:: Oνομα παιχτη:
Nagual
:: Κοσμος:
Arizona
Κατάγομαι από τα βάθη της παγωμένης Σιβηρίας, από ένα χωριό κοντά στις όχθες της πιο βαθιάς λίμνης του κόσμου, της λίμνης Βαϊκάλη. Από μικρό παιδί έχω μυηθεί στο κυνήγι της αρκούδας Grizzly καθώς και στο ψάρεμα πέστροφας και σολομού. Η εκπαίδευση μου ως κυνηγός αρχικά ξεκίνησε για βιοποριστικούς λόγους. Έτσι στη συνέχεια με γοήτεψε περισσότερο η τέχνη του εμπόρου η οποία με ταξίδεψε στις πιο απομακρυσμένες περιοχές αυτού του κόσμου. Αγόρασα και πούλησα στις τοπικές αγορές τα πιο σπάνια, συλλεκτικά και μυθικά όπλα … εμπορεύτηκα πολύτιμους λίθους, χρυσόσκονη, σπιτικές μαρμελάδες, ξιφολόγχες και φυλακτά, εξοικονομώντας ένα σεβαστό κομπόδεμα για τα γηρατειά μου.
Οι ληστές στον Αριζόνα όμως δεν έδειξαν σέβας στον κόπο μια ζωής, αδειάζοντας τις τσέπες μου για τα καλά. Μην έχοντας στον ήλιο μοίρα πλέον, στράφηκα και εγώ με τη σειρά μου στις ληστείες τρένων και αποίκων για την εξασφάλιση των «προς τω ζην». Το εύκολο και βρώμικο χρήμα όμως στιγμιαία θόλωσε την διαύγεια του μυαλού μου, με αποτέλεσμα να βρεθώ πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Στο κελί μου τα βράδια δεν μπορούσα να ησυχάσω… μέχρι που είδα εκείνο το όραμα… διέκρινα το πεπρωμένο μου σε αυτόν τον κόσμο! Είδα τον εαυτό μου να μάχεται σώμα με σώμα δίπλα σε ένα οχυρό, να σκαρφαλώνει τα τείχη του, να σαλτάρει μέσα και μαζί με το υπόλοιπο στράτευμα να ορμάμε προς ένα κόκκινο λάβαρο στο κέντρο του. Αυτό το όραμα μου έγινε εμμονή… έχασα τον ύπνο μου…
Έπειτα από την αποφυλάκιση μου, στράφηκα αποκλειστικά στην εκπλήρωση του
ΣΚΟΠΟΥ. Έτσι, επισκέφτηκα τα πλέον κακόφημα και επικίνδυνα μέρη αυτού του κόσμου, περιπλανήθηκα σε βουνά και κοιλάδες, μέχρι που βρέθηκα την κατάλληλη ώρα στο κατάλληλο μέρος! Ήταν σούρουπο θυμάμαι και οι σάλπιγγες ηχούσαν χαρακτηριστικά. Οι πολεμιστές όπλιζαν τα μακρυκανα χρυσά τουφέκια τους και ακόνιζαν τα φανταχτερά ξίφη τους… σε λίγα μόλις λεπτά θα άρχιζε η μάχη… η πρώτη μου μάχη.
Από τότε έχουν παρέλθει αρκετές, έχω πολεμήσει στο πλάι ξακουστών και καταξιωμένων ηγετών. Μαζί κερδίζουμε, μαζί χάνουμε, μα πάνω από όλα παρέα διασκεδάζουμε. Το κυριότερο όλων… πλέον κοιμάμαι ήσυχα τα βράδια! Και αν έχω χάσει αρκετούς αδελφικούς φίλους στο πεδίο της μάχης δεν με πτοεί… έχω κάνει και νέους. Περνώντας ο καιρός, μάχη με τη μάχη, πληθαίνουμε, γινόμαστε πιο δυνατοί, πιο συμπαγείς, αποκτάμε περισσότερες εμπειρίες και … πλέον το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.
Επόμενη στάση το ξακουστό
El Dorado, με περιμένουν τα «αδέρφια» μου εκεί… έχουν ξεθάψει το τσεκούρι του πολέμου και μου φυλάνε μια έκπληξη. Η επόμενη πρόκληση μόλις έχει αρχίσει…
"Μόνο ως πολεμιστής μπορεί κανείς να αντέξει το μονοπάτι της γνώσης. Ένας πολεμιστής δεν μπορεί να παραπονιέται ή να λυπάται για τίποτα. Η ζωή του είναι μια ατέρμονη πρόκληση, και οι προκλήσεις δεν είναι δυνατόν να είναι καλές ή κακές. Οι προκλήσεις είναι απλά προκλήσεις." C.Castaneda
