Η θλιβερή πραγματικότητα είναι ότι ο κόσμος νοιάστηκε περισσότερο για την εισβολή στην Ουκρανία επειδή αφορά χώρα της Δύσης, της "πολιτισμένης Ευρώπης" και φυσικά επειδή έγινε τόσο ανοιχτά και προκλητικά, όχι σαν τους πόσους πολέμους που ζουν γειτονιές και πόλεις τόσα χρόνια.
Ισχύει ότι όσα γίνονται στην Ουκρανία και 100 φορές χειρότερα έχουν γίνει στην Μέση Ανατολή και στην Αφρική (και συνεχίζουν να γίνονται) εδώ και πόσα χρόνια, αλλά δεν νοιαστήκαμε όλοι τόσο. Βλέπεις, εκεί μένουν οι απολίτιστοι, τα αγρίμια, οι Μουσουλμάνοι, οι φτωχοί.
Από την μία, η κίνηση της Ίννο (και της κάθε Ίννο σε όλο τον κόσμο) είναι θετική, ευαισθητοποιεί τον κόσμο, βοηθάει όπως μπορεί την κατάσταση. Από την άλλη, η αναπαραγωγή αυτού του δήθεν ενδιαφέροντος, για λόγους μάρκετινγκ ή απλά γιατί το κάνουν οι άλλοι οπότε θα το κάνει κι εκείνη, για μένα είναι χειρότερο από το να μην έκανε τίποτα ή, τουλάχιστον, να μην το δημοσίευε.
Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι ότι πεθαίνει κόσμος. Κι ας είναι άμαχοι, κι ας είναι άντρες, κι ας είναι γυναικόπεδα, κι ας είναι στρατιώτες. Ανθρώπινες ζωές είναι, δεν πρέπει να χάνονται. Θέλεις να πάθει κάτι ο κακός άνθρωπος; Τιμώρησέ τον αλλιώς, μην τον σκοτώσεις. Η ζωή μπορεί να γίνει ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ από τον θάνατο.