριά που ήταν ζωγραφισμένα κόκκινα και άσπρα, χριστουγεννιάτικα δηλαδή, από τον ανιψιό του και έπεσε για ύπνο.
Ύστερα από μερικές ώρες ξημέρωσε. Ο μικρός Φιξάκος ξύπνησε και βρήκε τον θείο του με μια τράπουλα στο χέρι να την ανακατεύει και τον προσκάλεσε να παίξουν μια παρτίδα "Ντουράκ", στο οποίο ήταν πολύ καλός.Αφού τελείωσαν τον παιχνίδι τους, συνέχισαν το ταξίδι. Το Γουακούν δεν ήταν πολύ μακριά, μερικά μίλια μονάχα. Έτσι ξεκίνησαν και πάλι να περπατούν.
Μετά από αρκετές ώρες, κατέφθασαν λίγο έξω από την είσοδο του χωριού όπου για κακή τους τύχη τους περίμενε μια παγίδα που είχαν στήσει οι
Ινδιάνοι. Έτσι πιάστηκαν αιχμάλωτοι του αρχηγού του χωριού, Γουακούντα. Ο Κότζακ προσκαλέθηκε σε μονομαχία από τον καλύτερο μονομάχο του χωριού, αν τον νικούσε θα τους άφηναν ελεύθερους και θα τους έδιναν τον θησαυρό που έψαχναν, αν όμως έχανε τους περίμενε ο θάνατος.
Με κουράγιο λοιπόν δέχτηκε την μονομαχία. Αρχίζει το μέτρημα, 1,2,3.... 20 και ΜΠΑΜ, και οι 2 μονομάχοι πέφτουν κάτω. Ο αρχηγός του χωριού ήταν νεκρός, όπως νόμιζαν ότι ήταν και ο Κότζακ, ο οποίος όμως είχε σωθεί από το τυχερό του πέταλο που είχε κρεμασμένο πάντα στο λαιμό του!
Έτσι οι Γουακούν παραδέχτηκαν την ήττα τους και τους έδωσαν τον θησαυρό. Πριν καλά καλά φύγουν, τον άνοιξαν και τι να είχε μέσα άραγε? Τι άλλο από τσουρέκια, αμυγδαλωτά, μπισκότα σοκολάτας, κολοκύθες με σοκολάτα.... και Καλά Χριστούγεννα!

Το δώρο θα ήθελα να το παραλάβω στον κόσμο 6(Αριζόνα)

 

[DeletedUser5975]

ΜΥΤΙΛΗΝΗ

Καλησπέρα την ιστορία που θα Πο είναι η μια από της καλύτερες όταν ήμουν μικρός μου άρεσε να καβαλάω το γαϊδουράκι του παπουμου να βάζο τα περίστροφα στην μέση μου και να να πειγενο γεια πόλεμο αλά δεν είναι αυτό μια μέρα πανό που πήγα να βγάλω το περίστροφο κανό Μπαμπ τρομάζει ο γάιδαρος σηκώνεται σούζα πέφτω κάτω και σπαή το κεφάλι μου με παίρνουν και με πάνε γεια ράμματα στο νοσοκομείο εγώ ώμος τα πιστολιά δεν τα έβγαζα από την μέση μου όταν μετά από καιρό ξεχαστικα η σούζα με το γάιδαρο άρχισα να κυνηγό με το αεροβόλο δεν χρειάζεται να σας Πο τίποτα άλλο καταλαβαίνεται δεν ειμηναι πουλί γεια πουλί αυτή είναι η ιστορία μου δεν πειστεβο να βρεθεί καλύτερη

 

[DeletedUser3505]

ΜΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Σύμφωνα με ένα παλιό γνωστό μύθο, μια εβδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, ζήτησε από τους Αγγέλους του να επισκεφθούν τη Γη . Ήθελε να γνωρίζει αν ήταν όλα έτοιμα για τον εορτασμό της Γέννησης του Ιησού Χριστού.

Τους έστειλε λοιπόν ανά ζεύγη, με έναν μεγαλύτερο σε ηλικία άγγελο να συνοδεύει πάντα το νεότερο, έτσι ώστε να έχει μια ευρύτερη εικόνα του τι ακριβώς συνέβαινε στον Χριστιανισμό.

Ένα από αυτά τα ζεύγη των αγγέλων είχε ως αποστολή να επισκεφθεί τον Αριζόνα, όπου και έφθασαν αργά τη νύχτα. Εφόσον δεν είχαν πουθενά να κοιμηθούν, βρήκαν καταφύγιο σε ένα από τα μεγαλύτερα αρχοντικά που μπορεί να συναντήσει κανείς σε διάφορα σημεία .

Ο ιδιοκτήτης του, ένας ευγενής στο χείλος της πτώχευσης, ήταν σκληροπυρηνικός Καθολικός και έτσι αμέσως αναγνώρισε το ουράνιο ζεύγος από το χρυσό φωτοστέφανο στα κεφάλια τους. Ωστόσο ήταν πολύ απασχολημένος οργανώνοντας μια μεγάλη Χριστουγεννιάτικη γιορτή με πολύ φαγητό και ένα μεγάλο τραπέζι με γαλοπούλες,τσουρέκια,φασόλια φούρνου και πολλά πολλά κεριά , προκειμένου να μην εμποδίσει την ολοκλήρωση του στολισμού, παρακάλεσε τους επισκέπτες του να περάσουν τη νύχτα στο υπόγειο δίνοντας τους από ένα μαξιλάρι και μια κουβέρτα.

Οι άγγελοι ξάπλωσαν στο σκληρό πάτωμα, αλλά προτού ξεκινήσουν την καθιερωμένη τους προσευχή, ο γηραιότερος απ΄ αυτούς παρατήρησε πίσω από κάτι παγίδες μια ρωγμή στον τοίχο. Σηκώθηκε αμέσως και χρησιμοποιώντας τις θείες δυνάμεις του την επιδιόρθωσε συνεχίζοντας μετά την προσευχή του. Ήταν δε τόσο μεγάλη ζέστη που οι δυο τους ένιωθαν σαν να είχαν περάσει τη νύχτα στην Κόλαση.

Είχαν κάνει πολύ άσχημο ύπνο αλλά έπρεπε να φέρουν σε πέρας την αποστολή που τους είχε εμπιστευτεί ο Θεός. Την επόμενη ημέρα, διέσχισαν τη μεγάλη πρωτέυουσα με τα 12 εκατομμύρια κατοίκους , τις παραλίες, τα βουνά της , τα όμορφα τοπία και τα απαίσια μέρη της. Ολοκλήρωσαν τις έρευνες τους και όταν έπεσε η νύχτα άρχισαν να περπλανώνται μέσα στη χώρα χωρις χάρτη μη ξέροντας που πάνε. Μπερδεμένοι όμως από τη διαφορά της ώρας, βρέθηκαν πάλι χωρίς ένα μέρος για να διανυκτερεύσουν.

Χτύπησαν λοιπόν την πόρτα ενός φτωχικού σπιτιού, όπου τους υποδέχτηκε ένα ζευγάρι. Μην έχοντας πρόσβαση σε Μεσαιωνικές εικόνες που απεικονίζουν τους αγγελιοφόρους του Κυρίου, το ζευγάρι δεν αναγνώρισε τους δυο προσκυνητές , είπε όμως στους αγγέλους ότι εφόσον χρειάζονταν καταφύγιο, το σπίτι τους ήταν στη διάθεσή τους. Ετοίμασαν δείπνο, παρουσίασαν το νεογέννητο μωρό τους και τους προσέφεραν το δωμάτιό του για να κοιμηθούν. Τους ζήτησαν ακόμα και συγνώμη που εξαιτίας της φτώχειας τους δεν είχαν χρήματα για να αγοράσουν κλιματιστικό για τη ζέστη.

Όταν οι άγγελοι ξύπνησαν το επόμενο πρωί, βρήκαν το ζευγάρι να κλαίει. Η μόνη τους ιδιοκτησία, μια αγελάδα που τους έδινε γάλα και τυρί,μια μηλιά και μια κολοκυθιά για να συντηρείται η οικογένεια, βρέθηκε ψόφια μέσα στο κτήμα. Κι οι ίδιοι ένιωσαν πολύ άσχημα που δεν μπορούσαν να ετοιμάσουν πρωινό για τους φιλοξενούμενους τους.

Καθώς διέσχιζαν το δρόμο με τις λάσπες με 2 γαιδουράκια χωρίς πέταλα, ο νεαρός άγγελος έδειξε το θυμό του « Δεν καταλαβαίνω αυτή την τάξη των πραγμάτων. Ο πρώτος άνθρωπος είχε τα πάντα κι όμως τον βοήθησες να επιδιορθώσει τον τοίχο του σπιτιού του, ενώ για αυτό το φτωχό ζευγάρι που μας φιλοξένησε με τόση ευγένεια και προθυμία δεν έκανες τίποτα να ελαφρύνεις τον πόνο του».

«Τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται», απάντησε ο άλλος άγγελος. «Όταν ήμασταν σε εκείνο το φριχτό υπόγειο, παρατήρησα ότι στον τοίχο του αρχοντικού βρισκόταν κρυμμένο πολύ χρυσάφι, αφημένο εκεί από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη του. Η ρωγμή έκανε τον θησαυρό να φαίνεται και γι΄ αυτό αποφάσισα να το κρύψω ξανά, αφού ο ιδιοκτήτης του δεν ήταν άνθρωπος που βοηθούσε όσους είχαν ανάγκη.

Χτες, καθώς κοιμόμασταν στο κρεβάτι που μας προσέφερε το φτωχό ζευγάρι, πρόσεξα ότι είχε φθάσει και ένας τρίτος επισκέπτης, ο άγγελος του Θανάτου. Είχε σταλεί για να πάρει το μωρό, αλλά επειδή γνωριζόμαστε χρόνια τον έπεισα να πάρει τη ζωή της αγελάδας στη θέση του. »

Σκεφθείτε τη μέρα που πρόκειται να γιορτάσουμε. Επειδή οι άνθρωποι δεν έδιναν πολύ σημασία σε αυτό που φαίνεται, κανείς δεν ήθελε να φιλοξενήσει τη Μαρία. Αλλά οι βοσκοί την καλοδέχτηκαν και εξ αιτίας αυτού του γεγονότος είχαν τη χάρη να είναι οι πρώτοι που αντίκρισαν το χαμόγελο του Σωτήρα του Κόσμου.

Είναι μια καλή μέρα σήμερα μιας και είναι Κυριακή να πάρουμε ένα αναμνηστικό δωράκι.

 

[DeletedUser3080]

Τα ομορφότερα Χριστούγεννα της ζωής μου!

Δέν ξέρω αν αυτό που νοιώθω αυτές τις άγιες μέρες οφείλεται στο ότι πλησιάζουν οι γιορτές ή στο γεγονός ότι τα φετινά Χριστούγεννα είναι τόσο διαφορετικά απ’ τ’ άλλα που ζούσα μέχρι τώρα. Φέτος, οι γιορτές συνοδεύονται απ’ το γλυκό χαμόγελο, το αστραφτερό βλέμμα, το στοματάκι γεμάτο χαρούμενες φωνούλες… της επτάμηνης κορούλας μου, η οποία λίγο μετά τα Χριστούγεννα καί πρίν την Πρωτοχρονιά, θα συμπληρώνει τον όγδοο μήνα της ζωούλας της. ))

 

[DeletedUser6058]

Η ιστορια με το μαξιλαροπαιδο

Μια φορα και εναν καιρο στην Αριζονα ηταν το μαξιλαροπαιδο.Ολοι τον κοροιδευαν επιδι ειχε συνεχια μαζι τ ενα μαξιλαρι...
Αυτο το μαξιλαρι το ειχε το ειχε παρει με χρηματα π ειχε κερδισει στην τραπουλα(στο καζινο)και θεωρησε πως αυτη του η τυχη ηταν στο πεταλο που του ειχε δωσει ο αγαπημενος του παππους λιγο πριν πεθανει απο δανδαλη επιθεση και του πηραν το χαρτη για τον θησαυρο...
τοτε το μαξιλαροπαιδο αρχισε να προσπαθει να βρει αυτους τους ινδιανους αλλα διχως αποτελεσμα κατελιξε σε μια ταβερνα...
Φωναζει τον σερβιτορο και του παραγγελνει φασολια φουρνου.
Μετα απο 10λεπτα ερχεται ο σερβιτορος και του φερνει γαλοπουλα...
το μαξιλαροπαιδο αρχιζει να υποπτευεται πως του εχουν στισει παγιδα...
το μαξιλαροπαιδο βγενει και κατευθηνεται προς το δασος εκει βλεπει ενα φως πλησιαζει και βλεπει μια ωραια ινδιανα με ενα κερι στο χερι...
του λεει πως ειναι κατοσκοπος της φυλης που σκοτωσαν τον παππου του και τον πηγαινει στην φυλη της...
εκει του προσφερουν τσουρεκι με ειδικα βοτανα για να του δωσουν δυναμεις.
το πρωϊ το μαξιλαροπαιδο ξυπναει νωρις και βλεπει τους ινδιανους να σπανε μια τεραστια κολοκυθα...
τοτε η ωραια ινδιανα πλησιαζει κοντα του και του λεει να μην ανυσηχει γιατι ειναι εθιμο του χωριου της και πως το κανουν καθε χρονω.!
ολη μερα το μαξιλαροπαιδο ειχε κληστει στην σκηνη του και εφτιαχνε σχεδιο για να κατατροποσει την ινδιανικη φυλη που σκοτωσε τον παππου του.
Το αλλο πρωϊ το μαξιλαροπαιδο κατευθηνετε μαζι με την ωραια ινδιανα που του εχει δωσει οδηγειες για το χωριο τους...
τοτε το μαξιλαροπαιδο προσπαθει να κατασκοπευσει πιος ειναι ο αρχηγος τους και το καταφερνει ανακαλυπτει κατι πολυ δυσαρεστο για αυτον διοτι ο ενοχος ειναι ο σεριφης του χωριου του χωριου του που του ειχε μαθει τα παντα οσα ξερει για το πως θα στοχευη και πως να εμπουλωνει τις πληγες του μετα απο μια μονομαχια...
τοτε το μαξιλαροπαιδο εξοργησμενο απο οργι πηγαινει στο χωριο του για να παρει το χαρτη του παππου του και να σκοτωσει τον σεριφη ωστε να παρει το ρεβολερ του και να το βαλει στον ταφο του παππου του για να αναπαυτει εν ειρηνη και να βρει επιτελους το μαξιλαροπαιδο τον θησαυρο του παππου του.
εκεινη την μερα εγινε μια μονομαχια που κανενας πολιτης δεν θα ξεχασει διοτι το μαξιλαροπαιδο μετα απο ωρες μαχης καταφερνει να σκοτωσει τον σεριφη χωρις να παθει τιποτα.Το μαξιλαροπαιδο κερδισε μεγαλη φημη και εκεινη την μερα και κανενας δεν τον κοροιδευε πια.Αυτος ομως ειχε το μυαλο του στην ωραια ινδιανα που την ειχε ερωτευτει και ηθελα να την παντρευτει ετσι εκανε εροτικη εξομολογησει στους πολιτες του χωριου χωρις να γνωριζει οτι ι ωραια ινδιανα ειναι εκει...τοτε ολοι οι πολιτες σχηματιζουν ενα κυκλο και μεσα μπαινει το μαξιλαροπαιδο και η ωραια ινδιανα οπου εκει η ωραια ινδιανα εξομολογει οτι και αυτη τον εχει ερωτευτει και ξεκιναν μαζι για να παρουν τον θησαυρο...
Ο θησαυρος ηταν μεγαλης αξιας και ετσι καταφεραν να χτισουν ενα νεω χωριο αλλα και να βγαλουν πιστοποιητικο γαμου και να παντρευτουν...)
αυτη ηταν η ιστορια του μαξιλαροπαιδου

 

[DeletedUser66]

Ηταν βραδυ πριν τα χριστουγενα καπου εκει στην αγρια δυση,μετα απο πολλα χιλιομετρα το ενα πεταλο κλαταρε και ετσι βρηκα χρονο να ξεκουραστω..εβγαλα απο το σακιδιο τον χαρτη για να εντοπισω που βρισκομουν..ειδα οτι ημουν κοντα σε ενα αφιλοξενο μερος με τους χειροτερους μονομαχους.εβγαλα το μαξιλαρι να ξαπλωσω για ξεκουραση,ο υπνος δεν με επαιρνε απο τις σκεψεις..για να περασει η ωρα εβγαλα την τραπουλα να ριξω καμια πασεντζα,τελικα μου βγηκε οτι θα παντρευτω και με πιστοποιητικο γαμου στο χερι..το κερι μου αρχησε να σιγοσβυνει και εμενα να με περνει υπνος..το ξημερωμα ξεκινησα για αναζητηση φαγητου βρηκα μια γαλοπουλα αλανιαρα..μου ειχε κανει τσουρεκια τα αυτια απο τις φωνες τις..με μια κολοκυθα στο κεφαλι τις εκλεισα το στομα για παντα..τελικα η γαλοπουλα ηταν παγιδα με επιασε μια ινδιανικη φυλη και με αναγκασε να φαω φασολια φουρνου την ημερα των χριστουγεννων...

 

[DeletedUser]

Κάθεται μόνος
και καθαρίζει τ’ όπλο του δίπλα στο τζάκι.
Κανείς δε θά ’ρθει και το ξέρει,
κλείσαν οι δρόμοι από το χιόνι, σαν πέρυσι,
σαν πρόπερσι, Χριστούγεννα και πάλι
και τα αλκολούχα κρυώνουν στο ντουλάπι.
Το τσίπουρο στυφό, το ούζο γάλα
και το κρασί ραγίζει τα μπουκάλια.
Εκείνη τρία χρόνια πεθαμένη.

Κάθεται μόνος του δίπλα στο τζάκι,
δεν πίνει, δεν καπνίζει, δε μιλάει.
Στην Άγρια Δύση χιονίζει,
το στρώνει αργά στο πάτωμα και στο στρωμένο τραπέζι με τη γαλοπούλα το τσουρέκι και τα φασόλια φούρνου
και στις παλιές φωτογραφίες,
γνώριμα μάτια των νεκρών,
που τον κοιτάζουν χάρτης για το μέλλον.
Κοιτά το πιστοποιητικό γάμου
και μόνο το δικό της βλέμμα
έρχεται από τα περασμένα.

Κοντεύουνε μεσάνυχτα
και καθαρίζει τ’ όπλο του απ’ το πρωί.
Πώς να του πω «Καλά Χριστούγεννα»,
ευχές δε φθάνουν ως εδώ,
δρόμοι κλεισμένοι, τηλέγραφος κομμένος,
η σκέψη αρπάζεται απ’ το κλαδί της μνήμης,
μα να τρυπώσει δεν μπορεί στη μοναξιά του.
Μια μοναξιά που χτίστηκε σιγά σιγά
μ’ όλα τα υλικά και δίχως λόγια σαν παγίδα που έστησε ο ίδιος στον εαυτό του.

Κοντεύουνε ξημερώματα κι ακόμη
γυαλίζει τ’ όπλο του δίπλα στο τζάκι
με αργές κινήσεις σα να το χαϊδεύει.
Μένει στα δάχτυλα το λάδι από κολοκύθα
αλλά το χάδι χάνεται.
Θυμάται κυνηγετικές σκηνές
με αγριογούρουνα και χιόνια ματωμένα,
πριν γίνει θήραμα κι ο ίδιος
στην μπούκα ενός κρυμμένου ινδιάνου,
που τον παραμονεύει αθέατος
αφήνοντας να τον προδίδουν κάθε τόσο
πότε μια λάμψη κάνης,
πότε μια κίνηση στις κουμαριές
κι η μυρωδιά απ’ το βαρύ καπνό του.
Ξέρει καλά ότι κρατάει
μακρύκανο παλιό μπροστογεμές
γεμάτο σκάγια και μπαρούτι μαύρο.
Όταν αποφασίσει να του ρίξει
δε θα προλάβει πάλι να τον δει
πίσω απ’ το σύννεφο της ντουφεκιάς του.

Αν σκέφτεται στ’ αλήθεια κάτι τέτοια,
και δεν τον τιμωρώ εγώ μ’ αυτές τις σκέψεις,
πώς να πλαγιάσει και να κοιμηθεί στο μαξιλάρι.
Λέω να γίνω πατέρας του πατέρα μου,
ένας πατέρας που του έτυχε
σιωπηλό και δύστροπο παιδί,
και να του πω μια ιστορία
για να τον πάρει ο ύπνος όταν έσβηνε το κερί.

Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά
πάρε και τον πατέρα· απ’ τις μασχάλες πιάσ’ τονε
σα νά ’ταν λαβωμένος. Όπου πηγαίνεις τα παιδιά
εκεί περπάτησέ τον, με το βαρύ αμπέχωνο
στις πλάτες του ν’ αχνίζει.

Δώσ’ του κι ένα καλό άτι με χρυσά πέταλα
και τους παλιούς του φίλους, και ρίξε χιόνι ύστερα
άσπρο σαν κάθε χρόνο. Να βγαίνει η μάνα να κοιτά
από το παραθύρι, την έγνοια της να βλέπουμε
στα γαλανά της μάτια, κι όλοι να της το κρύβουμε
πως είναι πεθαμένη.

Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά
πάρε κι εμάς μαζί σου, με τους ανήλικους γονείς,
παιδάκια των παιδιών μας. Σε στρωματσάδα ρίξε μας
μια νύχτα του χειμώνα, πίσω απ’ τα ματοτσίνορα
ν’ ακούμε τους μεγάλους, να βήχουν, να σωπαίνουνε,
να βλαστημούν την τράπουλα. Κι εμείς να τους λυπόμαστε
που γίνανε μεγάλοι και να βιαζόμαστε πολύ
να μοιάσουμε σ’ εκείνους, να δούν πως μεγαλώσαμε
να παρηγορηθούνε στην αγκαλιά της Άγριας Δύσης.

 

[DeletedUser5726]

Μια παράξενη ιστορία

Μια μέρα το χειμώνα,μόλις ξύπνησα,βγήκα έξω στο μπαλκόνι για να τινάξω το μαξιλάρι που κοιμώμουν γιατι είχα υδρώσει την προηγούμενη μέρα για κάτι αρκετά περίεργο που έγινε!
Ήταν η πρωτοχρονιά και όλοι πήναμε σαμπάνια με συνωδεία γαλοπούλα γεμιστή στο φούρνο.Κάποια στιγμή όμως άκουσα το σκύλο μου να σκούζει δυνατα!!Κατευθείαν πήγα κάτω στο δρόμο να δω τι είχε πάθει!Τελικά πάτησε ένα καρφί.Προσπάθησα να του το βγάλω αλλά μάταια διώτι ήταν πλαστικό.τελικά το έβγαλε μόνος του και συνεχίσαμε να τρώμε την γαλοπούλα μας.Μόλις φύγανε όμως όλοι,έκατσα με την γυναίκα μου ήσυχα και ανάψαμε τα κεράκια και της σέρβιρα το πιάτο με την φασολάδα.Όμως πριν ακόμη πάω να φάω την πρώτη μπουκιά κάποιος χτύπησε την πόρτα δυνατά.άνοιξα και δεν είδα τίποτα...Μόλις την έκλεισα η γυναίκα μου έδωσε μια με το τυγάνι και έπεσα κάτω λιπόθυμος!Κατάλαβα πως ήταν παγιδα!Με έδεσε και έφυγε μαζί με κάποιον που φορούσε ένα κόκκινο πέταλο για κωλιέ και μύριζε τα σκόρδα του σπιτιού μου.Κατευθείαν κατάλαβα γιατι το έκανε αυτό!Πήγα να παίξω μια μέρα σε ένα καζίνο και είδα ένα τύπο με μια τράπουλα στο χέρι το αριστερό και στο δεξί κρατούσε το πέταλο το κόκκινο!Εκείνη τη στιγμή που το θυμήθικα σφύριξα όσο πιο δυνατά μπορούσα και ο σκύλος μου μπήκε από το παράθυρο και έσκισε τα σχοινιά που με έδεσαν!Αμέσως εγώ πήρα το ποιστοποιητικό γάμου και το έσκισα.Βγήκα έξω κρατώντας ένα μπουκάλι νερό και το πέταξα με δύναμη στο απέναντι σπίτι.Κάποιον νομίζω έβρεξα αλλα ήξερα ότι το σπίτι ήταν από αυτόν που είχε το κόκκινο πεταλο!Μόλις πήγα να τον πιάσω,μου συνέβη κατι απιστευτο!Κάποιο παιδάκι απ’έξω που έπαιζε χιωνοπόλεμο πέτυχε το παράθυρο μου και ξυπνησα!Ευτυχώς όλα ήταν μόνο ένα όνειρο!

Καλά Χριστούγεννα σε εσάς και τις οικογένειες σας!
)

ΚΟΣΜΟΣ 2

 

[DeletedUser4584]

Μάιος, 1585, Κόσμος 1.

"Αγαπητό μου ημερολόγιο, σήμερα στο σχολείο η Κρις μου έβγαλε την γλώσσα όταν κάναμε τρόμαγμα πουλιών. Την κοίταξα πληγωμένος και τότε ένα κοράκι με κουτσούλησε. Ε τι, μια αυτό, μια το άλλο, έβαλα τα κλάματα και έτρεξα για το σπίτι μου αφήνοντας πίσω μου τα γέλια της τάξης μου. Κάθε άλλο παρά κανονικά 5χρονα ήταν."

Νοέμβριος, 1590, Κόσμος 2.

"Την Τετάρτη, ο Τζωρτζ Μπλακ μας είπε να πάμε για ψάρεμα στο ποτάμι το ερχόμενο Σάββατο. Γεμάτος χαρά, πήγα με το φιλαράκι μου με τα καλάμια που βρήκαμε όταν πηγαίναμε νηπιαγωγείο, το σαββατόβραδο. Ήταν εκεί η Κρις με τις χαζοφιλενάδες της και γελούσαν. Προσπάθησα να την αγνοήσω αλλά μάταια. Έριξα την πετονιά μου για να πιάσω σολωμό ώσπου ξαφνικά ένιωσα μια αγκωνιά και πριν πέσω στο ποτάμι πρόσεξα το διαβολικό χαμόγελο της Κρις.
Σπλααατς! Το νερό ήταν κρύο σαν θάνατος. Έτσι κι άρπαξα ένα γερό κρυολόγημα."

Σεμπτέβριος, 1593, Κόσμος 3.

"Είχα κουραστεί πολύ με το να στήνω παγίδες. Μου δόθηκε εργασία να στήσω παγίδες κοντά στις πορτοκαλιές μαζί με την... Κρις.
-Όχι! ούρλιαξα όταν το έμαθα αλλά ήξερα πως ήταν μάταιο.

Το επόμενο πρωΐ, άρχισα να στήνω παγίδες αγουροξυπνημένος ενώ η Κρις ξαπόσταζε σε ένα κλαδί μιας μεγάλης πορτοκαλιάς και με κοιτούσε κοροϊδευτικά. Κάποια στιγμή, μια παγίδα μου έκλεισε απότομα και μου έκοψε το δάχτυλο έτσι που πάτησα τσιρίδα. Κοίταξα πάνω στην Κρις για βοήθεια και τότε είδα ένα πορτοκάλι να πέφτει καταμούτρα μου... Ήταν σαν βαρίδι... και τότε λιποθύμησα.
-Sorry! είπε η Κρις κοροιδευτικά."

Απρίλιος, 1596, Κόσμος 4.

Επιτέλους! Τώρα θα άρχιζα το ταξίδι μου για να γίνω τυχοδιώκτης.
Ο μπαμπάς μου, μού έδωσε ένα χαρτί και μου έλεγε να πάω να βοσκήσω αγελάδες.
Έτσι, πήγα να δουλέψω 4 ώρες στην φάρμα του. Είχαμε πολλές καφετιές αγελάδες που βοσκούσαν. Εκεί που άραζα, βλέπω ένα κογιότ να εισβάλλει. Έντρομος, σηκώθηκα και άρχισα να το κυνηγάω και το έδιωξα με τις κλωτσιές. Καθώς το ξαπόστελνα, είδα κάτι άσπρο να πέφτει δίπλα στα πόδια μιας αγελάδας. Το πλησιάζω και βλέπω πως ήταν ένα δόντι. Και τότε, στα σύνορα της φάρμας βλέπω μια πανέμορφη ξανθιά κοπέλα καβάλα σε ένα Αραβικό Άλογο. Χάζεψα τόσο που δεν πρόσεξα την κλωτσιά της αγελάδας α λα rock lee. Σχεδόν μου έφυγε η μασέλα αλλά το θέμα είναι πως λιποθύμησα πάλι.

Ιούνιος, 1598, Κόσμος 5.

Ένα χρόνο ψάχνω αυτήν την καλλονή που είδα πέρσι. Νιώθω ερωτευμένος. Έλα που τώρα τελειώνω το ταξίδι μου και θα γίνω τυχοδιώκτης. Η μαμά μου θα είναι περήφανη για μένα. Τώρα έπρεπε να μονομαχήσω με τον Ιάκωβο.
Το επόμενο πρωϊ, ενώ ντύθηκα κανονικά, όρμησα για τον Βορρά... Βρήκα τον Ιάκωβο να καπνίζει την πίπα του αλαζονικά, όρμησα και έπεσαν πολλά πιστολίδια. Έχανα πολύ αίμα, σιγά σιγά ένιωθα πως θα λιποθυμούσα. Έτσι κι έγινε. Πριν πέσω κατάκοπος, νομίζω πως άκουσα πιστολίδια από αλλού.
Το παράξενο είναι πως το επόμενο πρωϊ καθώς γιατρεύτηκα εκεί που ήμουν τέζα, βρήκα τον Ιάκωβο λιπόθυμο και τον θησαυρό του δίπλα. Τον άρπαξα και έφυγα. Ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου. Είχα γίνει τυχοδιώκτης!

Αύγουστος, 1605, Arizona.

"Είχαν περάσει χρόνια από τότε που έγινα τυχοδιώκτης. Είχα λεφτά, δούλευα με τους Ινδιάνους, υπηρέτησα στον Στρατό, κυνηγούσα φαίες αρκούδες...
Κάποιο βράδυ, ενώ ήμουν καβάλα με το Quarter μου, άκουσα κάποιες κοφτές φωνές και κλαγγές όπλων. Σταμάτησα αμέσως και ξεκαβάλησα. Προχώρησα με προσοχή και κρύψιμο και είδα τέσσερις κλέφτες με σπασμένα μπουκάλια στα χέρια και είχαν μια κοπέλα δεμένη ανάμεσα τους. Η καρδιά μου σκίρτησε. Ήταν η κοπέλα! Αυτή από την φάρμα μου! Γεμάτος θάρρος, όρμησα και τους έτρεψα σε φύγη μέσα σε λίγες στιγμές. Η κοπέλα με κοιτούσε με θαυμασμό. Έτρεξα, έβγαλα το bowie μου και έκοψα τα δεσμά της. Εκείνη με κοιτούσε για κάμποση ώρα.
-Είσαι μονομάχος; ρώτησα όταν την είδα με το κόκκινο μαντήλι περασμένο στο λαιμό της.
-Ναι... απάντησε αποχαυνωμένα εκείνη. Συγνώμη για όλα... Ως συγνώμη και ευχαριστώ, θέλεις να μοιραστούμε το περιδέραιο της Αγάπης;
Κόμπιασα. Είναι δυνατόν;
Εεεε για να το λες εσύ, δέχομαι! της είπα με την καρδιά να χτυπάει σαν τρελή. Επί την ευκαιρία, με λένε...
-Το ξέρω! είπε εκείνη. Εγώ είμαι, δεν με θυμάσαι; Εγώ λιποθύμησα τον Ιάκωβο για σένα! Εγώ είμαι... είμαι η Κρις":gl

 

[DeletedUser4103]

Ένα ήρεμο απόγευμα , ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του δωματίου μου στο ξενοδοχείο και ακουμπώντας το κεφάλι μου στο μαξιλάρι σκεφτόμουν διάφορα πράγματα.Καθώς σκεφτόμουν , θυμήθηκα ότι έπρεπε να πάω στον σερίφη για να μου δώσει το πιστοποιητικό του γάμου μου.Ο δικός μας σερίφης ήταν κλειστός οπότε πήρα τον χάρτη από το δωμάτιό μου για να δω που είναι ο αμέσως επόμενος.Έβαλα τα πέταλα στον Άπαιχτο , τον γάιδαρό μου και ξεκίνησα για τον κοντινότερο σερίφη.Έφτασα στον σερίφη , πήρα το πιστοποιητικό και κάποια στιγμή θυμήθηκα πόσο καιρό έχω να παίξω πόκερ.Φώναξα τρεις φίλους μου , τον Κώστα , τον Αναστάση και τον Ορέστη για να παίξουμε με την δική μου τράπουλα.Ήρθαν μετά από πέντε λεπτά και αρχίσαμε το παιχνίδι.Ο Κώστας είχε πολλή τύχη καθώς κέρδισε τα τρια πρώτα παιχνίδια.Πέρασε η ώρα και μου ήρθε στο μυαλό ότι πρέπει να πάω στην αγορά για να πάρω ένα τσουρέκι και μια γαλοπούλα.Πήγα στην αγορά και δεν υπήρχε τίποτα.Σκέφτηκα να πάω στο δάσος για να μαγειρέψω φασόλια φούρνου και πήρα τον Άπαιχτο και φύγαμε για το δάσος.Όταν φτάσαμε στο δάσος , καθώς προχωρούσαμε , πέσαμε σε μια παγίδα-τρύπα που είχε φτιάξει ένας ινδιάνος για να προστατεύεται από την εισβολλή των εχθρών.Ήταν πολύ σκοτεινά εκεί μέσα και πήρα το κερί από το σακίδιό μου και το άναψα.Ξαφνικά άκουσα μια φωνή."Ποιός είναι εκεί;" μου είπε ένας άντρας.Κοίταξα προς τα πάνω και είδα ότι ήταν ο ινδιάνος που είχε σκάψει την τρύπα.Του εξήγησα ότι ήθελα να μαγειρέψω τα φασόλια και ότι δεν ήρθα για να του κάνω κακό και εκείνος μου είπε ότι απαγορεύεται να βάλουμε φωτιά στο δάσος.Τότε πήγε στο σπίτι του και έφερε ένα σκοινί για να μας βγάλει έξω.Αφού μας έβγαλε , μας οδήγησε στο σπίτι του.Αυτός ο άνθρωπος ήταν πολύ φιλόξενος.Μας προσέφερε τσάι από χαμομήλι και κολοκύθα για να φάμε.Κοίταξα το ρολόι μου και είδα ότι είχε πάει 9 το βράδυ.Ήταν ώρα να πάμε για ύπνο στο ξενοδοχείο οπότε αποχαιρετήσαμε τον ινδιάνο , του είπα ευχαριστώ για την φιλοξενία και φύγαμε.Ήταν μια μέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ.

 

[DeletedUser]

ΤΖΕΦΦΡΟΝΙΜΙΑΔΑ
Μια φορά και ένα καιρό στην (άγρια) Δύση (του πολιτισμού πιθανον η καποιου άλλου ισμου) , σε ένα ξεχασμένο προτεκτοράτο του Νότου στη πινέζα του χάρτη που το ονομαζουν psorokostena ζούσε μία φυλή που τους ονόμαζαν La Mogia (σύμφωνα μα τις δηλώσεις ενός υπαρχηγού) . O αρχηγός της φυλής επονομαζόμενος απ τους γηγενείς ως Jeffry..(διότι ήταν μισός ντόπιος μισός αμμερικανός) περνώντας κάτω απ τη πόρτα του ράντζου τα 2 Ε , έφαγε ένα πέταλο στο κεφάλι και ξαφνικά του ήρθε κάτι σαν μνημόνιο του Αγ Πνεύματος και είπε την ιστορική φράση «γαλοπούλες υπάρχουν». Ενθουσιασμένοι οι ενδογενείς απ τη χαρά τους ξεκίνησαν για γλέντι τρικούβερτο .Όμως όταν πήγαν να πάρουν τη γαλοπούλα που τους αντιστοιχούσε απ το κοτέτσι , διαπίστωσαν ότι αυτά περί γαλοπούλας ήταν κολοκύθα στο πάτερο.Τότε βγήκε πάνω σε ένα τελάρο ο υπαρχηγός της φυλής ο «Καθιστός Παιδοβούβαλος» και εξηγησε ότι «τη γαλοπούλα μαζί τη φάγαμε». Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε ένας θηλυκός (απ ότι λενε) άγγελος πάνω σε ένα μαξιλάρι made in China με C.E. και είπε στη φυλή ότι αντί για γαλοπούλα θα τους δώσει φασολια φούρνου (βοηθούν στη "πρασινη ανάπτυξη" γιατί παράγουν φυσικό αέριο ) . Όμως η Άγγελος είπε ότι για να τα πάρουν θα έπρεπε πρώτα να υπογραφεί κάτι σαν πιστοποιητικό γάμου και από τους άλλους συναρχηγούς. ‘Ετσι λοιπον ανακατευτηκε η τράπουλα της εξουσίας στη φυλή . Ο συναρχηγός ο «Mad Antony» αν και έκανε τον δύσκολο τελικά το υπέγραψε πέφτοντας στη παγίδα. Ο τρίτος συναρχηγός επωνομαζόμενος «Κοράκι kolotouba» γνωστός και ως "Συγκολλητική Ουσία" που για αυτόν βγήκε η παροιμία των La Mogia «όπου γάμος και χαρά πρώτη η Βασίλω» , έτρεξε πρωτος και καλύτερος να υπογράψει μη χάσει το τσουρέκι . Από τότε οι ιθαγενείς μείναν με το κερί στο χέρι (όπως λέει και άλλη γνωστή ρήση των ντόπιων….) περιμένωντας να δούν άσπρη μέρα και μίας και πλησίαζαν Χριστούγεννα…. έστω να δούν άσπρη μερα όταν χιονίσει……

 

[DeletedUser]

Τα Χριστούγεννα

Μια φορά ήταν μία φτωχή οικογένεια σε ένα ερειπωμένο χωριό.Καθημερινά έτρωγαν φασιόλια φούρνου με ένα και μοναδικό κερί αναμένο αφού δεν είχαν ρεύμα.Παραμονή Χριστουγέννων οι γονείς της οικογένειας έδωσαν λίγες από της οικονομίες τους για να αγοράσουν μια γαλαπούλα για να φάνε μαζί με τα παιδιά τους κάτι ξεχωριστό.Η γυναίκα καθώς καθάριζε το σπίτι,βρήκε το πιστοποιητικό γάμου της και θυμήθηκε τον χριστουγεννιάτικο γάμο της.Μετά από δύο χρόνια οι γονείς των παιδιών πέθαναν αλλά πριν πεθάνουν άφησαν στα παιδιά τους το τυχερό τους πέταλο και κάτω από τα μαξιλάρια τους δύο ίδιους χάρτες.Αυτοί οι χάρτες οδήγησαν τα παιδιά σε ένα χωράφι στο οποίο είχε ενα μεγάλο μπαούλο.Προχορώντας τα παιδιά συνάντησαν κάποιες παγίδες αλλά ήταν τελίως ακύνδινες.Ακόμα τα παιδιά είχαν στην κατοχή τους κάποιες κολοκύθες για να μπορούν να τραφούν σε περίπτωση που πεινάσουν.Τελικά ο χάρτης τους οδήγησε σε ένα χωράφι που στο οποίο υπήρχε ένα μπαούλο που περιείχε ένα τσουρέκι,μία τράπουλα και το πιστοποητικό γάμου των γονιών τους.

 

[DeletedUser]

Καλησπέρα σε όλους αυτή η ιστορία που θα πώ θα είναι απο παλία.Μία χριστουγενιάτικη μέρα γεμάτη με χιόνι έξω ήταν όλλα κατάλευκα και είπαμε να πάμε να φτιάξουμε έναν χιονάθρωπο ...τον φτιάξαμε ένας μεγάλος χιονάθρωπος στην αυλή μας ήταν υπέροχο θα είθελα να φτιάξω πάλι αλλα δεν μπορό γιατί δεν χιονίζει ποία και πολύ συχνά...

 

[DeletedUser]

Ηταν μια χιονισμένη ημέρα.Τα πουλάκια και κελαηδούσαν όσα μπορούσαν να αντέξουν το τρομερό αυτό χειμώνα τα παιδάκια παίζανε με το χιόνι οι χωρικοί ξύπνησαν το πρωί για να μαζέψουν το χιόνι που είχε πέσει στην αυλή τους και όπως καταλάβατε η ημέρα κυλούσε ομαλά. Έπρεπε να πάω στο μαγαζί μετά την γωνία στον κύριο Dalton για να βάλει ένα καινούργιο πέταλο στο άτι μου γιατί είχε χαλάσει και δεν μπορούσε να περπατήσει καλά αλλά δεν μπορούσα γιατί με είχε πλακώσει το μαξιλάρι και δεν γινόταν το το σηκώσω μετά απο τον χθεσινό ξεκουραστικό ύπνο. Ξαφνικά θυμίκα πως ειναι Χριστούγεννα και η πρώτη προτεραιότητα ήταν να φτιάξω γλυκά και διάφορα φαγητά γιατί θυμήθηκα πως το μεσημέρι θα εχω καλεσμένους. Σηκώθηκα λοιπόν πήγα στον μανάβη αγόρασα μια κολοκύθα για να φτιάξω γλυκό. Μετά πήγα στο κρεοπωλείο και αγόρασα μια γαλοπούλα για να φτιάξω για τους καλεσμένους μου να φάμε. Καθώς γυρνούσατε σπίτι είδα ένα φτωχό παιδάκι στο δρόμο που πεινούσε το καημένο και ετσι μιας και είναι Χριστούγεννα είπα να του αγοράσω ενα τσουρέκι να φάει το καημένο γιατί φαινόταν πεινασμένο. Μέτα από 2 ώρες προετοιμασίας έφτασαν οι καλεσμένοι φάγαμε ήπιαμε και στο τέλος είπαμε να ρίξουμε και μια τράπουλα στο τραπέζι να κάνουμε και ενα παιχνιδάκι ρε αδερφέ .Ηταν τα καλύτερα Χριστούγεννα με την παρέα μου. )

 

[DeletedUser]

χριστουγεννιάτικη ιστορία

Ήταν μια κρύα και χιονισμένη χριστουγεννιάτικη νύχτα στον Arizona όλα έξω ήταν παγωμένα ένα φως ξεπρόβαλε από το οχυρό των αθανάτων όλοι καθισμένοι μέσα στον στρατώνα οι αθάνατοι διασκέδαζαν και έτρωγαν.Το τραπέζι εφοδιασμένο με πολλά καλά όπως γαλοπούλες , φασολιά φούρνου και φυσικά τα παραδοσιακά γλύκα τσουρέκι και γλυκιά κολοκύθα . Όλοι διασκέδαζαν και έτρωγαν κατά της 12:00 τα φαγητά μαζεύτηκαν και έδωσαν θέση στην αγαπημένη σε όλους μας τράπουλα. Ενώ όλοι περνάγανε ευχάριστα την ώρα τους ξαφνικά ένα ήχος ακούστηκε από έξω ήταν ξεκάθαρα ο ήχος από τα πέταλα ενός γαϊδουριού η πόρτα άνοιξε και ένας άντρας μπήκε μέσα ήταν βαριά χτυπημένος κρατώντας ένα χάρτη στα χεριά του μας τον έδωσε και πριν ξεψυχήσει μας ψιθύρισε ανοίξτε και ακολουθήστε κατά γραμμα τις οδηγίες ύστερα από αυτό ξεψύχησε όλοι αφού βάλαμε τον άντρα στο κρεβάτι ανοίξαμε τον χάρτη είχε γραμμένες πράγματι μερικές οδηγίες οι οποίες έλεγαν τα εξής είμαι ο billy the kid ο Jesse James μου έστησε παγίδα και μου έκλαψε και πήρε το πιστοποιητικό του γάμου μου είναι το μονός τρόπος που μπορεί η γυναικά μου να πάρει τα χρήματα που τις έχω στην τράπεζα αυτός είναι ο χάρτης με την διαδρομή που θα ακολούθηση σας παρακαλώ πιάστε τον και πάρτε το πιστοποιητικό και πήγαινε το στην Annie Oakley την γυναίκα μου όλοι μείναμε έκπληκτοι και συγκινημένοι αποφασίσαμε τελικά στην μνήμη του μακαρίτη να πάρουμε πίσω το πιστοποιητικό γάμου του έτσι κι έγινε όλοι πήγαμε για ύπνο. Μόλις ακούμπησα το κεφάλι μου στο μαξιλάρι και έσβησα το κερί με πήρε ο ύπνος την άλλη ημέρα το πρωί τελειώσαμε την δουλειά που μας ανέθεσε ο νεκρός άντρας και επιστρέψαμε πίσω το πιστοποιητικό η γυναίκα μέσα στην ατυχία της ήταν και λίγο τυχερή διότι τώρα τουλάχιστον είχε κάποια λεφτά και ένα μενταγιόν για να θυμάται τον άντρα της

 

[DeletedUser]

Έκθεση

Πριν από πολλά χρόνια στην Άγρια Δύση ζούσε μια οικογένεια. Οι γονείς ήταν ο πατέρας στρατιώτης ενώ η μάνα έμενε στο σπίτι προσέχοντας τα δύο της παιδιά.
Όλα λοιπόν συνέβησαν μια μέρα που από το πρωί φαινόταν ο αρνητισμός της.
Ήταν μια μέρα συναγερμού για όλη τη γύρω περιοχή όταν κάποιοι Ινδιάνοι είχαν εισβάλει στην περιοχή με άγριες προθέσεις.
Το πρωί ο ταχυδρόμος της περιοχής χτύπησε του κουδούνι του σπιτιού έντονα, ξυπνώντας τα παιδιά. Έντρομος ανακοίνωσε το δυσάρεστο νέο στην οικογένεια. Έβγαλε έναν χάρτη από την τσέπη και κάτι έδειχνε στον πατέρα.
Ο πατέρας σαν στρατιώτης που ήταν και μάλιστα ικανότατος, έπρεπε να παρουσιαστεί ώστε να στρατολογηθεί για την άμυνα. Όλοι φυσικά περίμεναν πως θα τον έβλεπαν μιας και η αγάπη του για τις μάχες ήταν μεγάλη.
Μόλις ο στρατολόγος τον είδε είπε πως ήταν ο σωστός άνθρωπος ώστε να οργανώσει την άμυνα της περιοχής κατάλληλα. Ο πατέρας είχε αντίληψη της μεγάλης ευθύνης του και καθόταν μέχρι το βράδυ κάτω από το φως του κεριού μελετώντας τους χάρτες.
Νοστάλγησε τη ζεστή γαλοπούλα στο δείπνο, τα φασόλια φούρνου της γυναίκας του, τις παρτίδες τράπουλας που έπαιζε με τα παιδιά του, τη μυρωδιά του τσουρεκιού, ακόμα και το μαλακό μαξιλάρι του μιας και τώρα κοιμόνταν στους κορμούς δέντρων και μέσα σε σκηνές, κάτω από άθλιες καταστάσεις.
Η γυναίκα του του έστελνε δέματα. Σε ένα από αυτά υπήρχε το πιστοποιητικό γάμου τους και το πέταλο που έφερνε τύχη στον πατέρα. Τα είχε στείλει για να του θυμίζουν τις αγαπημένες τους στιγμές και να του φέρνουν γούρι αντίστοιχα.
Σιγά σιγά περνούσαν οι μέρες όταν ήρθε η κρίσιμη ώρα. Ο μάγειρας είχε ετοιμάσει το καλύτερο φαγητό που μπορούσε, περιείχε και κολοκύθα που άρεσε πολύ στον στρατιώτη μας. Ήθελε λέει να τους έχει γερούς για την αυριανή μάχη.
Ήταν η μάχη για το κεντρικό οχυρό της περιοχής, το Μεγάλο Οχυρό όπως λεγόταν. Εκεί μιας και η ομάδα που είχε υπό την αρχηγεία του ο πατέρας είχε εξαντληθεί αυτός έπρεπε να καλύψει πολλά πόστα. Έτσι λοιπόν ενώ οι Ινδιάνοι φαινόταν ότι θα έχαναν και δε θα πλησίαζαν καν τα τείχη του οχυρού ξαφνικά ακούγεται ένας κρότος από τα βάθη των γραμμών των ινδιάνων. Το κρουστικό τουφέκι του Waypee του καλύτερου στοχευτή των Ινδιάνων είχε χτυπήσει τον στρατιώτη, τον John για την ακρίβεια ( ο πατέρας της οικογένειας και στρατιώτης ) κατάστηθα. Ο Waypee ήξερε τη δυσκολία της μάχης για τον John και περίμενε να πέσει στην παγίδα.
Τότε χτυπήθηκε το παλικάρι και η σφαίρα περνώντας από την τσέπη είχε σχίσει το πιστοποιητικό γάμου του John, αυτό το γεγονός σαν να μας προφητεύει την επικείμενη διάλυση της οικογένειας του John από το θάνατό του...

 

[DeletedUser]

Κι αν έγινε αλήθεια!?!?

Νοέμβρης 1864 , το τέλος του πολέμου Βορείων -Νοτίων δεν έχει ακόμη έρθει... Ο ήρωας μας, ο νεαρός Ace ένοιωθε την ανάγκη να ξεφύγει !

Την τελευταία νύχτα στο στρατόπεδο έπαιξε στην τράπουλα το μαξιλάρι του για ένα κομμάτι τσουρέκι... και κατέληξε να το χάσει κι αυτό! Εκείνο το βράδυ, που αναγκάστηκε να κοιμηθεί πάνω σε μια σωρό απο κολοκύθες πήρε την απόφαση του. Θα λιποτακτήσει! Το μόνο που έβλεπε επι 4 χρόνια ήταν πόλεμος! Όσο πιο ήσυχα μπορούσε ξεκρέμασε απ τον τοίχο το χάρτη που είχε σημειωμένο τον εδώ και χρόνια προορισμό του-την περιοχή Tijuana , έκαψε στο φώς του κεριού το τελευταίο του επίσημο έγγραφο -ένα άκυρο πιστοποιητικό γάμου και γλύστρισε έξω απο την καλύβα.

Ήξερε οτι οι λιποτάκτες θα πυροβολούνταν εν ψυχρώ, αλλά απλά έπρεπε να αποφύγει τις παγίδες των σκοπών... τελικά χρησιμοποιώντας ένα παλιό πέταλο για να "κοιμίσει" τον τελευταίο φρουρό Δυτικά του στρατοπέδου, κατάφερε να χαθεί μέσα στο σκοτάδι!'Ηταν ελεύθερος να ταξιδέψει για το West!

Επιτέλους ένα μήνα μετά και έπειτα απο πολλές περιπέτειες και πολλά γεύματα κακοφουρνισμένων φασολιών , ο Ace φθάνει στον προορισμό του. Οι δρόμοι της Tijuana είναι γιορτινά στολισμένοι.. άλλωστε είναι Χριστούγεννα και τίποτα δεν θυμίζει στην ακόμη Μεξικάνικη περιοχή τον εφιάλτη του εμφυλίου. Οι γειτονιές ευωδιάζουν απο την μυρωδιά της ροδοψημένης γαλοπούλας! Ναι , εδώ μπορεί ο ήρωας μας να συγκεντρωθεί στις αποστολές του, και την εμπειριο-συλλογή του (κοινώς exp-άρισμα) χωρίς φόβο μην τον λοιποθυμήσουν !!

Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

 

[DeletedUser5875]

Ο ΓΕΡΟ JOHN

Παλιά στην snowvile city εγώ και ο γερο john πίναμε κρασάκι σε ενα μαγαζί κοντά στον σερίφη.Μετά απο λίγη ώρα νυστάξαμε και αποφασίσαμε να την κάνουμε και να πάμε να κοιμηθούμε.Ο γερο john μου πρότεινε να πάω να κοιμηθώ στο σπίτι του,καθώς εμένα το σπίτι μου ήταν έξω από την snowvile city και ήμουν πολύ κουρασμένος για να ιππεύσω.Έτσι λοιπόν,δέχτηκα την πρόσκληση και πήγα.Όταν φτάσαμε στο σπίτι του με έβαλε να κοιμηθώ στο δωμάτιο του για να νιώθω σαν το σπίτι μου.Όπως φαντάζεστε λοιπόν με πήρε κατευθείαν ο ύπνος,διότι ήμουν πολύ κουρασμένος αλλά και επειδή είχε ενα απαλό πουπουλένιο μαξιλάρι που μόλις το ακουμπούσες ένιωθες πολύ άνετα.Το άλλο πρωί μόλις ξύπνησα,στραβοπάτησα και έπεσα πάνω σε ενα κούφιο ξύλο που μόλις το έβγαλα ειδα ενα μπαούλο...έιχε μέσα εναν χάρτη..εκπλήχθηκα μόλις τον είδα και έτρεξα αμέσως στον γερο john..μόλις τον είδε είπε οτι ήταν του θείου του του billy the kid!Μόλις άκουσα αυτό το μυθικό όνομα τραντάχτηκα λίγο..δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω ότι ανακάλυψα τον χάρτη ενός θρύλου της άγριας δύσης.Αμέσως,ετοιμαστήκαμε,πήραμε τα απαραίτητα σύνεργα και ξεκινησαμε για το μεγάλο ταξίδι για να δούμε που θα μας πήγαινε ο χάρτης.Φτάσαμε στην έρημο Μπιμάκ,όταν καταλάβαμε ότι ηταν το πρώτο μέρος που έλεγε ο χάρτης να σταματήσουμε..στην γύρω περιοχή δεν υπήρχε τίποτα παρά μόνο μια μεγάλη κολοκύθα πίσω από έναν βράχο...πήγα προσεκτικά την έριξα μια με το περίστροφο και άνοιξε.Δυστηχώς,δεν είχε τίποτα μέσα παρά μόνο μια κοινή γλίτσα κολοκύθας που μου λέρωσε όλο το πρόσωπο.Ο γερο john άρχισε να γελάει...Είδα ένα χαρτί με την άκρη του ματιού μου και το πήρα για να σκουπιστώ..ήταν γέματο άμμο...όμως πριν προλάβω να το βάλω στο πρόσωπο μου είδα ότι κάτι έγραφε πάνω..έλεγε πιστοποιητικό γάμου...αναρωτηθηκα πιανού να ήταν..Μετά από λίγο μέσα στην καρδιά της κολοκύθας που είχα ανοίξει,είδα μια τράπουλα..!Αμέσως την πήρα και την έδειξα στον γερο john...αυτός μου είπε οτι ο billy ήταν γερό χαρτόμουτρο..τότε μου πέρασε από το μυαλό,ότι ίσως το πιστοποιητικό γάμου ήταν του billy!.Eίχαμε κουραστεί με τον γερο john και αποφασίσαμε να γυρίσουμε για λίγο στην snowvile city να ξεκουραστούμε.Όταν φτάσαμε πεινούσαμε πολύ,καθώς μετά το ταξίδι είχαν εξαντληθεί οι προμήθειες μας.Ψάξαμε στην αποθήκη και βρήκαμε ένα ζουμερό τσουρέκι...αμέσως ορμήξαμε σαν λυσασμένοι λύκοι να το φάμε,αλλά τελικά επειδή πεινούσαμε πολύ και οι δύο αποφασίσαμε να το κόψουμε στα δύο και να το μοιραστούμε.Αφού φάγαμε το τσουρέκι,δεν είχαμε χορτάσει και αποφασίσαμε να πάμε να πάρουμε μια γαλοπούλα για να στανιάρουμε...πήγε ο γερο john να πάρει μία,ενώ εγώ ανέλαβα τα ροφήματα...Όταν εγώ γύρισα στο σπίτι του γερο john αυτός είχε ήδη έρθει και μου είχε ετοιμάσει μια έκπληξη.Είχε ετοιμάσει ήδη την γαλοπούλα και είχε φτιάξει και φασόλια φούρνου.Εγώ έφερα τεκίλες και άφθονο ρούμι.Έτσι λοιπόν,πέσαμε με τα μούτρα στο φαγητό.Μέτα αρχίσαμε να ξαναασχολόυμαστε με τον χάρτη...έτσι λοιπόν ξανααρχίσαμε το ταξίδι μας...όμως κάπιοι μας είχαν στήσει παγίδα,και μόλις βγήκαμε από το σπίτι του γερο john μας την έπεσαν κάπιοι ληστές..μας πήραν τον χάρτη και τα λέφτα μας και άρχισαν να τρέχουν...Στεναχωρηθήκαμε πολύ με τον γερο john..αλλά μετά θυμηθήκαμε κάτι που μας χαροποίησε....οταν τρώγαμε,είχαμε δίπλα από το τραπέζι τον χάρτη και από την βιασύνη μας ρίξαμε ένα κερί που ήταν στο τραπέζι πάνω στο χάρτη και κάηκε λίγο.Είμασταν πλέον ήσυχοι γιατί μπορεί να μας έκλεψαν τον χάρτη του billy the kid..όμως αφού είχε καεί,οι ληστές δεν θα μπορούσαν να τον διαβάσουν και έτσι το μυστικό του θείου του γερο john θα έμενε φυλαγμένο!!!!

 

[DeletedUser]

Ηταν ενα Χριστουγεννιατικο απογευμα,ειχα παρει και ρεπο κομμενες οι μονομαχιες για ενα διαστημα θα χαλαρωνα.Μελεταγα κατι χαρτες για να στησουμε μια ενεδρα ωσπου βαρεθηκα και αρχισα να ψαχουλεω τα συρταρια.Σε καλη μου τυχη βρηκα μια τραπουλα αμεσως επικοινωνησα με 2-3 φιλαρακια και μαζευτηκαμε για ενα χριστουγεννιατικο χαρτακι (λεφτα υπαρχουν).Καθομασταν στις αναπαυτικες καρεκλες μας με τα μαξιλαρακια απο κατω και ξεκιναμε.Φιλαω το τυχερο μου πεταλο για καλη τυχη σβηνουμε και τα φωτα για να μην φενονται οι μορφασμοι των προσωπων μας.Το μονο που φωτιζε ηταν ενα κερι.Ρισκαρα πολυ και τα εχασα ολα μετα απο πολλες μπλοφες-παγιδες.Ξαφνικα νεοι καλεσμενοι κατι αστυνομικοι που μας κατηγορουσαν για παρανομο τζογο και οτι ητανε λεσχη το σπιτι μου.Φωναξα την γυναικα μου να τους διαψευσει αλλα ελεγαν οτ ιμε καλυπτει.Τους εδειξα τα πιστοποιητικα και λογω οτι ειναι γιορτινες μερες μου την χαρισανε.Μετα ακολουθησε το φαγητο απο γαλοπουλα μεχρι και τσουρεκι στο τελος, η κολοκυθα ηταν πεντανοστιμη σημειοτεον.Μονο που τους πειραξαν λιγο τα φασολια φουρνου και ειχαμε κατι παρατραγουδα αλλα ευτυχως ειχαμε μπολικη κολωνια ανοιξαμε και παραθυρα και ολα μελι γαλα