Πετάει ο γάιδαρος?
Διάβασα προσεκτικά το ποστ σου και δίχως να θέλω να έρθω σε αντιπαράθεση, βρίσκω την άποψη σου ελαφρώς εριστική.
θα επισημάνω ορισμένα θεματακια, ξεκινώντας από το γεγονός ότι η άποψη σου για τους Ελληνικούς σερβερς περιορίζεται μοναχά σε έναν, τον Κ5, ο οποίος κατά δική σου αλλά και κοινή ομολογία είναι σχεδόν «νεκρός». Λογικό που δεν βλέπεις νέες εγγραφές παιχτών στον Κ5. Μια τέτοια εγγραφή δεν θα έκανε ούτε φυλακισμένος. :w
Για ποια οχυρά και μάχες να αναφερθούμε στον Κ5? Σαφώς σε Κ1, Κ6, Κ7 και ίσως Κ4 και Κ8, οι οχυρομαχιες αποτελούν (για τους περισσότερους παίχτες) την ουσία της ενασχόλησης τους με το West.
Επίσης, να σε πληροφορήσω πως όποιος έχει ζητήσει από την ομάδα διαχείρισης να συνδιοργανώσει τουρνουά ή event, αυτό κατεστη εφικτό και πραγματοποιήσιμο σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Σχετικά με το θέμα της μετακίνησης παικτών σε άλλους κόσμους, πιο ενεργούς, θα συμφωνήσω πως έχει καθυστερήσει πολύ το όλο εγχείρημα. Ίσως να έδινε μια νέα πνοή στους ενεργούς κόσμους, ίσως και όχι. Αυτό εξαρτάται από το αν ο παίκτης που θα μεταφέρει το χαρακτήρα διατηρεί ήδη ένα χαρακτήρα στο «νέο» προορισμό. Αν υποθέσουμε πως οι ίδιο σχεδόν ι παίχτες παίζουν σε όλους τους κόσμους, αυτό το πλάνο δε πιστεύω να ευοδωσει τελικά.
Ο πίνακας δόξας στον οποίο αναφέρθηκες, δεν σχετίζεται με το βαθμό δυσκολίας του παιχνιδιού, αλλά με τη ταχύτητα εξέλιξης του χαρακτήρα σου με σκοπό το τερματισμό, το οποίο προϋποθέτει φουλ premium και κατανάλωση σβόλων για θήκες, εξοπλισμό, μείωση διαδρομής, αναπλήρωση ενέργειας, κτλ. «Πίνακας κατανάλωσης σβόλων χρυσού» θα έπρεπε να λέγεται… και κατά τη γνώμη μου δεν έχει μεγάλη αξία
Όσον αφορά τη μοναδικότητα του κάθε χαρακτήρα, αυτή φανερώνεται κατά κύριο λόγο στις μάχες οχυρών και λιγότερο στις μονομαχίες. Στις εργασίες και στις αποστολές, είναι αμελητέες οι διαφορές των χαρακτήρων και πολύ καλά είναι έτσι σεταρισμενο το παιχνίδι, κατά τη γνώμη μου. Επειδή στο παρελθόν υπήρξαν παίχτες που παράτησαν το παιχνίδι πριν καλά καλά τερματίσουν στο λεβελ 100 (ή 120 στη συνεχεια), η εταιρεία εξελίσσει την διαδικασία τερματισμού χαρακτήρα και ολοκλήρωσης αποστολών με θετικό τρόπο, κάνοντας την ευκολότερη, ώστε ο τερματισμένος παίχτης να επικεντρωθεί με το 100% των δυνάμεων και των πόρων του σε αυτό που αγαπά. Αν αυτό που αγαπά είναι να χτιζει (όπως τα παλικάρια από τη United του Buffalo / εκκλησία level 120!) τότε καλώς το κάνει. Αν θέλει να μαζεύει καλαμπόκια και ζάχαρες επίσης έχει τη δυνατότητα, αλλά όπως καταλαβαίνεις το ατού του παιχνιδιού δεν είναι αυτό.
Σημειωτέων πως παλιά στον Κ1 των ατελείωτων 2ωρων εργασιών, το συντομότερο χρονικό διάστημα που χρειαζόταν ένας χαρακτήρας για να φτάσει 120 λεβελ ήταν περίπου 10 μήνες. Δηλαδή 1 χρόνος υπό κ.σ. Λογικό? Δεν ξέρω… κουραστικό πάντως ήταν σίγουρα!
Η εταιρεία έχει ένα δυνατό όπλο στα χέρια της και αυτό λέγεται «Μάχες οχυρού». Αν θες να σκάβεις και να κτίζεις, σου δίνεται η δυνατότητα και τα εργαλεία να το πράξεις αλλά για πόσο καιρό… σύντομα θα βαρεθείς.
Συνεπώς, ΝΑΙ η εταιρεία αφουγκράζεται τις εξελίξεις, τις επιρροές και τις τάσεις και προσαρμόζει το προϊόν της ανάλογα. Σαφώς και δεν υπάρχει προϊόν/υπηρεσία που να καλύπτει τις ανάγκες όλων μας και μάλιστα στο ακέραιο, αλλά θα φαινόμασταν αγνώμονες αν λέγαμε πως δεν υπάρχει εξέλιξη όλα αυτά τα χρόνια.