DeletedUser482
Guest
Σωστός ο Παλούκι!!!
Άλλο ένα...
Πρόκειται για ένα αίνιγμα που εκ των προτέρων πρέπει να διευκρινίσω κάποια βασικά του στοιχεία:
1) Δεν υπάρχει τρικ!
2) Η απάντηση βρίσκεται στα στοιχεία που παραθέτει η αφήγηση.
3) Αυτά τα στοιχεία είναι υπεραρκετά!
4) Δεν παραποιούμε τα στοιχεία!
5) Δεν προσθέτουμε δικά μας ούτε επεκτείνουμε τα ήδη υπάρχοντα με πράγματα που υποθέτουμε.
Βρισκόμαστε σε ένα μοναστήρι στα μέσα του 18ου αιώνα.
Σ' αυτό το μοναστήρι υπάρχει ένας αριθμός μοναχών που καθ'όλη την διαρκεια της ημέρας οι μοναχοί βρίσκονται ο καθένας στο κελί του και προσεύχονται.
Συναντιούνται μια φορά την ημέρα, το βράδυ στο δείπνο που ο καθένας φτάνει στην τραπεζαρία απο μία προσωπική σήραγγα που τον οδηγεί ακριβώς πίσω απο την θέση του στο στρογγυλό τραπέζι όπου δειπνούν. Κατά την διάρκεια του δείπνου κανένας μοναχός δεν μιλάει η κάνει νοήματα σε κάποιον άλλον μοναχό.
Μιλάει μόνο ο ηγούμενος και απευθήνεται στο σύνολο και σε καμία περίπτωση σε κάποιον προσωπικά. Σε ολόκληρο το μοναστήρι συμπεριλαμβανομένων και των κελιών δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ που μπορεί κάποιος να αντικατοπτρίσει τον εαυτό του (καθρέφτης, τζάμι, γυαλιστερές επιφάνειες ή σκεύη, γούρνα κ.τ.λ.)
Ένα βράδυ και αφού όλοι συγκεντρώθηκαν για το δείπνο, σηκώνεται ο ηγούμενος και τους ανακοινώνει τα εξής.
-" Κάποιοι απο εσάς έχετε μια σπάνια θανατηφόρα ασθένεια. Το μόνο διακριτικό της είναι ένα μαύρο στίγμα στο κούτελο ακριβώς πάνω απο την μύτη το οποίο δεν αναγνωρίζετε με την αφή. Επειδή δεν γνωρίζουμε αν είναι κολλητική και με τι ταχύτητα εξαπλώνετε θα παρακαλούσα όσοι την έχετε να αυτοκτονήσετε."
Δύο βράδια μετά απο την ανακοίνωση του ηγούμενου όλοι όσοι την είχαν αυτοκτόνησαν.
ΕΡΩΤΗΣΗ- Πόσοι ήταν αυτοί που αυτοκτόνησαν;
Θα ήθελα αριθμό και αιτιολογία.
Άλλο ένα...
Πρόκειται για ένα αίνιγμα που εκ των προτέρων πρέπει να διευκρινίσω κάποια βασικά του στοιχεία:
1) Δεν υπάρχει τρικ!
2) Η απάντηση βρίσκεται στα στοιχεία που παραθέτει η αφήγηση.
3) Αυτά τα στοιχεία είναι υπεραρκετά!
4) Δεν παραποιούμε τα στοιχεία!
5) Δεν προσθέτουμε δικά μας ούτε επεκτείνουμε τα ήδη υπάρχοντα με πράγματα που υποθέτουμε.
Βρισκόμαστε σε ένα μοναστήρι στα μέσα του 18ου αιώνα.
Σ' αυτό το μοναστήρι υπάρχει ένας αριθμός μοναχών που καθ'όλη την διαρκεια της ημέρας οι μοναχοί βρίσκονται ο καθένας στο κελί του και προσεύχονται.
Συναντιούνται μια φορά την ημέρα, το βράδυ στο δείπνο που ο καθένας φτάνει στην τραπεζαρία απο μία προσωπική σήραγγα που τον οδηγεί ακριβώς πίσω απο την θέση του στο στρογγυλό τραπέζι όπου δειπνούν. Κατά την διάρκεια του δείπνου κανένας μοναχός δεν μιλάει η κάνει νοήματα σε κάποιον άλλον μοναχό.
Μιλάει μόνο ο ηγούμενος και απευθήνεται στο σύνολο και σε καμία περίπτωση σε κάποιον προσωπικά. Σε ολόκληρο το μοναστήρι συμπεριλαμβανομένων και των κελιών δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ που μπορεί κάποιος να αντικατοπτρίσει τον εαυτό του (καθρέφτης, τζάμι, γυαλιστερές επιφάνειες ή σκεύη, γούρνα κ.τ.λ.)
Ένα βράδυ και αφού όλοι συγκεντρώθηκαν για το δείπνο, σηκώνεται ο ηγούμενος και τους ανακοινώνει τα εξής.
-" Κάποιοι απο εσάς έχετε μια σπάνια θανατηφόρα ασθένεια. Το μόνο διακριτικό της είναι ένα μαύρο στίγμα στο κούτελο ακριβώς πάνω απο την μύτη το οποίο δεν αναγνωρίζετε με την αφή. Επειδή δεν γνωρίζουμε αν είναι κολλητική και με τι ταχύτητα εξαπλώνετε θα παρακαλούσα όσοι την έχετε να αυτοκτονήσετε."
Δύο βράδια μετά απο την ανακοίνωση του ηγούμενου όλοι όσοι την είχαν αυτοκτόνησαν.
ΕΡΩΤΗΣΗ- Πόσοι ήταν αυτοί που αυτοκτόνησαν;
Θα ήθελα αριθμό και αιτιολογία.
